Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Nαι.Αλλα πιο πολυ ο Mann εχει παρει απο Peter Yates,John Boorman,Mike Hodges και το μεγαλο Γαλλο (Jean Pierre Melville)...
:a0210:

roeg - mann, δεν μοιαζουν και παρα πολυ, αλλα υπαρχει μια σχετικη εμμονη και στους 2 με τους χαρακτηρες και στο οτι ανατρεπονται/καταρρεουν..
ο roeg ψυχεδελικος, κυριως εκτος πολης, ή σε κλειστους χωρους. ο μανν κυριως σε αστικα τοπια.

παντως νομιζω θα σου αρεσει γενικα..
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

:a0210:

roeg - mann, δεν μοιαζουν και παρα πολυ, αλλα υπαρχει μια σχετικη εμμονη και στους 2 με τους χαρακτηρες και στο οτι ανατρεπονται/καταρρεουν..
ο roeg ψυχεδελικος, κυριως εκτος πολης, ή σε κλειστους χωρους. ο μανν κυριως σε αστικα τοπια.

παντως νομιζω θα σου αρεσει γενικα..

Ακριβως ο Ρεγκ ειναι ψυχεδελικος,αφηρημενος,ονειρικος,ο Μαν ειναι ρεαλιστης.
Eιμαι φαν του Ρεγκ (και μ'αρεσε και η γυναικα του).-bye-
Απο εκεινη τη μεγαλη γεννια των Αγγλων σκηνοθετων που πηγε στο Χολιγουντ στα τελη των 60'ς,(οπως και οι παραπανω που ανεφερα) και το αλλαξε.
 
Καλα το ρεαλιστής και η αξία αυτού, μεγάλη κουβέντα..

But realism in itself is not art; it is only psychological or spiritual realism that is so. Dreyer
 
και κατι για ιαπωνικο κινηματογραφο με αρκετα καλες επιλογες..

http://www.tasteofcinema.com/2014/the-20-best-japanese-movies-of-the-21st-century/


There are a lot of films out there that could have been on this list, but unfortunately life has its limits, and so does the list. The films that could have also made the list include Still Walking, I Wish..

φυσικα το Still walking ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα αριστουργηματα της δεκαετιας,
ενω συνεχιζει απο εκει που τελειωνει το tokyo story. μεγαλη παράλειψη, αλλα τουλαχιστον το αναφερει.

στο εξαιρετικο still the water βλεπουμε και παλι ποσο εχει επηρεασει ο οζου τον κινηματογραφο.
 
Last edited:
Eνα φιλμ Γαλλικό, με Ισπανους καλλιτέχνες και που δαιδραματίζεται στην Ανδαλουσία.
Το έχω δει 4 φορές και θα το ξαναδω την μουσική την εχω ακουσει αλλες τόσες.
VENGO toy Tony Gatlif
vengo.jpg


Eίναι ένα απο αυτά τα φιλμς που ενω το περιεχόμενο του ειναι δραματικό, κατα τη διάρκεια εισαι high και στο τέλος παρά το δράμα αισθάνεσαι ωραία...
Πως αυτη η αλχημεία και συναίσθηση ;
Θές η Τσιγγανικη τρέλλα, του Γατλίφ, θές η μαγεία της Ανδαλουσίας (και για όποιονβ την έχει γνωρίσει έστω λίγο), η μήπως η φλόγα η αυθεντική του φλαμένγκο, κυρίως το μύνημα αισιοδοξίας και ανθρωπιάς που περνά παρά όλα τα συσβάταχτα...η θές αυτες οι γιορτές που θα θελες να ήσουν εκει... το φιλμ έχει βάθος, κοινωνικό και ψυχολογικό και παρα την παραδοξότητα του σε προσεγγιζει.
Για τους ηθοποιους, απλά η πραγματικότητα στην οθόνη...
Το προτείνω, και ο Γαλλος Τσιγγάνος σκηνοθέτης ειναι μεγάλη μούρη, προς ανακάλυψη για όποιον δεν τον ξέρει.

doc_119_0.jpg
 
Θα μπω και γω στο νήμα με Γαλλικό κινηματογράφο αλλά θα παίξω λίγο πιο συβματικά με τρεις ταινίες που θεωρώ must see
και ότι καλύτερο για να μπει κάποιος στον Ευρωπαϊκό σινεμά που πολλές φορές φοβίζει ως πιο δύσκολος, βαρετός ή επιτηδευμένα ποιοτικός.

Πρώτη είναι ο Προφήτης (Un prophete).
Η ιστορία ενός Άραβο-Κορσικιανού στις φυλακές της Γαλλίας. Ένας Jacques Audiard εκπληκτικός μαζί με μια πολύ καλή ερμηνεία του Tahar Rahim.


Δεύτερη ταινία πάλι του Jacuew Audiard που πρέπει να δει κάποιος είναι το Rust & Bone (De rouille et d'os).
Μια πραγματικά ρομαντική ταινία βασισμένη στους ανθρώπους χωρίς να θέλει να βγάλει με το ζόρι δράμα ή πόνο μόνο από την ιστορία.
Για μένα ο καλύτερος ρόλος της Κοτιγιάρ.

Τρίτη ταινία που πρέπει να δει οπωσδήποτε κάποιος είναι το La Heine.
Τώρα τι να πρωτοπεί κανείς για αυτή την ταινία... Ένας Εβραίος, ένας μαύρος κι ένας άραβας εν μέσω διαδηλώσεων βρίσκονται με το όπλο ενός αστυνομικού.
Δεν έχει γίνει μεταφορά του γκέτο στην μεγάλη οθόνη με τόσο πετυχημένο τρόπο για μένα, ούτε από τον Αμερικάνικο κινηματογράφο. (Υπάρχει το Wire αλλά είναι σειρά.)
 
Συμφωνω για τα 2 πρωτα φιλμς "Ενας προφήτης" και "Σκουρια και κοκαλα". Πολυ σπουδαια φιλμς και με νοημα σε πολαπλο επίπεδο καθένα στην πραγματικότητα που διαπραγματευονται.
Θα ειχα μεγάλες επιφυλάξεις για το τριτο, του Κασοβιτς, όχι μονο για τον λογο οτι αποτελει μια συνηγορία της βίας και του μισους με ψευτικα κίνητρα, αλλα επισης οτι η όλη δομή του έργου βασίζεται σε ένα μεγαλο "συμβολικό" ψέμα, που τυγχάνει να γνωρίζω εκ των έσω. Αλλα απο έναν ατζεντη του συστηματος όπως ο Κασοβιτς (που δεν εκτιμαται στηνιδια του την κοινότητα η μεγάλου μέρους της) πλέον δεν μου κάνει εντυπωση. Αλλα για κάποιον που δεν γνωρίζει μπορει να τον εντυπωσιάσει και να τον οριοθετήσει.
Ο τιτλος του φιλμ ειναι ευλογος και αναγγελτικός του αιώνα που θα ερχοταν : "Το μισος". Απο ερμηνεια και τεχνικη (ασπρομαυρη ενδειξη βαρύτητας) ειναι καλο.
Αλλα το πραγματικό του βεληνεκές, αυτο ειναι άλλη ιστορία μακρυτερη του κινηματογράφου.
 
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

ενα μοναδικο εργο απο ενα μοναδικο δημιουργο..
οποιος γνωριζει για την υπεροχη μουσικη του εξαιρετικου trailer, ας μας ενημερωσει..

απλη άσκηση ύφους http://www.cinedogs.gr/whatson/stray-dogs/#sthash.k0tZ1gVW.dpbs
ή
ισως ενας νεος τροπος αντιμετωπισης ενος φιλμ και της σχεσης μας με αυτο http://www.rogerebert.com/mzs/stray-dogs-2014
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

ενα μοναδικο εργο απο ενα μοναδικο δημιουργο..
οποιος γνωριζει για την υπεροχη μουσικη του εξαιρετικου trailer, ας μας ενημερωσει..

απλη άσκηση ύφους http://www.cinedogs.gr/whatson/stray-dogs/#sthash.k0tZ1gVW.dpbs
ή
ισως ενας νεος τροπος αντιμετωπισης ενος φιλμ και της σχεσης μας με αυτο http://www.rogerebert.com/mzs/stray-dogs-2014


καλε μου φιλε auteur συγνωμη αλλα δεν εχω την απαιτουμενη σινεφιλικη εκπαιδευση για να παρακολουθησω τον κυριο Τσαι Μινγ Λιανγκ
πριν μερικα χρονια ειχα δει το ανεκδιηγητο Wayward cloud του ιδιου και μου ειναι αρκετο
εξ αλλου εχω και ολιγον τι ρατσιστικες αποστροφες δια τους Ταιπετιανους και κινεζους δημιουργους
παραμενω ταπεινα Κορεαφιλος
-bye-
 
Ειδα χθές την ταινια Η Πανουκλα στην Φλορεντία, γερμανικό φιλμ του 1919 με σκηνοθέτη τον Otto Rippert ( και σεναριστα τον Fritz Lang )
Εμπνευσμενη απο ένα ποιημα του Ε.A. Poe απο οτι έλεγε το προγραμμα της Arte.
Restaured.

Αξίζει πραγματικά να τη δει καποιος που ενδιαφερεται για το σινεμά και την ιστορία του και ακόμα περισσοτερο για αισθητικους λόγους.

Εγω αναρωτήθηκα...πως κατάφερναν τέτοια εικονα το 1919 !

Η εκφραση ειναι εξπρεσιονιστική, αλλα η εικαστική απόδωση ειναι ρελισμός μπαρόκ.

Σκηνικά κοστουμια χαρακτηρες...όλα προσεγμένα με ακρίβεια.
Το θέμα ειναι η παρακμη.
Πράγματι βγαινεις με ένα συν αφου την εχεις δει.

055879-000-A_pestflorenz_01-1429498096180.jpg
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

καλε μου φιλε auteur συγνωμη αλλα δεν εχω την απαιτουμενη σινεφιλικη εκπαιδευση για να παρακολουθησω τον κυριο Τσαι Μινγ Λιανγκ
πριν μερικα χρονια ειχα δει το ανεκδιηγητο Wayward cloud του ιδιου και μου ειναι αρκετο
εξ αλλου εχω και ολιγον τι ρατσιστικες αποστροφες δια τους Ταιπετιανους και κινεζους δημιουργους
παραμενω ταπεινα Κορεαφιλος
-bye-

γεια σου φιλε Στελιε ρατσιστη! :p

ποιος εχει την απαιτουμενη εκπαιδευση;

ας παρω τον χαρακα.. :p
δεν χρειαζεται κιολας.. απλα αυτο που κανει ο Τσαι (επιτυχως ή οχι) ειναι να προσπαθει να επαναπροσδιορίζει το μεσο και τον τροπο δομησης μιας ταινιας, συνηθως σε αφηνει να ανακαλυπτεις μονος σου, ή σε βαζει σε μια τελειως αβολη κατασταση οπου δεν μπορεις να μην αναρωτηθεις (τι ανοησια βλεπω παλι :p), δεν "προσταζει" οπως συνηθως κανουν κατα κορον οι περισσοτεροι σκηνοθετες.

κανενα ομως κειμενο/γραπτο δεν εχει την δυναμη να μας κανει να δουμε/αισθανθουμε αυτο που γραφει καποιος, παρα να το ανακαλυψουμε απο μονοι μας.
αν δεν λειτουργησε, δεν εχει και τοσο σημασια, ομως δεν συνεπαγεται οτι δεν εχει αξια.

ο φιλος just a (re)ta(r)d αφιερωνει..
και μας βαζει σε μια σειρα για να μην χασουμε το νοημα, το μηνυμα, την ιστορια και τελικα χαθουμε γενικως..

NO PLOT? NO PROBLEM!

ομως οπως εχει παρατηρησει και στο διπλανο νημα, μια καλη ταινια επιβαλλεται μεσω της καλης ηθοποιας και ενος καλογραμμενου σεναριου.

τι να γραψει ομως κανεις για τουτο.. οπου τα εχει ολα σε υπερθετικο βαθμο..


Padre_Padrone-Caratula.jpg



αξιολογα και τα
http://www.imdb.com/title/tt0084422/?ref_=nm_knf_i2
http://www.imdb.com/title/tt2177511/?ref_=nm_knf_i1
ενω δεν εχω δει το kaos..
(υπαρχουν και με ελληνικους υποτιτλους)
 
Last edited:
οι συμπτωσεις δεν ειναι παρα η παρατηρητικοτητα..
προσφατα ειδα το the house is black, ενα απο τα πιο ποιητικα short film που σου μενουν για παντα.

TheHouseIsBlack_DVD.jpg



http://www.bfi.org.uk/sight-sound-magazine/greatest-docs-full-poll/#/?poll=combined&film=4ce2b6bea4f4f


http://www.tasteofcinema.com/2015/20-great-poetic-films-that-are-worth-your-time/2/

εχει και αρκετα που μενει να τα ανακαλυψουμε.. Leviathan, Koridorius, Touki Bouki, Landscape Suicide, Colossal Youth..


TheCow1969Cover.jpg


http://www.imdb.com/title/tt0064356/



POSTER.jpg


το οποιο βρισκεται και
BFI list of the 50 films you should see by the age of 14