Η μυρωδιά του βινυλίου - Atomic Rooster

[Δημοκηδής]

μην αρχίσω τώρα με αυτούς τους γλυκερούς, τους Camel.
μη στεναχωρήσω το φίλο μου, τον Δημοκηδή.
και τα λίγα ψήγματα ροκ που εξακολουθούν να ζούν μέσα του.

μην τον ακούτε, τους μπερδεύει με τους Κάνσας ...

δεν το θυμάστε οι παλαιότεροι ;;; τότε που σαν βρεγμένος σκύλος το παραδέχθηκε ;;;

 

[Haagenti]

Καλός, δε λέω: για γηραιές κυρίες που διαβάζουν Αγκάθα Κρίστι και οργανώνουν φιλανθρωπικά τσάγια.

:guitarist:

'Μουσική δωματίου' έκαναν οι Genesis....

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: Η μυρωδιά του βινυλίου - Atomic Rooster

μην αρχίσω τώρα με αυτούς τους γλυκερούς, τους Camel.
μη στεναχωρήσω το φίλο μου, τον Δημοκηδή.
...

και'γώ τους λάτρευα γιά πολλά χρόνια, :ears: κάποτε
οπότε:
δώσε (μπινελίκια) και σε'μένα :Banane0:

##


γιά τον κάτω δεξιά, ...ούτε λόγος...

 

[supersonic]

μην τον ακούτε, τους μπερδεύει με τους Κάνσας ...

δεν το θυμάστε οι παλαιότεροι ;;; τότε που σαν βρεγμένος σκύλος το παραδέχθηκε ;;;

ναι.
θυμόμουν ότι με ΚΑΤΙ τους μπέρδευε αλλά πού να παει ο νούς μου....

όπως και τους doobies....
ΑΚΟΜΑ με κάτι άλλο τους μπερδεύει.:Banane0:

 

[supersonic]

άμα καείς στα νιάτα σου με stones και creedence....

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

άμα καείς στα νιάτα σου με stones και creedence....

What a lovely way to burn! (για να χρησιμοποιήσω το "Fever"). :ernaehrung004:

 

[Κάλλη Συνοδινού]

να μας συγχωρείς Κάλλη.
αλλά οι όμορφες ροές, όμορφα καταστρέφονται.
ειδικά όταν μιλάμε για ροκ δίσκους.
το έχει το ιδίωμα φαίνεται.

Δεν το "διαβάσατε" σωστά´Κώστα, είπα πως εγώ θα καταστρέψω την τόσο όμορφη ροή του νήματος με την ερώτησή μου (διότι έχω την κακιά συνήθεια να παρεμβαίνω με χαζές ερωτήσεις).
Αφού ξέρετε, το έχω δηλώσει και δημόσια, πως τρελλαίνομαι όταν "ξεφεύγετε"...τα καλύτερα είναι στα φευγάτα νήματα....
:ernaehrung004:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

μην τον ακούτε, τους μπερδεύει με τους Κάνσας ...

δεν το θυμάστε οι παλαιότεροι ;;; τότε που σαν βρεγμένος σκύλος το παραδέχθηκε ;;;

το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό: Δεν τους μπερδεύω.
αυτά τα ταγάρια οι Camel δεν είναι που έλεγαν το Dust In The Wind;
θα ήταν το πιο ηλίθιο τραγούδι που έχω ακούσει.
αν δεν υπήρχε το άλλο που λέει 'όταν κλαίει ο στραβός'.
ή κάπως έτσι.

 

[christos]

lol
http://www.youtube.com/watch?v=tH2w6Oxx0kQ

 

[Δημοκηδής]

Λύμπε, είσαι θεός λέμε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


και γεροξεκούτης ....

 

[Σπύρος Σούρλας]

Τό 'dust in the wind"συνειρμικά με παραπεμπει πάντα σε εκεινο το αμίμητο τών Μαλαμα-Κανά που λεει κατι γιά 'την φουφού του καστανά σταχτη να γινεις σατανά'που το τραγουδάνε ολοι με κλειστά ματια συγκινημενοι ενώ νοημα δεν βγαίνει με τιποτα.Μονον οτι ενας περαστικος δεν εφαγε κατακεφαλα το σακάκι πουπεσε απο ενα μπαλκόνι ειναι σαφές.:Banane0::ADFADF1:Αλλά και με τα δυό λειωνει σημαντική μεριδα τού θηλυκού πληθυσμού οπότε ....,:ADFAD2:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

όπως και τους doobies....
ΑΚΟΜΑ με κάτι άλλο τους μπερδεύει.:Banane0:

τους μπερδεύω με αυτούς τους κοπρίτες, τους Eagles.

"their music was as comfortable and reassuring to mainstream America as slipping on a pair of old slippers. It didn't challenge its audience on any level or promote alternative lifestyles. It just blended together contemporary hippie mysticism with fanciful cowboy foklore and then served the combo up like a musical box of chocolates wrapped up in a ribbon-bow of mock-prairie harmonising. Their records were like those washed-denim jeans that were so in vague at the time: bland, inauthentic but impossible to escape. More than any other home-grown act, they had their collective finger on the pulse of what America really wanted to hear in the mid-seventies."

