Η Αγορά του Βινυλίου στο 2013 [Η ιστορία κύκλους κάνει;]

Aυτο κι αν ειναι πλανη ειδικα οι χαμηλες τιμες..... :ADFADF1:

Δηλαδή τώρα εννοείς οτι το ίδιο έχει μια αυθεντική κόπια του "Help" σε άψογη κατάσταση με το CD των 12 ευρώ...
 
Παιδιά,αυτή η προσωπική εμπλοκή των καλλιτεχνών ,είσαστε απολύτως σίγουροι πως προκύπτει από την έννοια τους για καλύτερο αποτέλεσμα από το τότε;
Όχι τίποτα άλλο,μια χαρά είναι η δόξα αλλά κι αυτή η κ@λοζωή ακρίβυνε πανάθεμα την απ' το '70...
 
Σωκράτη θα τα πούμε απο κοντά κάποια στιγή. Μην ξεχάσεις να φέρεις το βινύλιο των Doors,αν μή τι άλλο πέρα απο μια απολαυστκή ακρόαση θα κάνομε και μια πολύ ενδαφέρουσα συζήτηση..

Όσο για τους καλλιτέχνες ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους και στο δικαίωμα να επιλέγουν αυτοί για το έργο τους. Τουλάχιστον το κάθε λογής format είναι κάτι άψυχο, οι καλλιτέχνες που μας έχουν χαρίσει τόσες όμορφες στιγμες δεν μας φταίνε σε τίποτα.
 
Απάντηση: Re: Η Αγορά του Βινυλίου στο 2013 [Η ιστορία κύκλους κάνει;]

Σωκράτη θα τα πούμε απο κοντά κάποια στιγή. Μην ξεχάσεις να φέρεις το βινύλιο των Doors,αν μή τι άλλο πέρα απο μια απολαυστκή ακρόαση θα κάνομε και μια πολύ ενδαφέρουσα συζήτηση..

Όσο για τους καλλιτέχνες ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους και στο δικαίωμα να επιλέγουν αυτοί για το έργο τους. Τουλάχιστον το κάθε λογής format είναι κάτι άψυχο, οι καλλιτέχνες που μας έχουν χαρίσει τόσες όμορφες στιγμες δεν μας φταίνε σε τίποτα.

Το από κοντά εννοείται!

(Από την κριτική όμως δεν ξεφεύγει κανείς! :flipout::flipout: )


Να προσθέσω όμως και κάτι στην όλη κουβέντα.
Πέρα από την τεχνική ανάλυση,το χόμπι,το φορμάτ,το κίνητρα,κλπ,υπάρχει και η συγκίνηση στην μουσική.
Υπάρχει σε κάθε μουσικό έργο κάτι που σε κάποιους κάνει αυτό το κλικ.

Θέλετε είναι ο μύθος του,θέλετε η δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη,θέλετε η μεγαλοφυΐα πίσω απ' την σύλληψη,θέλετε η αμεσότητα,η ταύτιση,η αυθεντικότητα της ιδέας,το πρωτοποριακό του θέματος,η άψογη εκτέλεση ή οτιδήποτε άλλο,υπάρχει πάντως αυτό το κάτι που μας συγκινεί.(Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να ακούει συνειδητά μουσική που θεωρεί αδιάφορη,έστω και ως χαλί.)
Πολλά,η λίγα απ' τα παραπάνω λοιπόν,συνήθως ανήκουν στις αυθεντικές εκτελέσεις και πάνε χέρι-χέρι με την εποχή τους.Όχι ότι στις υπόλοιπες εκτελέσεις ακυρώνονται.
Απλώς όμως οι συγκυρίες που τότε έφτιαξαν αυτό το μαγικό αποτέλεσμα κάποιων άλμπουμ,συνέπεσαν,έδεσαν,κόλλησαν,δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω.

Έχουν ατέλειες;Αδυναμίες;Φυσικά.Κατά την άποψή μου όμως αυτές οι ατέλειες (εκτός και καραμπινάτων προχειροδουλειών),δίνουν χαρακτήρα.
Με τον ίδιο τρόπο που έδινε η ελίτσα της Crawford ή τα παραπάνω κιλάκια της Monroe πχ.
Όμως αυτό που θέλουν να δώσουν το δίνουν.Απλόχερα.

