Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Α, αυτή με τον καταδύτη στο εξώφυλλο!
Α, αυτή με τον καταδύτη στο εξώφυλλο!
Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
- Thread starter Skakinen
- Start date
Busoni
Supreme Member
Την Ιεροτελεστία της Άνοιξης είχα πρωτοακούσει στο δεύτερο έτος στο Πανεπιστήμιο, και μάλιστα έβγαλα το CD μετά τα πρώτα δέκα λεπτά. Από τότε
προσπάθησα μια-δυο φορές να ξανακούσω το έργο, αλλά δεν κατάφερε να με αγγίξει. Δεν ξέρω αν ο Stravinsky μου πέφτει πολύς, δεν δοκίμασα ν' ακούσω κι άλλα έργα του για να είμαι ειλικρινής, αλλά δύσκολα θα έδινα χρόνο στο έργο ακόμα και τώρα παρόλο που ξέρω ότι πρόκειται για αριστούργημα.
Πάντως, θα δοκιμάσω διαφορετικές εκτελέσεις από αυτή που έχω(Eliau Inbal, Philarmonia) μήπως κάποια με εμπνεύσει περισσότερο.
προσπάθησα μια-δυο φορές να ξανακούσω το έργο, αλλά δεν κατάφερε να με αγγίξει. Δεν ξέρω αν ο Stravinsky μου πέφτει πολύς, δεν δοκίμασα ν' ακούσω κι άλλα έργα του για να είμαι ειλικρινής, αλλά δύσκολα θα έδινα χρόνο στο έργο ακόμα και τώρα παρόλο που ξέρω ότι πρόκειται για αριστούργημα.
Πάντως, θα δοκιμάσω διαφορετικές εκτελέσεις από αυτή που έχω(Eliau Inbal, Philarmonia) μήπως κάποια με εμπνεύσει περισσότερο.
Δεν ξέρω κατά πόσο κάποιες άλλες εκτελέσεις θα σε φέρουν πιο κοντά σε κάτι που δεν σε έχει αγγίξει καθόλου. Δεν μιλάμε για κάποιο έργο που σου αρέσει κάπως ή σου αρέσει αρκετά , όπου μια άλλη εκτέλεση θα το απογείωνε στ'αυτιά σου.
Μιλάμε για κάτι ''ξένο''.
Πάντως αν θέλεις να δοκιμάσεις και κάτι άλλο, καλές επιλογές είναι , με δεδομένο ότι το έργο ''ζητάει'' καλή ηχογράφηση:
Boulez -1991 DG (χάνει σε ηχογράφηση), Chailly -1985 DECCA (πολύ καλή ερμηνεία και ηχογράφηση), Levi -1991 Telarc (επίσης εξαιρετική ηχογράφηση και εμπρηστική ερμηνεία).
εδώ θα βρεις το βίντεο από την ερμηνεία του Salonen -2006 DG (επίσης καλή).
Είναι το 1ο από πέντε μέρη που είναι χωρισμένο στο youtube το έργο.
Δίπλα βρίσκεις και τα υπόλοιπα τέσσερα.
Μιλάμε για κάτι ''ξένο''.
Πάντως αν θέλεις να δοκιμάσεις και κάτι άλλο, καλές επιλογές είναι , με δεδομένο ότι το έργο ''ζητάει'' καλή ηχογράφηση:
Boulez -1991 DG (χάνει σε ηχογράφηση), Chailly -1985 DECCA (πολύ καλή ερμηνεία και ηχογράφηση), Levi -1991 Telarc (επίσης εξαιρετική ηχογράφηση και εμπρηστική ερμηνεία).
εδώ θα βρεις το βίντεο από την ερμηνεία του Salonen -2006 DG (επίσης καλή).
Είναι το 1ο από πέντε μέρη που είναι χωρισμένο στο youtube το έργο.
Δίπλα βρίσκεις και τα υπόλοιπα τέσσερα.
Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
McZab
Supreme Member
Να προσθέσω, αν μου επιτρέπετε, ότι υπάρχει και η μεταγραφή του έργου από τον ίδιο τον συνθέτη για τέσσερα χέρια (ή για δύο πιάνα) η οποία παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον και ομορφιά.
Βέβαια η λέξη μεταγραφή δεν είναι ιδιαίτερα ακριβής μιας και δεν ακολούθησε την αρχική σύνθεση αλλά έγινε ταυτόχρονα ώστε να μπορεί ο συνθέτης να παρουσιάσει το έργο χωρίς την ανάγκη της πολύ μεγάλης ορχήστρας που απαιτείται.
Οι εκτελέσεις (που γνωρίζω εγώ τουλάχιστον) είναι ελάχιστες με τελευταία αυτή της Naxos. Συνολικά δεν νομίζω να υπάρχουν πάνω από 3-4.
Βέβαια η λέξη μεταγραφή δεν είναι ιδιαίτερα ακριβής μιας και δεν ακολούθησε την αρχική σύνθεση αλλά έγινε ταυτόχρονα ώστε να μπορεί ο συνθέτης να παρουσιάσει το έργο χωρίς την ανάγκη της πολύ μεγάλης ορχήστρας που απαιτείται.
Οι εκτελέσεις (που γνωρίζω εγώ τουλάχιστον) είναι ελάχιστες με τελευταία αυτή της Naxos. Συνολικά δεν νομίζω να υπάρχουν πάνω από 3-4.
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Χμμ Δαμιανέ , υπάρχουν και αυτοί που ξεκινούν από αυτό . Συνέβη σε εμένα και το αποδίδω στο ότι είναι πολύ πιό εύκολο από το ροκ να πας στον Στραβίνσκυ παρά στον Σούμπερτ ή στον Λίστ κλπ . Οι εκκινούντες όμως από κλασσική , ως τα ανωτέρω ενδεικτικά παραδείγματα , ενδεχομένως να δυσκολεύονται ή να ξενίζονται αρχικά .
Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Ενδιαφέρουσα παρατήρηση.
Ενδιαφέρουσα παρατήρηση.
Η εκδοχή για πιάνο-4 χέρια αναφέρεται πιο πάνω.
Πάντως , προσωπικά ,την αντιμετωπίζω μόνο σαν εναλλακτική πρόταση. Σε σύγκριση με την ορχηστρική εκδοχή ωχριά. Ο ηχοχρωματικός πλούτος και η ενέργεια που ξεχειλίζει από την ορχήστρα δεν μπορούν να αποδοθούν με το πιάνο (έστω και με τέσσερα χέρια). Η ορχηστρική εκδοχή σε απογειώνει.
Υπόψη ότι γενικά μου αρέσουν οι version ορχηστρικών έργων σε πιάνο (από έργα του Bach, τις μεταγραφές και παραφράσεις του Liszt ,μέχρι και τους Πλανήτες του Holst έχω σε μεταγραφή για δύο πιάνα.)
Αυτή που έχω είναι αυτή εδώ:
Busoni
Supreme Member
Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Όντως ενδιαφέρουσα σκέψη, έχω όμως κάποιες αντιρρήσεις...
Ίσως όσοι ξεκίνησαν με ροκ να βρίσκουν οικείο τον Stravinsky λόγω του σκληρού ακούσματος που έχει, οι μελωδίες και οι αρμονίες του όμως είναι πολύ προχωρημένες για κάποιον με ερεθίσματα από την ροκ. Στην πράξη, εχω δει πολλούς μεταλλάδες να ακουν ευχάριστα (τα) Requiem και γενικά θρησκευτική μουσική, αλλά σπάνια πάνε σε ακούσματα που τείνουν στην ατονικότητα, όπως Stravinsky, Prokofiev. Aπό την άλλη πλευρά, όσο κι αν ο Bach, ο Mozart και ο Beethoven δεν έχουν καμία σχέση, εκ πρώτης όψεως, με τον Stravinsky, είναι η βάση της δυτικής μουσικής κι επομενως, λίγο ή πολύ ο Stravinsky, ξεκινά από αυτούς. Από αυτή την άποψη, πιο εύκολα θα προσεγγίσει κανείς τον Stravinsky όταν έχει εμπειρία απο Beethoven κλπ.
