Η δύναμη της λευκής ψήφου

[dionisis]

Τουναντίον, η επιχειρηματολογία του άρθρου μιλάει για (αναπόδραστη) νομική δεσμευτικότητα, κάτι που κατά την ταπεινή μου άποψη δεν ισχύει.

Εννοώ ότι αυτό που παρουσιάζουν ως νομική υποχρέωση είναι ηθική. Όπως νομίζω ότι σημείωσες κι εσύ παραπάνω. Βέβαια και το "ηθική υποχρέωση" είναι κάτι ασαφές.

Όταν το 50+% του εκλογικού σώματος ψηφίζει λευκό φαίνεται άδικο η σχετική πλειοψηφία του 50-% να δέχεται εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Από τη στιγμή όμως που στον εκλογικό νόμο δεν υπάρχει πρόβλεψη για τέτοια περίπτωση και εχουμε ήδη το προηγούμενο εκλογικών συστημάτων όπου η σχετική πλειοψηφία των εκλεγμένων είναι απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή τότε νομικά όλα τα ενδεχόμενα είναι δεκτά.

Από την άλλη οι κουβέντες περί "γενικών αρχών" έχουν φιλοσοφικό χαρακτήρα και οι ίδιες αυτές αρχές δέχονται πλήθος ερμηνειών που σχετίζονται με την πολιτική αντίληψη του ερμηνευτή.

 

[Tzimisce]

Re: Απάντηση: Re: Η δύναμη της λευκής ψήφου

Εάν τα λευκά ανέλθουν σε πάνω από 50% (προσωπικώς νομίζω από πολύ πιο πριν) θα πρέπει άπασες οι πολιτικές δυνάμεις να έχουν την ευθιξία (καλό ε; ) να μην δεχθούν διερευνητική εντολή απο τον ΠτΔ -ενδεχομένως και ο τελευταίος να έχει το πολιτικό σθένος να μην απευθύνει τέτοια εντολή.

Την ποια; Τάσο είσαι offtopic. Αυτά τα μηνύματα τα γράφουμε στο ανέκδοτο της ημέρας.

 

[tolisspi]

Re: Απάντηση: Η δύναμη της λευκής ψήφου

Εννοώ ότι αυτό που παρουσιάζουν ως νομική υποχρέωση είναι ηθική. Όπως νομίζω ότι σημείωσες κι εσύ παραπάνω. Βέβαια και το "ηθική υποχρέωση" είναι κάτι ασαφές.

Όταν το 50+% του εκλογικού σώματος ψηφίζει λευκό φαίνεται άδικο η σχετική πλειοψηφία του 50-% να δέχεται εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Από τη στιγμή όμως που στον εκλογικό νόμο δεν υπάρχει πρόβλεψη για τέτοια περίπτωση και εχουμε ήδη το προηγούμενο εκλογικών συστημάτων όπου η σχετική πλειοψηφία των εκλεγμένων είναι απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή τότε νομικά όλα τα ενδεχόμενα είναι δεκτά.

Από την άλλη οι κουβέντες περί "γενικών αρχών" έχουν φιλοσοφικό χαρακτήρα και οι ίδιες αυτές αρχές δέχονται πλήθος ερμηνειών που σχετίζονται με την πολιτική αντίληψη του ερμηνευτή.

+1000
σχετικα και συνοπτικα με το ελληνικο εκλογικο συστημα
http://el.wikipedia.org/wiki/Ελληνικό_εκλογικό_σύστημα

 

[send]

Για το θέμα πάντως, πριν ανατρέξετε σε απόφαση του ΕΔΑΔ, θα μπορούσατε να ρίξετε μια ματιά στην υπ' αριθ. 12/2005 απόφαση του ΑΕΔ σχετικά με το ζήτημα.

Βέβαια υπάρχει το παρασκήνιο της γνωστής υπόθεσης με την έδρα του Πασχαλίδη, και είναι φυσικά μια απόφαση παρμένη με ισχνή πλειοψηφία (6 προς 5).

Το επίμαχο κομμάτι της κρίσης του ΑΕΔ, μαζί με τις απόψεις της μειοψηφίας, έχει ως εξής (η υπογράμμιση δική μου):

"Επειδή, το ισχύον Σύνταγμα 1975 ορίζει, στο άρθρο 1 παρ. 2 «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και στην παρ. 3 «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». Στο άρθρο 5 παρ. 1 «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη». Στο άρθρο 51 παρ. 3 «Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα, όπως νόμος ορίζει. Ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα». Στο άρθρο 52, σε σύγκλιση με το άρθρο 3 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ «Η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργιών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Νόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής». Όπως προκύπτει από τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις, κυριότερη έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας είναι η υπό του λαού δια των εκλογών ανάδειξη του νομοθετικού σώματος. Προκειμένου δε το εκλογικό αποτέλεσμα να είναι προϊόν της ελεύθερης και ανόθευτης εκδήλωσης της λαϊκής βούλησης, τόσον ο εκλογικός νομοθέτης, στον οποίο αφήνεται ο καθορισμός του εκλογικού συστήματος και δι' αυτού ο τρόπος της συμμετοχής του πολίτη στην πολιτική ζωή (άρθ. 54 παρ. 1 του Συντάγματος), όσο και το Α.Ε.Δ. στο οποίο ανήκει αποκλειστικώς, ενόψει της συνταγματικής αποστολής του ως θεματοφύλακα της νομιμότητας των βουλευτικών εκλογών (ΑΕΔ 21/1994), ο έλεγχος του κύρους των βουλευτικών εκλογών (άρθ. 58 και 100 παρ. 1α' του Συντάγματος), οφείλουν να διασφαλίζουν την ίση μεταχείριση της δια της έγκυρης ψήφου εκφρασθείσας λαϊκής βουλήσεως, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της. Λογικώς αναγκαίο περιεχόμενο της κατά τα ανωτέρω ίσης μεταχειρίσεως των έγκυρων ψήφων είναι ο συνυπολογισμός του συνόλου αυτών, θετικών και λευκών, για την εξαγωγή του εκλογικού μέτρου ως ελάχιστης έννομης από το Σύνταγμα συνέπειας κάθε έγκυρης ψήφου. Το αντίθετο θα ισοδυναμούσε με εξομοίωση των λευκών ψήφων «εν τοις πράγμασιν», καίτοι έγκυρων, προς τις άκυρες, δηλαδή τις μη δυνάμενες να επαγάγουν οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα λόγω πλημμελούς δι' αυτών εκδηλώσεως λαϊκής βουλήσεως. Η αρχή της ελεύθερης εκδήλωσης της λαϊκής θέλησης στην εκλογή του νομοθετικού σώματος συνεπάγεται αναγκαίως, πέραν της απλής ελευθερίας της εκφράσεως, και την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως όλων των εκλογέων κατά την άσκηση του εκλογικού των δικαιώματος από πλευράς έννομων συνεπειών, διότι συνταγματικώς απαγορεύεται η εκ των προτέρων πολιτική αχρήστευση έγκυρης ψήφου. Συνεπώς, περιορισμός του πολίτη μόνο στο δικαίωμα ελεύθερης προσβάσεως στο εκλογικό κέντρο και ρίψη λευκού ψηφοδελτίου, χάριν απλώς της στατιστικής αποτυπώσεως της πολιτικής στάσεως τμήματος του εκλογικού σώματος, δεν επιτρέπεται, διότι συνιστά στρέβλωση της βουλήσεως των εκλογέων και πολιτικό αποκλεισμό των από τη συμμετοχή των στην πολιτική ζωή με τον τρόπο που επέλεξαν. Ενόψει των ανωτέρω, ναι μεν ο καθορισμός του εκλογικού συστήματος ανήκει στον εκλογικό νομοθέτη, η ευχέρειά του όμως έχει ως ελάχιστο συνταγματικό ανυπέρβλητο όριο την υποχρέωσή του να μην θίγει τον πυρήνα του εκλογικού δικαιώματος, ήτοι να χρησιμοποιεί ως βάση υπολογισμού για τον προσδιορισμό των βουλευτικών εδρών το σύνολο των έγκυρων ψήφων, θετικών και λευκών. Εναπόκειται δε περαιτέρω σ' αυτόν να καθορίσει, εντός πάντοτε των συνταγματικών πλαισίων, άλλους ειδικότερους τρόπους με τους οποίους η λευκή ψήφος θα λαμβάνεται υπόψη για τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Επομένως, κατά τη γνώμη που πλειοψήφησε στο Δικαστήριο, οι διατάξεις των άρθρων 98 παρ. 4 και 99 παρ. 3 και 4 του εκλογικού νόμου (π.δ. 351/2003), καθόσον δεν επιβάλλουν τον υπολογισμό και των λευκών ψηφοδελτίων στην εξαγωγή του εκλογικού μέτρου παρά το ότι αυτά γίνονται με άλλες διατάξεις ίδιου νόμου δεκτά ως έγκυρες ψήφοι, θίγουν τον πυρήνα της λαϊκής κυριαρχίας και την ισότητα της ψήφου και είναι αντίθετες προς τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις. Αν και, κατά τη γνώμη πέντε μελών του Δικαστηρίου (του Προέδρου Χρ. Γεραρή και των Θ. Λαφαζάνου, Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, Ν. Σκλία, Ι. Μαντζουράνη, Συμβούλων Επικρατείας, Ι. Βερέτσου, Αρεοπαγίτου) το Σύνταγμα με τα άρθρα 51, 52 και 54, τα οποία καθιερώνουν, μεταξύ άλλων, τις αρχές της καθολικής και υποχρεωτικής ψηφοφορίας, αντιλαμβάνεται τη συμμετοχή στο εκλογικό σώμα ως άσκηση ατομικού δικαιώματος και δημόσιου λειτουργήματος. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα του εκλογέα να εκδηλώνει την ελεύθερη και ανόθευτη πολιτική του βούληση είτε με θετική ψήφο προτίμησης συγκεκριμένου εκλογικού συνδυασμού ή μεμονωμένου υποψηφίου είτε με αρνητική ψήφο αποδοκιμασίας όλων των εκλογικών σχηματισμών. Έτσι η αρνητική ψήφος αποδοκιμασίας κατοχυρώνεται συνταγματικώς, υπό την έννοια ότι η εκλογική νομοθεσία πρέπει να εξασφαλίζει τη δυνατότητα στον εκλογέα να ρίπτει στην κάλπη λευκό ψηφοδέλτιο που θα αποτυπώνεται στους πίνακες των αποτελεσμάτων των βουλευτικών εκλογών. Κατά τα λοιπά όμως η ρύθμιση των εννόμων συνεπειών της λευκής ψήφου στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος καταλείπεται στον κοινό νομοθέτη, ο οποίος καθορίζει, με ευρεία διακριτική εξουσία, το περισσότερο πρόσφορο και ενδεδειγμένο εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη εκάστοτε των εθνικών αντιπροσώπων και τη συγκρότηση της Βουλής. Και τούτο διότι, εφόσον η λευκή ψήφος δεν εκφράζει συγκεκριμένη εκλογική προτίμηση, ο καθορισμός του βάρους της στην εκλογική διαδικασία συναρτάται προς το επιλεγόμενο τελικά από το νομοθέτη εκλογικό σύστημα, το οποίο πρέπει να διαθέτει την απαραίτητη συνοχή ως προς τη λειτουργία του και τον επιδιωκόμενο στόχο. Η εκδοχή ότι το Σύνταγμα επιβάλλει, ως ελάχιστη έννομη συνέπεια, το συνυπολογισμό των λευκών ψήφων κατά την εξεύρεση του εκλογικού μέτρου για λόγους ίσης μεταχειρίσεως όλων των έγκυρων (θετικών και αρνητικών) ψήφων, παραγνωρίζει το γεγονός ότι η ψήφος αποδοκιμασίας εκφράζει διαφορετική βούληση από τη ψήφο προτιμήσεως και ότι η επιρροή της λευκής ψήφου στο εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι ομοιόμορφη για τα μεγάλα ή μικρά κόμματα αλλά διαφοροποιείται ανάλογα με το ισχύον εκλογικό σύστημα (αναλογικό, πλειοψηφικό και ενδιάμεσες παραλλαγές). Εξάλλου, λόγω του αρνητικού χαρακτήρα της λευκής ψήφου, είναι άδηλο αν η πολιτική βούληση του εκλογέα συμπορεύεται πάντοτε με το διαμορφούμενο δια της προσμετρήσεως της λευκής ψήφου εκλογικό αποτέλεσμα, ιδίως σε αναλογικά συστήματα πολλών κατανομών. Τέλος ο υποχρεωτικός με έννομες συνέπειες συνυπολογισμός της λευκής ψήφου στην εξαγωγή του εκλογικού αποτελέσματος αποκλείει την εφαρμογή εκλογικών συστημάτων όπου συνυπολογισμός αυτός δεν είναι νοητός, π.χ. του πλειοψηφικού ενός γύρου σε μονοεδρικές περιφέρειες (άρθ. 98 παρ. 4 π.δ. 351/2003) που έχει κριθεί ότι δεν αντίκειται στο Σύνταγμα (πρβλ. ΑΕΔ 48/1978 και 36/1990). Ειδικότερα, ο εκ των μειοψηφούντων Αρεοπαγίτης Ι. Βερέτσος υποστήριξε περαιτέρω τη γνώμη ότι ο συνυπολογισμός θετικών και αρνητικών (λευκών) ψήφων υπέρ των εκλογικών σχηματισμών, αντιβαίνει προς τις αρχές της προσφορότητας και της αναγκαιότητας, που αποτελούν εκφάνσεις της θεσπιζόμενης με το αναθεωρηθέν άρθρο 25 του Συντάγματος αρχής της αναλογικότητας, καθώς και προς την απορρέουσα από την αναθεωρηθείσα ομοίως διάταξη του άρθρου 54 παρ. 1 αρχή της σταθερότητας του εκλογικού δικαίου. Προς τούτο πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, υπό το ισχύον Σύνταγμα του 1975, η εκλογική νομοθεσία παγίως ερμηνεύθηκε και εφαρμόσθηκε από τα αρμόδια διοικητικά και δικαιοδοτικά όργανα (βλ. και ΑΕΔ 34/1999) υπό την έννοια ότι δεν συνυπολογίζονται τα λευκά ψηφοδέλτια για την εξεύρεση του εκλογικού μέτρου στις διάφορες κατανομές των εδρών, η ερμηνεία δε αυτή δεν ανατράπηκε από τον αναθεωρητικό νομοθέτη του 2001 που έλαβε ρητώς θέση για διάφορα ζητήματα εριζόμενα στη νομολογία και την επιστήμη. Συνεπώς, κατά τη μειοψηφήσασα γνώμη, θεμιτώς, από συνταγματικής απόψεως, οι διατάξεις των άρθρων 98 παρ. 4 και 99 παρ. 3 και 4 του εκλογικού νόμου δεν συνυπολογίζουν για την εξεύρευση του εκλογικού μέτρου στην πρώτη και δεύτερη κατανομή τις λευκές ψήφους, εφόσον, όπως εκτίθενται στην ένατη σκέψη, η εκλογική νομοθεσία διασφαλίζει τη δυνατότητα του εκλογέα να εκφράσει την αποδοκιμασία των υποψηφίων με λευκή ψήφο, καθώς και τη χωριστή καταγραφή των λευκών ψήφων στους πίνακες των αποτελεσμάτων."


Εν ολίγοις, το ΑΕΔ κατά πλειοψηφία 6 προς 5 έβγαλε αντισυνταγματικό τον εκλογικό νόμο. Τον τότε, αλλά και ο ισχύων τα ίδια λέει για τις λευκές. Παρά ταύτα η Βουλή έβγαλε μετά την απόφαση ερμηνευτικό νόμο για τις λευκές (τον 3434). Επίσης αντισυνταγματικό, κατά την παραπάνω απόφαση, λόγω της μεταχείρισης που επιφυλάσσει στις λευκές.

 

[Γιάννης Χατζηγεωργίου]

Απάντηση: Re: Η δύναμη της λευκής ψήφου

Αυτό κατά τη γνώμη μου έγινε διότι δεν έχει αντίκρυσμα η λευκή ψήφος, έτσι όσοι και να ρίξουν λευκό, δεν θα εισακουστεί η δεδηλωμένη από μέρους τους απόρριψη των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών, και κυβέρνηση θα βγει όπως και να έχει και αυτοί απλά θα αγνοηθούν.

Συνήθως ο εχέφρων άνθρωπος που συμμετέχει σε μια σοβαρή διαδικασία όπως οι εκλογές, δεν κάνει κάτι που δεν έχει νόημα. Έτσι είναι σήμερα και η λευκή ψήφος. Δίχως νόημα. Είτε πας να τη ρίξεις είτε δεν πας, ένα και το αυτό.
Το μόνο νόημα που δύναται να έχει, είναι ότι η μεν αποχή μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως, όπως μάλιστα με θρασύτητα δηλώνουν κάποιοι ότι "οι Έλληνες προτίμησαν τις παραλίες", ενώ η λευκή ψήφος όχι... όσο και να προσπαθούν να προβούν σε ερμηνείες της μερικοί, το νόημά της είναι σαφές: απόρριψη όλων των υποψηφίων συνδυασμών.

Δεν διαφωνώ σε αυτά που γράφεις, Τάσο, απλώς να προσθέσω μια προσωπική άποψη η οποία ελέγχεται, φυσικά, ως προς την ορθότητά της. Έχω την πεποίθηση ότι ένα μεγάλο ποσοστό λευκής ψήφου στις κάλπες δεν είναι απλώς περισσότερα μη έγκυρα ψηφοδέλτια. Η λευκή ψήφος καταγράφει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο μία στάση και έκφραση του εκλογικού σώματος που δεν αμφισβητείται. Ίσως κάτι τέτοιο αποτελέσει την απαρχή περαιτέρω ζυμώσεων και αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό. Δεν θα είναι πια αμελητέα η πίεση που θ' ασκείται, ούτε θα μπορεί ο άλλος να ''νομιμοποιείται'' πίσω από τις ατάκες για τις παραλίες. Ναι, είναι στην τελική ηθικό το ζήτημα, όμως, έχω την αίσθηση ότι μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα εν είδει πολιορκητικού κριού. Κατόπιν, το νομικό μέρος της υπόθεσης θα έχει πανεύκολο έρεισμα ώστε να στηριχθεί και να αναπτυχθεί.

 

[send]

Δεν διαφωνώ, εξάλλου προσωπικώς δεν απέχω (καλά αυτό περιττό καθόσον πλήν μίας φοράς ήμουν ούτως ή άλλως σε όλες τις αναμετρήσεις από το 1996 δικαστικός αντιπρόσωπος, πάντως θα μπορούσα να ρίχνω άκυρο πχ κενό φάκελλο). Απλώς επί της ουσίας στη χώρα μας, λευκό και αποχή δεν απέχουν και πολύ... η αποχή φέρει κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της το ίδιο απαράλλακτο πολιτικό μήνυμα: απλώς θα πρέπει το τελευταίο να εκφράζεται με τον συγκεκριμένο, τυπικό τρόπο (λευκή ψήφος), ώστε να μην καπελώνεται η πολιτική βούληση, να μην λοιδορείται και παρερμηνεύεται.
Ίσως αυτό να είναι το μόνο στο οποίο διαφέρει ο συνειδητώς απέχων εντελώς από την εκλογική διαδικασία από τον λευκό ψηφοφόρο: τον πρώτο έχει πάψει να τον νοιάζει η πολιτική ερμηνεία της στάσης του, μένει μόνο στο πρακτικό αποτέλεσμα, ότι ούτως ή άλλως στην απόξω θα είναι.
Την διάβασες παραπάνω την απόφαση του ΑΕΔ: "στατιστική καταγραφή".
Ε ο λευκός αντιπροσωπεύει την απάντηση "κανέναν από τους παραπάνω" ενώ ο απέχων το "ΔΞ/ΔΑ". Σιγά την πρακτική τους διαφορά.

