Η χρονια του Wilson

χαχαχ, είδα ότι είδες φως (Wilson) και μπήκες να ανανεώσεις το ρεπερτόριο σου σε απολαυστικά χολερικές επισημάνσεις ... την πάτησα, πρόλαβες και διάβασες και πέραν της επικεφαλίδος ...

πρόλαβα και τις έριξα αλλού...
 
Και κάτι ακόμη: Κυκλοφορεί και σε διπλό βινύλιο. Στο site του Wilson στοιχίζει 17 λίρες και συνοδεύεται με καρτούλα με κωδικό για να το κατεβάσεις και σε ψηφιακή μορφή. Πολύ καλή τιμή κατά τη γνώμη μου

Το πήρα σε απλό cd αν και είχα στο μυαλό μου το διπλό βινύλιο,όπως επίσης το διπλό cd με το layout των 120 σελίδων το οποίο όμως κοστολογείται λίγο ακριβούτσικα....
Αν βρω μπροστά μου το βινύλιο θα το ''χτυπήσω'' αλλά δεν θα το παραγγείλω,κάτι που έκανα με το νέο τριπλό βινύλιο των Swans..Όπως μας έκαναν αρχειοθετούμε προτεραιότητες..
 
λίγα λόγια για τον Wilson....
ιερά ονόματα !

φαντάζομαι εννοείς τον Steven. Γιατί υπάρχει κι ένας ...χαζοχαρούμενος. Δεν ξέρω αν τον έχεις υπόψη σου.
 
Με μεγάλη χαρά έμαθα τα νέα οτι κυκλοφορεί νέο άλμπουμ του Steven Wilson με παραγωγό τον Alan Parsons! Άλλωστε, ο Parsons ήταν ο ήρωας της αντι-κλασικής μουσικής των εφηβικών μου χρόνων (τη δεκαετία του '90), ενώ ο Wilson/Porcupine Tree μου έδωσε αρκετά μεγάλη χαρά με άλμπουμ όπως το Stupid Dream, Lightbulb Sun και το Fear of a blank Planet.

Άρα θεωρητικά το "Raven that refused to sing" θα ήταν ένα ταίριασμα κατασκευασμένο στον παράδεισο! Δυστυχώς, οι προσδοκίες μου δεν επαληθεύτηκαν πλήρως. Ενώ οι μουσικοί είναι εκπληκτικοί και η παραγωγή -ως ανεμενόταν- αψεγάδιαστη η μουσική κατά τη γνώμη μου δεν έχει την απαιτούμενη έμπνευση και πρωτοτυπία για να στηρίξει τα υπόλοιπα στοιχεία. Τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι στην αρχή και στο τέλος του δίσκου, διακρίνονται από μια ευχάριστη σε εμάς 70τίλα, κλασικές prog αρμονίες, αλλά και πάλι παίζουν περισσότερο σα φόρος τιμής στην περασμένη δεκαετία. Το οποίο φυσικά δεν είναι καθόλου κακό, απλά δεν το θεωρώ αριστουργηματικό. Η μέση του άλμπουμ, όπως τόνισαν και άλλοι συμφορουμίτες, ρέπει προς την κοιλιά και το βαρετό.

Το έχω ακούσει 3-4 φορές. Ίσως με μια ακόμα ακρόαση, προσεκτικότερη αυτή τη φορά...

Η παρουσίαση του Spyros A είναι άψογη.
 
Ευχαριστη αλλα απιστευτα αδιαφορη μουσικη απο ανθρωπους που παιζουν παππαδες.
Αν ηταν 1979 θα προσκυνουσα η μαλλον θα ειχα κολλησει τη μουρη μου στο χωμα και δεν θα τολμουσα να τη σηκωσω αν δεν επαιρνα αδεια να δω το προσωπο του.
Δυστυχως ξαναβλεπω το ημερολογιο και και διαπιστωνω οτι δεν εχω κανει λαθος και ειναι οντως 2013.
Ωραιο εξωφυλλο επισης
 
Θες επαναδιατυπωση?

"Γιατι δεν βγηκε αυτος ο δισκος το 1979?"
 
Εγω ομως ειμαι 57...
Και αυτα τα ακουγα στα 20...

Είδες...Είναι μια καλή ευκαιρία να φρεσκάρεις την μνήμη σου......

Έχω την εντύπωση πάντως πως ο Wilson δεν εχει σκοπο να υπερβεί κλασικά αλμπουμ εκεινης της εποχης,αλλά αντιθέτως θέλει να δει αν μπορει να σταθεί με αξιώσεις δίπλα τους...Η έστω κι ενα σκαλοπατακι πιο πίσω....Σ' αυτο που τον χαίρομαι εγω,είναι η αγαπη του γι αυτό που κανει,κατι που φαίνεται από την συχνότητα των δημιουργημάτων του...

Υ.Γ.Δεν λες πάλι καλά που έκοψαν οι Dream Theater τον Minnemann και κέρδισε ο Steven έναν εξαιρετικά ρυθμικό drummer....
 
Εγω ομως ειμαι 57...
Και αυτα τα ακουγα στα 20...
Δεν το καταλαβαίνω αυτο.

Μου κανει σαν τους τύπους που στα 15 ακούνε metal και απο τα 18 και μετα σκυλαδικα.

Εμένα οτι πραγματικά μου άρεσε στα 15, μου αρέσει και τωρα (39).

