Σας χαιρετώ. Και γω καινούργιος, του ...κουτιού είμαι εδώ!, και θα καταθέσω μια εμπειρία μου καθώς και τη γνώμη μου για το θέμα.
Μπορεί να έχει αναφερθεί, δε κρύβω πως διάβασα μόλις 2 σελίδες, όχι όλες ακόμα και ίσως έχει αναφερθεί αυτό.
Ποτέ δε χρησιμοποίησα κάτι πέραν του decca, αυτού με το ένα μύριο τρίχες στους καινούργιους αγορασμένους δίσκους και ποτέ δεν είχα πρόβλημα.
Ομως, πήρα ένα lp μεταχειρισμένο πριν λίγα χρόνια που είχε τη σκόνη της αρκούδας επάνω!
Το άκουσα φυσικά αμέσως και περιέργως ..ακουγόταν καλά!
Το επόμενο λογικό για μένα βήμα ήταν να τον πλύνω με απεσταγμένο νερό και πανάκι με μαλακές ίνες που θα εισχωρούσαν στα αυλάκια.
Οπτικό αποτέλεσμα; Αψογο, δίσκος στην όψη αμεταχείριστος και άπαικτος.
Τον βάζω να τον ακούσω, και εκεί ήρθε η μεγάλη απογοήτευση..
ΓΕΜΙΣΕ ΣΚΡΑΤΣ!
Η λογική πιστεύω σκέψη που έκανα είναι η εξής για το φαινόμενο.
Προφανώς ο προηγούμενος ιδιοκτήτης τον έπαιζε (με την όποια έννοια!) με μεγάλο βάρος ανάγνωσης - ποιος ξέρει με τι πικάπ, και τα μόρια της σκόνης, κυριολεκτικά ενσωματώθηκαν, σπρώχτηκαν στα τοιχώματα των αυλακιών, με συνέπεια να γίνουν μία ενιαία και ΟΜΑΛΗ τελικά επιφάνεια!
Και έτσι, όταν τον καθάρισα, εκείνο που έκανα ήταν, αφαιρώντας τη σκόνη, να εκτεθούν στη δική μου βελόνα τα 'τραύματα' των τοιχωμάτων του αυλακιού, για αυτό και τα σκρατς.
Από τότε, δεν το ξαναέκανα!
Οπότε, αν πάρετε μεταχειρισμένα βρώμικα, αφήστε τα έτσι,
και τα δικά μας, να φροντίζουμε να μη λερωθούν ποτέ.
Σε αυτό κατέληξα.