Βέβαια τα παραπάνω δεν εξηγούν γιατι αρέσει(ή δεν αρέσει) μια μουσική σε κάποιον. Αυτό είναι αρκετά πολυπλοκότερο γι αυτό κι ενίοτε έχουμε εκπλήξεις στη μουσική κατηγορία
Όντως ενδιαφέρουσα σκέψη, έχω όμως κάποιες αντιρρήσεις...
Ίσως όσοι ξεκίνησαν με ροκ να βρίσκουν οικείο τον Stravinsky λόγω του σκληρού ακούσματος που έχει, οι μελωδίες και οι αρμονίες του όμως είναι πολύ προχωρημένες για κάποιον με ερεθίσματα από την ροκ. Στην πράξη, εχω δει πολλούς μεταλλάδες να ακουν ευχάριστα (τα) Requiem και γενικά θρησκευτική μουσική, αλλά σπάνια πάνε σε ακούσματα που τείνουν στην ατονικότητα, όπως Stravinsky, Prokofiev. Aπό την άλλη πλευρά, όσο κι αν ο Bach, ο Mozart και ο Beethoven δεν έχουν καμία σχέση, εκ πρώτης όψεως, με τον Stravinsky, είναι η βάση της δυτικής μουσικής κι επομενως, λίγο ή πολύ ο Stravinsky, ξεκινά από αυτούς. Από αυτή την άποψη, πιο εύκολα θα προσεγγίσει κανείς τον Stravinsky όταν έχει εμπειρία απο Beethoven κλπ.
Βέβαια τα παραπάνω δεν εξηγούν γιατι αρέσει(ή δεν αρέσει) μια μουσική σε κάποιον. Αυτό είναι αρκετά πολυπλοκότερο γι αυτό κι ενίοτε έχουμε εκπλήξεις στη μουσική κατηγορία
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Oι αντιρρήσεις είναι για να καθίστανται γνωστές και ως εκ τούτου να συζητώνται , μπας και βρούμε άκρη .
Οταν έλεγα από το ροκ στον Στραβίνσκυ , εννοούσα από ένα τμήμα του ροκ - που κάποιοι φίλοι μας πιουρίστες δεν το θεωρούν καν ροκ:grandpa: . Νομίζω ότι από τον Ζάππα για παράδειγμα , πηγαίνεις άνετα και στον Στραβίνσκυ και στον Μπαρτοκ και στον Στοκχάουζεν ακόμη - ακόμη . Η από τους Faust τους Can και ,γιατί όχι από τους Yes . Η ακόμα καλύτερα από τους Magma [Οπως λέει κι ένας φίλος μου : "Αυτός ο Στραβίνσκυ κι ο Ορφ κατάκλεψαν τους Magma" ]
Οι μεταλλάδες ακούνε όντως ρέκβιεμ αλλά κυρίως ακούνε και μπαρόκ ( μιά και το τελευταίο έχει beat !!!) . Αλλωστε πολλά μέταλ συγκροτήματα ( κυρίως power metal όπως οι Rhapsody πχ) πετάνε κι ένα προκλασσικό "ιντερμέτζο" μέσα στα κομμάτια τους .
Σαφώς όμως έχεις δίκαιο και δεν πας , πράγματι , από τους Deep Purlpe ή τους Stones ή από τον Ιγκυ στον Ιγκόρ
.
