Απάντηση: Gran Torino-Clint Eastwood 2008
Eξαιρετική Οπτική Νάτ.
Το ´Σκοτεινό Ποτάμι´πού γιά μένα είναι μια απο τίς Αριστουργηματικότερες ταινίες πού έχω δεί(γεμάτη πυκνά νοήματα,συναρπαστικές Ψυχολογικές εμβαθύνσεις στούς Ηρωες τής Ταινίας,αλλά και ένα Μοναδικό Σχόλιο για την Εξουσία)δέν είχε αρέσει σέ αρκετούς.
Το συζητούσα προηγουμένως μέ ένα πολύ δικό μου πρόσωπο ,πού κινείται στον Χώρο του Θεάματος (θά έλεγα τού Ποιοτικού)και μού έλεγε πώς αρκετοί την θεώρησαν απλά συμπαθητική ταινία..
Προσωπικά έχω να δώσω μιαν εξήγηση ειδικά για το Ελληνικό ´εξειδεικευμένο Κοινό´...
Εχει εθιστεί τόσο πολύ απο την προπαγάνδα μερίδας τού ´Σοβαρού Τύπου´πού αποθεώνει a priori οτιδήποτε τό Ακατάληπτο και´Πρωτοποριακό´πού κοντεύει να χάσει την Ψυχή του και τήν ´Εσωτερική ´Δόνηση πού μπορεί να προσφέρει μιά Ταινία ή ένα Θεατρικό Εργο..
Εάν δέν υπάρχουν ´κρυμένα νοήματα´(που συχνά τά αποκαλύπτει ο δήθεν Μυημένος Κριτικός ή Φανατικός και Τυφλός Δημοσιογράφος που ανήκει στην ´Πρωτοπορία´και ο Θεατής απλά τά αναμασά χωρίς νάχει πάρει χαμπάρι οτιδήποτε)εάν δεν υπάρχουν ´μυστικοί δρόμοι´που και πάλι αποκαλύπτονται απο τον ´Ειδικό´,οι ταινίες απορρίπτονται ως ´Απλές´...Αλλά κάτι τέτοιοι θα θεωρούσαν και τον Mozart ´απλοϊκό´................................
Ο Ιστγουντ κάνει έναν Κινηματογράφο μέ Ψυχή ,εμβαθύνει στούς Χαρακτήρες του λές και έχει δουλέψει χρόνια σάν Ψυχοθεραπευτής,αλλά προσδίδει μιά Λιτότητα στίς Ταινίες του και μιά αλληλουχία πού μπορεί να προσπελαστεί.
Δεν έχει ανάγκη να προσποιηθεί μέ χιλιάδες Συμβολισμούς και υπονοούμενα..
Ο Κινηματογράφος του είναι Γνήσιος και Ειλικρινής και αγγίζει το Μυαλό και την Ψυχή...
Δεν ´κατασκευάζει´Ταινίες σκεπτόμενος τον Κριτικό ή τά Βραβεία..
Κάνει Ταινίες γιά να πεί αυτά πού έχει να πεί και δέν αποστασιοποιείται....
Υ.Γ
Τελικά Μερικές Γυναίκες μπορεί να θεωρούνται Πανέμορφες και Αψεγάδιαστες..
Αλλά τί να τίς κάνεις όταν διαρκώς βλέπουν το Ειδωλό τους στον Καθρέφτη?
Eνώ Μερικές άλλες πού είναι επίσης Ομορφες ξυπνάνε τά Πρωινά χωρίς νάχουν ως πρώτο τους Μέλημα να βάλουν make up ,αλλά εμφανίζονται μπροστά σου μέ τις ρυτίδες τους και τίς Ατέλειές τους..
Θέμα επιλογής θα πεί κανείς.
Πάντα προτιμούσα τίς Δεύτερες.