Φτιαγμένα όχι για σούπερ-ντούπερ audiophile συστήματα,το καθήκον τους το έκαναν και το κάνουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό.Δίνουν συγκίνηση ακόμα και στα νέα παιδιά που ανακαλύπτουν όπως τα ανακαλύψαμε κάποτε κι εμείς.
Και συμφωνώ με τον Nicolai που παραπάνω είπε τα περί Μονας Λίζας.

Δεν νομίζω πως προσθέτει κάτι το να διακρίνουμε καθαρότερα το τελευταίο db της απόσβεσης του ήχου της χορδής ή την τελευταία αντήχηση του στούντιο που ηχογραφήθηκε.
Αυτό μπορούμε να το κάνουμε σε κριτικές ακροάσεις με άλλα κομμάτια που στην τελική διαφημίζονται για τις συνθήκες που ηχογραφήθηκαν.
Δεν χρειάζεται τόσο ψείρισμα,καλό είναι να παραμένει και λίγος μύθος,ας μην είναι γάμος όλα,ας παραμείνουν και λιγάκι έρωτας,δεν κάνει κακό.

Τελειώνοντας και για να μην παρεξηγηθώ,δεν είμαι οπαδός κανενός φορματ.
Όλα έχουν λόγους να υπάρχουν,όλα έχουν θέση.
Αρκεί να μη ξεχνάμε τον αρχικό λόγο της ύπαρξής τους.
 
Re: Απάντηση: Re: Η Αγορά του Βινυλίου στο 2013 [Η ιστορία κύκλους κάνει;]

Το από κοντά εννοείται!

(Από την κριτική όμως δεν ξεφεύγει κανείς! :flipout::flipout: )



Πολλά,η λίγα απ' τα παραπάνω λοιπόν,συνήθως ανήκουν στις αυθεντικές εκτελέσεις και πάνε χέρι-χέρι με την εποχή τους.Όχι ότι στις υπόλοιπες εκτελέσεις ακυρώνονται.


Δεν νομίζω πως προσθέτει κάτι το να διακρίνουμε καθαρότερα το τελευταίο db της απόσβεσης του ήχου της χορδής ή την τελευταία αντήχηση του στούντιο που ηχογραφήθηκε.

Κατ' αρχάς μαλλον απο άτυχη επιλογή λέξεων έγραψες κάτι ολίγον χοντρό. Τα ρεμάστερς είναι οι ίδιες εκτελέσεις και όχι κάποιες άλλες. Απλά είναι τις περισσότερες φορές τουλάχιστον ηχητικά ρετουσαρισμένες και βελτιωμένες.

Τώρα όσο για το ξεζούμισμα μιας ηχογράφησης πρώτον δεν σημαίνει οτι όταν αυτό συμβαίνει θα είναι απαραίτητα και άμουσο,κακό ψυχρό κιανάποδο και θα γνωρίζεις οτι για αυτό το κάτι έξτρα στο χόμπυ μας δαπανώνται περιουσίες είται σε εξοπλισμό, είτε σε αξεσουάρ, είτε στην αναζήτηση της κόπιας ιερού δισκοπότηρου και αυτό γιατί αυτό το κάτι παραπάνω είναι και όλη η ουσία του HI-FI. Δέν είναι κακό λοιπόν να έχουμε αυτό το κάτι παραπάνω με χαμηλό κόστος σε ένα σωστό remaster χωρίς ξεπαραδιάσματα και ταλαιπωρίες.

Τώρα πέρα απο formats τεχνολογίες κλπ.
Έχω αναφέρει σαφές παράδειγμα που και εγώ απολαμβάνω περισσότερο απο μια χειρότερη ηχογράφηση (με το ελληνικό βινύλιο του Brian Eno ) . Αυτό όμως έχει να κάνει με κάποια βιώματα μου και το πώς αυτά επηρρεάζουν την αντίληψη μου και ουδεμία σχέση έχει με το HI-FI, με τον καλό ήχο και με το καλύτερο format.

