Τα τελευταία χρόνια, ασχολούμαι λίγο περισσότερο με την ιστορία της τέχνης, και μου αρέσει να διαβάζω βιβλία (ή και στο διαδίκτυο) για ζωγράφους, μουσεία και πινακοθήκες, κινήματα και περιόδους της τέχνης και άλλα.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχω κάπως απομακρυνθεί από θρησκευτικές πεποιθήσεις, θεωρώντας τις θρησκείες ανθρώπινες επινοήσεις.
Με δεδομένα λοιπόν και τα παραπάνω, θα ήθελα να γράψω τη γνώμη μου για το συμβάν.
Όπως πολύ σωστά έχει ήδη αναφερθεί παραπάνω, το γιατί το έκανε αυτό ο βουλευτής, είναι πασιφανές. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση πιστεύω. Εννοείται πως η πράξη αυτή είναι καταδικαστέα, και δεν έχω διαβάσει ακόμη αν αυτός ο κύριος είχε κάποιες συνέπειες μετά από αυτό, όπως θα είχε ο καθένας μας αν είχε προβεί σε μια ανάλογη πράξη.
Ας πάμε τώρα στην ερώτηση, αν τα έργα αυτά είναι τέχνη ή όχι. Για μένα, φυσικά και είναι. Ο καλλιτέχνης φαίνεται να αμφισβητεί το όλο αφήγημα της θρησκείας, και να θέτει ερωτήματα. Οπότε εκφράστηκε με αυτόν τον τρόπο. Είναι κατανοητό κάποιος κοντά στην θρησκεία να ενοχληθεί, αλλά μπορεί να εκφράσει όμορφα τη γνώμη του, με βάση και τις αρχές του Χριστιανισμού, να φερόμαστε δηλαδή με σωστό τρόπο. Μέχρι εκεί όμως.
Όλοι όμως οι "καλοί Χριστιανοί", έχουν πέσει να τον φάνε τον άνθρωπο. Βρισιές, απειλές, κατάρες, άσχημα προσβλητικά σχόλια.
Βλέπετε ότι το "καλοί Χριστιανοί", το βάζω σε εισαγωγικά. Ερχόμαστε λοιπόν στο ερώτημα που πρέπει να τεθεί, για άλλη μια φορά, μετά από αυτό το συμβάν. Το ερώτημα, δεν είναι αν τα έργα αυτά είναι βλάσφημα ή όχι, αν έκανε καλά ο βουλευτής ή όχι, αν η πινακοθήκη έπρεπε να τα εκθέσει ή όχι.
Το ερώτημα και πάλι είναι ένα, και μόνο ένα. Είναι κανείς πραγματικός Χριστιανός?
Ας θυμηθούμε το θεμελιώδες δίδαγμα του Χριστιανισμού.
"Ο έχων δυο χιτώνες, να δώσει τον έναν σε αυτόν που δεν έχει, και ο έχων δυο καρβέλια ψωμί, να πράξει το ίδιο".
Τι σημαίνει αυτό? Αν έγώ πχ έχω ένα ωραίο σπίτι, ένα εξοχικό, ένα ή δυο αυτοκίνητα, πολλά ρούχα, παπούτσια, ρολόγια, κοσμήματα, αντικείμενα και υλικά αγαθά πάσης φύσεως, περιουσίες, λεφτά κτλ, μια σταθερή δουλειά που μου αποφέρει ένα αξιοπρεπές εισόδημα για να ζήσω...τι θα πρέπει να κάνω?
Με βάση τις αρχές της Χριστιανικής θρησκείας, θα πρέπει να πουλήσω σχεδόν τα πάντα, και να κρατήσω μόνο ό,τι είναι απαραίτητο για να ζήσω ικανοποιητικά (δηλαδή ελάχιστα, ίσως μόνο να έχω μια δουλειά για να βιοπορίζομαι οριακά). Ό,τι λοιπόν βγάλω από την πώληση, θα πρέπει να τα μοιράσω στους έχοντες ανάγκη.
Βάσει της θρησκείας, δεν έχει σημασία αν εγώ ήμουν τυχερός, εργάστηκα σκληρά και τίμια για να τα αποκτήσω, ενώ ο άλλος που είναι φτωχός ή στον δρόμο, ήταν άτυχος, ή από λάθη, τεμπελιά και ασωτείες βρέθηκε εκεί. Βάσει του Χριστιανισμού, η συμπόνια και η βοήθεια στον συνάνθρωπο είναι αυτό που πρέπει να μας χαρακτηρίζει και να είναι τρόπος ζωής των Χριστιανών.
Σε λίγο καιρό έρχεται το Πάσχα. Θα βάλουμε όλοι τα ωραία ρούχα, παπούτσια, ρολόγια, κοσμήματα, αρώματα, θα πάρουμε το ωραίο αυτοκίνητό μας, και θα πάμε να παρελάσουμε στον επιτάφιο και στην ανάσταση.
Θα προσκυνήσουμε τις εικόνες να ευχαριστήσουμε τον Θεό για όλα τα παραπάνω που έχουμε.
Μερικοί θα πουν ότι έχουν πιο βαθιά και ουσιαστική επαφή με την θρησκεία και τον Θεό, και ότι τους έχει βοηθήσει σε δύσκολες στιγμές. Και πάλι, αυτό είναι μια ατομικιστική, εγωιστική στάση. Αν εγώ αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα, και κάνω προσευχές και προσκυνώ και παρακαλάω μια ανώτερη δύναμη, για την πάρτη μου το κάνω πάλι.
Στα παραπάνω, που είναι το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη?
Ζητώ συγγνώμη από ανθρώπους που προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους έχοντες ανάγκη, με την στάση ζωής τους. Αυτοί κατά τη γνώμη μου είναι λίγοι.
Οι περισσότεροι που κουνάνε τα δάχτυλο σε αυτόν τον άνθρωπο που έφτιαξε τα έργα στην πινακοθήκη, μόνο Χριστιανοί δεν είναι.
Είναι Χριστιανοί μόνο "στα χαρτιά".
Αντί να ασχολούνται με εικόνες, έχουν ακόμη λίγο καιρό μέχρι το Πάσχα, να απαρνηθούν όλα τους τα υπάρχοντα και τις πολυτέλειες, να κρατήσουν μόνο τα απαραίτητα για να βιοποριστούν, και να μοιράσουν τα υπόλοιπα σε αυτούς που έχουν ανάγκη.
