I, FLATHEAD

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

τώρα αμα βγεί κανα χέρι μέσα απ το χώμα...θα σούλεγα εγώ....

ο Jaco ήταν μεγάλος μουσικός...

άσε Αρχηγέ...κάποτε, το πίστευα κι εγώ αυτό. Αλλά δεν...
Talking Loud and Saying...well, Not Much really. Φλύαρος και επιδειξίας.
και ο Θεός να συγχωρήσει την ψυχούλα του.

η επιτομή του μπάσου για μένα είναι ο Steve Swallow. 'Σπαρτιάτης'. Αμα δεν έχεις, να σου στείλω. Μιλάω για ηλεκτρικό μπάσο. Γιατί και στο ακουστικό ο Swallow είναι μέσα στους καλύτερους - αλλά εκεί θα προέκρινα πρωτιστως τον Charlie Haden και, μάλλον, τον Ron Carter

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Ευχαριστώ. Όλους σας. Όχι για τα καλά σας λόγια μόνο.
Κυρίως για το ότι υπάρχετε και σας διαβάζω και μαθαίνω.
και θεωρώ τιμή μου να βρίσκομαι ανάμεσά σας.

η τιμή είναι εξ ολοκλήρου δική μας κυρία Κάλλη.
και, για μένα προσωπικά, το εύρος φάσματος των μουσικών σας αναζητήσεων είναι μία πολύ ευχάριστη έκπληξη.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

και, για μένα προσωπικά, το εύρος φάσματος των μουσικών σας αναζητήσεων είναι μία πολύ ευχάριστη έκπληξη.

´
Η Μουσική είναι ένα Σύμπαν Κύριε Λυμπερόπουλε, ΙΜΗΟ, αλλά το Σύμπαν, κατά τους φυσικούς, όχι μόνο δεν έχει τέλος, αλλά διαστέλλεται καθημερινά, και, εάν δεν προσπαθήσεις να την εξερευνήσεις, υπάρχει ο φόβος να γνωρίσεις έναν μόνο πλανήτη και να χάσεις άλλους, ομορφότερους...

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

´
Η Μουσική είναι ένα Σύμπαν Κύριε Λυμπερόπουλε, ΙΜΗΟ, αλλά το Σύμπαν, κατά τους φυσικούς, όχι μόνο δεν έχει τέλος, αλλά διαστέλλεται καθημερινά, και, εάν δεν προσπαθήσεις να την εξερευνήσεις, υπάρχει ο φόβος να γνωρίσεις έναν μόνο πλανήτη και να χάσεις άλλους, ομορφότερους...

Η κάθε ενασχόληση σε βάθος που μας χαρίζει την εξειδίκευση, μας καθιστά αυτόματα ανειδίκευτους σε όλες τις υπόλοιπες. Συνεπώς ο κάθε εξειδικευμένος σε ένα μόνο "πλανήτη" χρεώνεται το έλλειμμα της γνώσης και της εμπειρίας σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του "σύμπαντος'. Αναγκαστικά λοιπόν χαρακτηριζόμαστε από τις επιλογές μας σε ανθρώπους λίγο από όλα ή σε ανθρώπους πλήρεις μόνο σε κάτι. Στην πρώτη περίπτωση αναφέρθηκε ο Χατζιδάκις γράφοντας μια δεξιά μια αριστερά, ποτέ δεν πάει στρωτά, ενώ στη δεύτερη συνήθως κατέχουμε σχεδόν από την αρχή μέχρι το τέλος μία γνώση που συνήθως είναι αντίστοιχη όλων των άλλων.

##

Αγαπητή Κάλλη,
θερμά συγχαρητήρια για την παρουσίαση

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Re: Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

Η κάθε ενασχόληση σε βάθος που μας χαρίζει την εξειδίκευση, μας καθιστά αυτόματα ανειδίκευτους σε όλες τις υπόλοιπες. Συνεπώς ο κάθε εξειδικευμένος σε ένα μόνο "πλανήτη" χρεώνεται το έλλειμμα της γνώσης και της εμπειρίας σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του "σύμπαντος'. Αναγκαστικά λοιπόν χαρακτηριζόμαστε από τις επιλογές μας σε ανθρώπους λίγο από όλα ή σε ανθρώπους πλήρεις μόνο σε κάτι. Στην πρώτη περίπτωση αναφέρθηκε ο Χατζιδάκις γράφοντας μια δεξιά μια αριστερά, ποτέ δεν πάει στρωτά, ενώ στη δεύτερη συνήθως κατέχουμε σχεδόν από την αρχή μέχρι το τέλος μία γνώση που συνήθως είναι αντίστοιχη όλων των άλλων.