Σου έγραψα κάποια πράγματα περι "προσωπικής μας πατρίδας" αρκετά posts πριν. Επειδή έχω ένα αρκετά καλό και ιδιαίτερα αποκαλυπτικό πικάπ αλλα και αντίστοιχα καλά ψηφιακά setup πίστεψε με θα ακούσεις πράγματα που ναι μεν θα σου αρέσουν αλλα το βινύλιο σου θα παίξει διαφορετικά απο ότι έχεις συνηθίσει. Θα ακουστεί σαφώς καλύτερα αλλα και όλος ο ρομαντισμός που εκλαμβάνεις θα ακουστεί μάλλον σαν "θολούρα και ψοφιμάρα" ενώ το ψηφιακό θα ακουστεί το λιγότερο το ίδιο μουσικό ​και επιπλέον μεγαλειώδες..
Ίσως αν είχαμε μια original κόπια σε άψογη κατάσταση ή ένα σαρανταπεντάρι νέας κοπής η κόντρα να παρουσίαζε κάποιο ενδιαφέρον και ο τερματισμός να κρνόταν στο νήμα αλλα όχι με το βινύλιο σου.

Αυτό είναι και το τίμημα του καλού HI -FI η οπώς λέν HI -END. Λέγονται τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη και οι όποιες ελείψεις δεν εξωραίζονται ως κάτι το απροσδιόριστα ευχάριστο.

Έλα και θα ακούσεις μόνος σου.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η Αγορά του Βινυλίου στο 2013 [Η ιστορία κύκλους κάνει;]

Κατ' αρχάς μαλλον απο άτυχη επιλογή λέξεων έγραψες κάτι ολίγον χοντρό. Τα ρεμάστερς είναι οι ίδιες εκτελέσεις και όχι κάποιες άλλες. Απλά είναι τις περισσότερες φορές τουλάχιστον ηχητικά ρετουσαρισμένες και βελτιωμένες.

Τώρα όσο για το ξεζούμισμα μιας ηχογράφησης πρώτον δεν σημαίνει οτι όταν αυτό συμβαίνει θα είναι απαραίτητα και άμουσο,κακό ψυχρό κιανάποδο και θα γνωρίζεις οτι για αυτό το κάτι έξτρα στο χόμπυ μας δαπανώνται περιουσίες είται σε εξοπλισμό, είτε σε αξεσουάρ, είτε στην αναζήτηση της κόπιας ιερού δισκοπότηρου και αυτό γιατί αυτό το κάτι παραπάνω είναι και όλη η ουσία του HI-FI. Δέν είναι κακό λοιπόν να έχουμε αυτό το κάτι παραπάνω με χαμηλό κόστος σε ένα σωστό remaster χωρίς ξεπαραδιάσματα και ταλαιπωρίες.

Τώρα πέρα απο formats τεχνολογίες κλπ.
Έχω αναφέρει σαφές παράδειγμα που και εγώ απολαμβάνω περισσότερο απο μια χειρότερη ηχογράφηση (με το ελληνικό βινύλιο του Brian Eno ) . Αυτό όμως έχει να κάνει με κάποια βιώματα μου και το πώς αυτά επηρρεάζουν την αντίληψη μου και ουδεμία σχέση έχει με το HI-FI, με τον καλό ήχο και με το καλύτερο format.

Σου έγραψα κάποια πράγματα περι "προσωπικής μας πατρίδας" αρκετά posts πριν. Επειδή έχω ένα αρκετά καλό και ιδιαίτερα αποκαλυπτικό πικάπ αλλα και αντίστοιχα καλά ψηφιακά setup πίστεψε με θα ακούσεις πράγματα που ναι μεν θα σου αρέσουν αλλα το βινύλιο σου θα παίξει διαφορετικά απο ότι έχεις συνηθίσει. Θα ακουστεί σαφώς καλύτερα αλλα και όλος ο ρομαντισμός που εκλαμβάνεις θα ακουστεί μάλλον σαν "θολούρα και ψοφιμάρα" ενώ το ψηφιακό θα ακουστεί το λιγότερο το ίδιο μουσικό ​και επιπλέον μεγαλειώδες..
Ίσως αν είχαμε μια original κόπια σε άψογη κατάσταση ή ένα σαρανταπεντάρι νέας κοπής η κόντρα να παρουσίαζε κάποιο ενδιαφέρον και ο τερματισμός να κρνόταν στο νήμα αλλα όχι με το βινύλιο σου.

