Είναι ο Μπραν η πρότερη εκδοχή του Night’s King; Είναι ο Night’s King το μέλλον του Μπραν; Μέχρι πριν λίγα 24ωρα είχαμε πειστεί πως όλα θα οδηγήσουν σε αυτή την μεγάλη αποκάλυψη. Στο σημείο όπου ο χρόνος διαλύεται εκκωφαντικά από τους σεναριογράφους.
Μόνο που ο Άισακ Χέμπστεντ, ο Μπραν, απέρριψε πολύ εύκολα αυτή την προοπτική. Η σχέση του με τον Βασιλιά των White Walkers δεν είναι πάνω στην ίδια ύπαρξη. Είναι περισσότερο σαν αυτή που οικοδόμησε η Ρόουλινγκ για τον Χάρι Πότερ και τον Βόλντεμορτ. Δύο αντανακλάσεις. Μια καλή, μια κακή. Σε ένα σημείο τέμνονται. Όχι όμως για να τους θεωρήσουμε αδιαίρετη μονάδα. Η άρνηση του Χέμπστεντ για τον Night’s King άνοιξε ένα νέο παραθυράκι.
Ένα παραθυράκι που έγινε κοτζάμ πόρτα μετά από μια επισήμανση των τρανών ντετέκτιβ του reddit. Η επισήμανση αφορά σε κάτι που όλοι λίγο πολύ περάσαμε στο ντούκου. Σοκαρισμένοι από όσα προηγήθηκαν, αφήσαμε μια εικόνα να περάσει μπροστά από τα μάτια μας λες και είναι σαν αυτές τις ταχύτατες διαφημίσεις που βλέπεις στο σινεμά που απλώς κάνουν ένα μεγάλο upload στη μεσοπρόθεσμη μνήμη σου. Λίγο μετά την πτώση ενός μεγάλου μέρους του τείχους, οι White Walkers και οι Wights οδεύουν σε μορφή πομπής προς το Γουίντερφελ. Ο σχηματισμός τους θυμίζει έντονα κάτι που το ξέρουμε αρκετά καλά.
Μην είναι κεφάλι λύκου αυτό που βλέπουμε; Μην είναι κεφάλι direwolf; Ω ναι, είναι το σύμβολο του Οίκου Σταρκ.
Σε ελεύθερη μετάφραση, οι Μπενιόφ και Βάις θέλησαν να μας δώσουν ένα αρκετά σαφές υπονοούμενο για την καταγωγή του Night’s King. Η θεωρία που ακολουθεί αυτή την εικόνα επιβεβαιώνει δύο πράγματα.
Πρώτον, ο Βασιλιάς της Νύχτας λέγεται Μπράντον.
Δεύτερον, λέγεται Σταρκ. Λεγόταν δηλαδή. Αυτό που δεν ισχύει είναι ότι πρόκειται για τον Μπραν. Πρόκειται όμως για πρόγονο του Μπραν. Το σημείο επαφής τους έρχεται από αλλού. Από την νταντά του Μπραν που του έλεγε ιστορίες για τον 13ο Άρχοντα της Νυχτερινής Φρουράς και τον έρωτα του με μια White Walker.
Σε αυτή την ιστορία, ο Μπράντον Σταρκ φέρνει την White Walker μέσα στο Τείχος, βασιλεύουν μαζί και στην διάρκεια της βασιλείας κάνουν ανθρώπινες θυσίες. Κάποια στιγμή οι άνθρωποι εξεγείρονται για αυτή την διακυβέρνηση και τα Παιδιά των Λουλουδιών αναλαμβάνουν την κατάσταση. Κάπως έτσι, οδηγούμαστε σε αυτή τη σκηνή που είδαμε στον 6ο κύκλο.
Ο Μπραν σε μια περιπλάνηση του στο παρελθόν με το πρώην Τρίματο Γεράκι, βλέπει τα Παιδιά των Λουλουδιών να τρυπούν με παγωμένη λεπίδα την καρδιά ενός άντρα κι εκείνος να μετατρέπεται στον τρόμο των ανθρώπων. Όπως συμβαίνει με κάθε θεωρία, εμφανίζονται πάντα οι ασυνέχειες, τα κενά. Μόνο που εδώ τα πράγματα είναι κάπως πιο οχυρωμένα. Μπαίνοντας σε μια συλλογιστική του τρόπου που λειτουργεί η σειρά, θα έλεγε κανείς ότι το να αναιρείται η εντιμότητα του Οίκου των Σταρκ δίνει μια άλλη διάσταση στην πλήρωση των πραγμάτων.
Από έναν Σταρκ ξεκίνησαν όλα τα δεινά, από έναν Σταρκ (μισός ο Σνόου και άλλος μισός ο Μπραν) θα τελειώσουν.
Επίσης, στήνει και την έννοια της δικαιοσύνης του Χρόνου. Όσα κάνεις στο τώρα θα τα βρεις μπροστά σου. Ο Οίκος των Σταρκ βασάνισε ανθρώπους στη βασιλεία του Night’s King ως ανθρώπου. Τιμωρήθηκε με την διάλυση του και όσα έχουν συμβεί από τον αποκεφαλισμό του Νεντ. Και τώρα έχει την ευκαιρία για την εξιλέωση.
Από τα παραπάνω εξηγείται και ένα άλλο γεγονός.
Αν ο βασιλιάς των νεκρών ήθελε να γίνει απλώς βασιλιάς, θα μπορούσε να κατακτήσει το Γουίντερφελ και να σκοτώνει απλώς όποιον τον απειλεί ή τον πολιορκεί. Αντιθέτως, κατευθύνεται με 100.000 νεκρούς προς το νότο. Εκεί όπου το χιόνι δεν έφτασε ποτέ. Πίσω από αυτό υποδηλώνεται πιθανότατα μια σχέση του βασιλιά της Νύχτας με το Γουίντερφελ, το σπίτι των Σταρκ.
http://menshouse.gr/sires-tenies/55...ria-faneroni-pios-ine-o-vasilias-white-walker
