Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών......

zaLqb6
 
Την Κυριακή 10 Μαρτίου το "Μυρμήγκι" διοργανώνει την πρώτη διανομή τροφίμων Χωρίς Μεσάζοντες στην πλ. Κυψέλης, από τις 10 π.μ. - 2μ.μ.



Επικοινωνία για παραγγελίες - πληροφορίες:

Δευτέρα - Σάββατο 7-9 μ.μ. : 2108613612 | Δευτέρα - Παρασκευή 1-3 μ.μ.: 6972668119 |

Δευτέρα - Παρασκευή 5-7 μ.μ.: 6976411986 | Τρίτη & Τετάρτη 10-12 π.μ.: 2108613612 |

Ηλεκτρονικές παραγγελίες: [email protected] και στο www: tomirmigi.blogspot.gr



Μπορείτε να μας βρείτε Επτανήσου 60 & Τενέδου Δευτέρα- Σάββατο 7-9 μ.μ.



1. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις Μύλοι Πανταζή (Μέγαρα) | 0,65 ¤/Kgr | 10 kgr | 6,5 ¤



2. Ρύζι καρολίνα (Ανθήλη Λαμίας) | 1 ¤/Kgr | 5 kgr | 5 ¤



3. Ρύζι κίτρινο (Ανθήλη Λαμίας) | 1 ¤/Kgr | 5 kgr | 5 ¤



4. Φακή ψιλή (Αγ. Κωνσταντίνος Φαρσάλων) | 1,33 ¤/kgr | 3 kgr | 4 ¤



5. Φασόλια μέτρια (Αγ. Κωνσταντίνος Φαρσάλων) | 2.2 ¤/kgr | 2.3 kgr | 5 ¤



6. Ρεβύθι χοντρό (Αγ. Κωνσταντίνος Φαρσάλων) | 1.67 ¤/kgr | 3 kgr | 5 ¤



7. Ρεβύθι ψιλό (Αγ. Κωνσταντίνος Φαρσάλων) | 2 ¤/kgr | 2.5 kgr | 5 ¤



8. Φάβα (Αγ. Κωνσταντίνος Φαρσάλων) | 4 ¤/kgr |0,5 kgr | 2 ¤



9. Λάδι (Αίγιο) | 3 ¤/kgr |5 kgr | 15 ¤



10. Φάβα (Αγ. Κωνσταντίνος Φαρσάλων) | 4 ¤/kgr |0,5 kgr | 2 ¤



11. Πατάτες (Ηλίεια) | 0.55 ¤/kgr |20 kgr | 11 ¤

- See more at: http://left.gr/news/kypseli-myrmigk...zontes-stis-103#sthash.9BwI7GFI.PmJ86ZCX.dpuf
 
Στο Πέραμα δεν έχουνε Ζωή...

Είθε να μη χρειαζόταν αυτή η έκκληση, είθε να μην ξαναζούσαμε εικόνες κατοχής. Όμως, η μνομονιακή λαίλαπα θερίζει ζωές, απαξιώνει συνειδήσεις, μετατρέπει τις ανθρώπινες υπάρξεις σε σκουπίδια, τον πόνο και την στέρηση σε μέσο εξαγοράς και υποταγής.

Στο Πέραμα με δείκτες οικονομικής "ανάπτυξης" αλα Γερμανικής κατοχής οι συνάνθρωποί μας δεν κινδυνεύουν πια από το σκοτάδι, τα κομμένα ρεύματα, την έλλειψη νερού και σε πολλές περιπτώσεις στέγης. Κινδυνεύουν από την πείνα.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Μπρος στην απόγνωσή τους απλώνουν το χέρι να δεχτούν την ταπεινωτική ελεημοσύνη των χρυσαυγιτών και των αφεντικών τους: του ΣΚΑΪ, των Λάτσηδων, των Βαρδινογιάννηδων, των μαυροφόρων σταυροφόρων του σκοταδισμού.

