για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

Re: Απάντηση: Re: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

supersonic said:
Επίσης μιά και θίχτηκε, δεν μου αρέσει και δεν θέλω τη μουσική στο είδος που αρέσει στον Ντοκ, και του το έχω πεί....
Δηλαδή η μουσική να είναι ένα τραίνο που έχει ξεκινήσει κάπου, έχει προχωρήσει και σε κάποιο σημείο σε φτάνει και εσύ ανεβαίνεις επάνω και πηγαίνεις και πηγαίνεις και πηγαίνεις, χωρίς λόγο και αιτία, και τελικά σε κάποιο σημείο κατεβαίνεις ή γιά να το πω πιό σωστά ΣΕ κατεβάζουν κάτω, και το τραίνο συνεχίζει.
Click to expand...

Θυμάμαι μια ατάκα του Σωτήρη (busoni) στην έκθεση:
"προτιμώ το πανκ, 3-3.5 λεπτά τραγούδι και τέρμα,
αυτό το progressive δεν το αντέχω με τίποτα, δεν τελειώνουν ποτέ τα τραγούδια.
Αυτή η μουσική τελειώνει μόνο όταν... βγάλεις το cd!" :flipout::flipout:
 
Να συμπληρώσω ότι τo progressive και τα ατελείωτα κομμάτια των 20 και λεπτών προσωπικά μου αρέσουν πολύ (χτες βράδυ κοιμήθηκα με το phalus dei...)
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

Hlias said:
Θυμάμαι μια ατάκα του Σωτήρη (busoni) στην έκθεση:
"προτιμώ το πανκ, 3-3.5 λεπτά τραγούδι και τέρμα,
αυτό το progressive δεν το αντέχω με τίποτα, δεν τελειώνουν ποτέ τα τραγούδια.
Αυτή η μουσική τελειώνει μόνο όταν... βγάλεις το cd!" :flipout::flipout:
Click to expand...

ναι ρε παιδί μου , κακό πράγμα οι δηλώσεις :flipout::flipout: Ευτυώς βέβαια που οι Van der Graaf έχουν μικρα τραγουδάκια . :guitarist:Γειά σου Σωτήρη -bye--bye-
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

Hlias said:
Θυμάμαι μια ατάκα του Σωτήρη (busoni) στην έκθεση:
"προτιμώ το πανκ, 3-3.5 λεπτά τραγούδι και τέρμα,
αυτό το progressive δεν το αντέχω με τίποτα, δεν τελειώνουν ποτέ τα τραγούδια.
Αυτή η μουσική τελειώνει μόνο όταν... βγάλεις το cd!" :flipout::flipout:
Click to expand...

βέβαια ο Μήτσος , δεν εννοεί το progressive όταν αναφέρεται σε αυτά που δεν τελειώνουν ή δεν πάνε πουθενά , αλλά σε κάτι άλλα "εναλλακτικά" που αρέσουν σ' εμένα
 
Ηλία μάνα μ', λέμε και καμια κακία να μη βαριόμαστε :flipout: :flipout:

Βρε Ντοκ, αφου ξέρεις οτι και τo 19λεπτο "Moon in June" μ'αρεσει κι ό
λο το "H to Ηe" που εχει τα 12λεπτα "Lost" και "Pioneers over C"... Κάνω προσπάθειες, δεν μπορείς να πεις... :ears:
 
Απάντηση: Re: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

Busoni said:
Ηλία μάνα μ', λέμε και καμια κακία να μη βαριόμαστε :flipout: :flipout:

Βρε Ντοκ, αφου ξέρεις οτι και τo 19λεπτο "Moon in June" μ'αρεσει κι ό
λο το "H to Ηe" που εχει τα 12λεπτα "Lost" και "Pioneers over C"... Κάνω προσπάθειες, δεν μπορείς να πεις... :ears:
Click to expand...

Επιδεικνύεις πράγματι φιλομάθεια και ζήλο , εξελίσσεσαι δε σε άριστο μαθητή:lehrer::music-smiley-004:
 
δηλαδη εγω που απο prog. γουσταρω μεχρι και το αφορητο για πολλους works των E.L.P. και απο την αλλη πεθαινω για clash,pistols,damned και ramones ειμαι μεγαλη ανωμαλαρα?
 
Re: Απάντηση: Re: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

Hlias said:
Θυμάμαι μια ατάκα του Σωτήρη (busoni) στην έκθεση:
"προτιμώ το πανκ, 3-3.5 λεπτά τραγούδι και τέρμα,
αυτό το progressive δεν το αντέχω με τίποτα, δεν τελειώνουν ποτέ τα τραγούδια.
Αυτή η μουσική τελειώνει μόνο όταν... βγάλεις το cd!" :flipout::flipout:
Click to expand...

μάλλον έχεις λάθος ιδέα γιά την προγκ Ηλία.
Η προγκ πάντα είχε εισαγωγή θέματα τέλος.
Διότι είχε καταγωγή από την κλασσική.
Υπάρχει στην κλασσική έργο χωρίς εισαγωγή ή φινάλε..?

Αυτά είναι ξενόφερτα πράγματα...:slapface:
και αυτά εννοούσα...-bye-
 
μονο οι ELP το παρακανανε κάπου κάπου , χανοντουσαν στην βιρτουοζιτέ του keith...
ετσι δεν είναι chief ?
 
Re: Απάντηση: Re: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

supersonic said:
μάλλον έχεις λάθος ιδέα γιά την προγκ Ηλία.
Η προγκ πάντα είχε εισαγωγή θέματα τέλος.
Διότι είχε καταγωγή από την κλασσική.
Υπάρχει στην κλασσική έργο χωρίς εισαγωγή ή φινάλε..?
Click to expand...

δεν το είπα για το προγκ γενικότερα, απλά με τα μεγάλης διάρκειας κομμάτια που γράφτηκε θυμήθηκα τη κουβέντα που έιχαμε με το Σωτήρη.
 
Αν θεωρησουμε τον εγκεφαλο σαν ενα σκληρο δισκο με το λειτουργικο του, αυτο που προκύπτει ως "λιστα" ειναι το αποτελεσμα μιας διαδικασιας που κρατησε/κρατα δεκαετιες.
Η διαδικασια περιλαμβανει μια σειρα απο υποσυνείδητες αποφασεις που δεν μπορουν να εξηγηθούν λογικά. Η πολυπλοκοτητα αυξανεται επειδη καθε αποφαση επηρεάζεται απο τις προηγουμενες, αλλα λαμβανεται κατω απο μοναδικες συνθήκες.
Καποτε η επαναληψιμοτητα και η προβλεψιμοτητα της διαδικασιας θα αποδειχθει και θα περιγραφει με καθαρα χημικους ορους, ως τοτε, ναι θα φαινεται (γιατι δεν ειναι) καθε κριση αυθαιρετη. Και σε αυτη την περιπτωση Γιωργο θα πρεπει κανεις να εμπιστευεται αποψεις. ecodrifter

ή τουλάχιστον με μεγάλη δόση τυχαιότητας. Κατάλαβες πάντως που το πήγαινα :grinning-smiley-043


Θυμάμαι ή και ακούω μέ συγκίνηση πράγματα πού άκουγα στά 20 μου..
Ομως πλέον γνωρίζω ποιά απο αυτά έχουν πραγματική Αξία σήμερα,γιά μένα,και ποιά έχουν συναισθηματική Αξία και συνδυάζονται με τον περίγυρο και τίς καταστάσεις τού Τότε.
Γενικά δεν επικρίνω καμιά Μουσική Περίοδο πού έχω περάσει και περνάω.
Είναι σάν νά ακυρώνω τίς Φάσεις τής Ζωής μου. Σπύρος Σούρλας

Το αυτό! :a0210:


Η προσέγγιση σε ένα μουσικό έργο σαφώς και είναι πολυπαραγοντική και ποικίλλει ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Οι τρόποι που αναφέρονται παραπάνω και η βαρύτητά τους όχι μόνο διαφέρει στον καθένα μας αλλά δεν είναι ίδια σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μας.
Ο όρος ετυμηγορία εμπεριέχει το οριστικό , το δεδικασμένο. Πιστέυω όμως ότι η σχέση με κάθε μουσικό έργο δεν είναι κάτι στατικό αλλά εξελίσσεται στο χρόνο όχι διότι αλλάζει το έργο αλλά διότι αλλάζουμε εμείς οι ακροατές.Skakinen

Διονύση, η υπογράμμιση εξηγεί πολλά :shakehands:



Δηλαδή η μουσική να είναι ένα τραίνο που έχει ξεκινήσει κάπου, έχει προχωρήσει και σε κάποιο σημείο σε φτάνει και εσύ ανεβαίνεις επάνω και πηγαίνεις και πηγαίνεις και πηγαίνεις, χωρίς λόγο και αιτία, και τελικά σε κάποιο σημείο κατεβαίνεις ή γιά να το πω πιό σωστά ΣΕ κατεβάζουν κάτω, και το τραίνο συνεχίζει. Εχεις κατεβεί και δεν κατάλαβες (και ούτε πρόκειται ποτε) γιατί ανέβηκες επάνω, που πήγες, τι είδες και γιατί το είδες. supersonic

Chief, έχει ο Warren Zevon μια απίστευτη φανκιά που λέγεται Nighttime in the swιtching yard . Στο αφιερώνω:

Nighttime in the switching yard
Get it out on the mainline
Listen to the rhythm of the train go by
Listen to the train whistle whine
Αμα δεν τόχεις, βρέστο. Αλλοιώς να στο πέψω. Άκου το και πες μου :operator:


Χμ μάλλον με παροτρύνεις σε μια πιο διεισδυτική ματιά ως προς την ίδια δηλαδή, παρά σε αυτά που μου βάζει να ακούω.
Η και πιθανώς να θεωρείς ότι ακόμα και αν μου έλεγε ότι ο δίσκος είναι ένα “πορτοκαλί παγωμένο δάκρυ” για παράδειγμα , ή ότι και να μου έλεγε τελικά , ήμουν ήδη αποφασισμένος για την αγορά του, ως αποτέλεσμα μιας υποβόσκουσας αδυναμίας προς αυτήν Θα προσεγγίσω διεισδυτικά την παρατήρηση σου. Γ. Μπαϊραχτάρης

Για μία ακόμα φορά θα αναφωνήσω: Μπάϊρα Θεε, πάρε την ...ΠΑΕ :flipout:


Φτάνει μόνο αυτό?
Φυσικά όχι μια και η Μουσική είναι σαν τον..'οξω απ οδώ",κοινώς έχει "πολλά ποδάρια".Ποιό να πρωτο- παπουτσώσεις?
Πώς να κλείσεις τ αυτιά σου σε σειρήνες που δεν ξέρεις καν οτι υπάρχουν?
Πώς να κλείσεις την πόρτα σε αυτόν που σου δείχνει χωρίς να δείς πρώτα τί σου δείχνει ?
Κι αν σ αρέσει,και αν αξίζει?Θα έχεις χάσει μια ευκαιρία,μια στιγμή που ίσως δεν θα ξαναζήσεις ποτέ για να επανορθώσεις. D. Ioannou

Πόσα και πόσα τέτοια Δημήτρη... Ευτυχώς η συμμετοχή μας εδω μέσα, μας έχει δώσει πολλές φορές πίσω, τουλάχιστον τη χαμένη ευκαιρία.. -bye-
 
Re: Απάντηση: για μάθηση ή για ξεμάθηση; (Θ.Β.)

Γιώργος Κουνελάκης said:

Chief, έχει ο Warren Zevon μια απίστευτη φανκιά που λέγεται Nighttime in the swιtching yard . Στο αφιερώνω: Nighttime in the switching yard
Get it out on the mainline
Listen to the rhythm of the train go by
Listen to the train whistle whine
Αμα δεν τόχεις, βρέστο. Αλλοιώς να στο πέψω. Άκου το και πες μου



Click to expand...


τώρα τελευταία δεν τα πάω καλά με την πέψη Τζώρτζ...(ιδίως κάτι νωπά λαχανικά....:flipout:)
 
Μιας και με ξερετε πλεον,υποθετω οτι ξερετε τι θα απαντησω!!!

Μου αρεσει ή δεν μου αρεσει και τελος!!!

Θεωρω την ακροαση της μουσικης πολυ μοναχικη και προσωπικη ενασχοληση, για να πεισεις τον οποιοδηποτε σε αυτο το ταξιδι.

Το μοιραζεσαι με δυο κουβεντες και οταν ο αλλος αποφασισει να ταξιδεψει μαζι σου .......τοτε μολις εχει αρχισει η περιπετεια (με τον αλλον εννοω).

Καμμια φορα δε, ουτε κουβεντα δεν χρειαζεται (βαζεις ενα δισκι και σε βρισκει ο αλλος...βλεπε Λυμπε με material, γιατρο με Alperin,Ντοκ με Czukay ,υπερηχα με δικο του κλπ).
 
Top Bottom