Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Stellios papa said:
.

δεν το εχετε δει εε ?
μακρια μην το αγγιζετε γιατι καιει

αλλη μια θεαση μετα απο χρονια παραμενει 10/10



View attachment 158660
Click to expand...
Σας λέγαμε ότι η Ramsey είναι σπουδαία.
Αν και δεν σάς πολύ άρεσε το ratcatcher και ούτε μάλλον το you we're never really here.

Το we need about Kelvin διδάσκετε σε αρκετά πανεπιστήμια, αν αυτό λέει κάτι. Αν και προσωπικά μου άρεσαν περισσότερο τα δύο παραπάνω. Αλλά πάντα παίζει ρόλο και η στιγμή που βλέπουμε κάτι.

Πού το βρήκατε το swimmer;
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

auteur said:
Σας λέγαμε ότι η Ramsey είναι σπουδαία.
Αν και δεν σάς πολύ άρεσε το ratcatcher και ούτε μάλλον το you we're never really here.

Το we need about Kelvin διδάσκετε σε αρκετά πανεπιστήμια, αν αυτό λέει κάτι. Αν και προσωπικά μου άρεσαν περισσότερο τα δύο παραπάνω. Αλλά πάντα παίζει ρόλο και η στιγμή που βλέπουμε κάτι.

Πού το βρήκατε το swimmer;
κολυμπωτας στις γνωστες παραλιες
Click to expand...


μην μου πεις οτι δεν το εχεις δει ?
 
Το αδίκημα φαίνεται να είναι μικρό, έκλεψε μόνο 1900 ριαν από τον Αχανκαχ για να πάρει ταξί.

Δεν είναι άξιο για να κινηματογραφηθεί...
Υπάρχουν άλλα μεγαλύτερα αδικήματα που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για να κινηματογραφηθεί η διαδικασία της εκδίκασης.

Προηγούμενος ο υποτιθέμενος Μαχμαλμπαφ, εκλιπαρεί τον Κιαροσταμι που παίζει τον εαυτό του, να μεταφέρει ένα μήνυμα, στον αληθινό Μαχμαλμπαφ... Ότι η ζωή του είναι ένα μέρος από την ταινία του "ο ποδηλάτης"
Ενώ ανησυχεί ότι ήδη τον αποκαλούν "απατεώνα"

10+/10
Για το μεγάλο αυτό αριστούργημα που η μικρότητα μου, δεν μπόρεσε να δει με την πρώτη θέαση. Δεν είχα δεί βέβαια τότε και τον ποδηλάτη του Μαχμαλμπαφ για να ξερω που αναφέρεται.. αλλά αυτό είναι απλά μια δικαιολογία.
 
Το close up είναι μέσα στις 20 πιο συγκλονιστικές ταινίες που έχω παρακολουθήσει ποτέ και ίσως η πιο συγκλονιστική ταινία των τελευταίων 3 δεκαετίων.

Τι να πρωτοπεί κάποιος..
Για ότι δικάζεται το δικαίωμα του να ζεις και να ονειρεύεσαι;
Τον ρόλο που τίθεται στον καθένας μας να υποδυθεί;
Τον ρόλο σκηνοθέτη, ηθοποιού που υποκρινόμαστε;
δύο κάμερες.. μια ευρυγώνια και μια close up..
Τι μπλέξιμο πραγματικότητας και μυθοπλασίας... Ταυτότητας..
Η διακοπη του ήχου στο τέλος..
ένα σπασμένο τζάμι αυτοκινητου...
Οπου βλέπουμε τον κοσμο, την ζωή που περνάει.

μια υπέροχη μουσική στο τέλος.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

https://youtu.be/zCXB7SolOrA
 
.
εχω δει 4-5 ταινιες του Abbas η μια καλυτερη απο την αλλη
αγαπημενη
a taste of chery

ισως γιατι εκεινη την Κυριακη στον μισοαδειο Δαναο καθοταν 2-3 σειρες μπροστα μου με τον Ν.Μικελιδη
 
Δυστυχώς το taste of cherry το ειδα σε dvd και έχασε λίγο, αναμένω να βγει σε καλυτερη ποιότητα για να το ξαναδώ.

το Close-up ομως ειναι η πιο ενδελεχής ματιά στην ανθρώπινη επιθυμία, στο πάθος για ζωή, στην ζωή και στην τέχνη.

Σίγουρα βοήθαει να δούμε και τα έργα του Makhmalbaf και ειδικότερα το "the cyclist", τα προηγούμενα έργα του Kiarostami, Panahi, Majid Majidi
γενικότερα, να έρθουμε σε επαφή με τον ιρανικό κινηματογράφο.

