- 17 June 2006
- 49,608
Το hammond με τα χαρακτηριστικά του και τις ιδιαιτερότητές του έδωσε άλλη διάσταση στη μουσική από τα μέσα της δεκαετίας του 1930.
Από την αρχική ιδέα να αντικαταστήσει το εκκλησιαστικό όργανο που το κατάφερε με μεγάλη επιτυχία, πέρασε αργότερα στην σύγχρονη μουσική, δηλαδή στην Jazz του 50 και του 60 και αργότερα στην rock, hard rock μουσική το 1970, με τον χαρακτηριστικό παραμορφωμένο ήχο.
Μια επινόηση του Laurens Hammond που απο σχεδιαστης σε βιομηχανία όπλων σκέφτηκε να κατασκευάσει ένα όργανο με την λογική των περιστρεφόμενων γραναζιών μπροστά από έναν ηλεκτρομαγνήτη.
Τα tonewheels όπως ονομάστηκαν αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμα και σήμερα μια ιδιαίτερη κατηγορία οργάνων που δεν έχουν όμοιά τους τουλάχιστον στον ήχο με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους τα B3, C3, A100 κ.α.,
καθώς διέφεραν σημαντικά τεχνολογικά από τα τρανζίστορ όργανα των vox ή farfisa που ήταν διάσημα επίσης στις δεκαετίες 60 και 70.
Όταν η εταιρεία του Hammond έκλεισε λίγα χρόνια μετά τον θανατό του, πολλές εταιρείες προσπάθησαν να αντιγράψουν τον ήχο ηλεκτρονικά.
Μεταξύ τους η Roland, Yamaha, Korg, Viscount, Crumar, με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία. Τελικά η μπίλια έκατσε στην Suzuki το 1989 που σήμερα κατέχει την ιδιοκτησία του ονόματος και είναι άξιος συνεχιστής.
Η Hammond Suzuki κατάφερε στα τελευταία χρόνια και αντέγραψε πιστά τον ήχο παρουσιάζοντας το 2002 το νέο B3, και αργότερα συνέχεια νεώτερα μοντέλα, όμως όλα πιστά στον αρχικό ήχο.
Η κλωνοποίηση των παλιών τεράστιων Β3 και άλλων οργάνων ήταν τόσο πιστή που σύντομα έγιναν δημοφιλή αν και τα παλιά ορίτζιναλ είναι ακόμα ανάρπαστα αν και πολύ δύσκολο να συντηρηθούν καθώς και οι τεχνικοί είναι λίγοι, αλλά και με τον χρόνο δεν βρίσκονται ανταλλακτικά.
Τα νέα ηλεκτρονικά hammond αντιγράφουν ακόμα και τα εγγενή "προβλήματα" στον ήχο που εκνεύριζαν τον ίδιο τον Χαμμοντ, όπως το κλικ σε κάθε νότα ή τα ηχεία της αντιπαλης εταιρείας Leslie που λάνσαρε τις καμπίνες ηχείων με περιστρεφόμενες κόρνες και γούφερ.
Τελικά όμως ήταν τέτοια η αγάπη των παικτών για αυτά που αργότερα η Leslie συγχωνέυτηκε με την Hammond και σήμερα ο ήχος του Leslie είναι βασικό στοιχείο όπως και το click και το upper percussion.
Η αγάπη μου για το όργανο ήταν μεγάλη, αν και κιθαρίστας, αλλά το κόστος πάντα ήταν απαγορευτικό.
Μετα το 2000 όμως τα όργανα πλέον ήταν μικρότερα, φορητά και πιό προσιτά.
Σχετικά πρόσφατα είχα την τύχη να αποκτήσω ένα Hammond SK2, της σειράς Stage Keyboards δηλαδή hammond που ενσωματώνει και ήχους άλλων οργάνων, όπως πιάνου κλπ.
Αν και ακόμα δεν έχω προοδεύσει σημαντικά στο παρακάτω βίντεο δείχνω τους 10 ήχους που έχω επιλέξει για να περνάω την ώρα μου.