##

Αγαπητή Κάλλη,
θερμά συγχαρητήρια για την παρουσίαση

Ευχαριστώ Βασίλη.
Αυτό το "ανθρώπους λίγο απ' όλα", σε κάποια άλλη περίπτωση, δεν θα μου άρεσε, κάτι σαν το "η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια" ένα πράγμα, κάτι που με βρίσκει σχεδόν σύμφωνη (σχεδόν, διότι ο άνθρωπος πρέπει να έχει μια γενική γνώση όλων των επιστημών και των τεχνών). Όμως για μένα η Μουσική είναι κυρίως απόλαυση, όχι επάγγελμα ή επιστήμη για να θελήσω να εξειδικευτώ κάπου. Θέλω να γνωρίσω κάθε πλευρά της, να μπω στο μυαλό και στην ψυχή των δημιουργών, εξάλλου, η μουσική που ακούω είναι διαφορετική σε διαφορετικές στιγμές μέσα στη μέρα, παίρνω τόσα πολλά από αυτήν, την αφήνω να μου φτιάξει τη διάθεση, να μου δώσει ενέργεια ή να με οδηγήσει στο θρήνο και την οδύνη, να με κάνει να θέλω να χορέψω ή απλά μόνο να αφεθώ ηδονικά να απολαύσω με πόση δεξιοτεχνία χαϊδεύουν τα δάχτυλα το πιάνο. Και κάποιες, άλλες φορές, μου αρκεί ένα (αυτό που πολλοί εύκολα θα χαρακτήριζαν) "χαζό, απλό, χαρούμενο" τραγουδάκι για να μου φτιάξει τη μέρα. Σαφώς και υπάρχουν Μουσικές ή μάλλον είδη Μουσικής που αγαπώ περισσότερο και ακούω συχνότερα. Αν όμως έλεγα "ακούω μόνο τζαζ ή μόνο κλασσική" θα είχα χάσει τους V.U, τον J. Cale, τους Κinks, θα είχα χάσει ακόμα και το poupee de cire poupee de son που μας το ξαναθύμισε κάποιος πρόσφατα και με κάνει και χαμογελάω σαν χαζή! Είναι τελείως διαφορετικό πιστεύω το να είσαι ακροατής από το να είσαι μουσικός. Και εγώ είμαι ακροάτρια. Απαιτητική μεν, αλλά ακροάτρια...

 

[supersonic]

άσε Αρχηγέ...κάποτε, το πίστευα κι εγώ αυτό. Αλλά δεν...
Talking Loud and Saying...well, Not Much really. Φλύαρος και επιδειξίας.
και ο Θεός να συγχωρήσει την ψυχούλα του.

η επιτομή του μπάσου για μένα είναι ο Steve Swallow. 'Σπαρτιάτης'. Αμα δεν έχεις, να σου στείλω. Μιλάω για ηλεκτρικό μπάσο. Γιατί και στο ακουστικό ο Swallow είναι μέσα στους καλύτερους - αλλά εκεί θα προέκρινα πρωτιστως τον Charlie Haden και, μάλλον, τον Ron Carter

Χωρίς, εννοείται καμιά διάθεση να υποβαθμίσω τους κολοσσούς που ανέφερες που τους εκτιμώ, θα πω τα εξής.
Ο Jaco είχε το εξής χάρισμα. Σου μιλούσε στην ψυχή.
Επειτα δεν είναι τυχαίο που μετά απ αυτόν όλος ο πλανήτης άρχισε να παίζει σαν αυτόν. Και εννοείται όχι αφού πέθανε. Όσο ζούσε. Ήταν πιονιέρος, που ανακάλυψε τη φλέβα και άλλοι πλούτισαν απ αυτή. Ο Ron Carter θα μείνει ως πολύ καλός μπασίστας αλλά όχι innovator....Ο Steve επίσης. Ο Chrarlie...άλλο πράγμα, μουσικός από τη μήτρα....ξέρεις εσύ.

Και τέλος ο Jaco ήταν μέτριος, μετριότατος συνθέτης, όπως φυσικά και ο Stanley....
Όταν όμως είχε δίπλα του ή μάλλον πάνω του έναν βαρβάτο συνθέτη έλαμπε.
Και τέλος τέλος...ήταν αλήτης. Με την καλή έννοια, αλλά πάντα ο αλήτης παρεξηγείται.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

αρχηγέ να ακούσεις τα Christmas Carrols της Carla Bley. Να δείς πως ο Steve ξεκινάει 'χριστουγεννιάτικα' και πριν καλά καλά το καταλάβεις τό'χει γυρίσει στα 5/4 και νομίζεις πως ακούς Brubeck. Και άλλα πολλά απ τα τερτίπια του. Κι όλα αυτά σ ένα δίσκο 'αρπαχτή' που τον έβγαλαν για πλάκα. Κανείς δεν μπορεί να παίξει σαν αυτόν, όσο και να το θέλει: γιατί κανείς δεν είναι σαν αυτόν. Η, αν υπάρχει κι άλλος, εγώ δεν τον ξέρω.

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

... είχε το εξής χάρισμα. Σου μιλούσε στην ψυχή.
.

