Kατ’αρχήν έχεις δίκιο, γιατί ξαναδιαβάζοντας αυτά που έγραψα το «ξεσπάθωμα» μοιάζει να είναι προς το πρόσωπό σου, ενώ δεν είχα τέτοια πρόθεση.
Η άποψη είναι, που ως ένα βαθμό με εξοργίζει και πολύ περισσότερο η επιχειρηματολογία που βασίζεται... ήτοι επιλεκτική και αποσπασματική αναφορά σε όρκους και τελετές ορκωμοσίας.
Καθαρή παραπλάνηση.
Πίστεψέ με λοιπόν δεν γνωριζόμαστε, δεν σε μπερδεύω με κάποιον άλλον (ακόμα και αν συνέβαινε δεν συνηθίζω να απαντώ βάση της «προϋπηρεσίας» του καθενός) και απολογούμαι για την κακή απόδοση των σκέψεών μου.
Πάμε λοιπόν άλλη μια φορά και αν έχεις κάτι επί της ουσίας, να το συνεχίσουμε, αλλιώς προσωπικά δεν βρίσκω το λόγο (στη πραγματικότητα θα επαναλάβω όσα γράφτηκαν ως τώρα και απάντηση δεν διάβασα)
Ο σταυρός ως θρησκευτικό σύμβολο, η σημαία ως εθνικό και η ανεξιθρησκία του κράτους Ελλάδα.
Ο σταυρός δεν χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι όλοι οι Έλληνες είναι Χριστιανοί, αλλά ως αναφορά / συμβολισμό του «εν τούτω νίκα», του Χριστιανισμού και του ρόλου του στη σύσταση αυτού του κράτους και έθνους. Αυτό το συμβολισμό αναγνωρίζουν και οι αλλόθρησκοι ή άθεοι συμπολίτες μας που τον σηκώνουν ή τον φέρουν στις στολές τους...
Τον έχουν και πάμπολλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και μουσουλμανικά το δικό τους θρησκευτικό σύμβολο... και κανείς στην υφήλιο δεν αναγνωρίζει την σημαία του κράτους του ως θρησκευτικό σύμβολο.
Δεν κάνουν το σταυρό τους, ούτε γονατίζουν κτλ στην θέα της σημαίας που φέρει (...όχι είναι!) θρησκευτικό σύμβολο.
Στη Ελλάδα έχουμε εμπράκτως ανεξιθρησκία. Οι λιγοστοί ούνοι, μογγολικής προέλευσης φονταμενταλιστές (όχι της αγαπητής φυλής των Ούννων ή του αγαπητού έθνους της Μογγολίας) που θα ήθελαν η χώρα αυτή να απαρτίζεται μόνο απο Χριστιανούς βρέθηκαν στο περιθώριο.
Οκ τα ιερατεία και όσοι έχουν συμφέροντα να συνεταιρίζονται με αυτά σπεκουλάρουν ακόμα...
...αλλά στη πράξη:
- οι αλλόθρησκοι βουλευτές δεν ορκίζονται στο Σταυρό,
- οι Άθεοι καθόλου
- και το αυτό συμβαίνει με όλες τις θρησκευτικές τελετές επίσημα (στη βουλή για παράδειγμα) ή ανεπίσημα (πχ δεν ξέρω να απολύεται κανένας επειδή είναι άθεος ή αλλόθρησκος)
Δεν θα αναφερθώ περαιτέρω λοιπόν. Μου είναι και αδιάφορο αν υπάρχει κάποιος νόμος που να αφήνει υπονοούμενα κτλ. Η ανεξιθρησκία είναι κατοχυρωμένη απο τη πλειοψηφία των συμπολιτών μας – τέλος.
Ο όρκος (το οποίο ακόμα δεν έχω καταλάβει πως τον συνδέεις με τη σημαία και το σταυρό, αλλά τεσπα, μιας και αναφέρθηκε...)
Παρέθεσες δύο όρκους. Τον αρχαίο στην Αθήνα και τον νεότερο επίκαιρο στρατιωτικό της Χώρας μας.
Απομόνωσες τα καλά του πρώτου και τα κακά του δεύτερου, έφαγε το μαύρο σκοτάδι τα κακά του πρώτου και και τα καλά του δεύτερου. Άλλο σου επιχείρημα έμεινε αίολο παρ' ότι ο Κώστας σου έδωσε την ημερομηνία του όρκου (10 χρόνια μετά τη Χούντα.......)
