Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Το άλμπουμ είναι σχιζοφρενικό αδιέξοδο. Ξεκινάει μ ένα απ τα καλύτερα κομμάτια που έγραψαν ποτέ, υπόσχεται τα πάντα αλλά δεν εκπληρώνει τίποτα. Η β πλευρά τρεκλίζει και παραπαίει.Το άλμπουμ είναι το τέλος του rock freakout trip και η αρχή της διεθνούς ...αναγνώρισης του γκρούπ, εκεί που χάνουν όλο τους το μυστήριο, τη σύγχυση, το μπέρδεμα και βάζουν στόχους πολύ πιο πεπερασμένους και πεζούς. Για μένα είναι η στιγμή που πουλάνε την ψυχή τους στο Μαμμωνά.
Το δικό τους Black & Blue.
 
Απάντηση: Re: Η μεγάλη του Ray κληρονομιά

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Το άλμπουμ είναι σχιζοφρενικό αδιέξοδο. Ξεκινάει μ ένα απ τα καλύτερα κομμάτια που έγραψαν ποτέ, υπόσχεται τα πάντα αλλά δεν εκπληρώνει τίποτα. Η β πλευρά τρεκλίζει και παραπαίει.Το άλμπουμ είναι το τέλος του rock freakout trip και η αρχή της διεθνούς ...αναγνώρισης του γκρούπ, εκεί που χάνουν όλο τους το μυστήριο, τη σύγχυση, το μπέρδεμα και βάζουν στόχους πολύ πιο πεπερασμένους και πεζούς. Για μένα είναι η στιγμή που πουλάνε την ψυχή τους στο Μαμμωνά.
Το δικό τους Black & Blue.
Click to expand...

Μπουουου :flipout: ( γιουχάϊσμα είναι δεν είναι κλάμμα )
 
Last edited:
Γιώργος Κουνελάκης said:
ΟΚ. Όπως καταλάβατε πάω για δύο:smile:
Αν είχα ζητήσει δύο, τώρα θα έψαχνα για τέσσερα;)
Click to expand...

Φυσικά , διότι αμέσως μετά εμένα μου αρέσει το Soon Over babaluma :slapface:
 
Γιώργος Κουνελάκης said:
Κι αν ήτανε να έχω μόνο ένα απο Can, ποιό θα μου προτείνατε;
Click to expand...

Μετά απο μιά σύντομη επίσκεψη στα audio samples, ζητάω συγγνώμη φίλοι μου για την παραπάνω ...βλασφημία..:blush:
Αλλά και γι´αυτό είμαστε εδώ.. Για να ρωτάμε και να μαθαίνουμε..
Λοιπόν εδώ έχουμε θέμα και θα πέσει ψάξιμο.!
Χωρίς συζήτηση Ege Bamyasi, Monster Movie, Soon Over Babaluma, Soundtracks, ανεπαρκή τα δείγματα για να εκφέρω άποψη για το Future Days (σίγουρα άλλο ύφος όμως) και μετά το Tago Mago και βλέπουμε..
Ε ρε τι έχουμε χάσει..:bang:
 
Eμ...πάρτα όλα νασαι σίγουρος...:speechless-smiley-0 .Μην πάρεις το Flowmotion και μόνο άμα γίνεις φανατικός completist πάρε το Inner Space. Επίσης το εκπληκτικό προσωπικό του Irmin Schmitt με τον Bruno Spoeri " Toy Planet". Αλλο ύφος όμως .
 
Top Bottom