Εμείς τί κάνουμε ; Μένουμε άπραγοι και αμέτοχοι σε αυτή τη σκηνοθεσία της φρίκης ;

Ας επιλέξουμε να στερηθούμε το ελάχιστο για να προσφέρουμε το μέγιστο.
Όχι σαν ελεημοσύνη. Αλλά σαν κίνηση συμπαράστασης, σαν εκδήλωση άμυνας απέναντι στην πολιτική του "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω". Απέναντι στον σκοταδισμό που καθημερινά χορηγείται με κάθε μπουκιά ψωμί.

-Μαζεύουμε τρόφιμα: Λάδι, αυγά, όσπρια, ζυμαρικά, γάλατα μακράς διάρκειας, ζάχαρι, καφέ, μπισκότα, πατάτες, καρότα, κρεμύδια, τοματοπολτό. Θα μοιραστούν στους κατοίκους του Περάματος, είτε μαγειρεμένα, είτε όχι.
-Κοινοποιούμε το μήνυμα σε κάθε φίλο, γνωστό, γείτονα, συλλογικότητα, μέσο κοινωνικής δικτύωσης (FaceBook, Twitter, Blog).

Σαν Δι.Κ.Α. Εξ. είμαστε σε επαφή με τη Λαϊκή συνέλευση Περάματος για το συντονισμό της παράδοσης των αγαθών που θα συλλέξουμε.

Τα αγαθά θα παραδίδονται στην Τσαμαδού 15 αυτή την Tετάρτη και την Πέμπτη από ώρα 16.00 έως 18.00, την ερχόμενη Δευτέρα και την Τρίτη από 16.00 έως 19.00.
Για κάθε πληροφορία : τηλ. 6971-755712, email [email protected]
 
Ο Κώστας Πολυχρονόπουλος είναι μια ασυνήθιστη περίπτωση Έλληνα. Κάθε μέρα στήνει το πρόχειρο κουζινάκι του σε διαφορετικό σημείο της Αθήνας και προσφέρει εντελώς δωρέαν φαγητό σε όποιον το έχει ανάγκη.

«Δεν πρόκειται για φιλανθρωπία, ελεημοσύνη ή κάποιου είδους συσσίτιο. Όχι, αυτό που κάνουμε εδώ λέγεται αλληλεγγύη…» λέει στη Lifo, ο εμπνευστής της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

Ξεκίνησε την ανιδιοτελή δράση του τον Δεκέμβριο του 2011, έπειτα από ένα περιστατικό που, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, τον στιγμάτισε. «Εργαζόμουν για 25 χρόνια στον χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ ως στέλεχος σε μια πολυεθνική εταιρεία. Τον Σεπτέμβριο του 2009 έχασα τη δουλειά μου και έως σήμερα παραμένω άνεργος. Το πρώτο διάστημα ήταν σκληρό. Αναγκάστηκα να μετακομίσω και σε ηλικία 47 ετών επέστρεψα στο πατρικό μου, όπου μένω πλέον με τη μητέρα μου. Έκανα πολλές προσπάθειες να βρω δουλειά, όμως όλες έπεσαν στο κενό

. Κι εγώ με τη σειρά μου σε πολύμηνη κατάθλιψη. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν, δεν ήθελα να βγαίνω έξω, ήμουν μονίμως χαμένος στις σκέψεις μου. Συνολικά έκανα ένα εξάμηνο να βγω από το σπίτι. Ώσπου μια μέρα αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο για να καθαρίσει κάπως το μυαλό μου από την κλεισούρα. Και τότε συνέβη κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Περπατώντας στον δρόμο αντίκρισα δυο παιδιά, όχι μεγαλύτερα από 14 ετών, να παλεύουν πάνω από έναν κάδο απορριμμάτων για ένα σάπιο μήλο. Χτυπούσαν με μανία το ένα το άλλο, προσπαθώντας να το πάρουν. Η εικόνα αυτή με συγκλόνισε. Γυρίζοντας σπίτι, πήρα τηλέφωνο μια φίλη και τη ρώτησα αν θα την ενδιέφερε να βγούμε παρέα και να μοιράσουμε φαγητό σε κόσμο που έχει ανάγκη. Δέχτηκε και την επόμενη μέρα φτιάξαμε μερικά σάντουιτς και πήραμε τους δρόμους. Στην αρχή οι περαστικοί, ακόμα και οι άποροι, μας αντιμετώπιζαν με δισταγμό – παρότι προσφέραμε εντελώς δωρεάν φαγητό, κανείς δεν το έπαιρνε. Έτσι, τα πρώτα σάντουιτς αναγκαστήκαμε να τα φάμε εμείς. Όμως, δεν το βάλαμε κάτω. Ξαναβγήκαμε λίγες μέρες μετά και αυτήν τη φορά τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Σήμερα, η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» ταΐζει 3.000 ανθρώπους τον μήνα, δηλαδή περίπου 90-100 άτομα την ημέρα».

