ιλιγγιώδεις οκτάβες...

[Skakinen]

Τον νεαρό Ουκρανό Alexei Grynyuk που παίζει την Σονάτα του Liszt δεν τον έχω ακουστά.
Ούτε μπορώ να σχολιάσω την προσέγγισή του στο έργο.
Τεχνικά πάντως (απ'ότι φαίνεται στο σύντομο απόσπασμα) είναι απίστευτος.
Μα τί κάνει αυτό το αριστερό του...!!!;;;

 

[BIOS]

Που να δεις τον Σούρλα όταν πληκτρολογεί θυμωμένος...

 

[buffos]

Απο την εμπειρία μου στο όργανο και την τραγική έλλειψη τεχνικής μπορώ να σου πω τα εξής.

Το βασικό μυστικό είναι να έχεις πάρα πολύ καλό δάσκαλο σε μικρή ηλικία.
Η αλήθεια είναι οτι η τεχνική είναι πολύ συγκεκριμένη και το σημαντικό κομμάτι είναι η απομόνωση του καρπού απο τα δάχτυλα. Αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το πετύχεις μικρός. Μετά άδικος κόπος.
Μετά τα πράγματα είναι πραγματικά εύκολα. Όταν παίζει κυριολεκτικά δεν σκέφτεσαι. Είναι απόλυτα αυτοματοιποιημένα τα πράγματα. Ξεκινάς απο χαμηλές ταχύτητες και το θέμα είναι να το φτάσεις στο σημείο να μην σκέφτεσαι ΚΑΘΟΛΟΥ. Μετά είναι ποιό εύκολο απο όσο νομίζεις. Βασικά δεν χρειάζεσαι καν να βλέπεις.

Αυτό που μπορεί να ξεχωρίσει ένα καλό απο ένα μεγάλο πιανίστα είναι άλλα πράγματα. Σε τέτοιου είδους κομμάτια (show off) το σημαντικό κομμάτι είναι η τεχνική. Να πετύχεις καθαρό ήχο, μέσα στους χρόνους.

Οι μεγάλες διαφορές είναι σε πιο μουσικά κομμάτια (και δεν εννοώ μελωδικά)
Πχ άκουσε το Well tempered Clavier (JSBACH). Εκεί θα δεις πραγματικά ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ διαφορές στις ερμηνείες που έχουν να κάνουν με την ουσιαστική μουσική παιδεία του κάθε ερμηνευτή και την προσέγγιση του στο έργο.
Ακουσε πχ Gould και Fisher. Νομίζεις οτι ακούς άλλο έργο.

Συνοψίζοντας η τεχνική είναι κάτι που το αποκτάς τα πρώτα χρόνια, και η ερμηνεία μετά. Δυστηχώς αν περάσουν τα πρώτα χρόνια.. ειναι αργά πλέον και το ταβάνι έχει πλεόν καθοριστεί.

 

[Busoni]

Oσο αφορά στην τεχνική, στον πιανίστα φαίνεται καθαρά πώς κινεί τα δάκτυλά του: από τους ώμους! Αυτή είναι τεχνική που εισήγαγε ο Liszt και χρησιμοποιείται και σημερα.

Βuffos και ο Liszt ''μουσικός" είναι... απλά απαιτεί και δεξιοτεχνία. Δες για παράδειγμα τις Υπερβατικές Σπουδές ή το Totentanz. Μνημειώδη έργα με αντίστοιχες τεχνικές απαιτήσεις. Και δεν είναι καθόλου show-off. Το show-off ειναι θέμα του εκτελεστή κι όχι του συνθέτη. Για παράδειγμα, ένας εκτελεστής με ιδιαίτερη μουσική παιδεία θα δείξει στον ακροατή οτι ο Liszt είναι απαιτητικός...ένας άλλος χωρίς μουσική παιδεια θα δείξει οτι ο Liszt είναι φοβερές οκτάβες, συγχορδίες με 20 δάκτυλα, ταχύτατες κλίμακες, glissandi κλπ κλπ

Τεχνική αποκτάς όποτε θέλεις... Απλά ειναι δυσκολότερο αν εχεις αρχίσει με λάθος τρόπο. Η ερμηνεία ειναι θέμα παιδείας και, φυσικά, ηλικίας.

