Κάποιες φορές η φωτογράφηση τοπίου μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη.
Χθες το απόγευμα φθανοντας στην Καστοριά για δουλειά, παρατήρησα ότι το φως ήταν πολύ καλό, υπήρχαν σύννεφα στον ουρανό που έτειναν να διαλυθούν, ενώ είχα μπροστά μου τουλάχιστον μια ώρα ελεύθερη μέχρι το πρώτο ραντεβού.
Έτσι αποφάσισα να ανεβώ με το αυτοκίνητο μέχρι το Δαχτυλίδι, την κορυφή του βουνού από όπου έχει κανείς τέλεια θέα προς την Καστοριά, με όλη τη λίμνη, τόσο για magic light όσο και για το μούχρωμα του σούρουπου (κάτι σαν την best ever Ioannina του send). Μια άποψη από την κορυφή μπορείτε να δείτε στο http://www.holiday.gr/galleryimages/geniki653.jpg
Έφθασα με μεγάλη δυσκολία με το αυτοκίνητο σε μικρή απόσταση απότ ην κορυφή (δεν έχω 4Χ4) και πήρα την τσάντα και το τρίποδο για να ανεβώ μέχρι την κορυφή. Παρασυρμένος από την θέα και το λαχάνιασμα δεν είχα προσέξει ότι δεν ήμουν μόνος. Φθάνοντας πάνω και καθώς άρχισα να στήνω το τρίποδο είδα ότι με είχαν ακολουθήσει 7 άγρια σκυλιά, ή λυκόσκυλα (διασταύρωσης;; ) . Περιττό να πω ότι τα χρειάστηκα, καθώς η απόσταση από το αυτοκίνητο ήταν περίπου 5 λεπτά, ενώ έπρεπε να περάσω κι ανάμεσά τους. Έμεινα ήσυχος κι ακίνητος, αλλά τα σκυλιά πλησίαζαν κι 2-3 έδειχναν επιθετική διάθεση. Τελικά, μην τα πολυλογώ, δυο μου όρμηξαν (όχι και τα δυο μαζί) με στόχο μάλλον το λαιμό μου, κι αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω το τρίποδο ως αποτρεπτικό μέσο, χωρίς να σκεφθώ παραπάνω (είχα εκτείνει τα πόδια εντελώς). Ο πρώτος σκύλος με το χτύπημα του τριποδιού έπεσε στη χαράδρα τραυματισμένος (κατρακύλισε) και ο δεύτερος απέκτησε τραύμα ή σπάσιμο στο πόδι. Με τη δεύτερη επίθεση κατόρθωσα να τον χτυπήσω στο κεφάλι. Ένα δυο άλλα σκυλιά που προσπάθησαν να επιτεθούν (χαμηλά) διώχθηκαν πιο εύκολα. Έφθασα τρέχοντας στο αυτοκίνητο παίρνοντας και όλο τον εξοπλισμό μου και ελαφρώς σοκαρισμένος.
Φωτο δεν πρόλαβα να τραβήξω και μάλλον όταν θα το επιχειρήσω εκ νέου θα έχω κι άλλο άτομο μαζί μου. Πάντως τρίποδο (μεταλλικό) rulez!!!
Αλήθεια, εσείς είχατε απρόοπτα στη φύση;
Χθες το απόγευμα φθανοντας στην Καστοριά για δουλειά, παρατήρησα ότι το φως ήταν πολύ καλό, υπήρχαν σύννεφα στον ουρανό που έτειναν να διαλυθούν, ενώ είχα μπροστά μου τουλάχιστον μια ώρα ελεύθερη μέχρι το πρώτο ραντεβού.
Έτσι αποφάσισα να ανεβώ με το αυτοκίνητο μέχρι το Δαχτυλίδι, την κορυφή του βουνού από όπου έχει κανείς τέλεια θέα προς την Καστοριά, με όλη τη λίμνη, τόσο για magic light όσο και για το μούχρωμα του σούρουπου (κάτι σαν την best ever Ioannina του send). Μια άποψη από την κορυφή μπορείτε να δείτε στο http://www.holiday.gr/galleryimages/geniki653.jpg
Έφθασα με μεγάλη δυσκολία με το αυτοκίνητο σε μικρή απόσταση απότ ην κορυφή (δεν έχω 4Χ4) και πήρα την τσάντα και το τρίποδο για να ανεβώ μέχρι την κορυφή. Παρασυρμένος από την θέα και το λαχάνιασμα δεν είχα προσέξει ότι δεν ήμουν μόνος. Φθάνοντας πάνω και καθώς άρχισα να στήνω το τρίποδο είδα ότι με είχαν ακολουθήσει 7 άγρια σκυλιά, ή λυκόσκυλα (διασταύρωσης;; ) . Περιττό να πω ότι τα χρειάστηκα, καθώς η απόσταση από το αυτοκίνητο ήταν περίπου 5 λεπτά, ενώ έπρεπε να περάσω κι ανάμεσά τους. Έμεινα ήσυχος κι ακίνητος, αλλά τα σκυλιά πλησίαζαν κι 2-3 έδειχναν επιθετική διάθεση. Τελικά, μην τα πολυλογώ, δυο μου όρμηξαν (όχι και τα δυο μαζί) με στόχο μάλλον το λαιμό μου, κι αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω το τρίποδο ως αποτρεπτικό μέσο, χωρίς να σκεφθώ παραπάνω (είχα εκτείνει τα πόδια εντελώς). Ο πρώτος σκύλος με το χτύπημα του τριποδιού έπεσε στη χαράδρα τραυματισμένος (κατρακύλισε) και ο δεύτερος απέκτησε τραύμα ή σπάσιμο στο πόδι. Με τη δεύτερη επίθεση κατόρθωσα να τον χτυπήσω στο κεφάλι. Ένα δυο άλλα σκυλιά που προσπάθησαν να επιτεθούν (χαμηλά) διώχθηκαν πιο εύκολα. Έφθασα τρέχοντας στο αυτοκίνητο παίρνοντας και όλο τον εξοπλισμό μου και ελαφρώς σοκαρισμένος.
Φωτο δεν πρόλαβα να τραβήξω και μάλλον όταν θα το επιχειρήσω εκ νέου θα έχω κι άλλο άτομο μαζί μου. Πάντως τρίποδο (μεταλλικό) rulez!!!
Αλήθεια, εσείς είχατε απρόοπτα στη φύση;
αντιδρούσα ψύχραιμα, είτε σκύβοντας να πάρω πέτρα, είτε...χμμ άστο καλύτερα.
