Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
- Thread starter Stellios papa
- Start date
Ειδες μονο το μισο emoticon...
Στο αλλο χερι κραταει το γιαουρτι που λεγαμε...
Και επι τη ευκαιρια, δε σε παιρνει να μου πηγαινεις κοντρα τωρα που επικειται ημιτελικος μουντιαλ, με την Αγγλια να συμμετεχει...:antlers:
Μη με νευριασετε και ανακαλεσω την υποστηριξη μου και δεν κατσω καν να δω το παιχνιδι....
7+/10
"Well, they're saved from the blessings of civilization."
Με αρκετά κλισέ (πατριαρχεία, αγριοι ινδιάνοι κ.α.) αλλα από ότι διαβάζω, θεωρείτε το πρώτο μοντέρνο western οπου σκιαγραφεί την ψυχολογία των χαρακτήρων, με εντονα κοινωνικοπολιτικα σχόλια, καυστικό χιούμορ, όμορφη κινηματογράφηση της δράσης και τον κασκαντέρ που ρισκάρει την ζωή του για ένα πλανο.
9/10
Το πρωτο μισάωρο (το οποιο ειναι καταλυτικό στην ιστορία) θα μπορούσε να το ειχε κινηματογραφήσει και ο μεγάλος Ρενουάρ.
Μια μητέρα απο την στιγμή που θα επιλέξει ποιος απο τους 2 γιούς της, ήταν ο δολοφόνος, αυτομάτα θα μετατραπεί σε ζωντανή νεκρή.
Και ο Mr Lincoln το κατανοεί πλήρως αυτό, χάρη στο πρώτο μισάωρο της ταινίας.
9/10
Το πρωτο μισάωρο (το οποιο ειναι καταλυτικό στην ιστορία) θα μπορούσε να το ειχε κινηματογραφήσει και ο μεγάλος Ρενουάρ.
Μια μητέρα απο την στιγμή που θα επιλέξει ποιος απο τους 2 γιούς της, ήταν ο δολοφόνος, αυτομάτα θα μετατραπεί σε ζωντανή νεκρή.
Και ο Mr Lincoln το κατανοεί πλήρως αυτό, χάρη στο πρώτο μισάωρο της ταινίας.
Έχεις δει το Σταφύλια της Οργής; Είναι ακόμα καλύτερο οπτικά. Η νυχτερινή σκηνή στο εγκαταλελειμμένο σπίτι ας πούμε, με τα πρόσωπα που τα φωτίζει μονο ένα κερί η ένα σπίρτο, είναι σαν πινακας του Λατούρ.
ειναι το επόμενο που θα δω!
ίσως και σήμερα.
μόνο το the searcher θυμάμαι οτι έχω δει (ε δεν ξεχνίεται και εύκολα.. ειδικά το αρχικό/τελικό πλάνο) αν και νομίζω οτι έχω δει ακομα 1 ταινία του ford.
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
Η "ταυτηση" μεταξυ βιβλιου και ταινιας για μενα ειναι απολυτη.Ελαχιστες μεταφορες βιβλιων στο σινεμα την πλησιαζουν.
Η "ταυτηση" μεταξυ βιβλιου και ταινιας για μενα ειναι απολυτη.Ελαχιστες μεταφορες βιβλιων στο σινεμα την πλησιαζουν.
λέω να προσθέσω 1-2 ταινίες ακόμα.
με ποια σειρά θα βάζατε τα παρακάτω;
ποιες 2 θα επιλέγατε;
The Hurricane (1937)
Fort Apache (1948)
Rio Grande (1950)
The Sun Shines Bright (1953)
Mister Roberts (1955)
The Last Hurrah (1958)
Sergeant Rutledge (1960)
How the West Was Won (1962)
Cheyenne Autumn (1964)
Last edited:
Καθαρά η γνώμη μου
1 Cheyenne autumn
2 the sun shines bright
3 fort apache
4 hurricane
τα υπόλοιπα και να μην τα δεις δεν τρέχει και τίποτα. Αν όμως δεις την δική σου πρώτη λίστα όλη τότε μάλιστα.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Πίστεύω πως ποτέ ο Ford δεν ξεκινησε να κάνει έργα τέχνης. Στις πιο πολλές ταινίες του αυτό προέκυπτε. Για αυτόν τα πάντα ήταν "a job of work " Όταν κάποτε τον ρώτησαν ποιος ήταν ο στόχος του για κάποια ταινια απάντησε μασώντας το μαντηλάκι του "I Was hoping to achieve...a cheque" Τσογλαναρία
Οκ ευχαριστώ, προστέθηκαν.