Για τον Κώστα αυτό το κατόρθωμα δεν είναι παρά μια συλλογική νίκη, γιατί με τον καιρό ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έσπευδαν να τον βοηθήσουν, προσφέροντας φαγητό. «Καμιά φορά ακούω να λένε ότι ο Έλληνας είναι απαθής προς τον συνάνθρωπό του, πως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο εαυτός του. Από την εμπειρία μου και μόνο θα σου πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα πλήθος ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις προσφέρθηκε να βοηθήσει, ο καθένας με τον τρόπο του. Θα αναφέρω δύο παραδείγματα, τα οποία με συγκίνησαν για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Το πρώτο είναι ο ορισμός της αλληλεγγύης. Πέρσι, ένα μεσημέρι μαγείρευα στο Πεδίον του Άρεως, όταν ξαφνικά με πλησιάζει ένας ηλικιωμένος άντρας και με ρωτά τι κάνω εκεί. Από τα ρούχα του φαινόταν φτωχός άνθρωπος και πίστεψα ότι ήθελε να μου ζητήσει φαγητό. Όταν του εξήγησα τι έκανα, ξέσπασε σε λυγμούς και δεν μπορούσα να τον συνεφέρω με τίποτα! Και τότε ο παππούς έκανε κάτι που μου έσκισε την καρδιά στα δύο

. Έβγαλε από μία σακούλα μια φραντζόλα ψωμί και την έκοψε στη μέση. Κλαίγοντας μου είπε: «Λεβέντη μου, λεφτά δεν έχω, ούτε φαγητό να σου δώσω, μονάχα αυτήν τη φραντζόλα ψώνισα σήμερα. Σου δίνω τη μισή για να φάνε κι άλλοι άνθρωποι. Πάρ’ τη, σε παρακαλώ, αυτό που κάνεις είναι πολύ σημαντικό». Τρελάθηκα! Το βράδυ σκεφτόμουν το περιστατικό και κατέληξα πως αυτό ακριβώς είναι η αλληλεγγύη. Να προσφέρεις κάτι από το υστέρημα, όχι από το περίσσευμά σου. Το άλλο παράδειγμα αφορά μια κυρία της καλής κοινωνίας, η οποία είναι σύζυγος πολύ γνωστού εφοπλιστή και μου φέρνει πολύ συχνά, μόνη της πάντα, δεκάδες σακούλες με φαγητό, για να έχω αποθέματα και να μην ξεμένω. Μόνο μία χάρη μου έχει ζητήσει. Να μη μάθει ποτέ κανείς το όνομά της».

Κατά καιρούς έχουν προσεγγίσει τον Κώστα αρκετοί φορείς αλλά και μεγάλα σούπερ μάρκετ, για να τον βοηθήσουν στο έργο του. Ουδέποτε αποδέχτηκε κάποια από τις προτάσεις τους. «Υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτού του τύπου τις “βοήθειες” και δεν θέλω να τους κάνω τη χάρη. Θα προχωρήσω μόνος μου, συντροφιά αποκλειστικά και μόνο με ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου από καρδιάς. Οι εταιρείες, η Εκκλησία ή άλλοι φορείς πιστεύουν ότι οι άποροι είναι ζώα που θα τους πετάξουν λίγο φαγητό και αυτοί θα τρέξουν να τους γλείψουν το χέρι. Όμως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη κάτι περισσότερο. Κάποιον να τους ακούσει, να επικοινωνήσει ουσιαστικά μαζί τους την ώρα που μοιράζονται ένα πιάτο φαΐ. Αυτό είναι που τους λείπει, όχι η ελεημοσύνη της κακιάς ώρας». Την ώρα που συζητάμε με τον Κώστα το συνεργείο του γαλλικού Canal Plus –που έχει φτάσει στο μεταξύ– τραβάει πλάνα από την αυτοσχέδια κουζίνα του. Μια μεσόκοπη περαστική κυρία ρωτά τη γαλλόφωνη δημοσιογράφο Αγγελική Κουρούνη και τον καμεραμάν Χριστόφορο Γεωργούτσο από πού είναι. Όταν της απαντούν «από τη Γαλλία», εκείνη αρχίζει να φωνάζει: «… Δείξτε τα, δείξτε, να δουν τα χάλια μας». Ο Κώστας παρεμβαίνει ευγενικά: «Όχι, κυρία μου, δεν είναι εδώ για να δείξουν τα χάλια μας, αλλά την αλληλεγγύη μας. Το ξεχασμένο μας φιλότιμο που ξυπνά και πάλι έπειτα από 20 χρόνια χειμερίας νάρκης».