Από την άλλη , ακόμα και σήμερα , δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τον Προκόφιεβ , διότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Η μουσική του μου διαφεύγει τελείως και όσες φορές και να το ακούσω , όταν το ξαναβάζω είναι σαν να το ακούω πρώτη φορά . Κάτι σαν την τεσσάρων δευτερολέπτων διαρκείας μνήμη του χρυσόψαρου .
Όντως ενδιαφέρουσα σκέψη, έχω όμως κάποιες αντιρρήσεις...
Ίσως όσοι ξεκίνησαν με ροκ να βρίσκουν οικείο τον Stravinsky λόγω του σκληρού ακούσματος που έχει, οι μελωδίες και οι αρμονίες του όμως είναι πολύ προχωρημένες για κάποιον με ερεθίσματα από την ροκ. Στην πράξη, εχω δει πολλούς μεταλλάδες να ακουν ευχάριστα (τα) Requiem και γενικά θρησκευτική μουσική, αλλά σπάνια πάνε σε ακούσματα που τείνουν στην ατονικότητα, όπως Stravinsky, Prokofiev. Aπό την άλλη πλευρά, όσο κι αν ο Bach, ο Mozart και ο Beethoven δεν έχουν καμία σχέση, εκ πρώτης όψεως, με τον Stravinsky, είναι η βάση της δυτικής μουσικής κι επομενως, λίγο ή πολύ ο Stravinsky, ξεκινά από αυτούς. Από αυτή την άποψη, πιο εύκολα θα προσεγγίσει κανείς τον Stravinsky όταν έχει εμπειρία απο Beethoven κλπ.
Βέβαια τα παραπάνω δεν εξηγούν γιατι αρέσει(ή δεν αρέσει) μια μουσική σε κάποιον. Αυτό είναι αρκετά πολυπλοκότερο γι αυτό κι ενίοτε έχουμε εκπλήξεις στη μουσική κατηγορία
Oι αντιρρήσεις είναι για να καθίστανται γνωστές και ως εκ τούτου να συζητώνται , μπας και βρούμε άκρη .
Οταν έλεγα από το ροκ στον Στραβίνσκυ , εννοούσα από ένα τμήμα του ροκ - που κάποιοι φίλοι μας πιουρίστες δεν το θεωρούν καν ροκ:grandpa: . Νομίζω ότι από τον Ζάππα για παράδειγμα , πηγαίνεις άνετα και στον Στραβίνσκυ και στον Μπαρτοκ και στον Στοκχάουζεν ακόμη - ακόμη . Η από τους Faust τους Can και ,γιατί όχι από τους Yes . Η ακόμα καλύτερα από τους Magma [Οπως λέει κι ένας φίλος μου : "Αυτός ο Στραβίνσκυ κι ο Ορφ κατάκλεψαν τους Magma" ]
Οι μεταλλάδες ακούνε όντως ρέκβιεμ αλλά κυρίως ακούνε και μπαρόκ ( μιά και το τελευταίο έχει beat !!!) . Αλλωστε πολλά μέταλ συγκροτήματα ( κυρίως power metal όπως οι Rhapsody πχ) πετάνε κι ένα προκλασσικό "ιντερμέτζο" μέσα στα κομμάτια τους .
Σαφώς όμως έχεις δίκαιο και δεν πας , πράγματι , από τους Deep Purlpe ή τους Stones ή από τον Ιγκυ στον Ιγκόρ
. Από την άλλη , ακόμα και σήμερα , δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τον Προκόφιεβ , διότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Η μουσική του μου διαφεύγει τελείως και όσες φορές και να το ακούσω , όταν το ξαναβάζω είναι σαν να το ακούω πρώτη φορά . Κάτι σαν την τεσσάρων δευτερολέπτων διαρκείας μνήμη του χρυσόψαρου .
