Δεν έχω ξαναβάλει ποτέ μουσική σε bar.
Θεωρώ πως αυτά είναι μέρη όπου η μουσική παίζει εν πολλοίς ρόλο ...διακοσμητικό: είναι 'ταπετσαρία', κανείς δεν ακούει.
'.
Κατά την γνώμη μου δεν είναι θέμα χώρου αλλά εποχής. Στην εποχή μας οι ανάλογου τύπου χώροι είναι διαμορφωμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να χωράνε τα πάντα. Για αυτό και είναι διαμορφωμένοι με μια αισθητική που δανείζεται στοιχεία από τα άκρα, αλλά συμπυκνώνεται στο κέντρο. Αποτέλεσμα είναι ένας αχταρμάς που χωράει με άνεση το δήθεν και το original, και μία οπτική ικανή να θολώσει ή να μπερδεύει τις προθέσεις.
Ενισχύεται έτσι και μια άποψη που έχω για την σχέση μουσικής – χώρου –άνθρωπος η οποία εν ολίγοις είναι η εξής. Έρχεται κάποιος σπίτι μου ακούει κάτι, του αρέσει ή σχεδόν του αρέσει, το αγοράζει, το πάει σπίτι του κει εκεί διαπιστώνει ότι είναι κάτι έξω από αυτόν ή ότι χάθηκε ο αρχικός ενθουσιασμός .Θεωρώ λοιπόν ότι ασυνείδητα ο ακροατής και ειδικά αυτός που είναι παθιασμένος με την μουσική, ζει σε ένα περιβάλλον το οποίο και ενισχύει τις εικόνες και τα συναισθήματα που εισπράττει από το συγκεκριμένο άκουσμα, δηλαδή τον έχει φτιάξει αυτός έτσι ώστε να συμβαίνει αυτό ή έστω έχει προσθέσει κάποιες πινελιές. Η καλύτερη παρουσίαση είναι αυτή που γίνεται στον χώρο αυτού που το παρουσίασε και με τον ίδιο να σου εξηγεί τι ακούει και τι νιώθει Μπορεί να είναι ακόμα και παραπλανητική αλλά είναι μια πολύ δυνατή αρχή, η δυνατότερη ίσως.
Από το πρόγραμμα σου μου άρεσαν πέντε κομμάτια
Τα δύο πρώτα, εκτός του ότι ήταν κομματάρες. Θεωρώ και ιδιαίτερα αρτίστικη την αντίληψη του να παιχτεί το ένα μετά το άλλο.Η σύνθεση τους απέπνεε όμως κάτι πολύ περισσότερο εκλεπτυσμένο από ότι μπορούσε εκείνη την στιγμή να γίνει αντιληπτό από την σχέση χώρου κόσμου.Το λεοπά νίκησε…
Στο adventures η σχέση χώρου-κόσμου-στιγμής του πετσόκοψε τα άκρα. Γιατί έχει άκρα, και μάλιστα όσο πιο μεγάλα είναι τόσο και πιο εύθραυστα.
Με Don Cherry στεναχωρήθηκα πολύ. Ο μεγάλος ηττημένος. Υπόκωφο με πρόθεση να σε γδύσει εσωτερικά, λειτούργησε ανάποδα, ανεβάζοντας τις άμυνες .Η αίσθηση ήταν ότι ακουγόταν μέσα από πηγάδι και πάνω ο κόσμος σούβλιζε αρνιά και άκουγε λαϊκά.
Το'Theme De Yo-Yo' τους …τα πρέκια μια χαρά. Έπαιξε ύπουλα με τον κόσμο και με τον χώρο. Κεντράρισε στην αρχή. ενσωματώθηκε σύντομα, και όταν άρχισε να χύνεται το δηλητήριο και να πηγαίνει προς τα άκρα ήταν πολύ αργά ήδη για να τσακιστεί.
Αυτά δεν συνέβησαν μόνο σε σένα .Έβλεπα το ένα μου κομμάτι να καταρρέει μετά το άλλο και σου ορκίζομαι ότι στο σπίτι του Μανωλάκου που ακούγαμε το πρόγραμμα του έβγαινε ένα επαναληπτικό deep groove που στο μαγαζί έμπασε φως από το πουθενά και μάλιστα αυτό συνέβαινε κυρίως στα πιο underground κομμάτια.
perator:
