Φεστιβάλ Υδρας

17 June 2006
14,350
Η Intakt records είναι από τα κορυφαία avant-garde labels στον πλανήτη.
Στο site της διαβάζω για ένα φεστιβάλ αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην Υδρα 13,14 και 15 Ιουνίου με μερικά ονόματα από την αφρόκρεμα του είδους.

Ξέρει κανείς τίποτα; γιατί εγώ, είμαι ικανός να πάω και με τα πόδια. Ή μάλλον να πάω ακόμα και έρποντας στην καυτή άσφαλτο.


http://www.intaktrec.ch/images/Hydraflyer_08.jpg
 
Παρεμπιπτόντως, μια και αναφέρθηκαν τα ονόματα.
Είχα βρεθεί πριν 2-3 χρόνια στο Goethe σε μια σύμπραξη του Σάκη Παπαδημητρίου (πιάνο),Φλώρου Φλωρίδη (σαξόφωνα) και Gunter Sommer (κρουστά) .
Αν θυμάμαι ήταν μια επανένωσή τους μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Οι τρεις τους το είχαν διασκεδάσει πάρα πολύ απ'ότι φάνηκε.
Για το κοινό , τουλάχιστον για όσους περίμεναν πιο ''ορθόδοξες'' φόρμες δεν θα έλεγα το ίδιο.
Σχεδόν παντελής απουσία δομής και μόνο ''ξεκάρφωτα'' σχήματα από τα τρία όργανα (μιλάω για τα δικά μου αυτιά). Πολύ δύσκολο άκουσμα γενικά.
Ο Γερμανός πάντως μου είχε κάνει εξαίρετη εντύπωση.

Πάντως για κάτι τέτοιο εγώ δεν θα (ξανά)πήγαινα τρέχοντας (αν και δρομέας) πουθενά.
Στο (απώτερο) μέλλον ίσως γίνω fan όπως ο Κώστας.
;)
 
γι αυτό ρώτησα.
Έχω να ακούσω τους 3 πολλά χρόνια..
 
Σχεδόν παντελής απουσία δομής και μόνο ''ξεκάρφωτα'' σχήματα από τα τρία όργανα (μιλάω για τα δικά μου αυτιά). Πολύ δύσκολο άκουσμα γενικά.
Ο Γερμανός πάντως μου είχε κάνει εξαίρετη εντύπωση.

είναι λάθος να πιστεύετε ότι οι ελεύθεροι αυτοσχεδιασμοί δεν έχουν δομή: έχουν και μάλιστα ατσάλινη - απλά υπακούει σε δικούς της νόμους. Εκεί είναι και η βασική ένσταση των μουσικολόγων: πόσο free μπορεί να είναι ένα άκουσμα τόσο αυστηρά δομημένο;
Το θέμα είναι κάτι σαν "η κότα ή το αυγό;" και έτοιμη απάντηση δεν υπάρχει.

Το άκουσμα είναι όντως δύσκολο - εως πάρα πολύ δύσκολο.

Ο Γερμανός είναι από τους κορυφαίους στην πιάτσα σήμερα. Δεν είναι μόνο αυτά που παίζει: η ιδιοφυία του έγκειται και σε αυτά που Δεν παίζει, καθώς και στο ότι με λίγα "λέει" πάρα πολλά: ακόμα και ψιθυρίζοντας λέει περισσότερα απ όσα όλοι σχεδόν οι ομότεχνοί του που επιτίθενται κυριολεκτικά στα ντράμς.

Οπως και νάχει, αυτό που παίζουν εμπίπτει στην κατηγορία "για πολύ λίγους".
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Φεστιβάλ Υδρας

Παρεμπιπτόντως, ...
...σε μια σύμπραξη του Σάκη Παπαδημητρίου (πιάνο),Φλώρου Φλωρίδη (σαξόφωνα) και Gunter Sommer (κρουστά) ....
...
Πολύ δύσκολο άκουσμα γενικά.
Προ διετίας περίπου είδα τον Σ.Παπαδημητρίου, στο θέατρο Αυλαία (μάλλον έτσι λέγεται) μέσα στο κτήριο της ΧΑΝΘ, μετά της Συλαίου (φωνή), ακουστικό μπάσο (με δοξάρι), βιολί, τύμπανα και τα συνήθη πνευστά. Ο Σάκης στην γνωστή του (την περισσότερη ώρα) θέση, μέσα στο πιάνο ο μισός δλδ, μας έδωσαν με την συνοδία ασπρόμαυρης κινηματογραφικής προβολής το Νοσφεράτου. Παρά τους αυτοσχεδιασμούς, όλη η ανάπτυξη του έργου ήταν απολύτως βατή γιά το κοινό, η εξέλιξη του έργου κατανοητή και το κυριότερο(!)...αν και διόλου προβλέψιμη η μουσική τους υπήρχε στην ατμόσφαιρα μία αίσθηση φιλική, ένα περίεργο δέσιμο όλων μας που μας ταξίδευε!

Όσο για την συνεργασία του με τον Φλωρίδη, στον δίσκο ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟΥ ΜΠΑΡΑΚΟΥ τα πράγματα μου φάνηκαν σκούρα και μόνο φράσεις του έργου μπόρεσαν να με κάνουν να συντονιστώ. Όπως και το ORPHEUS'85 (με τον Gunter Sommer) που με περιμένει στο ράφι να τον ανακαλύψω κάποτε.