Η σχέση μας με τη Μουσική σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς

Skakinen

AVClub Fanatic
22 November 2006
10,358
Αθήνα
Η χώρα περνάει δύσκολες ώρες. Το ίδιο και οι περισσότεροι από εμάς. Η ψυχολογία είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Σ'αυτές λοιπόν τις δύσκολες εποχές, ποιά είναι η σχέση μας με τη Μουσική;
Ακούμε με την ίδια όρεξη που ακούγαμε;
Βρίσκουμε καταφύγιο και παρηγορία στην αγαπημένη μας Μουσική;
Το αγαπημένο μας μουσικό είδος είναι λίγο ή πολύ αταίριαστο με τη διαμορφωθείσα ψυχολογία;
Κινούμενοι στο αγαπημένο μας είδος προτιμάμε μουσικές που μας φαίνονται πιο ταιριαστές με το βαρύ κλίμα της εποχής;
Υπάρχουν κάποια μουσικά είδη τα οποία θεωρούμε καταλληλότερα για χαλεπούς καιρούς και άλλα για πιο χαρούμενες περιόδους;
Μήπως ακόμη και μια τέτοια συζήτηση είναι δύσκολη;

Ποιές είναι οι σκέψεις σας;

Υ.Γ.
Προφανώς το παρόν νήμα επιθυμεί να σκιαγραφήσει τη σχέση μας με τη Μουσική ως Ακροατές και όχι ως καταναλωτές (αγοραστές).
 
ρε Διονύση, δεδομένου και του Αλτσχάιμερ που σχολιάσαμε στα κλιπς, είσαι σίγουρος ότι δεν το ξανασυζητήσαμε -και μάλιστα σχετικά πρόσφατα, ένα, άντε ενάμισυ χρόνο πριν, το ίδιο θέμα;;;;

κατά τα άλλα, εγώ ακούω συνεχώς, μπορεί και περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν, με την μουσική καταφύγιο, ιδιωτική αντίδραση και στωική αγκαλιά ...
 
Last edited:
Οχι Σπύρο μια χαρά εισαι και με μνήμη καλυτερη τής ηλικιας σου(.:D:D:flipout::flipout::a0210:)..

Αλλά τοτε ηταν στην αρχή τη κρίσης..

Καλά κάνει και ρωτά ο Διονύσης..

Προσωπικά έχω μειώσει την ακρόαση..

Αρκετή jazz,απο κλασσική σονάτες για πιάνο,κυρίως ,και συμφωνιες τού Σοστακόβιτς,επισης που περιέγραφαν έναν αλλον ζόφο,αλλά πού θυμιζει το σήμερα..

Καί στο αμάξi ή στα ηχεια του p.c pop και rock.
 
Καμμία ακρόαση , κακμία μουσική , καμμία μορφή τέχνης . Οι δύσκολοι , βάρβαροι και ζοφεροί καιροί μπορεί να είναι ευεργετικοί για τους καλλιτέχνες , όχι όμως για τους παθητικούς ακροατές . Προσωπικά οποιαδήποτε μορφή τέχνης αυτή την στιγμή δεν έχει να μου προσφέρει απολύτως τίποτα , εκτός κι αν συνοδεύει τα οδοφράγματα.
Οι λάμπες μου έχουν γεμίσει σκόνη και τα βινύλια και cd μου πιάνουν απλώς πολύτιμο χώρο από τα βιβλία μου που γίνονται ολοένα και περισσότερα.
 
εμενα μου εχει βγει μια τεραστια αηδια για δυο ειδη μουσικης,αν ειμαι σε χωρο που μπορω,η αλλαζω με τη μια η αποχωρω..Τα σκυλογκλαμουριαρικα της σαμπανιας και του λουλουδικου,και τα "εντεχνα"..Ζητω συγνωμη αν εθιξα ακουσματα καποιων,εμενα μου υπενθυμιζουν την παρακμη της κουλτουρας κωστοπουλου απο τη μια και τους "αγωνιστες" καλλιτεχνες του παρισιου απο την αλλη..
Κατα τα αλλα,σταθερα παλιο και νεο ροκ,blues,και τωρα τελευταια ανακαλυπτω ξανα τον παλιο μου ερωτα,το μεταλλο..
 
Απάντηση: Re: Η σχέση μας με τη Μουσική σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς

εμενα μου εχει βγει μια τεραστια αηδια για δυο ειδη μουσικης,αν ειμαι σε χωρο που μπορω,η αλλαζω με τη μια η αποχωρω..Τα σκυλογκλαμουριαρικα της σαμπανιας και του λουλουδικου,και τα "εντεχνα"..Ζητω συγνωμη αν εθιξα ακουσματα καποιων,εμενα μου υπενθυμιζουν την παρακμη της κουλτουρας κωστοπουλου απο τη μια και τους "αγωνιστες" καλλιτεχνες του παρισιου απο την αλλη..
.

:award::award:

Μαζι σου..

Και πρωτα απολα τους ''εντεχνους'' του κώλου,που απο την πολλή κλαψομουνιαση τοχουν βουλώσει εντελώς..

Επικροτώ πληρως την άποψη σου πώς το 95% του ''εντεχνου'' ειναι κατ''εικονα και ομοιωση τού σκυλάδικου και μάλιστα εκφράζει μιά εντελώς παρακμιακή νιτροκουλτούρα ,υποτιθεται αντεστραμένη...

Οποτε αν ειχα να διαλεξω με το πιστολι στον κροταφο χιλιες φορές Κιάμος...
 
Λόγω χρόνου και διάθεσης πλέον ακούω κανα δίωρο και αυτό το Σαββατοκύριακο...Από ακούσματα "ανακαλύπτω" τα παλιά (clearwater revival, bob dylan, lynard skynard κλπ) ενώ στο αυτοκίνητο rage against the machine και καμια γκοθιά.
 
δυστυχώς έχει περιοριστεί.
Δεν παύει όμως τις λίγες φορές που θα γίνει ακρόαση να απαλύνει την οργή που νιώθουμε, ενώ τα συναισθήματα είναι πολύ πιό έντονα.
Αντίθετα υπάρχει μεγάλη ανάγκη εξωτερίκευσης, μιά και βρίσκομαι με την κιθάρα στα χέρια πολύ πιό συχνά από όσο πριν.
 
Re: Απάντηση: Η σχέση μας με τη Μουσική σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς

συμφωνιες τού Σοστακόβιτς,επισης που περιέγραφαν έναν αλλον ζόφο,αλλά πού θυμιζει το σήμερα...

Σύμπτωση;
Κι εγώ έχω ξανασκύψει πάνω από τις Συμφωνίες του Σοστακόβιτς ακριβώς για τους ίδιους λόγους.
Κατά τ'άλλα η δεύτερή μου αγάπη, η jazz, έχει περιοριστεί πάρα πολύ και μόνο για solo πιάνο.
Ο κύριος όγκος ακουσμάτων είναι από την Κλασσική (συμφωνίες και μουσική δωματίου) με κάποια μικρή εύλογη έμφαση στα μέρη adagio. Επίσης, για ασαφείς λόγους βιώνω μια αταβιστική (μουσικά) επιστροφή στον Beethoven σε έργα της μουσικής μου νιότης (Συμφωνίες, Κοντσέρτα κλπ).

Πάντως είναι αξιοσημείωτο το πόσο ευρύ είναι το φάσμα των συμπεριφορών. Ενώ κάποιοι αρνούνται τελείως την επαφή με τη μουσική, κάποιοι άλλοι αναζητούν ένα εύθραυστο μεν και εφήμερο (όσο διαρκεί η ακρόαση) παρηγορητικό κουκούλι.
 
Η ακροαση μουσικης με συνοδευε και θα με συνοδευει παντα πιστευω σε καθε περιοδο της ζωης μου.

Σιγουρα,σε καποιες φασεις,οπου μπορει να συντρεχουν αλλα προβληματα,λογικο ειναι ειτε λογω διαθεσης,ή λογω ελλειψης χρονου κτλ,να επηρεαζεται και η σχεση με τη μουσικη,αλλα ειναι λογικο καθως η μουσικη ειναι συναισθηματα,και αν συναισθηματικως δεν ειμαστε ηρεμοι,τοτε παιζει και αυτο το ρολο του.