 

[Γιάννης Χατζηγεωργίου]

Απάντηση: Re: Η δύναμη της λευκής ψήφου

Την διάβασες παραπάνω την απόφαση του ΑΕΔ: "στατιστική καταγραφή".
Ε ο λευκός αντιπροσωπεύει την απάντηση "κανέναν από τους παραπάνω" ενώ ο απέχων το "ΔΞ/ΔΑ". Σιγά την πρακτική τους διαφορά.

Σωστά. Κάτι ανάλογο είχα γράψει και στο ποστ 10. Αυτή τη στιγμή δεν τίθεται πρακτικό ζήτημα ή δυσκολία διότι δεν έχουν καταγραφεί ψηλά ποσοστά λευκών. Από την άλλη, γνωρίζεις πολύ καλά ότι είναι άλλη κουβέντα μιας πιθανολογούμενης κατάστασης που ωστόσο προβλέπεται νομοθετικά και άλλη όταν αυτή έχει εκδηλωθεί και έχει δημιουργήσει ένα προηγούμενο και μια τάση. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στην επιστήμη μας έχουν αλλάξει καθ' αυτόν τον τρόπο.

 

[send]

Στις δημοτικές πάντως τα λευκά γνώρισαν σημαντική άνοδο, και η αποχή σημαντικότερη: αλλά η "πολιτική αξιολόγηση" δεν φάνηκε να πτοείται: πήραμε το μήνυμα αλλά οι εκλογές ήταν αυτοδιοικητικές ήσσονες σημασίας.
Άνθρωποι που τους φτύνουν και λένε ότι βρέχει.

 

[Γιάννης Χατζηγεωργίου]

Απάντηση: Re: Η δύναμη της λευκής ψήφου

Στις δημοτικές πάντως τα λευκά γνώρισαν σημαντική άνοδο, και η αποχή σημαντικότερη: αλλά η "πολιτική αξιολόγηση" δεν φάνηκε να πτοείται: πήραμε το μήνυμα αλλά οι εκλογές ήταν αυτοδιοικητικές ήσσονες σημασίας.
Άνθρωποι που τους φτύνουν και λένε ότι βρέχει.

Το γεγονός ξεχάστηκε διότι έδωσαν βάσει στο 50% της αποχής που ήταν ''στις παραλίες''. Όσο για το ποιες εκλογικές αναμετρήσεις είναι ήσσονος ή μείζονος σημασίας, αυτό εξαρτάται από τη διάθεση των πολιτικάντηδων. Πάντως, μέχρι τώρα, όσο και να στρογγυλεύουν τις γωνίες στις κατραπακιές των Βουλευτικών, δεν έχουν τολμήσει να υποβιβάσουν την αξία τους.

 

[send]

Οι "παραλίες" θαρρώ πως ήταν για τις ευρωεκλογές (Ιουνίου 2009). Μπορεί και για τις βουλευτικές του Οκτωβρίου 2009, αν και ο Έλληνας Οκτώβριο (ακόμη και αρχές) στη θάλασσα δύσκολα μπαίνει (κακώς βέβαια).
Στις τελευταίες αυτοδιοικητικές αποκλείεται, έπεσαν μέσα στον Νοέμβριο. Εκεί πρέπει να είπαν πως έφυγαν τριήμερα στο χωριό. Αλλά σε άλλο χωριό από αυτό που ψήφιζαν

 

[Tzimisce]

Πλέον θα τα ρίχνουν στις πλατείες...