Η μουσική των παιδικών μας χρόνων (δεκαετία 50) Ultra Lounge
- Thread starter supersonic
- Start date
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Απάντηση: Η μουσική των παιδικών μας χρόνων (δεκαετία 50) Ultra Lounge
Και πάλι εκεί επέτρεψα στον εαυτό μου να γίνει μέινστριμ , μιά και μιλούσαμε για τραγούδια
Και πάλι εκεί επέτρεψα στον εαυτό μου να γίνει μέινστριμ , μιά και μιλούσαμε για τραγούδια
- 17 June 2006
- 49,660
Re: Απάντηση: Η μουσική των παιδικών μας χρόνων (δεκαετία 50) Ultra Lounge
πρόσφατα ήρθε στην κατοχή μου το συγκεκριμένο, πρώτο της σειράς, και συμπληρώνω ήδη 12 κομμάτια της.
Ο πρώτος λοιπόν δίσκος της εξαιρετικής σειράς είναι ίσως ο καλύτερος (αν και το αγαπημένο μου είναι το 9 - chacha de amor γιά διάφορους λόγους) από κάθε άποψη.
Το ύφος των 18 κομματιών είναι σοφά κοντά και αποδίδει εικόνα ενιαίου συνόλου αν και προέρχεται από 18 διαφορετικούς δίσκους.
Περιττό να πω ότι μόλις τελείωσε η 4 συνεχής φορά (στο repeat που λένε) γιά σήμερα.
Cult, εποχή των θρυλικών αμερικάνικων ορχηστρών του 50.
Τελικά οι δίσκοι αυτοί αν και, σαφέστατα, δεν είναι όλοι 5/5 έχουν κάτι να σε μαγνητίσουν.
Και προς τιμήν των παραγωγών στα 20τόσα κομμάτια της συλλογής δεν υπάρχει ούτε ένα διπλό τραγούδι, αν και είναι καταφανές ότι οι συλλογές έχουν καταρτισθεί από ένα γενικότερο αριθμό δίσκων.
Το να έχουν καταφέρει να μείνουν μακρυά από τον εύκολο πειρασμό να ξαναβάλουν κανα δυό εδώ και εκεί είναι άλλος ένας λόγος γιά μπράβο.
(εδώ θα έπρεπε να υπήρχε φωτογραφία , αλλά . . .)
Αυτό είναι το Mondo exotica για το οποίο μιλάτε ; Ρε σεις αυτό το είχα και νόμιζα ότι δεν μπορούσε κανείς να πέσειπιό χαμηλά . Κάθε φορά που το έβαζα να παίξει - και όχι όλο - γελούσα . Κρίμα αν ήξερα ότι σας αρέσει κάτι τέτοιο θα σας το χάριζα . Τώρα βέβαια επωλήθη σκοτωμένο ( δεν το έβαλα αγγελία εδώ γιατί ντρεπόμουνα ) . Τώρα θα μου πείς γιατί το είχες αγοράσει ; Ε ας όψεται ο αδύνατος στο επί της Αριστοτέλους κατάστημα . Εχω πάρει φέσια απ' αυτόν .
Και μετά παραπονιέστε για την μουσική που είχε η έκθεση χάι-εντ . Τι σου είναι ο άνθρωπος έ;
πρόσφατα ήρθε στην κατοχή μου το συγκεκριμένο, πρώτο της σειράς, και συμπληρώνω ήδη 12 κομμάτια της.
Ο πρώτος λοιπόν δίσκος της εξαιρετικής σειράς είναι ίσως ο καλύτερος (αν και το αγαπημένο μου είναι το 9 - chacha de amor γιά διάφορους λόγους) από κάθε άποψη.
Το ύφος των 18 κομματιών είναι σοφά κοντά και αποδίδει εικόνα ενιαίου συνόλου αν και προέρχεται από 18 διαφορετικούς δίσκους.
Περιττό να πω ότι μόλις τελείωσε η 4 συνεχής φορά (στο repeat που λένε) γιά σήμερα.
Cult, εποχή των θρυλικών αμερικάνικων ορχηστρών του 50.
Τελικά οι δίσκοι αυτοί αν και, σαφέστατα, δεν είναι όλοι 5/5 έχουν κάτι να σε μαγνητίσουν.
Και προς τιμήν των παραγωγών στα 20τόσα κομμάτια της συλλογής δεν υπάρχει ούτε ένα διπλό τραγούδι, αν και είναι καταφανές ότι οι συλλογές έχουν καταρτισθεί από ένα γενικότερο αριθμό δίσκων.
Το να έχουν καταφέρει να μείνουν μακρυά από τον εύκολο πειρασμό να ξαναβάλουν κανα δυό εδώ και εκεί είναι άλλος ένας λόγος γιά μπράβο.