Ισως η καλύτερη πρώτη επαφή με τον ιρανικό κινηματογράφο ειναι τα έργα του Majid Majidi (children of heaven) και το the runner του Amir Naderi.

και για να επανέλθουμε στον τεράστιο Abbas και επειδή έψαχνες κάτι να γελάσεις...
αλλα με τους burgerman που έμπλεξες που να σκάσει το χειλάκι :p

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

απο το 39 και μετά.. τα δυο τελευταία long shoots.

βεβαια εδώ το χιουμορ ειναι διακριτικό και κομψό και όχι για όλους, οπως αυτό κάποιων μεγάλων κωμικών..
ο Abbas δεν ανέφερε ποτέ άλλες ταινίες και δημιουργούς, δεν ηταν αυτο που λέμε film buff.
εξέφρασε μονο μια φορά τον θαυμασμό του, για 2 μεγάλους δημιουργούς.
τον έναν θα τον βρεις στον τίτλο του video, τον άλλον καλείσαι να τον βρεις απο το παραπάνω βιντεο που σου έστειλα.. (απο το 39 και μετά..)

το Five / Dedicated to Ozu (2003) σίγουρα δεν ειναι για όλους... αλήθεια τι ειναι για όλους;
τα πρωτα 3 long shoots μπορείς και να τα προσπεράσεις.. τα δύο τελευταία ομως ειναι απλά ΥΠΕΡΟΧΑ...
όμορφα, κομψά, λυρικά και τρομερά αστεία, οπως και αυτοί που θαύμαζε.

στο τελευταίο long shoot εχει κονσέρτο.. η εικόνα, λυρική και σκοτεινή, σε αφήνει να συγκεντρωθείς στον ήχο.
και εδω αυτό που λέγαμε πιο πίσω, αν έχεις τόσο εκφραστικό και λειτουργικό ήχο δεν χρειάζεται να έχεις μια φλύαρη και δυνατή εικόνα.
 
Re: Απάντηση: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Stellios papa said:
.

δεν το εχετε δει εε ?
μακρια μην το αγγιζετε γιατι καιει

αλλη μια θεαση μετα απο χρονια παραμενει 10/10



View attachment 158660
Click to expand...
Εξαιρετικό!
αν και χάνει λόγο κακής κόπιας.

Ευχαριστούμε κύριε!

Το έχω ξαναβάλει αλλά...

https://youtu.be/KjY9kf7TuUU

Θα αναζήτησω και το Gasman.
 
@Gal'en

Screen-Shot-2019-02-01-at-15-06-58.png



Senses of Cinema WORLD POLL 2018 – INTRODUCTION

Να ποιοι χαλάνε την πιάτσα.. και τα κονομάνε!
κάποια ξεφτιλισμένα τομάρια που τα κονόμησαν περισσότερο έβαλαν και το Black panther.

κάντε μας όμως και ενα δικό σας top 10/20/30 οτι επιθυμείτε..
 
Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

auteur said:
@Gal'en...
κάντε μας όμως και ενα δικό σας top 10/20/30 οτι επιθυμείτε..
Click to expand...

Σας χαλαω εγω χατιρι?

Με τη σειρα που τα ειδα μεσα στο ετος...

mon mon mon monsters
3 billboards outside ebbing, missouri
Shape of water
sicilian ghost story
annihilation
one cut of the dead
await further instructions
in fabric
mandy
The man who killed Don Quixote
A Land Imagined
A Twelve-Year Night
The guilty
The Green Fog
Woman at war
Shoplifters
 
Re: Απάντηση: Re: Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Gal'en said:
Σας χαλαω εγω χατιρι?

Με τη σειρα που τα ειδα μεσα στο ετος...

mon mon mon monsters κουκουρουκιά απο ταιβάν; θα το δουμε με ποπκορν και κοκα κολα!
3 billboards outside ebbing, missouri γκουχου γκούχου
Shape of water τώρα αν σου πώ οτι το shape of water δεν το βρήκα τόσο κακό οσο περίμενα..παρόλο το γλυκανάλατο παραμύθι..7/10
sicilian ghost story Θελω να το δω
annihilation Θα το δω καποια στιγμή
one cut of the dead ειναι κορεάτικο και με καλό metacritic, θα το δώ
await further instructions
in fabric Peter Strickland.. θα το δούμε
mandy
The man who killed Don Quixote .. θα το δούμε καποια στιγμή αν και τα τελευταία του Gilliam δεν..
A Land Imagined
A Twelve-Year Night δεν το γνώριζα, θα το τσεκάρω
The guilty
The Green Fog
Woman at war αναμένω να βγει για να το δω
Shoplifters Μου άρεσε πάρα πολύ!
Click to expand...

ευχαριστούμε!
Μας εκπλήσσετε ευχάριστα!