Αυτό είναι και το τίμημα του καλού HI -FI η οπώς λέν HI -END. Λέγονται τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη και οι όποιες ελείψεις δεν εξωραίζονται ως κάτι το απροσδιόριστα ευχάριστο.

Έλα και θα ακούσεις μόνος σου.

Το από κοντά εννοείται!

(Από την κριτική όμως δεν ξεφεύγει κανείς! :flipout::flipout: )


Να προσθέσω όμως και κάτι στην όλη κουβέντα.
Πέρα από την τεχνική ανάλυση,το χόμπι,το φορμάτ,το κίνητρα,κλπ,υπάρχει και η συγκίνηση στην μουσική.
Υπάρχει σε κάθε μουσικό έργο κάτι που σε κάποιους κάνει αυτό το κλικ.
.

Το διευκρίνισα ντε...
 
πάλι τα ίδια λέμε και δεν την αντέχω αυτή την κουβέντα.
Τότε το μέσον είχε περιορισμούς.
Δυναμική περιοχή, s/n, πλάτος αυλακιών, tape hiss, 15-17 λεπτά ανα πλευρά, riaa και ένα σωρό άλλα.
Τα είχα γράψει αναλυτικά κάποτε αλλά ούτε θυμάμαι που.
Σήμερα δεν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι.
Εφ όσον υπάρχει η δυνατότητα και οι πρωτότυπες ταινίες είναι διαθέσιμες και σε καλή κατάσταση δεν το συζητώ. Remaster άμεσα!
ΜΟΝΟΝ αν οι πρωτότυπες είναι ζορισμένες τότε όντως αναπολώ τις πρώτες ποιοτικές εκδόσεις.
 
Τι πιο ωραίο απο το να βγάζεις το insert απο το εξώφυλλο, να βγάζεις το βινυλιο απο το insert, να χαζεύεις το A1 στο dead wax, να το πλένεις στο πλυντήριο, να το ξαναβαζεις μεσα και να ακούς απο το PC :p
 
Τι πιο ωραίο απο το να βγάζεις το insert απο το εξώφυλλο, να βγάζεις το βινυλιο απο το insert, να χαζεύεις το A1 στο dead wax, να το πλένεις στο πλυντήριο, να το ξαναβαζεις μεσα και να ακούς απο το PC :p

:flipout::flipout:Nά αι καλά ρα Πάνο.:flipout::flipout:

Κάπου εδώ να ευχαριστήσω τους φίλους που συμμετείχαν στην συζήτηση αυτή που μου έδωσε βήμα κατα κάποιον τρόπο να εκφράσω όλα ώσε με τρώνε σαν σκέψεις τον τελευταίο χρόνο. Ευχαριστώ και το Forum βεβαίως.
 
:flipout::flipout:Nά αι καλά ρα Πάνο.:flipout::flipout:

Κάπου εδώ να ευχαριστήσω τους φίλους που συμμετείχαν στην συζήτηση αυτή που μου έδωσε βήμα κατα κάποιον τρόπο να εκφράσω όλα ώσε με τρώνε σαν σκέψεις τον τελευταίο χρόνο. Ευχαριστώ και το Forum βεβαίως.

και πού να σκεφτεί κανείς ότι πριν από κανα δυό χρονάκια έλυνες το ζωνάρι σου όταν άκουγες κάποιον να μιλάει για άυλα....:music-smiley-005:
 
Πάντως ενα σύγχρονο άλμπουμ που αξίζει κανείς να πάρει σε βινύλιο είναι αυτό http://dangerousminds.net/comments/jonathan_wilsons_fanfare_is_the_most_important_album_of_2013
το οποίο έχει γραφτεί πλήρως αναλογικά! ( Fanfare was recorded to 2” analog tape and then mixed down to ½ inch tape at Jackson’s Browne’s Groove Masters studio in Santa Monica through a Neve 8078 analog console. The recording used a live echo chamber extensively.)
Πραγματικά αξίζει τα λεφτά του απο κάθε αποψη!
 