Μιλάω με γεγονότα και κυριολεκτικά, για να μην υπάρξει περαιτέρω παρεξήγηση. Τα πόστ σου είναι πιο πάνω και στη προηγούμενη σελίδα.
Σου παραθέτω επιχειρήματα και σου εξηγώ με ρητορικά ερωτήματα ότι είναι λάθος ο συλλογισμός σου..., αντεπιχείρημα δεν λαμβάνω, πέραν του ότι κρίνω νοοτροπίες 3000 ετών και είναι λάθος.
Αυτό είναι σαφής ένδειξη αρχαιολατρίας όμως. Μάλιστα με την ίδια λογική έκρινες πρώτος εσύ...
Με ποια λογική επιτρέπεται η καλή κρίση και όχι η κακή, για τον αρχαίο κόσμο???
Οι συνθήκες είναι αποδεκτές μόνο όταν προκύπτει κάτι καλό? Ποια φιλοσοφία ή λογική υποδεικνύει κάτι τέτοιο??? Θα ήθελα ξέρω!
Οι αρχαίοι είχαν ανάγκη την πίστη στα θεία και τον επεκτατισμό, αλλά οι σύγχρονοι δεν έχουμε ανάγκη απο καθοδήγηση και ηγεσία, επι παραδείγματι?
Λες ότι
Ο αρχαίος Έλληνας πολίτης ΠΙΣΤΕΥΕΙ στους θεσμούς και τους νόμους ενώ ο σημερινός ορκίζεται να ΥΠΑΚΟΥΕΙ
...σου υποδεικνύω ότι και ο νεότερος όρκος τα ίδια λέει:
«Ορκίζομαι να φυλάττω πίστιν εις την Πατρίδα. ... Υπακοήν εις το Σύνταγμα, τους Νόμους και τα Ψηφίσματα του Κράτους."
Που κάνω πλάκα? Τι δεν καταλαβαίνεις?
Αν έχεις πέσει θύμα κάπου αρθρογράφου (ή γρήγορης και ανέμελης ανάγνωσης), έστω και τώρα τουλάχιστον ανέλυσε την άλλη άποψη ή πέτα την στα σκουπίδια...
Δεν έχεις δώσει όρκο πίστης στον αρθρογράφο, ούτε ήταν συνταγματάρχης σου στο στρατό έτσι? λολ (αστειεύομαι φυσικά)
«Δε θα ντροπιάσω τα όπλα μου, ούτε θα εγκαταλείψω τον συμπολεμιστή μου όπου κι αν ταχθώ να πολεμήσω, θα υπερασπίζω τα ιερά και τα όσια, και μόνος και με πολλούς,»
«Να υπερασπίζω, με πίστιν και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός μου, τας Σημαίας. Να μην τας εγκαταλείπω, μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ' αυτών.»
Μου είναι πραγματικά δυσδιάκριτες οι διαφορές!!!
Πως προκύπτει ότι
Διαφορά ολοφάνερη. Ο όρκος των αρχαίων Ελλήνων αποτελεί μοναδικό κείμενο ανδρείας, φιλοπατρίας, πίστης στα ιερά και τα όσια, νομιμοφροσύνης και σεβασμού προς τους θεσμούς, ενώ ο σημερινός όρκος αποτελεί ένα κακογραμμένο κείμενο που ζητά την υποταγή των κατωτέρων στους ανώτερους. Ο αρχαίος Έλληνας πολίτης ΠΙΣΤΕΥΕΙ στους θεσμούς και τους νόμους ενώ ο σημερινός ορκίζεται να ΥΠΑΚΟΥΕΙ!
Πόσο μεγάλη είναι η διαφορά!
...πιθανόν μόνο εσύ και ο αρθρογράφος μπορείτε να εξηγήσετε!
Αυτά και ελπίζω όταν βρεις χρόνο να επεξεργαστείς τα αντεπιχειρήματα και να απαντήσεις επι της ουσίας και των συγκεκριμένων θεμάτων, αυτή τη φορά.
Φιλικά.
αλλά έτσι έχουν τα πράγματα κι ας μας κακοφαίνεται.
