Η Οδύσσεια του Διαστήματος – 2001: A Space Odyssey

Και μερικα ... memorabilia ...

Ενα icon set για την διαστημικη επιφανεια εργασιας σας :laugh:

Icon set.jpeg

Kαι ενα τευχος της Monolith, ατακτως ερριμμενο στο γραφειο σας ... (α, πως βρεθηκε εκει αυτο ?)

Monolith comics.jpg
 
Last edited:
Γεια σας και από μένα. Πολύ καλό θέμα για μια ανυπέρβλητη ταινία. Την είδα πρόσφατα η αλήθεια είναι καθώς όλοι με απέτρεπαν. Όμως, έχοντας σαν ώθηση τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά το αποφάσισα και πλέον έχω μία απεγνωσμένη ερώτηση να σας κάνω.

Γνωρίζει κανείς πού και πότε μπορώ να την δω στην μεγάλη οθόνη;

Για να προσφέρω κι εγώ στην συζήτηση θα πω την άποψή μου. Πολλοί κάνουν λόγο για αμφισημία στις περισσότερες σκηνές του έργου που αφήνει έτσι ανοικτό το ενδεχόμενο για πολλαπλές ερμηνείες του νοήματος. Η μαγεία του επιτεύγματος για μένα βρίσκεται σε ακριβώς αυτό το σημείο. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για παραποίηση του οτιδήποτε στην ταινία. Η κάθε εναλλακτική ιστορία συνυπάρχει αρμονικά. Αυτό ενισχύθηκε διαβάζοντας μια συνέντευξη του σκηνοθέτη, που υπάρχει και στην Wikipedia, τόνισε πολλές φορές την σπουδαιότητα της μή ανάλυσης των σκηνών δημόσια και την ανάγκη της συμμετοχής/συμβολής του θεατή σε αυτήν καθαρά σε προσωπικό επίπεδο. Φαίνεται πως δούλεψε τόσο πολύ στο να λειτουργήσει αυτό μέσα στην ταινία που άγγιξε το τέλειο, κατέ με.
Και θα πω λίγα λόγια για την τελευταία σκηνή : Φτάνοντας στο τέλμα της εξέλιξής του ο άνθρωπος (Homo Sapiens) εν μέσω της εξέλιξης των εργαλείων του, αναγεννάται και γυρνά πίσω στην Γη ως ένα ον με διευρυμένη συνείδηση και αντίληψη και απαλλαγμένο από την εξάρτηση του από τα εργαλεία. Ότι και να πει ο καθένας για το τί έγινε πριν αλλά και για το τι θα γίνει μετά, είναι σωστό και δεν έρχεται σε καμία αντίθεση! Πέθανε και ξαναγεννήθηκε; Νίκησε την τεχνητή νοημοσύνη; Επιβλήθηκε στην φύση του; Ταξίδεψε στον χρόνο; Έγινε απλά ένα καλύτερο εργαλείο ο ίδιος για να εξυπηρετήσει την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης; Μπορεί να πάει όπου θέλει κανείς και πάλι να είναι υπέροχο!

Ελπίζω να μην κούρασα και περιμένω απάντηση!
 
Aκριβως αυτη την υπεροχη αισθηση (της πολλαπλης ερμηνειας) απολαυσα και εγω.
Και ειναι αυτη η αισθηση που κανει ΑΓΕΡΑΣΤΟ το εργακι. Η, εστω, το μυνημα του.

Σ'ευχαριστουμε για την καταθεση σου
(καταθεση ψυχωμενης αντιληψης ... ασε ... δεν υπαρχει στο λεξικο !)

-bye-
 
Last edited:
Δεν θα μπορούσε να μην είναι ψυχωμένη καθώς την έγραψα ακόμα επηρρεασμένος από την ταινία. Λίγο πριν διαβάσω το θέμα την είχα δει! Στον υπολογιστή δυστυχώς....
Αν κανείς μάθει για καμιά προβολή ας στείλει κανά πμ ;)
 
Νομιζω ο JL_? ειχε γραψει κατι για επαναπροβολη της Οδυσσειας σε σινεμαδες IMAX, στις ΗΠΑ.

(δεν θυμαμαι αν ηταν ο JL ... ας μας διαφωτισει οποιος γνωριζει ...)
 
Ο Κιούμπρικ είναι σκηνοθέτης στον οποίο κατά καιρούς γίνονται διάφορα αφιερώματα, οπότε έχε το νου σου για κάποια έκτακτη προβολή ενταγμένη σε καποιο από τα φεστιβάλ που γίνονται ετησίως σε Αθήνα, Θεσσαλονικη ή και άλλες πόλεις. Τσέκαρε και σε κινηματογραφικές λέσχες (φοιτητικές ή δημοτικές). Όλο και καπου θα παιχτεί.
 
Έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν η Οδύσσεια του Διαστήματος....

με την αυθεντική μουσική που έγραψε ο σπουδαίος συνθέτης Alex North, και όχι την κλασική που επικράτησε;

Μπορείτε εδώ:
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Ξέρω, πολλοί θα προτιμήσουν τα κλασικά, αφού έτσι επικράτησε, αλλά και αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εναλλακτική εκδοχή..
 
Σε αυτη την εναλλακτικη εκδοχη, μερικοι απο εμας, εχουμε κολλησει τα τελευταια 3 χρονια !!!!
Στο εμπιθριοφωνο, μερα παραμερα, δεν παιζει τιποτα αλλο απο ....

Space Station Docking
Trip to the Moon
Space Talk
Interior Orion

(Τα υπολοιπα mp3 ειναι λιγο περισσοτερο στομφωδη ... οχι ασχημα ομως !)