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Οι Deep Purple δεν μπορούν να αναφέρονται στην ίδια πρόταση με τους Stones και τον Iggy: είναι Ιεροσυλία :grandpa:
Busoni
Supreme Member
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Αυτό που με γοητεύει στον Prokofiev είναι μια ειρωνία που ακούω κρυμμένη πίσω απ' οτιδήποτε περιγράφει. Στον Πέτρο και τον Λύκο, για παράδειγμα, ενώ το θέμα του Πέτρου ξεκινά ανέμελα και χαρούμενα, στιγμιαία γίνεται "ανατριχιαστικό", αποκτά δηλαδή η μελωδία μια διάθεση τελείως αντιδιαμετρική από την αρχική. Στον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, το μέρος "Dance of the gentlemen" ακούγεται λίγο "μακάβριο" για χορό ευγενών σε αίθουσα. Ισως είμαι λίγο ακραίος στις περιγραφές, αλλά αυτά ειναι δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τις εντυπώσεις μου στον Prokofiev.
Οσο αφορά τα υπόλοιπα, κρατώ τους Magma, Faust και Can γιατι αυτό τον καιρό ψάχνομαι σε μη κλασσικά μονοπάτια... :ears:
P.S. Δεν πιστεύω οτι θα βγάλουμε άκρη ποτέ. Οι συζητήσεις όμως είναι ενδιαφέρουσες και εποικοδομητικές. Είναι κάτι σαν μουσικές-υπαρξιακές αναζητήσεις...
Oι αντιρρήσεις είναι για να καθίστανται γνωστές και ως εκ τούτου να συζητώνται , μπας και βρούμε άκρη .
Οταν έλεγα από το ροκ στον Στραβίνσκυ , εννοούσα από ένα τμήμα του ροκ - που κάποιοι φίλοι μας πιουρίστες δεν το θεωρούν καν ροκ:grandpa: . Νομίζω ότι από τον Ζάππα για παράδειγμα , πηγαίνεις άνετα και στον Στραβίνσκυ και στον Μπαρτοκ και στον Στοκχάουζεν ακόμη - ακόμη . Η από τους Faust τους Can και ,γιατί όχι από τους Yes . Η ακόμα καλύτερα από τους Magma [Οπως λέει κι ένας φίλος μου : "Αυτός ο Στραβίνσκυ κι ο Ορφ κατάκλεψαν τους Magma" ]
Οι μεταλλάδες ακούνε όντως ρέκβιεμ αλλά κυρίως ακούνε και μπαρόκ ( μιά και το τελευταίο έχει beat !!!) . Αλλωστε πολλά μέταλ συγκροτήματα ( κυρίως power metal όπως οι Rhapsody πχ) πετάνε κι ένα προκλασσικό "ιντερμέτζο" μέσα στα κομμάτια τους .
Σαφώς όμως έχεις δίκαιο και δεν πας , πράγματι , από τους Deep Purlpe ή τους Stones ή από τον Ιγκυ στον Ιγκόρ
Από την άλλη , ακόμα και σήμερα , δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τον Προκόφιεβ , διότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Η μουσική του μου διαφεύγει τελείως και όσες φορές και να το ακούσω , όταν το ξαναβάζω είναι σαν να το ακούω πρώτη φορά . Κάτι σαν την τεσσάρων δευτερολέπτων διαρκείας μνήμη του χρυσόψαρου .
Αυτό που με γοητεύει στον Prokofiev είναι μια ειρωνία που ακούω κρυμμένη πίσω απ' οτιδήποτε περιγράφει. Στον Πέτρο και τον Λύκο, για παράδειγμα, ενώ το θέμα του Πέτρου ξεκινά ανέμελα και χαρούμενα, στιγμιαία γίνεται "ανατριχιαστικό", αποκτά δηλαδή η μελωδία μια διάθεση τελείως αντιδιαμετρική από την αρχική. Στον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, το μέρος "Dance of the gentlemen" ακούγεται λίγο "μακάβριο" για χορό ευγενών σε αίθουσα. Ισως είμαι λίγο ακραίος στις περιγραφές, αλλά αυτά ειναι δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τις εντυπώσεις μου στον Prokofiev.
Οσο αφορά τα υπόλοιπα, κρατώ τους Magma, Faust και Can γιατι αυτό τον καιρό ψάχνομαι σε μη κλασσικά μονοπάτια... :ears:
P.S. Δεν πιστεύω οτι θα βγάλουμε άκρη ποτέ. Οι συζητήσεις όμως είναι ενδιαφέρουσες και εποικοδομητικές. Είναι κάτι σαν μουσικές-υπαρξιακές αναζητήσεις...
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Αμα σε πω ότι έχω 13 Stones , 8 Purlpe και ούτε έναν Ιγκυ
:bang::nounder:
Αμα σε πω ότι έχω 13 Stones , 8 Purlpe και ούτε έναν Ιγκυ
:bang::nounder:
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
θα σε απαντήσω πως έχεις 8 Purple too many, 6 με 7 Stones περισσευούμενα και χρειάζεσαι τουλάχιστον 4 Iggy :Banane0:
Αμα σε πω ότι έχω 13 Stones , 8 Purlpe και ούτε έναν Ιγκυ
θα σε απαντήσω πως έχεις 8 Purple too many, 6 με 7 Stones περισσευούμενα και χρειάζεσαι τουλάχιστον 4 Iggy :Banane0:
Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Εξ ου και η νεο-κλασσική (δεύτερη) περίοδος της δημιουργικής του πορείας.
Από εκεί και τα πολύ αγαπητά μου :Συφωνία σε Ντο, Συμφωνία σε τρία μέρη,Αππόλων Μουσηγέτης, Pulcinella.
Εξ ου και η νεο-κλασσική (δεύτερη) περίοδος της δημιουργικής του πορείας.
Από εκεί και τα πολύ αγαπητά μου :Συφωνία σε Ντο, Συμφωνία σε τρία μέρη,Αππόλων Μουσηγέτης, Pulcinella.
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Τώρα πιά μπορώ να πω πως όντως έχω 7 Στόουνς περισσότερα ( που το κατάλαβες ; ) ,τουλάχιστον 5 Purlpe και είναι ήδη αργά να πάρω Ιγκυ
Τώρα πιά μπορώ να πω πως όντως έχω 7 Στόουνς περισσότερα ( που το κατάλαβες ; ) ,τουλάχιστον 5 Purlpe και είναι ήδη αργά να πάρω Ιγκυ
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Αν δεν το έχεις ήδη κάνει, να ακούσεις οπωσδήποτε τα Φευγαλέα Οράματα για σόλο πιάνο του Προκόφιεφ - Visions Fugitives Op.22a.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν είναι εκπληκτική: "μοχθηρό χιούμορ, σαρκασμός -αναμφίβολα μιά έκφραση της αυτοκαταστροφικότητας του συνθέτη- ανακατεύονται με έναν βαθύ λυρισμό που θυμίζει ονειροπόληση" έγραφε παληά το Grove και δεν μπορώ να το πώ καλύτερα.
Αν δεν το έχεις ήδη κάνει, να ακούσεις οπωσδήποτε τα Φευγαλέα Οράματα για σόλο πιάνο του Προκόφιεφ - Visions Fugitives Op.22a.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν είναι εκπληκτική: "μοχθηρό χιούμορ, σαρκασμός -αναμφίβολα μιά έκφραση της αυτοκαταστροφικότητας του συνθέτη- ανακατεύονται με έναν βαθύ λυρισμό που θυμίζει ονειροπόληση" έγραφε παληά το Grove και δεν μπορώ να το πώ καλύτερα.
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης - Igor Stravinsky
Στο πρώτο και στο τελευταίο συμφωνώ απόλυτα.:ADFADF1:
Τους Purple...ούτε να τους βλέπω :angry::icon15:
Στο πρώτο και στο τελευταίο συμφωνώ απόλυτα.:ADFADF1:
Τους Purple...ούτε να τους βλέπω :angry::icon15:
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Η ´Κλασσικίζουσα´ρόκ είναι σαν το Αρχοντορεμπέτικο μέ το Ρεμπέτικο,σάν την jazz μέ την nu jazz.