 

[Skakinen]

Αυτό που μπορεί να ξεχωρίσει ένα καλό απο ένα μεγάλο πιανίστα είναι άλλα πράγματα. Σε τέτοιου είδους κομμάτια (show off) το σημαντικό κομμάτι είναι η τεχνική. Να πετύχεις καθαρό ήχο, μέσα στους χρόνους.

Ένσταση και από μένα στο περί show off κομματιού.
Απλώς υπάρχουν και κάποια μουσικά έργα στα οποία για να υπάρξει απόπειρα ''ερμηνείας'' (δηλαδή σοβαρής προσέγγισης) απαραίτητη προϋπότίθεση είναι να έχουν λυθεί ΟΛΑ τα προβλήματα τεχνικής του πιανίστα.
Οι Υπερβατικές Σπουδές του Liszt (και η Σονάτα) είναι κάποια από τα έργα αυτά.
Συμφωνώ με τον Σωτήρη ότι το show-off ειναι θέμα του εκτελεστή κι όχι του συνθέτη.

 

[buffos]

Είναι καλό που διαφωνούμε. Απλά η άποψη μου είναι οτι μεγάλοι όντως μουσικοί που ήταν μεγάλοι πιανίστες έχουν τεράστιες δόσεις showoff. Αυτό συμβαίνει και στον Liszt και στον Rachmaninov. Μην μου πει κανείς οτι αυτοί οι δύο ειδικά δεν είναι γεμάτοι απο showoff στις παρτιτούρες τους.Δεν σημαίνει οτι δεν έχουν ερμηνευτικές δυσκολίες τέτοια κομμάτια.
Το ακριβώς αντίθετο είναι ο Bach. Τεράστια ερμηνευτικά περιθώρια με μικρές σχετικά τεχνικές απαιτήσεις.
Τώρα στα περι τεχνικής και αν μπορείς μεγάλος να αποκτήσεις, έχω τις επιφυλάξεις μου. Είχα την ατυχία να έχω 2 ταυτόχρονα προβλήματα. Δάσκαλο που δεν ήξερε να διδάξει τεχνική σε ένα 4τράχρονο και ταυτόχρονα πολύ καλό μουσικό αυτί (το δεύτερο δυστυχώς ήταν πρόβλημα διοτί κάλυπτε μέχρι κάποια ηλικία το πρόβλημα της τεχνικής).

Όταν κάποια στιγμή αποφάσισα να αλλάξω δάσκαλο (πολύ αργά πλέον στην πρώτη ανωτέρα) ήταν αργά. Όσες προσπάθειες και να κάνεις μπαλώνεις απλά προβλήματα. Βέβαια εκτός εξαιρέσεων και με λάθος τεχνική μπορείς να παίξεις τα πάντα, απλά χρειάζεσαι πολλαπλάσιο χρόνο για να φτάσεις στο ποθητό αποτέλεσμα.

 

[Skakinen]

Είναι καλό που διαφωνούμε. Απλά η άποψη μου είναι οτι μεγάλοι όντως μουσικοί που ήταν μεγάλοι πιανίστες έχουν τεράστιες δόσεις showoff. Αυτό συμβαίνει και στον Liszt και στον Rachmaninov. Μην μου πει κανείς οτι αυτοί οι δύο ειδικά δεν είναι γεμάτοι απο showoff στις παρτιτούρες τους.Δεν σημαίνει οτι δεν έχουν ερμηνευτικές δυσκολίες τέτοια κομμάτια.

Γενικά συμφωνώ μ'αυτό.
Ειδικά ο Rachmaninov συχνά έγραφε συγχορδίες που μόνο το δικό του χέρι μπορούσε να πιάσει.

 

[dionisp]

Για μένα υπάρχει μια απλή αλήθεια:
"το πιάνο επί της αρχής του είναι ένα εύκολο όργανο αλλά οι πιανίστες ταλαιπωρούνται λόγω δύσκολου ρεπερτόριου"