Η σχέση μας με τη Μουσική σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς

Μα πιάνει λίγο πιο συχνά από ότι παλιότερα
Θέλω να απομονώνομαι μερικές ώρες σχεδόν ασκητικά με μινιμαλιστική η κλασική μουσική
 
αν ειναι να μας κοψουν και την μουσικη βρασε οριζα !
ακουω και παντα θα ακουω γιατι πολυ απλα ακουγα και σε ηλικιες που δεν εβγαζα λεφτα οπως ειπε και ενας φιλος παλι απο το στεριμα μου..
 
Λοιπόν: δεν σας καταλαβαίνω.
άκουγα προχθές το The Weight. από τους Band.
ξέρετε, έχω θέμα με τον συγκεκριμένο δίσκο: ήξερα πάντα που μπαίνει το μπάσο, τι ακριβώς παίζει, όταν έμπαιναν τα φωνητικά, μου έβγαζαν τα νύχια και μου έγδερναν το τριχωτό της κεφαλής. ειδικά ο Richard (Manuel), αυτοκτόνησε το πουλάκι μου, μόλις πέρασαν τα high τους, είχαν μαζευτεί και έπαιζαν εδώ κι εκεί σαν καρναβάλι, has-beens, για κάτι σαπιοκοιλιάδες που συνοδεύονταν από σακολέβες με παλαμάρι και στενάχωρο, σε κυριλέ ξενοδοχεία.
Δεν άντεξε, το πουλί μου: μετά από μιά τέτοια συναυλία, πήγε στ αποδυτήρια, και κρεμάστηκε.
Richard, αγάπη μου, κανέναν δεν αγαπούσα όσο εσένα.
το Lonesome Suzie με σκότωσε.
τι να καταλάβουν οι μυρωδιάδες;
και ποιός τους γαμάει, στο τέλος τέλος.

ακούω λοιπόν που λέτε το τελευταίο κουπλέ: είναι εκεί που λέει για την πουτάνα, που έφερε στην ...ακμάζουσα πόλη τη βλεννόρροια.
In Your Face νούμερα!
θα φτύσω στους τάφους σας, καργιόλια!

Catch a cannon ball now
to take me down the line
My bag is sinkin' low
and I do believe it's time.
To get back to Miss Fanny,
you know she's the only one. Who sent me here
with her regards for everyone.


τα regards της Miss Fanny, είναι, φυσικά, η αρρώστεια.
πάρτε να'χετε μουνόσκυλα, σας γαμάω τις βιτρίνες σας ρε, που δεν έχουν θέση για το πρεζόνι και την πουτάνα γιατί σας χαλάνε τη μόστρα, κακό-χρόνο-νά'χετε. υποκριτές.

λοιπόν...sorry: ξέφυγα. :blush:
σ αυτό το κουπλέ, ο Richard είναι στις πολύ μεγάλες του.
είναι αυτός που του δίνει χρώμα.

Θέλεις να ουρλιάξεις.
μπαίνει και το ηλεκτρικό πιάνο από πίσω, πρέπει να είναι ο ίδιος ο Manuel, δε μπορεί να είναι άλλος, ο Garth ήταν μουσικάρα, έπαιζε τα keyboards σαν τον τρελλό επιστήμονα στον Eric Von Stroheim, αλλά εδώ, παίζει κάτι άλλο, σου σκίζει το ταμ-τιριρίμ και νιώθεις σαν ορφανό.

το ακούω μέσα στο μυαλό μου, γιατί, πια, το ξέρω απ έξω.
αλλά δεν το ακούω με τ αυτιά μου.
ο μαλάκας ο Φυσικός, στο Γυμνάσιο, μας έλεγε πως τις συχνότητες, τις ακούμε σχεδόν ακέραια μέχρι, το πολύ, τα 48-50 μας.
κι εγώ, είμαι 57.
και δεν τις ακούω πιά όλες.:icon15:


τέτοια προβλήματα έχω αγαπητοί.
κι όχι τα άλλα που συζητάτε εδώ.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σχέση μας με τη Μουσική σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς

Σύμπτωση;
Κι εγώ έχω ξανασκύψει πάνω από τις Συμφωνίες του Σοστακόβιτς ακριβώς για τους ίδιους λόγους.
Κατά τ'άλλα η δεύτερή μου αγάπη, η jazz, έχει περιοριστεί πάρα πολύ και μόνο για solo πιάνο.
Ο κύριος όγκος ακουσμάτων είναι από την Κλασσική (συμφωνίες και μουσική δωματίου) με κάποια μικρή εύλογη έμφαση στα μέρη adagio. Επίσης, για ασαφείς λόγους βιώνω μια αταβιστική (μουσικά) επιστροφή στον Beethoven σε έργα της μουσικής μου νιότης (Συμφωνίες, Κοντσέρτα κλπ).

Πάντως είναι αξιοσημείωτο το πόσο ευρύ είναι το φάσμα των συμπεριφορών. Ενώ κάποιοι αρνούνται τελείως την επαφή με τη μουσική, κάποιοι άλλοι αναζητούν ένα εύθραυστο μεν και εφήμερο (όσο διαρκεί η ακρόαση) παρηγορητικό κουκούλι.

Με τον Beethoven τοχω παθει και εγώ..

Κουαρτέτα και συχνά την 7η συμφωνια του..Ειδικά αυτή..Το allegretto μου ηχει αλλοιώτικα (ενα περιεργο πράγμα πώς ενα τοσο πολυακουσμένο έργο αλλάζει καθε φορά ''χρωμα'')

Και φυσικά σονάτες για πιάνο.
 
Δεν κοβεται η μουσικη, μονο που τα ακουσματα ισως να επηρρεαζονται καπως.
πχ η ποπ δεν παει κατω τετοιες εποχες, λιγοι και εκλεκτοι επιβιωνουν απο το ειδος.
Εντεχνοι και σκυλαδες ειναι μπαναρισμενοι δια βιου, τι ειχαμε τι χασαμε, αλλοιμονο στους "θαμωνες"...
 
όλος αυτός ο θυμός που με κυριεύει με αίτιο την ηλιθιότητα των ανθρώπων
έπρεπε με κάποιο τρόπο να εκφραστεί,για να μην αρχίσω να δαγκώνω λαρύγγια
μιας και γενικά είμαι ήπιος χαρακτήρας, το έριξα στο rock metal και νιώθω να ξαναζώ μια δεύτερη εφηβική ηλικία με μεγαλύτερη όμως ορμή (για να μην πω μίσος)
Η οργή και το μίσος όμως που νιώθω μου τρώει τα σωθικά με αποτέλεσμα να μην φέρομαι με την ωριμότητα της ηλικίας μου, αλλά με την παρόρμηση ενός 16 χρονου που νιώθει ότι του στέρησαν το μέλλον του
 
Ένα πράγμα με ανησυχεί πάρα πολύ. Όλοι όσοι ακούνε μουσική για την πλάκα τους δεν φαίνεται να χάνουν ποτέ το κέφι τους! Αντιθέτως μάλιστα, έχουν αυξηθεί τα φαινόμενα “να ακούσαμε μουσικούλα να χαλαρώσουμε λιγουλάκι”. Η δε σαβούρα τείνει να αναπαράγεται με απίστευτους ρυθμούς!(Χθες το βράδυ η κυρία Ναταλία μας δίδαξε πάλι με το εκπληκτικό της τοπ 20, Ρέμος, Βανδή , Βίσση, Πλούταρχος, Ραλία, Χατζηγιάννης, Πάριος συνοδευόμενος με πολύ κλάμα, και ένας Μαχαιρίτσας για καπάκι)
Απορώ αυτοί δεν απογοητεύονται ποτέ….

Δεν νιώθω πολύ ευχάριστα όταν βλέπω να χάνουν το πάθος τους άνθρωποι που αποδεδειγμένα παίρνουν την μουσική πολύ σοβαρά,.
Ξέρω ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να γίνονται με το ζόρι. Είναι να σου έρθει!
Αλλά ένα πράγμα θα πω
Θα τους αφήσουμε να αλωνίζουν?
 
το ακούω μέσα στο μυαλό μου, γιατί, πια, το ξέρω απ έξω.
αλλά δεν το ακούω με τ αυτιά μου.
ο μαλάκας ο Φυσικός, στο Γυμνάσιο, μας έλεγε πως τις συχνότητες, τις ακούμε σχεδόν ακέραια μέχρι, το πολύ, τα 48-50 μας.
κι εγώ, είμαι 57.
και δεν τις ακούω πιά όλες.:icon15:


τέτοια προβλήματα έχω αγαπητοί.
κι όχι τα άλλα που συζητάτε εδώ.

Χα χα..Θυμάμαι που το κουβεντιάζαμε στα γενέθλια...
Η μεγαλύτερη μαλακία στην ζωή μου είναι που άρχισα να ψάχνομαι με τις συχνότητες...
Τι το ηθελα; Έχασα μέρος της ακουστικής μου μνήμης.....
Που θα πάει...Αν μας τσακίσει η κρίση θα τα πουλήσω όλα και ίσως ξαναβρώ χαμένα κομμάτια του εαυτού μου....Επιδέξιο κώλο δεν είχα ποτέ..Τι τα ήθελα τα μεταξωτά βρακιά!!
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Η σχέση μας με τη Μουσική σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς

Με τον Beethoven τοχω παθει και εγώ..