Δεν μπαίνω στο βίντεο αυτό στις λεπτομέρειες του πως συντίθεται ο ήχος (που βασικά γίνεται από 9 σετ από tonewheels που ρυθμίζονται από 9 drawbars και παράγουν διάφορες αρμονικές, βασικές ή άλλης τάξης που αθροίζονται). Ίσως γίνει σε κάποιο επόμενο βίντεο
το Α3
το Β3 με το Leslie
Από την αρχική ιδέα να αντικαταστήσει το εκκλησιαστικό όργανο που το κατάφερε με μεγάλη επιτυχία, πέρασε αργότερα στην σύγχρονη μουσική, δηλαδή στην Jazz του 50 και του 60 και αργότερα στην rock, hard rock μουσική το 1970, με τον χαρακτηριστικό παραμορφωμένο ήχο.
Μια επινόηση του Laurens Hammond που απο σχεδιαστης σε βιομηχανία όπλων σκέφτηκε να κατασκευάσει ένα όργανο με την λογική των περιστρεφόμενων γραναζιών μπροστά από έναν ηλεκτρομαγνήτη.
Τα tonewheels όπως ονομάστηκαν αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμα και σήμερα μια ιδιαίτερη κατηγορία οργάνων που δεν έχουν όμοιά τους τουλάχιστον στον ήχο με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους τα B3, C3, A100 κ.α.,
καθώς διέφεραν σημαντικά τεχνολογικά από τα τρανζίστορ όργανα των vox ή farfisa που ήταν διάσημα επίσης στις δεκαετίες 60 και 70.
Όταν η εταιρεία του Hammond έκλεισε λίγα χρόνια μετά τον θανατό του, πολλές εταιρείες προσπάθησαν να αντιγράψουν τον ήχο ηλεκτρονικά.
Μεταξύ τους η Roland, Yamaha, Korg, Viscount, Crumar, με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία. Τελικά η μπίλια έκατσε στην Suzuki το 1989 που σήμερα κατέχει την ιδιοκτησία του ονόματος και είναι άξιος συνεχιστής.
Η Hammond Suzuki κατάφερε στα τελευταία χρόνια και αντέγραψε πιστά τον ήχο παρουσιάζοντας το 2002 το νέο B3, και αργότερα συνέχεια νεώτερα μοντέλα, όμως όλα πιστά στον αρχικό ήχο.
Η κλωνοποίηση των παλιών τεράστιων Β3 και άλλων οργάνων ήταν τόσο πιστή που σύντομα έγιναν δημοφιλή αν και τα παλιά ορίτζιναλ είναι ακόμα ανάρπαστα αν και πολύ δύσκολο να συντηρηθούν καθώς και οι τεχνικοί είναι λίγοι, αλλά και με τον χρόνο δεν βρίσκονται ανταλλακτικά.
Τα νέα ηλεκτρονικά hammond αντιγράφουν ακόμα και τα εγγενή "προβλήματα" στον ήχο που εκνεύριζαν τον ίδιο τον Χαμμοντ, όπως το κλικ σε κάθε νότα ή τα ηχεία της αντιπαλης εταιρείας Leslie που λάνσαρε τις καμπίνες ηχείων με περιστρεφόμενες κόρνες και γούφερ.
Τελικά όμως ήταν τέτοια η αγάπη των παικτών για αυτά που αργότερα η Leslie συγχωνέυτηκε με την Hammond και σήμερα ο ήχος του Leslie είναι βασικό στοιχείο όπως και το click και το upper percussion.
Η αγάπη μου για το όργανο ήταν μεγάλη, αν και κιθαρίστας, αλλά το κόστος πάντα ήταν απαγορευτικό.
Μετα το 2000 όμως τα όργανα πλέον ήταν μικρότερα, φορητά και πιό προσιτά.
Σχετικά πρόσφατα είχα την τύχη να αποκτήσω ένα Hammond SK2, της σειράς Stage Keyboards δηλαδή hammond που ενσωματώνει και ήχους άλλων οργάνων, όπως πιάνου κλπ.
Αν και ακόμα δεν έχω προοδεύσει σημαντικά στο παρακάτω βίντεο δείχνω τους 10 ήχους που έχω επιλέξει για να περνάω την ώρα μου.
Δεν μπαίνω στο βίντεο αυτό στις λεπτομέρειες του πως συντίθεται ο ήχος (που βασικά γίνεται από 9 σετ από tonewheels που ρυθμίζονται από 9 drawbars και παράγουν διάφορες αρμονικές, βασικές ή άλλης τάξης που αθροίζονται). Ίσως γίνει σε κάποιο επόμενο βίντεο
το Α3
το Β3 με το Leslie
Last edited:
