Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο

Αν σου πω ότι το είδα φοιτητής και δεν θυμάμαι τίποτε ?

Θα προσπαθήσω να το ξαναδώ και να αναφέρω ...
 
Stellios papa said:
αποκλειεται να το ειδες ολοκληρο
ειδικα αυτη την ταινια δεν την ξεχνας
αρνητικα η θετικα
Click to expand...

Τα επίμαχα τα θυμάμαι, αλλά ντρεπόμουν να τα αναφέρω.. δεν έχω όμως αναμνήσεις από την όλη ταινία, για να καταθέσω άποψη.

Θυμάμαι επίσης ότι για τον ντόρο που είχε προκληθεί, δεν είχα εντυπωσιαστεί αντίστοιχα... Βέβαια ήμουν κάτω από 20 ετών, ίσως και 18.

Να σου πω, πιο πολύ είχα τσιμπήσει με το sweet movie που έπαιζε ο ίδιος καλτ κινηματογράφος , κάπου στο πουθενά, στην Θεσσαλονίκη, την ίδια εποχή...

Το bitter moon σαν βιβλίο ( νομίζω με τίτλο ' τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα' είχε κάνει μεγάλο γκελ στην Ελλαδα όπως και άλλα του συγγραφέα εκείνη την εποχή ( το άρωμα , και άλλα που δεν θυμάμαι ) ... Πήγα με προσδοκίες να δω την ταινία... Θυμάμαι ότι έβριζα, άρα δεν μου άρεσε. Την δε Σενιέ, απορώ δηλαδή, δεν την πάω ούτε σαν γυναίκα, ηθοποιό, τραγουδίστρια και τι σκτ άλλο έχει προσπαθήσει να κάνει κάτω από την προστασία του Πολάνσκι.


Sent from my iPhone using Tapatalk
 
Gal'en said:
είπα εγώ ότι είναι ίδια;
Για άλλο λόγο ρωτάω.
Για πείτε
Click to expand...
Tα χρόνια που έχουν περάσει από τότε που την είδα είναι ίδια - μπορεί και περισσότερα - από το Bitter Moon.
Θυμάμαι μάλιστα ότι την είδα μετά απο εκείνη τη μαλακία που είχε γυρίσει με τη Σαρλοτ Ράμπλινγκ και τη μαιμού και ήμουν- όπως καταλαβαίνεις - εντελώς προκατειλημένος.
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση ως αίσθηση ήταν ότι "οι επίμαχες σκηνές" ήταν πλήρως ενταγμένες στο πλαίσιο και στη ροή της ταινίας με αποτέλεσμα να μου φανούν απόλυτα φυσιολογικές, όχι "φυτευτές" με σκοπό να προκαλέσουν.
Ως ταινία στο συνολό της δεν μπορώ να πώ πάντως ότι συμφωνούσα με τους διθυράμβους της εποχής....Καλή μεν αλλά οκ.
Γούστα είναι αυτά βέβαια.
 
superfly said:
Tα χρόνια που έχουν περάσει από τότε που την είδα είναι ίδια - μπορεί και περισσότερα - από το Bitter Moon.
Θυμάμαι μάλιστα ότι την είδα μετά απο εκείνη τη μαλακία που είχε γυρίσει με τη Σαρλοτ Ράμπλινγκ και τη μαιμού και ήμουν- όπως καταλαβαίνεις - εντελώς προκατειλημένος.
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση ως αίσθηση ήταν ότι "οι επίμαχες σκηνές" ήταν πλήρως ενταγμένες στο πλαίσιο και στη ροή της ταινίας με αποτέλεσμα να μου φανούν απόλυτα φυσιολογικές, όχι "φυτευτές" με σκοπό να προκαλέσουν.
Ως ταινία στο συνολό της δεν μπορώ να πώ πάντως ότι συμφωνούσα με τους διθυράμβους της εποχής....Καλή μεν αλλά οκ.
Γούστα είναι αυτά βέβαια.
Click to expand...
Ωραια
Εψαχνα να βρω να σου την πω.
Αν μου ελεγες οτι εκεινο σου ειχε αρεσει πολυ, θα σε εκραζα οτι επηρεαζεσαι απο τους κριτικους και τις γνωμες τους. Δεν περιμενα οτι θα γινοταν αυτο!
Τωρα που η εκτιμηση σου ειναι χαμηλη και για τα δυο μπορω ομως να σε κραξω ανετα για πουριτανισμο!
Win-win situation! :LOL:
 
  • Haha
Reactions: superfly
bowie_disdain_face_gif.gif
 
  • Haha
Reactions: Gal'en
fanny_och_alexander-715035215-large.jpg



www.filmaffinity.com

Image gallery for Fanny and Alexander (TV Miniseries)

Ingmar Bergman, Gunn Wållgren, Ewa Fröling & Allan Edwall
www.filmaffinity.com www.filmaffinity.com

Όταν είχα δει για πρώτη φορά το Φάνι και Αλέξανδρος, Ήμουνα κάτω από 20 σίγουρα, θυμάμαι ότι έχει ξεσπάσει μέσα μου ένας χείμαρρος συναισθημάτων και σκέψεων

Αγαπημένος Ίνγκμαρ φυσικά.
 
  • Like
Reactions: Stellios papa, skysound, Δημήτρης Ιωάννου and 1 other person
ο Μπεργκμαν ειναι ο μεγιστοτερος των μεγαλων
ο μοναδικος που φτανει να ανοιγει τις ανθρωπινες ψυχες σε τετοιο σημειο
 
Tα ιδια συναισθηματα βιωσα και εγω με το Fanny and Alexander.
Το μεγαλο σοκ ομως το εισεπραξα μολις 10 χρονων, οταν ειδα τη νυχτα
των σαλτιμπαγκων (Sawdust and Tinsel) συνοδευομενος απο τον (σινεφιλ) πατερα μου.
 
  • Like
Reactions: gpapjohn
Top Bottom