Αν και εδώ και πολύ καιρό έχω να αγοράσω βινύλιο, η άποψή μου είναι ότι τα μόνα που αξίζει κανείς να αγοράσει είναι αυτά που μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η όλη διαδικασία έγινε 100% αναλογικά, είτε πρόκειται για επανέκδοση είτε για νέα παραγωγή.
Όμως αυτή η σιγουριά δυστυχώς πληρώνεται και μάλιστα ακριβά. Γι αυτό και μόνο θεωρώ ότι δεν υπάρχει αναβίωση του βινυλίου. Η όποια αναβίωση είναι "μαϊμού" με υβριδικά ψηφιοποιημένα βινύλια ή "δήθεν ποιοτικές" επανεκδόσεις. Και αναβίωση του βινυλίου με 50 ευρώ το κομμάτι δεν είναι αναβίωση.
 
Με 50 πάντως τους ακούς όσο πιο αναλογικά υπάρχει (live).
Αίσχος...

Edit:
Λάθος,20 ευρώ έχει το live,το κοίταξα.
 
Last edited:
Αν και εδώ και πολύ καιρό έχω να αγοράσω βινύλιο, η άποψή μου είναι ότι τα μόνα που αξίζει κανείς να αγοράσει είναι αυτά που μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η όλη διαδικασία έγινε 100% αναλογικά, είτε πρόκειται για επανέκδοση είτε για νέα παραγωγή.
Όμως αυτή η σιγουριά δυστυχώς πληρώνεται και μάλιστα ακριβά. Γι αυτό και μόνο θεωρώ ότι δεν υπάρχει αναβίωση του βινυλίου. Η όποια αναβίωση είναι "μαϊμού" με υβριδικά ψηφιοποιημένα βινύλια ή "δήθεν ποιοτικές" επανεκδόσεις. Και αναβίωση του βινυλίου με 50 ευρώ το κομμάτι δεν είναι αναβίωση.

Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο αυτό το ποστ.
 
και πού να σκεφτεί κανείς ότι πριν από κανα δυό χρονάκια έλυνες το ζωνάρι σου όταν άκουγες κάποιον να μιλάει για άυλα....:music-smiley-005:

Aυτό που το πάς.. Γηράσκω αεί διδασκόμενος
 
Last edited by a moderator:
Aναρωτιεμαι παρ ολη την αντικειμενικη εξελιξη της τεχνολογιας την πραγματικη αξια των remaster .Ακομα και με την συμφωνη γνωμη των μουσικων δεν ειμαι σιγουρος οτι θα πρεπει να ειναι επιτυχημενη απαραιτητα .Μην ξεχναμε οτι οι ιδιοι οι μουσικοι ,αλλα και οι ηχοληπτες -μηχανικοι ηχου, πρεπει να ειναι πανω απο εξηντα χρονων .Ποσο οι ιδιοι βιολογικα και ψυχολογικα ειναι ταυτοσημοι με τον νεαρο εαυτο τους ,ειναι συζητησιμο Μην ξεχναμε αλλωστε οτι ενας απο τους λογους των remaster (αν οχι ο κυριος ) ειναι οικονομικος .Δεν θα ελεγα οχι στα remasters αλλα μαλλον θα προτιμουσα τα αυθεντικα ,αλλωστε και τα προβληματα εχουν την γοητεια τους .
 
μα τι να λέμε τώρα....
αν είναι έτσι πχ να προτιμούμε τον άδειο ήχο των ηχογραφήσεων του Django και όχι αυτόν που θα έδινε σήμερα η τεχνολογία.
ή τον ήχο των 78 στροφών.
Επειδή τότε έτσι το θέλανε και έτσι γινότανε.
και το 1970 ο η δυναμική περιοχή ήταν 60 db και ήταν απαραίτητη η διόρθωση riaa, ενώ το μέσο ηχογράφησης είχε ξεπεράσει αυτά τα όρια (μαγνητική ταινία).
Αρα αποδεδειγμένα η ηχογράφηση γινόταν με πολύ καλύτερη ποιότητα από αυτήν που έφτανε τελικά στους αγοραστές.
Να μείνουμε δηλαδή για πάντα στον αραμπά....
 
Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν τα remasters. Doors, Zappa (ειδικά το αναλογικό του Bernie για το Hot Rats) Soft Machine όπως δεν τα ακούσαμε ποτέ. Πές τα υπέρηχα.
 
Έχουν βγεί τα Soft Machine σε Remaster? Παρακαλώ επιπλέον πληροφορίες επειγόντως!!!!!!!!!