Πίσω, ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών συλλέγει πληροφορίες για την κουζίνα. Όταν μαθαίνουν ότι ο Κώστας είναι άνεργος και, παρ’ όλα αυτά, προσφέρει δωρεάν φαγητό σε άπορους, δείχνουν έκπληκτοι. Ο άντρας ρωτά πώς μπορούν να βοηθήσουν κι εκείνοι. «Πείτε στη φράου Μέρκελ να μη μας ζορίζει τόσο πολύ…» λέει κομματάκι ειρωνικά μια κυρία, η οποία συχνά-πυκνά φέρνει τρόφιμα στον Κώστα. «Αυτό, μάλλον, πρέπει να το πει ο πρωθυπουργός σας…» απαντά ο ετοιμόλογος Γερμανός, ανταποδίδοντας με ένα χαμόγελο. Δειλά-δειλά οι πρώτοι «θαμώνες» της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» κάνουν την εμφάνισή τους στο πλακόστρωτο του Θησείου. Το μενού σερβίρει σήμερα κοτόπουλο με μανέστρα.

Ρεπορτάζ: Αντώνης Ντινιακός

http://troktiko.eu/2013/04/autos-einai-o-anergos-ellinas-pou-kathe-mina-taizei-3000-pligentes/
 
Θεσσαλονίκη: Από σήμερα ως την Τετάρτη συγκεντρώνουμε καλοκαιρινά αντρικά ρούχα


Σήμερα, που τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα, οι συνθήκες εγκλεισμού έχουν γίνει ακόμα χειρότερες, καθώς όλοι οι πόροι εξαντλούνται στα όπλα και την καταστολή. Οι 400 κρατούμενοι του κέντρου κράτησης στην Ξάνθη για παράδειγμα, ζήτησαν σήμερα τη βοήθειά μας για να βρεθεί ο αναγκαίος ρουχισμός. Γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό που ζητούν πάνω από όλα οι πρόσφυγες είναι να σταματήσει αυτή η παράλογη, παράνομη και απάνθρωπη κράτηση· για αυτό κι η μικρή αυτή κίνηση αλληλεγγύης δεν είναι παρά μία στιγμή στο διαρκή αγώνα μας για την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των ναρκοπεδίων, της Frontex, για το δικαίωμα στο άσυλο και στην ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων.

Από το Σαββατό ως την Τετάρτη 29 Μάη συγκεντρώνουμε στο Στέκι Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο (Ερμού 23) καλοκαιρινά αντρικά ρούχα (κοντομάνικα μπλουζάκια, παντελόνια και εσώρουχα, καινούργια ή καθαρά και διπλωμένα).

Την Πέμπτη 30 Μάη θα επισκεφτούμε το χώρο κράτησης στην Ξάνθη για να παραδώσουμε αυτά που μας ζητήσανε.

http://rozkarta.blogspot.gr/2013/05/blog-post_25.html?spref=tw
 
Ζηταμε συσκεασμενα τροφιμα για τα παιδια του 1ου Ειδικου Δημοτικου Σχολειου Κερατσινιου.

Ειναι 39 παιδια με ειδικες αναγκες

210-4311939
 
Top Bottom