Tά ίδια του έλεγα και για τον SRV.
Όμως δεν ψήνεται με τέτοια..
Αμα στραβώσει με κάτι, πάει τέλειωσε...

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

Tά ίδια του έλεγα και για τον SRV.
Όμως δεν ψήνεται με τέτοια..
Αμα στραβώσει με κάτι, πάει τέλειωσε...

you can't teach an old dog....:smash:

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

αρχηγέ να ακούσεις τα Christmas Carrols της Carla Bley. Να δείς πως ο Steve ξεκινάει 'χριστουγεννιάτικα' και πριν καλά καλά το καταλάβεις τό'χει γυρίσει στα 5/4 και νομίζεις πως ακούς Brubeck. Και άλλα πολλά απ τα τερτίπια του. Κι όλα αυτά σ ένα δίσκο 'αρπαχτή' που τον έβγαλαν για πλάκα. Κανείς δεν μπορεί να παίξει σαν αυτόν, όσο και να το θέλει: γιατί κανείς δεν είναι σαν αυτόν. Η, αν υπάρχει κι άλλος, εγώ δεν τον ξέρω.

Οποιος έχει παρακολουθήσει τον Steve απο τά 60´s δέν μπορεί παρά να συμφωνήσει μέ τον Κώστα.:worshippy:

 

[Haagenti]

´
Η Μουσική είναι ένα Σύμπαν Κύριε Λυμπερόπουλε, ΙΜΗΟ, αλλά το Σύμπαν, κατά τους φυσικούς, όχι μόνο δεν έχει τέλος, αλλά διαστέλλεται καθημερινά, και, εάν δεν προσπαθήσεις να την εξερευνήσεις, υπάρχει ο φόβος να γνωρίσεις έναν μόνο πλανήτη και να χάσεις άλλους, ομορφότερους...

Απαλλαγμένος για κάποιες μέρες από τον λαιμοκοφτη που λέγεται ίντερνετ λόγο κάποιας βλάβης,,,χθες το βράδυ μεταξύ άλλων σκέφτηκα μες τις άκρες κάτι παρόμοιο..

Αφού -λέω- το πρόσωπό μας παίρνει άπειρες εκφράσεις και γκριμάτσες αποτελούμενος μόνο από μυς και κόκαλα γιατί ο εγκέφαλός μας θα πρέπει να μείνει σε μια ??Ουσιαστικά ανέκφραστος.....

Βέβαια όλοι μας έχουμε τα κολλήματα μας άλλα όσο μεγαλώνω βλεπω πως το μεγαλύτερο κόλλημα είναι η συλλογή "θησαυρών"....

Υ.Γ. Παραστατικότατη παρουσίαση:worshippy:

 

[Ανδρεας Σχιζας]

Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

Generation gap : άμα Δεν έχει χρώμιο και fins, Δεν είναι Αμερικάνικο :grandpa:

Ετσι ειναι....:ernaehrung004:

Ωραια παρουσιαση Καλλη...

 

[McZab]

Αφελής απορία: Έχει κάποια σχέση ο συγκεκριμένος δίσκος με το ύφος των Pere Ubu ή τη μουσική του Dave Thomas & Two Pale Boys; Είναι της ίδιας σχολής ή δεν...;
Πριν τον αγοράσω να έχω και κανένα hint.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Αφελής απορία: Έχει κάποια σχέση ο συγκεκριμένος δίσκος με το ύφος των Pere Ubu ή τη μουσική του Dave Thomas & Two Pale Boys; Είναι της ίδιας σχολής ή δεν...;
Πριν τον αγοράσω να έχω και κανένα hint.

:nounder:Εγώ, αγαπητέ, δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό. Δεν έχω ακούσει Pere Ubu, και όπως ανέφερα στην παρουσίαση :frown: ούτε τον Ry Cooder ήξερα.
Υπάρχουν όμως πολλοί που μπορούν να σου λύσουν την απορία, Please, proceed gentlemen...

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

Αφελής απορία: Έχει κάποια σχέση ο συγκεκριμένος δίσκος με το ύφος των Pere Ubu ή τη μουσική του Dave Thomas & Two Pale Boys; Είναι της ίδιας σχολής ή δεν...;
Πριν τον αγοράσω να έχω και κανένα hint.

Κρίνοντας από το απόσπασμα στο ποστ #2 που παρέθεσε η Κάλλη , και τους 3-4 δίσκους pere Ubu που έχω , καμμία σχέση ... Αλλά για άκουσε κι εσύ το τραγούδι στο λινκ που λέμε .

 

[McZab]

Re: Απάντηση: Re: I, FLATHEAD

Κρίνοντας από το απόσπασμα στο ποστ #2 που παρέθεσε η Κάλλη , και τους 3-4 δίσκους pere Ubu που έχω , καμμία σχέση ... Αλλά για άκουσε κι εσύ το τραγούδι στο λινκ που λέμε .

Δίκιο έχεις, καμμία σχέση.