(Nick Kent: Apathy For The Devil - A 1970s Memoir, Faber & Faber, London 2010)

 

[supersonic]

μα το βαθύ νόημα είναι ότι
επειδή τους μπερδεύεις με κάτι που (ομολογουμένως) δεν γουστάρεις δεν τους ακούς....:Banane0:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

τους Eagles.

"... they had their collective finger on the pulse of what America really wanted to hear in the mid-seventies."

Πάριος σαν να λέμε:

"και μάνα :speechless-smiley-0 κι αδερφή μου :blink: κι αγάπη :bang: Εσύ
Τι άλλο να ζητήσω απ τη ζωή;" :nounder:

ο εφιάλτης μου στο στρατό.
μαζί με τις 'μιά χούφτα καλαμιές' του Μητροκλάνου και το 'Σε παρακαλώ κατάλαβέ με' του μακαρίτη.
με ακολουθούσαν παντού.
No escape.

 

[supersonic]

Πάριος σαν να λέμε:

"και μάνα :speechless-smiley-0 κι αδερφή μου :blink: κι αγάπη :bang: Εσύ
Τι άλλο να ζητήσω απ τη ζωή;" :nounder:

σε μιά πιό ελεύθερη μετάφραση....

http://www.youtube.com/watch?v=NNWWVEDag2U

βέβαια πάλι δεν γλυτώνεις....

 

[Δημοκηδής]

Πάριος σαν να λέμε:

"και μάνα :speechless-smiley-0 κι αδερφή μου :blink: κι αγάπη :bang: Εσύ
Τι άλλο να ζητήσω απ τη ζωή;" :nounder:

ο εφιάλτης μου στο στρατό.
μαζί με τις 'μιά χούφτα καλαμιές' του Μητροκλάνου και το 'Σε παρακαλώ κατάλαβέ με' του μακαρίτη.
με ακολουθούσαν παντού.
No escape.

αχ, επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως ... Χριστέ μου, τα έχω μάθει απ' έξω όμως ... έλεος .... :Banane0:

 

[supersonic]

η επανάληψις αγαπητέ είναι επιβεβαίωσις....

 

[supersonic]

εμένα πάντως η πρώτη αρνητική μουσική εμπειρία επαναληψιμότητας στο στρατό ήταν το in the air tonight του Collins (όχι του Bootsie) ....
ήμουν και νέος και δεν μου επιτρεπόταν πρόσβασις στο ραδιόφωνο....:furious3:

 

[by proxy]

η μία διαγώνιος είναι πολύ ισχυρή...
η άλλη έχει ένα υπερεκτιμημένο στην άνω πλευρά της....

Θα έλεγα να μείνεις με το προτεινόμενο του νήματος.
Πολύ κοντά στους Camel αλλά με εντελώς αδύναμο=ανύπαρκτο κιθαρίστα και πιό τολμηρό από τον Bardens τον Crane. Φωνητικά χωλαίνουν αμφότερα για διαφορετικούς λόγους.
Εγώ διαλέγω ατόμικ.

Το Mirage είναι ο καλύτερος δίσκος των Camel σε αντίθεση με το υπερεκτιμημένο The Snowgoose που είναι όντως γλυκερό και δεν συνιστάται σε διαβητικούς αλλά αρκετά κοιμήσικο ώστε να συνιστάται σε πάσχοντες από χρόνια αϋπνία.

Εκείνο το Quicksilver της φωτο δεν το γουστάρω γιατί δεν καταλαβαίνω τίποτα άλλο εκτός από μια κιθάρα που όλο παίζει παίζει παίζει και τίποτα δεν μου μένει .

οι The greatest Show on earth είναι παγερά αδιάφοροι και δευτεράντζες για ένα γνήσιο φίλο του prog ( όπως εγώ παλιά :Banane0: ) .

Αυτά .

 

[Haagenti]

το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό: Δεν τους μπερδεύω.
αυτά τα ταγάρια οι Camel δεν είναι που έλεγαν το Dust In The Wind;
θα ήταν το πιο ηλίθιο τραγούδι που έχω ακούσει.
αν δεν υπήρχε το άλλο που λέει 'όταν κλαίει ο στραβός'.
ή κάπως έτσι.

Πιάστηκες αδιάβαστος (για πρώτη φορά:Banane0
Τον υπόλοιπο δίσκο τον έχεις ακούσει??

Το Dust in the wind ήταν μια μικρή παρένθεση....Όπως άλλωστε και το Epitaph των παλαβιάρηδων που χορεύαμε με τα πιπίνια (τρομάρα τους) στα,,, ανακαλύπτω-την-τσουτσου-πάρτι ....:ADFADF1:

Στις συλλογές εκείνες υπήρχαν και τα μισά τραγούδια των Scorpions....Μεγάλες επιτυχίες ...Μεγάλες εποχές...:twoguns: