Τις τελευταίες ημέρες, είχα δοκιμάσει να παρακολουθήσω κάποιες ταινίες στην οθόνη του υπολογιστή, μόνος, αντί στον προβολέα. Οι λόγοι ήταν τεχνικοί (ο προβολέας χρειαζόταν αλλαγή φίλτρου, καθαρισμό κλπ), αλλά είχα και το κίνητρο ότι θα μπορούσα να δω σε Full HD -1080p αντί του 720p.
Η διαφορά στις δύο οθόνες ήταν 100" με 23". Στην μεν πρώτη, καθόμουν σε απόσταση 3.4 μέτρα, στη δεύτερη, γύρω στα 65cm (απόσταση μάτι-οθόνη).
Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν λίγη την απόσταση των 65cm, αλλά ήθελα να "γεμίζει" όσο το δυνατόν το οπτικό μου πεδίο καθώς επίσης να διακρίνω όλες τις λεπτομέρειες -αν απομακρυνόμουν δεν μου άρεσε. Άλλωστε τα 70cm είναι και η προτεινόμενη THX απόσταση για τις 23" που στην πραγματικότητα είναι λιγότερη γιατί η δική μου οθόνη δεν είναι 16:9 αλλά 16:10 που σημαίνει ότι η οριζόντια διάσταση είναι μικρότερη για αυτές τις ίντσες -άρα ενστικτωδώς είχα πιάσει την "σωστή" απόσταση (το κοίταξα εκ των υστέρων).
Η αίσθηση του να παρακολουθείς μια ταινία από μεγάλη απόσταση ενώ και η οθόνη είναι ανάλογα μεγάλη και καταλαμβάνει σημαντικό εύρος στο οπτικό σου πεδίο, δεν παίζεται. Μπαίνεις μέσα στη δράση, τη βιώνεις σχεδόν σε πρώτο πρόσωπο. Ακόμα και αν το εύρος είναι το ίδιο στις 23" και στις 100", η διαφορά στη δεύτερη περίπτωση είναι ότι ο εγκέφαλος καταλαβαίνει ότι αυτό που κοιτάς είναι μεγάλο γιατί τα μάτια εστιάζουν μακριά, σχεδόν παράλληλα. Παρακολουθείς φυσικά και πολύ πιο ξεκούραστα εκτός από τη γενική αίσθηση και απόλαυση του μεγαλοπρεπούς θεάματος.
Υπάρχει όμως άλλη μία διαφορά, ακόμα πιο σημαντική, που συνειδητοποίησα ανακαλώντας στην μνήμη μου σκηνές από τις ταινές που παρακολούθησα τις τελευταίες ημέρες στις 23": Η αίσθηση στις αναμνήσεις που ανακαλώ, έχει καταγραφεί και είναι των ...23ών ιντσών, μικρή, όχι μεγαλοπρεπής!! Αντίθετα, όταν ανακαλώ μνήμες από τις 100" θυμάμαι τις σκηνές μεγάλες, θεαματικές! Όταν βιώνεις μια εμπειρία, καταγράφεται 3D, η απόσταση, το μέγεθος, η αίσθηση καταγράφονται και αυτά, άσχετα αν κατά βάθος παρακολουθείς μία 2D οθόνη! Θεωρώ επομένως ότι αυτές τις (καλές) ταινίες πρέπει να τις ξαναδώ αργότερα, για να διορθώσω μόνο και μόνο την αίσθηση στις εικόνες που θυμάμαι από αυτές, ή αλλιώς να διορθώσω τις ...ίντσες των αναμνήσεων! Όπως το πάρει κανείς!
Υ.Γ
#1 Σημειωτέον ότι έβλεπα και στις δύο περιπτώσεις χωρίς φως...
#2 Η μεγαλύτερη ανάλυση στην μικρή οθόνη, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, εκτός από μερικές σκηνές! Πολύ μικρή συνεισφορά στο θέαμα είχε σε σχέση με τη διαφορά μεγέθους οθόνης!
.
Η διαφορά στις δύο οθόνες ήταν 100" με 23". Στην μεν πρώτη, καθόμουν σε απόσταση 3.4 μέτρα, στη δεύτερη, γύρω στα 65cm (απόσταση μάτι-οθόνη).
Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν λίγη την απόσταση των 65cm, αλλά ήθελα να "γεμίζει" όσο το δυνατόν το οπτικό μου πεδίο καθώς επίσης να διακρίνω όλες τις λεπτομέρειες -αν απομακρυνόμουν δεν μου άρεσε. Άλλωστε τα 70cm είναι και η προτεινόμενη THX απόσταση για τις 23" που στην πραγματικότητα είναι λιγότερη γιατί η δική μου οθόνη δεν είναι 16:9 αλλά 16:10 που σημαίνει ότι η οριζόντια διάσταση είναι μικρότερη για αυτές τις ίντσες -άρα ενστικτωδώς είχα πιάσει την "σωστή" απόσταση (το κοίταξα εκ των υστέρων).
Η αίσθηση του να παρακολουθείς μια ταινία από μεγάλη απόσταση ενώ και η οθόνη είναι ανάλογα μεγάλη και καταλαμβάνει σημαντικό εύρος στο οπτικό σου πεδίο, δεν παίζεται. Μπαίνεις μέσα στη δράση, τη βιώνεις σχεδόν σε πρώτο πρόσωπο. Ακόμα και αν το εύρος είναι το ίδιο στις 23" και στις 100", η διαφορά στη δεύτερη περίπτωση είναι ότι ο εγκέφαλος καταλαβαίνει ότι αυτό που κοιτάς είναι μεγάλο γιατί τα μάτια εστιάζουν μακριά, σχεδόν παράλληλα. Παρακολουθείς φυσικά και πολύ πιο ξεκούραστα εκτός από τη γενική αίσθηση και απόλαυση του μεγαλοπρεπούς θεάματος.
Υπάρχει όμως άλλη μία διαφορά, ακόμα πιο σημαντική, που συνειδητοποίησα ανακαλώντας στην μνήμη μου σκηνές από τις ταινές που παρακολούθησα τις τελευταίες ημέρες στις 23": Η αίσθηση στις αναμνήσεις που ανακαλώ, έχει καταγραφεί και είναι των ...23ών ιντσών, μικρή, όχι μεγαλοπρεπής!! Αντίθετα, όταν ανακαλώ μνήμες από τις 100" θυμάμαι τις σκηνές μεγάλες, θεαματικές! Όταν βιώνεις μια εμπειρία, καταγράφεται 3D, η απόσταση, το μέγεθος, η αίσθηση καταγράφονται και αυτά, άσχετα αν κατά βάθος παρακολουθείς μία 2D οθόνη! Θεωρώ επομένως ότι αυτές τις (καλές) ταινίες πρέπει να τις ξαναδώ αργότερα, για να διορθώσω μόνο και μόνο την αίσθηση στις εικόνες που θυμάμαι από αυτές, ή αλλιώς να διορθώσω τις ...ίντσες των αναμνήσεων! Όπως το πάρει κανείς!
Υ.Γ
#1 Σημειωτέον ότι έβλεπα και στις δύο περιπτώσεις χωρίς φως...
#2 Η μεγαλύτερη ανάλυση στην μικρή οθόνη, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, εκτός από μερικές σκηνές! Πολύ μικρή συνεισφορά στο θέαμα είχε σε σχέση με τη διαφορά μεγέθους οθόνης!
.
