Γιώργος Κωνσταντινίδης 1956-2009

supersonic

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,660
Τί μπορείς να γράψεις γιά έναν φίλο, γιά ένα συνοδοιπόρο, γιά κάποιον με τον οποίο γιά πολλά χρόνια μοιράστηκες και αντάλλαξες μουσικές γνώσεις και εμπειρίες...

Θα θυμηθώ τα πρώτα γυμνασιακά χρόνια όπου στις ημερήσιες ήταν πάντα "ο άλλος" που κι αυτός θα κουβαλούσε μιά κιθάρα και που ήξερε να παίζει όλο το Stairway to heaven και το Goin' home...
Θα θυμηθώ που μου δάνεισε την ηλεκτρική του κιθάρα (διότι εκείνος είχε) στην πρώτη μου ζωντανή εμφάνιση το 1975.
Θα θυμηθώ που τον βλέπαμε να έρχεται στο σχολείο άϋπνος μερικές φορές, μιά και ήδη είχε επιλέξει από τα 16 του το επάγγελμα του μουσικού.
Γνωριζόμασταν αλλά ποτέ δεν έτυχε να παίξουμε μαζί. Ένα βράδυ παρακολουθούσα μιά από τις συναυλίες της μέτριας μουσικής κοινωνίας της Θεσσαλονίκης στη Νομική Σχολή πάνω σε ένα θρανίο...απογοητευμένος από αυτά που έβλεπα και άκουγα στη σκηνή κοιτάζω προς τα κάτω. Ήταν εκεί. Είδα το ίδιο βλέμμα. Βγήκαμε αμέσως έξω και μέχρι το 1985 ακολουθήσαμε τον ίδιο δρόμο. Κάθε μέρα σχεδόν πρόβες στα σπίτια μας, σε μονοκατοικίες που νοικιάζαμε. Περιοδείες, Αθήνα, Καβάλα, Λάρισα, Βόλος, όνειρα γιά δίσκους και διάφορα τέτοια...Λίγα από τα όνειρα έγιναν πραγματικότητα, όπως πχ να μοιράζεσαι το ίδιο πρόγραμμα με ονόματα όπως ο Kenny Wheeler, ο Steve Lacy ή ο Mal Waldron...
Το 1985 άλλαξα πορεία. Απομακρύνθηκα. Ήθελα μεταπτυχιακά...
Εκείνος συνέχισε και το χόμπυ και το επάγγελμα. Έμαθε να γράφει και να διαβάζει μουσική μόνος του. Δίδαξε στο Ωδείο, είχε πολλούς μαθητές. Έπαιξε σε αρκετούς δίσκους επωνύμων και μή. Και η "νύχτα" νύχτα. Η σκληρή νύχτα της επιβίωσης. Όπως αυτή της προηγούμενης Παρασκευής που δεν πρόλαβε να ξημερώσει Σάββατο...
Το ανόητο και άδικο τροχαίο. Εκείνο που δεν ξέρεις από πού σού'ρχεται.
Ο κιθαρίστας Γιώργος έφυγε.
he's goin' home...on a stairway to heaven...
 

Attachments

  • George.jpg
    George.jpg
    83.8 KB · Views: 88
Τι να πω, τι ωραία που τα φέρνει η ζωή, όταν κάποιος συναντάει τέτοιους φίλους στην ζωή του....

Να σαι καλά να τον θυμάσαι...
 
Τυχεροι ολοι οι φιλοι του που τον γνωρισαν καλα κ ατυχοι εμεις οι μαθητες του που τον γνωρισαμε λιγο.Συμβαινει κατι παραξενο με καποιους συγκεκριμενους ανθρωπους....δε σου καθεται καλα η ιδεα του θανατου πανω τους.....γι αυτο μου φανηκε εντελως κουφο οταν το πληροφορηθηκα απο καποιον φιλο μπασιστα.Κι αν τωρα καθομαι κ γραφω αυτα ειναι γιατι ειναι πολυ φρεσκο το γεγονος κ ψαχνω κατι δικο του για να ασχοληθω.
 
προσωπικά ξεκίνησα το θέμα αυτό σαν φόρο τιμής στη μνήμη του Γιώργου.
Επίσης ένας άλλος λόγος ήταν ότι διαπίστωσα τόσο λίγες αναφορές στο όνομά του.
Ελπίζω στο άμεσο μέλλον να μου δοθεί ευκαιρία να αναφερθώ περισσότερο στο τι έκανε γιά τη μουσική και στα σχήματα που συμμετείχε.
 
Να το κανεις αγαπητε φιλε....δεν ξερω βεβαια αν εχει σημασια πια κ για ποιους αλλα καν το...δεν τον ρωτουσα πολλα πραγματα τον Γιωργο για τα δικα του τα μουσικα,εκτος απο καποια σχολια που καναμε για τις ορχηστρες στα μαγαζια που επαιζε κ πηγαινα κ τον εβλεπα οταν σχολουσα απο κει που επαιζα εγω....τον επρηζα με τα δικα μου τραγουδια να τ ακουει κ να μου λεει την γνωμη του αλλα κ για διασκευες που ο ενας μουσικος ελεγε οτι ηταν Dm ενω ο αλλος F....κ κατι τελευταιο......ο George απο αποψη μουσικης ηταν θησαυρος....κι απο αποψη ανθρωπου....το καλυτερο παιδι...!!!!!!
 
δεν μπορείς να φανταστείς πόσες ώρες και μέρες φάγαμε προσπαθώντας να αναλύσουμε κομμάτια και θέματα και από πού να τα πιάσουμε και πως να τα φέρουμε στα μέτρα μας, και γιά μηχανήματα και γιά ήχους και και....

Προχτές πάντως που βρεθήκαμε όλοι οι παλιοί apriori είπαμε να μαζέψουμε όλο το υλικό, έτσι για το Γιώργο...
 
Θα ηθελα να ζητησω μια πληροφορια.Μηπως ξερει καποιος που εγινε η ταφη του Γιωργου?Εχω τρακ κ δεν εχω παρει τηλ ακομα την συζυγο του σπιτι (δεν ξερω πως να μιλησω κ τι να πω).Ας με ενημερωσει καποιος αν ξερει καθως κ το ποτε θα γινει το 40νθημερο μνημοσυνο.Ευχαριστω....
 
θεωρητικά το μνημόσυνο θα γίνει στις 18/7 (υπολογίζω εγώ.)
 
Όταν μάθω ακριβή ημερομηνία θα ενημερώσω.
έχεις πμ
 
Σε ποια εκκλησια ομως...σε ποια περιοχη?.....Προχτες πηγα στα μνηματα πανω στην στην Αγγελακη κ εψαχνα μια ωρα γιατι υπεθεσα πως εκει θα τον εχουν μιας κ το σπιτι του ειναι εκει κοντα κ τελικα μου ειπε ο υπευθυνος πως εκει πια δεν θαβουν κοσμο.
 