Προσωπικα εχω παρατηρησει οτι νιωθω πολλες φορες πολυ εντονα συναισθηματα
οταν ακουω μουσικη,ειτε αυτα ειναι πιο γλυκα και ηρεμα,ειτε πιο δυναμικα,ειτε πιο ευχαριστα,ή πιο μελαγχωλικα... και πιστευω οτι ισως φταιει το οτι ειμαι αρκετα κλειστος χαρακτηρας,και μεσω της μουσικης εκφραζονται αυτα που δεν εκφραζω με ευκολια εξω,η που θα ηθελα να εκφρασω αλλα δεν εχω που να τα εκφρασω...

Τωρα τελευταια μου αρεσει και ακουω αρκετα ξενη house/dance/pop λιγο πιο mainstream και ευπεπτη γενικα,ισως να παιζει λιγο ρολο οτι ειμαι σε μια περιοδο ανασφαλειας για το μελλον,τα επαγγελματικα κτλ. και αυτα τα ακουω ευχαριστα και απροβληματιστα.... (?)
 
Η μουσική δεν είναι σαν το φαγητό, ώστε να μου κοπεί η όρεξη. Είναι δομικό στοιχείο της ύπαρξής μου, οπότε δεν αυξομειώνεται η ανάγκη μου για μουσική ακρόαση ανάλογα με τις συνθήκες και τις διαθέσεις. Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό τετράστιχο του Μπρεχτ:
Τον καιρό της φρίκης
Θα τραγουδάμε ακόμα;
Ναι, θα τραγουδάμε!
Το τραγούδι της φρίκης.

Αλληγορικό βεβαίως το ποίημα και μάλλον δεν υποδηλωνει ότι προσαρμόζει κανείς τις αναζητήσεις του στην εποχή. Θα έδινα έμφαση στο "θα τραγουδάμε". Χωρίς να θέλω να λαϊκίσω, στη χώρα μας παλιότερα όλες οι συγκυρίες της ζωής συνοδεύονταν από ταγούδι, ξεκινώντας από το γάμο και καταλήγοντας στο θάνατο με το μοιρολόι.
Πάντως στα Τρίκαλα σήμερα προχωρήσαμε στην επίσημη ίδρυση ενός συλλόγου φίλων της μουσικής και μετά τις "αρχαιρεσίες" τέσσερα νέα ελπιδοφόρα παιδιά έπαιξαν εκπληκτικά κιθάρα και βιολί. Παρά τις συνθήκες. Ή ακριβώ λόγω αυτών!
 
Θα έδινα έμφαση στο "θα τραγουδάμε". Χωρίς να θέλω να λαϊκίσω, στη χώρα μας παλιότερα όλες οι συγκυρίες της ζωής συνοδεύονταν από ταγούδι, ξεκινώντας από το γάμο και καταλήγοντας στο θάνατο με το μοιρολόι.

Εύλογο αυτό, διότι στο τραγούδι ενυπάρχει το καθοριστικό στοιχείο του λόγου (στίχοι) ενώ η μουσική είναι πιο αφηρημένη και επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία στον τρόπο με τον οποίο την προσλαμβάνει και την διυλίζει ο ακροατής.
 
Ambient και ''χάσιμο'' electronica (έως dubstep). Mπάσο, κιθάρα και ντραμς δεν .....

Είναι καθαρά θέμα γεμάτου κεφαλιού αυτή την περίοδο.

Η σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική αποτυπώνει την πραγματικότητα περισσότερο από κάθε άλλο είδος (για μένα πάντα), και το dubstep μπορεί να είναι από τελείως μελωδικό ως τελείως άγριο!(υπάρχει και το deathstep).To μόνο “ελάττωμα” που έχουν αυτά τα ακούσματα είναι ότι κατά βάση είναι μοναχικά, και έτσι δεν προάγουν την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, που κατά την άποψη μου είναι το ζητούμενο αυτή την εποχή…
Δεν ξέρω πια ποιο είδος ή ποια κατάσταση θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτήν την κατεύθυνση

Σίγουρα πάντως ανεξαρτήτως μουσικής ταυτότητας, οι μικρές ανεξάρτητες εταιρείες αποτελούν μια όαση
 
Η μουσική για μένα είναι προέκταση του εγκεφάλου μου..Εαν δεν ακούσω μια μέρα είμαι κλινικά νεκρός..
Και στην τελική πριν από την κρίση δεν ζούσαμε όλοι σε επίγειους παραδείσους...
Αγοράζαμε δίσκους απ το υστέρημά μας και όχι απ το πλεόνασμα...;)