-bye-
 
Τι εννοείς; ότι σου αρέσει;;;

Μπράβο χαίρομαι!

Περίμενα μιας και η ταινία έχει πολλούς φαν εδώ απ'ότι κατάλαβα, να είστε πιο επιφυλακτικοί απέναντι σε κάτι που είναι ενάντια στο όραμα του σκηνοθέτη.

Πάντως για όσους δεν το γνωρίζουν, η ταινία έχει γινει restored με το original score από φαν, όπου αυτό ήταν δυνατό (δηλαδή σε σκηνές που δεν υπήρχε μουσική οπότε μπήκε η μουσική που ήταν να μπει, ή σε σκηνές που δεν έχουν ηχητικά εφφέ, οπότε ήταν πιο εύκολο να αντικατασταθεί το υπάρχον κομμάτι με αυτό του Alex North)
 
Αναμικτες οι εντυπωσεις απο το restoration ....

Στις σκηνες με τους πιθηκους και τον τραχιακο σταθμο θα προτιμουσα το original score.
ΟΜΩΣ, στις σκηνες μεσα στο Discovery .... ισως, το score του Alex North να ακουγεται πιο αισιοδοξο, πιο χαρμοσυνο,
πιο ελπιδοφορο. Ετσι οπως αρχιζει το Gayane Ballet Suite (Jupiter Mission - 18 months later) ειναι πολυ καταθλιπτικο
(σχεδον πενθιμο) ! Και πως να μην ειναι αφου ειναι adagio (υπαρχουν ακομα βαρυτερα adagio, οπως το Adagio in
G minor του Albinoni). Θα πρεπε, κατα την ταπεινη μου αποψη, το πολυμηνο ταξιδι μεσα στο διαστημα να περιεχει
και μια νοτα αισιοδοξιας (ισως και εναν υφερποντα ηρωισμο ???) ωστε να μην νιωθει ο θεατης οτι ο ηθοποιος οδευει
προς τον αφανισμο του. Βεβαια, το διαστημα ΕΙΝΑΙ ο πιο αφιλοξενος χωρος που μπορει να υπαρξει για οργανικα οντα,
ΑΛΛΑ .... χρειαζεται να περαστει αυτος ο ρεαλισμος ΚΑΙ μεσα στο score ???

(δεν λεω περισσοτερα .... θα γαυγισει ο Yπερηχητικος .... :laugh:)
 
Last edited:
Α Οκ ...

Τον Γαλαζιο Δουναβη, παντως, δεν τον αλλαζω με τιποτα.
Ουτε τις "Ατμοσφαιρες" στο τελος. Ουτε την εισαγωγη με Also Sprach Zarathustra.

Απλα, δεν μπορω να φανταστω πιο "γαντι" μουσικες επενδυσεις απο τις τρεις παραπανω.
(ισως να βρισκομαι σε πρωιμη φαση αρτηριοσκληρωσης :laugh: , δεν το αποκλειω)
 
Ό,τι είναι adagio δε σημαίνει ότι είναι και καταθλιπτικό.
Μπορεί να είναι αισιόδοξο, πνευματικό, μυστικιστικό, θρησκευτικό, υπαρξιακό κτλ..
 
Από ένα μουσικολογικό άρθρο του Timothy E. Scheurer για το Gayane στο 2001:
(ελπίζω να συγχωρέσετε τα αγγλικά. Δεν προλάβαινα να κάνω μετάφραση)

This feeling matches the slow, methodical movement of Discovery through the darkness of space as it makes its way into the unknown. The music once again does not prepare us for the impending chaos of HAL's actions and Bowman's solo journey into the infinite. What it does, like the "The Blue Danube" is communicate a sense of order, resignation, and somber serenity.
(...)
The musical motifs of the "Adagio" underscore the struggle in the film by providing a haunting echo to the heroic message of the Zarathustra theme while simultaneously suggesting the orderly comfortable world of the past and "The Blue Danube."


και από ένα άλλο της Paulus Irena (προσέξτε ότι σε αυτή τη σκηνή για την οποία μιλάμε, στο σετ ακουγόταν ένα βαλς του Chopin):

...we learn that the music played on set during the filming of the scene where Poole is training and boxing, and which would help Lockwood to choreograph his movements, was a Chopin waltz chosen by Kubrick.
James Howard adds that Jeremy Bernstein later watched Gary Lookwood exercise in "Discovery", which turns in the rhythm of Chopin's waltz. The waltz was "picked by Kubrick because he felt an intelligent man in 2001 might choose Chopin for doing exercise to music." But Bernstein clearly avoided to suggest that Kubrick wanted to use diegetic music:
"In the finished film, this became an adagio by Khachaturian, carefully chosen and edited with respect to the image so as not to give the sense that the character is moving to the music or that he hears it - this is itself contrary to the original idea."
But the Adagio by Khachaturian expressed the main idea of Clarke's novel - the isolation and loneliness of the passengers, which made the writer mention some musical compositions that were listened to on "Discovery". But Clarke writes about Bowman's listening to the music when he stayed absolutely alone (Kubrick jumped over that part of the novel by ellipsis). Kubrick underlined the idea of loneliness, but in another place in the story. Loneliness is "heard" in the scene where we see "Discovery" for the first time - where Khachaturian's ballet was used. This also marks the beginning of the new section and, because of the contrast of music and image, opens (once more) the possibility of different interpretations of musical text.
 
δεν υπαρχει στην ιστορια του κινηματογραφου αλλη περπτωση που να δενει καλυτερα με επενδυση απο τον Δουναβη.
και μετα.... φυσικα ...ο Ligeti
ενας μουσικος που σκετο ...δυσκολα θα τον ακουσω...
αλλα εδω.....