Αυτό φαίνεται και από το ότι αναλάμβανε ότι περνούσε από τα χέρια του και θα του εξασφάλιζε κάποια χρήματα. Γιαυτό και σκηνοθέτησε πολλές ταινίες. Πάντως από λίγο που είδα στα έξτρα ενός bluray, μια συνέντευξη του, φαίνεται μια ανησυχία και φόβος.. του να μην μπορεί να παρέχει στην οικογένεια του τα προς το ζην.
Γενικά ήταν συντηρητικός και φαίνεται.
Κανένας στο Hollywood δεν νομίζω ότι ξεκινάει να κάνει έργο τέχνης, εντελώς ελεύθερο από τους παραγωγούς και από το να διασκέδασει τους θεατές. Απλά προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό.
Ingmar Bergman’s Cinema
In honor of the Swedish master’s 100th birthday, we’re thrilled to announce the centerpiece of our yearlong celebration: a 39-film box set, featuring classics and rarities, new restorations, hours of supplemental features, and a 248-page book. Arriving this November, Ingmar Bergman’s Cinema is the most comprehensive collection of the director’s work ever released on home video.
Ingmar Bergman’s Cinema
In honor of Ingmar Bergman’s one-hundredth birthday, the Criterion Collection is proud to present the most comprehensive collection of his films ever released on home video. One of the most revelatory voices to emerge from the postwar explosion of international art-house cinema, Bergman was a master storyteller who startled the world with his stark intensity and naked pursuit of the most profound metaphysical and spiritual questions. The struggles of faith and morality, the nature of dreams, and the agonies and ecstasies of human relationshipsβBergman explored these subjects in films ranging from comedies whose lightness and complexity belie their brooding hearts to groundbreaking formal experiments and excruciatingly intimate explorations of family life.
Arranged as a film festival with opening and closing nights bookending double features and centerpieces, this selection spans six decades and thirty-nine filmsβincluding such celebrated classics as The Seventh Seal, Persona, and Fanny and Alexander alongside previously unavailable works like Dreams, The Rite, and Brink of Life. Accompanied by a 248-page book with essays on each program, as well as by more than thirty hours of supplemental features, Ingmar Bergman’s Cinema traces themes and images across Bergman’s career, blazing trails through the master’s unequaled body of work for longtime fans and newcomers alike.
Learn more
In honor of the Swedish master’s 100th birthday, we’re thrilled to announce the centerpiece of our yearlong celebration: a 39-film box set, featuring classics and rarities, new restorations, hours of supplemental features, and a 248-page book. Arriving this November, Ingmar Bergman’s Cinema is the most comprehensive collection of the director’s work ever released on home video.
Ingmar Bergman’s Cinema
In honor of Ingmar Bergman’s one-hundredth birthday, the Criterion Collection is proud to present the most comprehensive collection of his films ever released on home video. One of the most revelatory voices to emerge from the postwar explosion of international art-house cinema, Bergman was a master storyteller who startled the world with his stark intensity and naked pursuit of the most profound metaphysical and spiritual questions. The struggles of faith and morality, the nature of dreams, and the agonies and ecstasies of human relationshipsβBergman explored these subjects in films ranging from comedies whose lightness and complexity belie their brooding hearts to groundbreaking formal experiments and excruciatingly intimate explorations of family life.
Arranged as a film festival with opening and closing nights bookending double features and centerpieces, this selection spans six decades and thirty-nine filmsβincluding such celebrated classics as The Seventh Seal, Persona, and Fanny and Alexander alongside previously unavailable works like Dreams, The Rite, and Brink of Life. Accompanied by a 248-page book with essays on each program, as well as by more than thirty hours of supplemental features, Ingmar Bergman’s Cinema traces themes and images across Bergman’s career, blazing trails through the master’s unequaled body of work for longtime fans and newcomers alike.
Learn more
ετσι.. θα απαλαγγείτε μερικά χρόνια, απο το να γράφει στο νήμα του..
θα του πάρει πολλους μήνες να τις δει και άλλους τόσους μήνες, να τις αφουγκραστεί.
win win για όλους!
:award:
Είδες το παράδοξο; Ο τεχνίτης που νοιάζεται μονο να βγάλει τα προς το ζέιν ενίοτε δημιουργεί αθάνατη τέχνη, ενώ ο Καλλιτέχνης που πάει να δημιουργήσει έργα όλο πχιότητα, με απαιτήσεις, ας μην πω τι δημιουργεί ενίοτε..