βέβαια θα ειχε μεγάλο ενδιαφέρον και αυτά που δεν σας άρεσαν..ίσως ειναι κάποια που δεν τα έχουμε δει και θα μας αρέσουν
:p
 
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

[h=1]“The Wind Will Carry Us

In my night, so brief, alas
The wind is about to meet the leaves.
My night so brief is filled with devastating anguish
Hark! Do you hear the whisper of the shadows?
This happiness feels foreign to me.
I am accustomed to despair.
Hark! Do you hear the whisper of the shadows?
There, in the night, something is happening
The moon is red and anxious.
And, clinging to this roof
That could collapse at any moment,
The clouds, like a crowd of mourning women,
Await the birth of the rain.
One second, and then nothing.
Behind this window,
The night trembles
And the earth stops spinning.
Behind this window, a stranger
Worries about me and you.
You in your greenery,
Lay your hands – those burning memories –
On my loving hands.
And entrust your lips, replete with life's warmth,
To the touch of my loving lips
The wind will carry us!
The wind will carry us!”[/h]
— Forough Farrokhzad



Τα γερατειά είναι απαίσια αρρώστια.

Ναι, αλλά υπάρχουν
και χειρότερες αρρώστιες.

Ο θάνατος...

- Ο θάνατος;
- Ναι.

Ο θάνατος είναι το χειρότερο.

Όταν κλείνεις τα μάτια
σ` αυτόν τον κόσμο,

σ` αυτή την ομορφιά,
στα θαύματα της φύσης

και στη γενναιοδωρία του Θεού,

σημαίνει πως, δεν θα
γυρίσεις ποτέ πίσω.

Λένε πως ο άλλος κόσμος
είναι πιο όμορφος.

Αλλά...

ποιος έχει έρθει πίσω από κει,
για να μας πει

αν είναι όμορφος ή όχι;

"Μου λένε πως είναι τόσο όμορφη,
όσο τα ουρί του παραδείσου!"

"Παρ` όλα αυτά, εγώ λέω"

"πως ο χυμός του σταφυλιού
είναι καλύτερος."

"Να προτιμάς το σήμερα,
από αυτές τις εξαιρετικές υποσχέσεις."

"Ακόμη και ένα τύμπανο
ακούγεται μελωδικό από μακριά..."

"Να προτιμάς το σήμερα..."

"The Wind Will Carry Us" - by Abbas Kiarostami (1999)
10/10

για οποιους θέλουν να διαβάσουν, πόσα δεν παρατηρούμε/βλέπουμε... μια εξαιρετική ανάλυση, που φυσικά δεν ειναι απαράιτητο να διαβαστεί ακριβώς έτσι.
προσωπικά δεν είδα ούτε τα μισά, απο αυτά που αναφέρονται στο κείμενο.
Αλλα είδα το μύθο του Σίσιφου, τους "χαραγμένους" χωμάτινους δρόμους που είδα ως πορεία ζωής, την λιακάδα που κυριαρχεί στο άγωνο τοπίο, που δεν αναφέρονται.

Η δύση εχει την φωτογραφία και την ζωγραφική,
η ανατολή την ποίηση, τα Haiku, την λεπτοδουλεμένη λαική τέχνη...
 
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

THE HOUSE IS BLACK, legendary Iranian poet Forough Farrokhzad's rare documentary, has influenced many of the great directors of Iran's New Wave, including Mohsen Makhmalbaf and Abbas Kiarostami.

This haunting film about the leprosy colony in Tabriz, Iran is a compassionate portrait of forgotten people. Straightforward yet sympathetic, THE HOUSE IS BLACK affords dignity to its subjects, particularly through Farrokhzad's striking poem read in voice-over by the poet herself. Farrokhzad's voice as a poet has inspired such internationally renowned directors as Chris Marker and Bernardo Bertolucci.
 
.

μπηκες σε πολυ καλο δρομο αν και χωματινος
ο καθενας οδηγει την πορεια του λευθερα και οπως παει
εννοειται 10/10 ο Ανεμος
 
μετά απο εδώ..
λεω να πάω λίγο δυτικά, με πρώτη στάση Ινδία, Satyajit Ray

ή να πάω τέρμα δυτικά...
για να συναντήσω ενα ρομαντικό εξπρεσιονιστή Αυστριακό που έζησε στην Αμερική και ανέδειξε την ντίβα Marlene Dietrich
και απο ότι λένε, εχουν πολλά κοινά με τον Wong Kar Wai...

Josef von Sternberg
By the use of carefully composed and sculpted imagery, von Sternberg always maintained an externalised mood of fatality and romantic longings. Most of von Sternberg's films were recorded on black-and-white nitrate-based stock, which had a higher resolution and much greater f-stop range (approximately 8 camera f-stops) than the acetate-based color film (4-5 f-stops) that began to come into usage later, in the 1940s. Using the nitrate stock of his period, von Sternberg was able to achieve an exquisitely crafted imagery of chiaroscuro that evoked a dominating mood to the scene. (The full range and beautify of this chiaroscuro is lost on most modern prints of his films.) Perhaps his closest modern equivalent is Wong Kar Wai, who has managed to achieve similar effects with different cinematographic techniques. Both, however, manage to capture the eternally elusive and fascinating nature of the women who occupy our dreams.

ειχα δει τα υπέροχα
Underworld (1927)
The Docks of New York(1928)

μετά έχουμε και ανοιχτούς λογαρισμούς

Rohmer
  • A Tale of Springtime (1990)
  • A Tale of Winter (1992)
  • A Summer's Tale (1996)
  • Autumn Tale (1998)
Rainer Werner Fassbinder
  • In a Year of 13 Moons (1978)
 
.

τον ινδο τον εχω συναντησει μεγαλη μορφη αλλα για αλλες εποχες
τον Γερμανο θα ηθελα μια καλυτερη προσεγγιση λιγα πραγματα ξερω

καλα ταξιδια
παρε και τον Γαλεν μαζι σου
εκτος αν δεν μπορει τα δυσκολα ταξιδια τα κουραστικα
 
Απο όσο γνωρίζω ο κύριος Γάλεν του αρέσει αρκετά (για να μην πώ πολύ...) ο Kar Wai.
δεν έχει κάνει κακή ταινία, απλά μέτριες (ashes of time, bluberry nights).. δεν έχω δει την τελευταία του, The Grandmaster.

ολα τα άλλα, ειναι απο πολύ καλές ως αριστούργηματα.

Δεν νομίζω οτι ειναι δύσκολος ο Josef von Sternberg.
Ο Satyajit Ray δεν προτείνετε, για οσους δεν τους αρέσει ο ιταλικός νεορεαλισμός.

Why the Best American Filmmakers Owe a Debt to Satyajit Ray


Today, more people may know about Wes Anderson and Martin Scorsese than Satyajit Ray, but it’s possible that neither American director would have their careers if it weren’t for this under-appreciated Bengali filmmaker.

Indian director Ray’s films revolutionized Bengali narratives, highlighting a unique and oddly contemporary form of storytelling that’s more relevant today than ever.
Click to expand...

O Francois Truffaut ειχε πει μεγάλη κοτσάνα που την γράφουν ακόμα και σήμερα...
παρόλη την ιδιαίτερη ευαισθησία του, ήταν και αυτός κυριευμένος απο Δυτικά στάνταρ.

Francois Truffaut is reported to have said about Ray’s œPather Panchali, "I don’t want to see a movie of peasants eating with their hands."

Of course, there are many more recent films focusing on the underprivileged classes everything from "Sin Nombre" to "City of God" reflect Ray’s ability to illustrate the poverty without glamorizing the underlying plight.
Click to expand...
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
να πάρει η ευχή...εγώ κι εσύ, δεν πρέπει ποτέ να βγούμε για γεύμα μαζί... :icon15: :ciao:
Click to expand...

χαχαχα

... απο τον Josef von Sternberg και τον Satyajit Ray εχω πάρει μια πολύ μικρή γεύση. οποτε κρατάμε μικρό καλάθι ακόμα.
2 ταινίες και 4 ταινίες αντίστοιχα απο τον καθένα εχω δει.
αλλα κυκλοφόρησαν αρκετές σε bluray πλέον και θα τους επισκευτώ.

ο Rohmer σε όλες τις ταινίες του μιλάει την λαλιστή (και μάλιστα με υπέροχο τρόπο, όσο ελάχιστοι αλλοι βλ. Hawks, Lubitsch) που αγαπάς τόσο πολύ,
όπως και ο Rainer Werner Fassbinder που εχει πολύ διάλογο στις ταινίες του
όπως και το Close-up του Kiarostami, οπου σχεδόν δεν υπάρχει κενό χωρις διάλογο.

κανένας δεν σου άρεσε;
Μήπως να τα ξαναέβλεπες καποια στιγμή;

:fight:-bye-
 
με το Bollywood έχω ...θεματάκια πάντως.
παιδικά τραύματα: Ναργκίς, Γη Ποτισμένη με Ιδρώτα κλπ.
Μάρθα Βούρτση και Νικος Ξανθόπουλος μιλάμε...-bye-

Aπό γερμανούς Φόλκερ Σλαίντορφ βασικά. Και Χέρτζογκ μέχρι και το Φιτζκαράλντο.
Βέντερς...χμμμμ...λίγα πράγματα...
 
Top Bottom