Κουαρτέτα και συχνά την 7η συμφωνια του..Ειδικά αυτή..Το allegretto μου ηχει αλλοιώτικα (ενα περιεργο πράγμα πώς ενα τοσο πολυακουσμένο έργο αλλάζει καθε φορά ''χρωμα'')

Και φυσικά σονάτες για πιάνο.

Me too αδερφε...:ernaehrung004:

Τωρα οσον αφορα τη σχεση μου με τη μουσικη.Δεν εχω σταματησει καθολου.
Αλλα δεν ακουω τοσο συχνα πραγματα που ακουγα.Π.χ. απο μαυρα ακουω μονο τα καταμαυρα.
Απο τζαζ τον τελευταιο καιρο μονο ο Μingus μου παει,και απο ευρυτερη ροκ περιεργα πραγματα.Οπως π.χ. ξαναεβαλα να ακουσω το Tilt μετα απο παρα πολυ καιρο και μου φανηκε.....ευκολακι.Εχει να κανει με ψυχολογια.
Εναν ιό που κολλησα οσο καιρο ειμαι εδω μεσα ειναι η κλασσικη.Και τελευταια μου παει πολυ ως ακουσμα.Μπετοβεν και κυριως Ρωσοι.
 
Last edited:
Ειναι παντως σημαντικο (και ποσο μαλλον αυτη την παραξενη περιοδο που διανυουμε) ,οταν καποιος ασχολειται γενικα με καλλιτεχνικα (οχι μονο με μουσικη),να το κανει επειδη του αρεσει,του βγαινει φυσικα,τον γεμιζει και τον κανει να αισθανεται ωραια.Τα καλλιτεχνικα ειναι συναισθηματα και ζωη,και εκφραζονται στους ανθρωπους διαφορετικα,αναλογα τις περιοδους,τις περιστασεις,τη διαθεση και πολλα αλλα.

Ας ειναι οτι θελει αυτο,Ρεμος,Ρεμος... Ο συναισθηματικος κοσμος του καθε ανθρωπου και οι εμπειριες του ειναι διαφορετικες,ουτε εγω συμφωνω με πολλα πραματα εξω,αλλα δε μπορω να μπω και στη ψυχη και το μυαλο του αλλου.
 
Ο Ρεμος και το σινάφι του,δεν έχουν καμία σχέση με την μουσική,πόσο μάλλον με αυτό που ονομάζουμε 'καλλιτέχνης' (i hate this word) ..
Δεν θα τους πάρουμε αγκαλιά..Όλοι αυτοί (μαζί με παρατρεχάμενους,Γεωργανταδες κλπ) είναι υπεύθυνοι για την διαιώνιση του λαμογισμου (sic) στην χώρα...
Ανούσιες επικεφαλίδες που απευθύνονται σε άνοστους βαρυμαγκες με απαίδευτο 'λογισμικό' και σε μελλοντικές κρεβατομουρμούρες που θεωρούν το γήρας κατάντια...
Δυστυχώς για όλους αυτούς,δεν έχει εφευρεθεί ακόμα μποτοξ για τον εγκέφαλο...(Αλλά τι λέω..ξέχασα το Κουρδιστό Πορτοκάλι)
 
Αν μας τσακίσει η κρίση

να πάρει φόρα (η κρίση) και να μας τα...άντε μην πώ τώρα.
έχουμε αντισώματα: ακούμε ένα δίσκο και 'φεύγουμε'.
τα άλλα τα κακόμοιρα, που όλη η ζωή τους είναι η κατανάλωση...αυτά να λυπάσαι -bye-
 
Οντως εξω στην κοινωνια διαμορφωνεται μια κατασταση και καποιες συμπεριφορες,που και η μουσικη (βιομηχανια),παιζει και αυτη μεγαλο ρολο(μαλλον και εσκεμμενα).

Ουτε εγω συμφωνω με πολλα πραματα,αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν ειναι και τοσο απολυτα χαλια και αυτα τα ειδη μουσικης.Παντου υπαρχουν ομορφα πραματα.
 
να πάρει φόρα (η κρίση) και να μας τα...άντε μην πώ τώρα.
έχουμε αντισώματα: ακούμε ένα δίσκο και 'φεύγουμε'.
τα άλλα τα κακόμοιρα, που όλη η ζωή τους είναι η κατανάλωση...αυτά να λυπάσαι -bye-

Να λυπηθώ έναν άστεγο η ένα ανάπηρο παιδάκι το καταλαβαίνω..
Να λυπηθώ όμως κάποιον που αφιέρωσε την ζωή του στο να τρέφεται πνευματικά με σκουπίδια,ενώ είχε τις ευκαιρίες να πάει παραπέρα, με τίποτα...
Γιατί νομίζεις περπατάνε με τα μούτρα κατεβασμένα..Αντισώματα μηδέν...
 
