Θα συμφωνησω μαζι σου ,ειμαστε στον 20 αιωνα και οχι στον μεσαιωνα ,δεν θα πρεπει να βλεπουμε την γυναικα σαν κατωτερο αδυναμο ον ,προσωπικα προσπαθω (και ετσι θα επρεπε να κανουμε ολοι) να κανω την ζωη της γυναικας μου καλυτερη ,εχω φτιαξει ευρυχωρη κουζινα με παραθυρο ,της εχω παρει χυτρα ταχυτητος ,πλυντηριο ΚΑΙ στεγνωτηριο ,ξερω οτι δεν ειναι πολλα αλλα ειναι μια αρχη
Αγαπητέ Budda να σε ενημερώσω για κάτι, όχι ιδιαίτερα σημαντικό. Εδώ και 11 χρόνια είμαστε στον...21ο αιώνα!
από το μίλα μου βρωμικα της χθεσινης Athens Voice. Ιστορίες καθημερινης τρελλας.»Γεια σου, Μυρτώ. Ήταν ένα αγόρι και ένα κοριτσάκι και είχαν σχέση τρία χρόνια. Το αγόρι και το κορίτσι τσακωνόντουσαν συνέχεια (αλλά γενικά το αγόρι έφταιγε σε όλα). Γιατί όσες φορές εκείνη προσπαθούσε να του μιλήσει, το αγόρι δεν απαντούσε. Η κοπέλα έλεγε «μωρό μου, με ενοχλεί αυτό» και εκείνος απαντούσε «εγώ έτσι είμαι». Και συνέχεια, συνέχεια, συνέχεια η κοπέλα έλεγε «δεν πειράζει, ας το ανεχτώ και αυτό». Μέχρι που μια μέρα πήγαν σε ένα πάρτι πολύ μακριά, έξω από την Αθήνα (ας πούμε στη Χαλκίδα). Μετά το πάρτι, φεύγοντας, τσακωθήκανε πάλι. Το κορίτσι μιλούσε, μιλούσε, μιλούσε, το αγόρι κούναγε το κεφάλι με ύφος ότι βαριέται πολύ. Όταν μπήκαν στο αυτοκίνητο, το αγόρι τη φίλησε και της είπε οk, μωράκι μου, σε παρακαλώ κόφ’ το, δε θέλω να τσακωνόμαστε. Και το κορίτσι του απάντησε «πάντα το ίδιο κάνεις. Και πάντα στο τέλος νιώθω ότι εγώ είμαι η υστερικιά κι εσύ ο κουλ». Σταμάτησαν σε ένα βενζινάδικο για βενζίνη και το αγόρι της είπε να του πάρει τσιγάρα από το μαγαζί. Το κορίτσι μπήκε να πάρει τσιγάρα. Όταν βγήκε, το αγόρι είχε εξαφανιστεί… Το πιστεύεις; Την είχε παρατήσει ολομόναχη στου διαόλου τη μάνα και είχε φύγει. Το κορίτσι γύρισε στην Αθήνα, πήγε στο σπίτι του, χτυπούσε κουδούνια όλη νύχτα. Κανείς. Τον πήρε τηλέφωνο. Δεν το σήκωσε. Ύστερα από τρεις μέρες το αγόρι πήγε στη δουλειά της με μια σακούλα σκουπιδιών που είχε μέσα τα πράγματά της και της είπε ότι τα έχει φτιάξει με άλλη και να μην τον ξαναενοχλήσει ποτέ. «Δε χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές» έγραψες, Μυρτώ, αλλά είχες τόσο άδικο… - Αναστάζ
Συμπέρασμα: ή το κορίτσι του τα έπρηζε επί τρία χρόνια (οπότε και του γύρισαν τα μυαλά) ή το αγόρι είναι πίθηκος (οπότε τι να σου κάνει κι ο κακομοίρης ο πίθηκος.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.