Καλησπερα σε ολους σας.Θα μιλησω σε πρωτο προσωπο αποψε κ ευχαριστω εκ των προτερων τον ιστοτοπο αυτόν που φιλοξενει αυτά που γραφω (γιατι εχω αναγκη να τα γραψω παρα να τα πω-ειδικα αποψε)….
Αγαπητε φιλε Γιωργο,σημερα πηγα στον ταφο σου.Με καθοδηγησε ενας κυριος από αυτό το site (του οποιου ουτε το ονομα δεν ξερω του ανθρωπου).Εφαγα γυρω στην μια ωρα κ κατι γιατι τελικα το ‛’σπιτι’’ σου δεν είναι καπου κοντα στα οστεοφυλακια αλλα κοντα στο κτιριο με τα πλυντηρια…αλλα τελως παντων.Εκανα την βολτα μου κ χαζευα….ειδα κι έναν κιθαριστα νεαρο γυρω στα 24 που χε μια φωτο στο μνημα του με την κιθαρα του.Καθε φορα που υποψιαζομουν ότι σε εβρισκα χτυπαγε η καρδια μου αλλα τελικα δεν ησουν εσυ…ηταν καποιος Γιωργος με άλλο επιθετο ή καποιος Κωνσταντινιδης με άλλο ονομα.Για να μην μακρυγορω τελικα σε βρηκα ρε φιλε..!!!!Αναψα ένα τσιγαρο κι εκατσα στο πεζουλι.Χαζευα μπροστα μου κ δεν μπορουσα να χωνεψω ότι λιγα μετρα πιο κατω ησουν εσυ θαμμενος μεσα σ ένα κουτι.Οτι το ωραιο προσωπο σου κ τα δαχτυλα σου που τα μισουσα για την δεξιοτεχνια κ την ακριβεια τους θα βρισκονταν ηδη σε κατασταση αποσυνθεσης.Για να μην κανω λοιπον τετοιες σκεψεις αρχισα να σκεφτομαι διαφορα αλλα.Το χαμογελο σου όταν ερχομουν ξαφνικα στο μαγαζι που επαιζες χωρις να σε ειδοποιησω,τα καντηλια που ριχνες όταν μου λεγες κατι θεωρητικο στο μαθημα κ δεν το πιανα (γιατι τα μαθα όλα στο ‛’παταρι’’ τρομαρα μου κ ημουν πρακτικος),τα νευρα σου όταν σου λεγα καμμια φορα πως δεν εχω λεφτα για το μαθημα κ μου λεγες ‛’μαλακα ελα….δε θα σωθω από ένα μαθημα’’.Στεκομαι κ βλεπω την μαρμαρινη κιθαρα που εβαλαν στο μνημα σου κ αναρωτιεμαι από ποια μερια σε βαλανε…ετσι που σε βλεπω τωρα εχω μπροστα μου τα ποδια σου ή το κεφαλι σου?.....τελως παντων……Θυμαμαι που σε βλεπα καμμια φορα στα μαγαζια που επαιζες κ ελεγα…’’αυτος ρε πουστη μου τι κανει τωρα εδώ μ αυτους’’…προς Θεου δε θελω να θιξω κανεναν συναδελφο αλλα καποια στιγμη πρεπει σε αυτό το μπουρδελο που λεγεται Ελλαδα να αρχισουμε να ξεχωριζουμε καποιους ανθρωπους…κ αυτό γιατι με την πολύ ανακατοσουρα κ τον αχταρμα γινομαστε μετα από λιγο ολοι ιδιοι.Γι αυτό σου ελεγα ότι κολωνω να παιξω μαζι σου όταν μου χες πει περσι (ή προπερσι?) να κανουμε ένα ροκ σχημα στο οποιο να τραγουδαω εγω κ σου χα πει όχι. Θυμαμαι που ρθα τον χειμωνα εκει που επαιζες στην Χαψα λιγο μετα τα Λαδαδικα…ειχαμε να βρεθουμε μηνες κ μολις με ειδες μου κανες μια σφιχτη αγκαλια…κι εγω επειδη σε σεβομουν σε αγκαλιασα χαλαρα κ σου χτυπησα απλα την πλατη…τι μαλακας που ειμαι ωρες ωρες..!!!!Θυμαμαι που φυγαμε μαζι γιατι ησουν συναχωμενος κ σ ανεβασα Εγνατια στην Υδρευση για να πας σπιτι…ειχαμε κατσει τοτε αρκετη ωρα στο αμαξι κ λεγαμε διαφορα..κυριως γι αυτές τις δουλειες της νυχτας που δεν πανε καλα.Επισης θυμαμαι πως επειδη ησουν συναχωμενος προσπαθουσα στα κρυφα ν ανοιξω λιγο το παραθυρο να μπαινει αερας γιατι φοβομουν ότι θα με κολλησεις (ωρες ωρες ειμαι ‛’ότι να ναι’’)…ελπιζω να μην το χες καταλαβει τοτε φιλε…..μου ρθαν πολλα αποψε στο μυαλο George...σκεφτηκα την κυρια Σουλα που ταν παντα χαμογελαστη ποσο σκοτεινο προσωπο θα εχει κ τον Ορφεα ποσο πικραμενος θα ναι.Θα μπορουσα να καθομαι με τις ωρες εκει αλλα αρχισαν να με τρωνε τα κουνουπια.Μπαινοντας στ αμαξι μου αρχισα να τρεχω κ μ επιασε ένα τρελο πεισμα…ακου λοιπον τι θα κανω.Θα μαζεψω όλα τα χαρτια που μου γραφες στα μαθηματα,θα βαλω κ τον εξωτερικο σκληρο πανω στο γραφειο μου ( θυμασαι που στον ειχα φερει πριν 2 μηνες να δεις κατι αρχεια κιθαρας που χα κατεβασει κ μου πες…’’μαλακα αυτά για να τα δω όλα,θελω κανα 6μηνο) κ θα καθησω να μελετησω μονος μου στο μελλον…θα αλλαξω κ το νουμερο στις χορδες μου…ενταξει…θα βγαλω τις 13άρες για να μη λες πια την κιθαρα μου ‛’πετρινη’’ κ θα βαλω 11άρες….θα τα ετοιμασω όλα κ θ αρχισω….κ θα δεις ρε φιλε….θα τα αφομοιωσω όλα…οσα μου λεγες….κ απο αγάπη κ πεισμα θα δεις…θα γινω κ καλυτερος από σενα…κ όταν μετα από χρονια θα με ρωτανε ποιον ειχα δασκαλο,θα λεω ‛’ο Κυριακιδης ειχε τον Κωνσταντινιδη’’…….
Φιλιά φιλε…θα σε δω στο μνημοσυνο σου.

Α.Κ
 
Αύριο στις 11.00 στην εκκλησία των νέων νεκροταφείων το ετήσιο μνημόσυνο του Γιώργου.
 
Δημήτρη πολύ στεναχωρέθηκα γιά ότι έγινε.
Γιά μιά ακόμη φορά θυμήθηκα αυτό που λέω πάντα.....όλα σε αυτη την ζωή είναι ένας αέρας και μιά στιγμή άτυχη η τυχερή.
Δυστυχώς γιά τον φίλο μας, η στιγμή ήταν άτυχη...
Καλό του ταξίδι.
 
Top Bottom