Εξάλλου, πως ειναι δυνατόν να μη σου αρέσει πλέον κατι με το οποίο μεγάλωσες παρέα;

Φυσικα όσο μεγαλώνεις, ανοίγουν οι ορίζοντες και μπορείς να απολαύσεις πολυ περισσότερα και διαφορετικά, πράγματα.

Αλλα αυτή την απαρνηση νεανικών ακουσμάτων ποτε μου δεν την κατάλαβα (δεν την δικαιολογησα μάλλον)

ΥΓ Μπορει να σε παρεξήγησα λίγο αλλα δεν πειράζει, ηταν μια αφορμή για να τα πω :P

ΥΓ 2 Αν και όχι φανατικός του Wilson και της μουσικής του, ο δίσκος μου άρεσε (ειναι και ο ακριβότερος που πήρα ποτε / κοντά 150 Ευρώ στο ebay η super edition η οποία είχε εξαντληθεί πριν την ημερομηνία κυκλοφορίας)

ΥΓ 3 Ο Wilson εχει κανει πολλές souround μιξεις (παλιών και νέων κυκλοφοριων) και εχει βγάλει πολλά BluRay (audio και video)
 
Πολλα σκαλοπατακια...αλλα και χρονια μπροστα

Ποτέ μην λες ποτέ...

Που ξέρεις αύριο μεθαύριο μπορεί να φτιάξει ένα Mountain Jam και θα μαστε όλοι ευχαριστημένοι..

Εγώ πολύ τον πάω...Που θα λεγε και ο Χριστοδουλας...Και θα συνεχίσω να τον στηρίζω...
 
Δεν το καταλαβαίνω αυτο.

Μου κανει σαν τους τύπους που στα 15 ακούνε metal και απο τα 18 και μετα σκυλαδικα.

Εμένα οτι πραγματικά μου άρεσε στα 15, μου αρέσει και τωρα (39).

Εξάλλου, πως ειναι δυνατόν να μη σου αρέσει πλέον κατι με το οποίο μεγάλωσες παρέα;

Φυσικα όσο μεγαλώνεις, ανοίγουν οι ορίζοντες και μπορείς να απολαύσεις πολυ περισσότερα και διαφορετικά, πράγματα.

Αλλα αυτή την απαρνηση νεανικών ακουσμάτων ποτε μου δεν την κατάλαβα (δεν την δικαιολογησα μάλλον)

δεν έχω απαρνηθεί κανένα νεανικό άκουσμα.
Τα αντίστοιχα και σαφώς χαμηλότερα σε οργανοπαικτικό επίπεδο της εποχής τους τα ακούω ανελλιπώς και καθημερινώς.
Αυτό μου θυμίζει γενετικά μεταλλαγμένο είδος. Σαν τομάτα ολοστρόγγυλη, χωρίς προεξοχές και καρούμπαλα, ομοιόμορφη χρωματικά με καλή αδιάφορη γεύση και χωρίς φόβο να βρείς κανα σκουλήκι μέσα.
(ιδίως αυτό το τελευταίο με φοβίζει ιδιαίτερα)
 
δεν έχω απαρνηθεί κανένα νεανικό άκουσμα.
Τα αντίστοιχα και σαφώς χαμηλότερα σε οργανοπαικτικό επίπεδο της εποχής τους τα ακούω ανελλιπώς και καθημερινώς.
Αυτό μου θυμίζει γενετικά μεταλλαγμένο είδος. Σαν τομάτα ολοστρόγγυλη, χωρίς προεξοχές και καρούμπαλα, ομοιόμορφη χρωματικά με καλή αδιάφορη γεύση και χωρίς φόβο να βρείς κανα σκουλήκι μέσα.
(ιδίως αυτό το τελευταίο με φοβίζει ιδιαίτερα)
Περί εμπνευσεως (γιατί περί αυτου πρόκειται) κολοκυθοπιτα... :)
 
Καλά τα σκουλήκια αλλά δεν τα ψάχνουμε σε progressive δίσκους...Το progressive είναι συνήθως καλογυαλισμένο...Και πολλές φορές γεμάτο ασυναρτησίες (βλ..Van der Graaf),,και μυρίζει σαλονίλα (genesis κλπ)...
Το ότι οι Marillion αποτέλεσαν βάση και ίνδαλμα για τα μέλη των Riverside πχ,δεν σημαίνει ότι το τελευταιο τους δεν είναι καλύτερο από το Fugazi των πρώτων (λέω εγώ τώρα)...

Και στην τελική,αν δεν υποστηρίξουμε την γενιά μας,θα πέσει να μας πλακώσει....Σεβασμός υπάρχει...Όπως και θέληση για εξερεύνηση..Αλλά μέχρι εκεί..
 
καλά...αν οι genesis είναι σαλονίλα ο Wilson και οι porc είναι σαλοκουζίνα siematic...

κοίτα Σπύρο, μιά χαρά είναι, ασε και κανα αγκίστρι, λίγη κουβέντα να κάνουμε να περνάει κι η ώρα...
 
καλά...αν οι genesis είναι σαλονίλα ο Wilson και οι porc είναι σαλοκουζίνα siematic...

κοίτα Σπύρο, μιά χαρά είναι, ασε και κανα αγκίστρι, λίγη κουβέντα να κάνουμε να περνάει κι η ώρα...

Είπα εγώ ότι γίνεται κάτι άλλο...Απλά είπα να ρίξω καμιά πετονιά....Ο ρόλος του ψαριού καταντά βαρετός...