εννοείτε βρε Κώστα αυτο.
ο καθένας μπορεί να βαπτιστεί καλλιτέχνης κτλ
Ο Ford μάλλον ακροβατούσε ανάμεσα σε διεκπεραιωτή και καλλιτέχνη.
Τα Cahiers du Cinema εγραφαν διθυράμβους για το στυλ του Ford τον οποιο θεωρούσαν αμερικάνο auteur.
https://openeclass.panteion.gr/modules/document/file.php/TMF226/Young Mister Lincoln.pdf
οπως και η έννοια της ποιότητας, για ένα θεατή, ειναι διαφορετική για κάθε θεατή και αντίστοιχα προς κάποιον μελετητή.
πχ μπορούμε να πούμε οτι ο Αγγελόπουλος, Godard, Bergman, Tarkovsky δεν μας αρέσει ή δεν μας αφορά..
αυτό δεν συνεπάγεται, οτι δεν εχουν δημιουργήσει μεγάλα εργα τέχνης και δεν έχουν συνεισφέρει στην τέχνη του κινηματογράφου.
Ως θεατες (όπως και ενας κριτικός με ελλιπείς ή και καθόλου γνώσεις) μπορουμε να γράφουμε ότι θέλουμε, αν όμως κάποιος μελετήσει ή μπει στην δημιουργική διαδικασία του κινηματογράφου, θα αρχίσει να βλέπει και να προσεγγίζει διαφορετικά την τέχνη του κινηματογράφου.
Εδω έχουμε ταινία (βασισμένη σε βιβλίο) με "μήνυμα" που ευτυχώς ξεφεύγει αρκετά απο το φθηνό μελόδραμα, όλη η βάση στήνεται στο σενάριο, με κάποια σημεία (κυρίως έξω απο την καλύβα αλλα και μέσα) οπου δείχνουν την αισθητική που θα ακολουθήσει ο Ford στα επόμενα έργα του.
9-/10
εδω ο Ford εχει καταλάβει οτι το φυσικό τοπίο δινει μια ιδιαίτερη ομορφιά, οτι τα πλάνα του ουρανου γραφουν πολύ καλά σε φιλμ, ειδικά τις ώρες που πέφτει και αναδύει ο ήλιος, με κάποιες υπέροχες συνθέσεις πλάνων. Τα κλισέ της ιστορίας άπειρα, πορόλα αυτά ειναι η πιο τεχνικά όμορφη ταινια του απο αυτές που είδα.
8/10
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Συνολικά, θεωρώ πιο ενδιαφέρουσα ταινία το Young Mr Lincoln γιατι αναθέτει στον θεατή περισσότερα απο ότι τα Σταφύλια της Οργής.
Η νυχτερινή σκηνή που αναφέρεις όντως ειναι υπέροχη τοσο μέσα όσο και πριν μπούν στην καλύβα.
Μου θύμισε ενα υπέροχο silent film και αγαπημένο του Bergman αν θυμάμαι καλά.
το The Phantom Carriage ειναι ομως το αγαπημένο μου απο τον Victor Sjοstrοm και ενα απο τα αγαπημένα μου, της βουβής περιόδου.
και θέλω να το ξαναδώ τωρα του το ανέφερα...
10/10
Εδω έχουμε ταινία (βασισμένη σε βιβλίο) με "μήνυμα" που ευτυχώς ξεφεύγει αρκετά απο το φθηνό μελόδραμα, όλη η βάση στήνεται στο σενάριο, με κάποια σημεία (κυρίως έξω απο την καλύβα αλλα και μέσα) οπου δείχνουν την αισθητική που θα ακολουθήσει ο Ford στα επόμενα έργα του.
9-/10
εδω ο Ford εχει καταλάβει οτι το φυσικό τοπίο δινει μια ιδιαίτερη ομορφιά, οτι τα πλάνα του ουρανου γραφουν πολύ καλά σε φιλμ, ειδικά τις ώρες που πέφτει και αναδύει ο ήλιος, με κάποιες υπέροχες συνθέσεις πλάνων. Τα κλισέ της ιστορίας άπειρα, πορόλα αυτά ειναι η πιο τεχνικά όμορφη ταινια του απο αυτές που είδα.
8+/10
να προσθέσω οτι το The Grapes of Wrath (1940) μάλλον δεν θα το ξαναέβλεπα, ενώ μετα χαράς θα ξαναέβλεπα το My Darling Clementine (1946)
John Ford: 10 essential films