Οσον αφορά στον Stravinsky,o Skakinen έγραψε χαρακτηριστικά παραδείγματα έργων του πού βασίζονται στήν ´παράδοση´.
Χωρίς τήν ´παράδοση´Stravinsky δέν υπάρχει.Το αναφέρει και ο ίδιος σαφέστατα.
Τόχω ξαναγράψει σάν εντελώς προσωπική μου γνώμη..
Κάποια supergroups πού προσέγγισαν τήν ´κλασσική´,τό έκαναν με εντελώς λαϊκίστικο τρόπο μέ διπλό σκοπό...
Αφ´ενός γιά να ικανοποιήσουν τον ναρκισσισμός τους και να δείξουν ότι ´εξελίσσουν´τό ρόκ και φυσικά να παραστήσουν τούς κλασσικούς,αλλά και γιά να χαϊδέψουν τά αυτιά ακροατών πού θεωρούσαν ότι μιά και δέν μπορούν να ´πάνε παραπέρα´ακούνε κάτι πιό ´προχωρημένο´.
Το αποτέλεσμα διπλό:Απαξίωση τής ρόκ αλλά και απαξίωση τής ´άλλης μουσικής´.
Υ.Γ.
Απο ηχητικής απόψεως δεν θεωρώ απίθανο κάποιος να έλκεται από ορισμένες μουσικές τής ´κλασσικής´.
Αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα..
Το ότι ο Ντοκ ακούει Bartok π.χ. οφείλεται στήν δική του προσωπική παιδεία και όχι στήν αγάπη του γιά το progr...κατά την γνώμη μου πάντα.
1% οπαδών τής progr θα ακούν Stravinsky ή Bartok...
Οπως και εγώ ,ηχητικά,αντιπαθώ τούς Yes ,αλλά έλκομαι από τούς Genesis.
Οσον αφορά στον Stravinsky,o Skakinen έγραψε χαρακτηριστικά παραδείγματα έργων του πού βασίζονται στήν ´παράδοση´.
Χωρίς τήν ´παράδοση´Stravinsky δέν υπάρχει.Το αναφέρει και ο ίδιος σαφέστατα.
Τόχω ξαναγράψει σάν εντελώς προσωπική μου γνώμη..
Κάποια supergroups πού προσέγγισαν τήν ´κλασσική´,τό έκαναν με εντελώς λαϊκίστικο τρόπο μέ διπλό σκοπό...
Αφ´ενός γιά να ικανοποιήσουν τον ναρκισσισμός τους και να δείξουν ότι ´εξελίσσουν´τό ρόκ και φυσικά να παραστήσουν τούς κλασσικούς,αλλά και γιά να χαϊδέψουν τά αυτιά ακροατών πού θεωρούσαν ότι μιά και δέν μπορούν να ´πάνε παραπέρα´ακούνε κάτι πιό ´προχωρημένο´.
Το αποτέλεσμα διπλό:Απαξίωση τής ρόκ αλλά και απαξίωση τής ´άλλης μουσικής´.
Υ.Γ.
Απο ηχητικής απόψεως δεν θεωρώ απίθανο κάποιος να έλκεται από ορισμένες μουσικές τής ´κλασσικής´.
Αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα..
Το ότι ο Ντοκ ακούει Bartok π.χ. οφείλεται στήν δική του προσωπική παιδεία και όχι στήν αγάπη του γιά το progr...κατά την γνώμη μου πάντα.
1% οπαδών τής progr θα ακούν Stravinsky ή Bartok...
Οπως και εγώ ,ηχητικά,αντιπαθώ τούς Yes ,αλλά έλκομαι από τούς Genesis.