Παντως ηθελα να πω οτι και τις αποψεις μας πρεπει πιστευω να τις λεμε και λιγο πιο μαζεμενα,γιατι αν μπαινει καποιος τωρα εδω για παραδειγμα,που να ακουει αυτα που κατακρινουμε,και διαβασει καποια πραματα,το πιθανοτερο ειναι να ξενερωσει και να βγει απο το forum.
Και δεν ειναι καλο αυτο διοτι το φορουμ εχει παρα πολλα να προσφερει και το θεμα ειναι τους επισκεπτες να τους απορροφαμε και οχι να τους διωχνουμε.

Φιλε Σπυρο προς θεου δε θελω να παρεξηγηθει αυτο που λεω,αλλα επειδη το φορουμ μου εχει προσφερει και θα μου προσφερει πολλα και το εκτιμω γι'αυτο το γραφω αυτο.
 
Παντως ηθελα να πω οτι και τις αποψεις μας πρεπει πιστευω να τις λεμε και λιγο πιο μαζεμενα,γιατι αν μπαινει καποιος τωρα εδω για παραδειγμα,που να ακουει αυτα που κατακρινουμε,και διαβασει καποια πραματα,το πιθανοτερο ειναι να ξενερωσει και να βγει απο το forum.
Και δεν ειναι καλο αυτο διοτι το φορουμ εχει παρα πολλα να προσφερει και το θεμα ειναι τους επισκεπτες να τους απορροφαμε και οχι να τους διωχνουμε.

Φιλε Σπυρο προς θεου δε θελω να παρεξηγηθει αυτο που λεω,αλλα επειδη το φορουμ μου εχει προσφερει και θα μου προσφερει πολλα και το εκτιμω γι'αυτο το γραφω αυτο.

Μην φοβάσαι..δεν θα παρεξηγηθείς αλλά πιο μαζεμένα δεν γίνεται...
Ο καθενας την γνωμη του λεει..
Δεν προσβάλουμε κανέναν..Αυτοί μας προσβάλουν καθημερινά που έχουν χουντικοποιησει όλα τα μέσα..Ούτε ραδιόφωνο δεν μπορούμε να ανοίξουμε πλέον...Playlist ολη την ημέρα..
Τι να απορροφήσουμε;..
Κι άλλο;;

Anyway..Το av club (μουσικά τουλάχιστον) είναι μια όαση..Από τις λίγες (Βάλε και κάποια blog μέσα)...
Από ερήμους έχουμε χορτάσει...
 
Last edited:
Σε καταλαβαινω

Απλα το λεω αυτο,γιατι γενικα ο κοσμος,εχει αναγκη απο σοβαρες και κατασταλλαγμενες αποψεις,και ουσιωδη,αληθινα πραματα,οχι μονο οσον αφορα τη μουσικη,αλλα και τα πολιτικα,τη ζωη,την κοινωνια κτλ.Και αυτα τα βρισκει καποιος στο φορουμ εδω.

Απλα,αυτες οι αποψεις αν δινονται με εναν τροπο καπως επικριτικο,το πιθανοτερο ειναι να μη φερει ισως κατι θετικο,αλλα να δημιουργησει αρνητικο κλιμα.Ενω θα μπορουσε να δοθει με καποιον λιγο διαφορετικο τροπο,δε λεω να γλυφουμε,απλα να κρατησει τον αλλο ουσιαστικα και οχι να τον απομακρυνει.

Καταλαβαινω πως εν βρασμω ψυχης καποια πραματα βγαινουν λιγο ετσι καποιες φορες...αλλα πιστευω οτι ειναι καλο να μη πολυγινεται ετσι.
 
η ελλαδα εχει βγαλει τρομερα πραγματα μαλλον οι ελληνες μουσικοι οπως πχ οι αβατον .. αλλα για την μαζα ειναι παντελος αγνωστοι .. οταν τους προτοακουσα επαθα σοκ! :)) και δεν ειναι μονο αυτοι ενα παραδ. εφερα..
 
οποιος εχει ορεξη και μπει αυτη τη στιγμη σε εναν απο τους καλυτερους
σταθμους της Νεας Υορκης εχουν οργανωσει και μεταδιδουν live τους Acid baby Jesus from Athens - Greece
εδω
http://wfmu.org/

εμεις??