Ιοί

Status
Not open for further replies.
Οκ, τοτε ισχυει αυτο που ανεφερα. Δεν τρωμε-ακουμπαμε ματια-στομα-ματια-μυτη πριν πλυνουμε χερια. Ο ιος δεν εισερχεται στο στρωμα διαμεσου του δερματος, οποτε δεν υπαρχει κινδυνος μολυνσης απλα ακουμπωντας ενα μολυσμενο αντικειμενο. Απο εκει και περα, ελαχιστοποιουμε τα παρε δωσε χρηματος με συναλλαγες με ανεπαφες καρτες - κινητο.

Αν τωρα εχουμε υποψιν μας καποια πολυ hardcore περιπτωση (τι να πω; εβηξε φορεας πανω σε χαρτονομισμα και μετα μας το εδωσε), ψεκαστε το με οινοπνευμα. Αλλα και παλι, υπερβολικο μου φαινεται.
 
Eυχαριστω για την απαντηση φιλε.

Εννοω κολλες που ερχονται γραμενες απο διαφορα ατομα, με το χερι... :confused:

Ειδαλως εχω σκεφτει γαντια γιατι με τα γαντια δεν πιανεις το προσωπο σου.
 
  • Like
Reactions: kosmous
Στην αρχη της πανδημιας ειχαν γινει καποιες μελετες για τον χρονο επιβιωσης του ιου πανω σε διαφορετικες επιφανειες/υλικα. Τα αποτελεσματα θυμαμαι οτι ηταν αρκετα τρομακτικα (σε καποιες περιπτωσεις ηταν μερες), αλλα ηταν η αρχη οταν δεν ξεραμε πολλα πραγματα. Στην πορεια, η επιστημονικη κοινοτητα κατεληξε οτι ο κυριος τροπος μολυνσης ηταν τα droplets. Επομενως, θα ελεγα οτι αν δεν χρησιμοποιησεις τις κολλες αυτες ως περιτυλιγμα φαγητου ή αν δεν σνιφαρεις κοκα :D απο πανω τους, νομιζω εισαι αρκετα ασφαλης, ακολουθωντας το βασικα μετρα προστασιας που ανεφερα.

Το πιο ενδιαφερον και ταυτοχρονα ευκολα προσβασιμο απο το ευρυ κοινο αρθρο που εχω διαβασει τους τελευταιους μηνες ειναι το 3C epiphany του economist.

Στο κανω copy paste

WHEN THE Diamond Princess, a cruise ship suffering from an outbreak of covid-19, arrived in Japan in February, it seemed like a stroke of bad luck. A small floating petri dish threatened to turn the Japanese archipelago into a big one. In retrospect, however, the early exposure taught the authorities lessons that have helped make Japan’s epidemic the mildest among the world’s big economies, despite a recent surge in infections. In total 2,487 people have died of the coronavirus in Japan, just over half the number in China and fewer people than on a single day in America several times over the past week. Japan has suffered just 18 deaths per million people, a higher rate than in China, but by far the lowest in the G7, a club of big, industrialised democracies. (Germany comes in second, at 239.) Most strikingly, Japan has achieved this success without strict lockdowns or mass testing—the main weapons in the battle against covid-19 elsewhere.

“From the beginning we did not aim at containment,” says Oshitani Hitoshi, a virologist who sits on an expert panel advising the government. That would require identifying all possible cases, which is not feasible in a country of Japan’s size when the majority of infections produce mild or no symptoms, argues Mr Oshitani: “Even if you test everyone once per week, you’ll still miss some.” Japan performs the fewest tests in the G7: an average of 270 a day for every million people, compared with 4,000 or so in America and Britain (see chart).

Instead, the government tried to apply the lessons of the Diamond Princess. After trained quarantine officers and nurses were infected aboard the ship, despite following protocols for viruses that spread through droplets, Mr Oshitani’s team concluded that the virus spread through the air. As early as March, Japanese officials began warning citizens to avoid the san-mitsu or “3Cs”: closed spaces, crowded places and close-contact settings. The phrase was blasted across traditional and social media. Surveys conducted in the spring found that a big majority were avoiding 3C settings. The publishing house Jiyukokuminsha recently declared it “buzzword of the year” for 2020.

The Diamond Princess also inspired an early focus on clusters. The government set up a cluster-busting taskforce in March.
These insights allowed the authorities to make granular distinctions about risks, opting for targeted restrictions rather than swinging between the extremes of strict lockdowns and free-for-all openings. Nishimura Yasutoshi, the minister overseeing the government’s response to covid-19, carries a device that monitors carbon dioxide to measure the quality of ventilation during his meetings. (The room where he and your correspondent meet registers 506 parts per million, safely below the threshold of 1000 ppm that indicates poor air flow. The interview takes place across a large table, behind plastic shields and with face masks on.)
Researchers deployed Fugaku, the world’s fastest supercomputer, to model different situations. Crowded subways pose little risk, if windows are open and passengers wear masks, Mr Nishimura insists. Sitting diagonally, rather than directly across from each other can reduce the risk of infection by 75%. Movie theatres are safe, “even if viewers are eating popcorn and hot dogs”, Mr Nishimura says. While most cinemas in the West are closed, “Demon Slayer”, a new animeflick, has been playing to full houses in Japan, becoming the country’s second-highest grossing film ever. In addition to the 3Cs, the Japanese government warns of five more specific dangers: dinner parties with booze; drinking and eating in groups of more than four; talking without masks at close quarters; living in dormitories and other small shared spaces; and using changing or break rooms.
Of course, these insights would have been for naught if ordinary people had ignored them. But Japanese heeded the government’s advice to stay home and to quarantine if showing any symptoms of the coronavirus, even though these admonitions carried no legal force. “Sometimes we are criticised for being an overly homogeneous society, but I think it played a positive role this time,” Mr Nishimura says. And already spick-and-span Japan became even more punctilious about hygiene. While Americans argued over whether face coverings were an assault on personal freedom, Japanese lined up outside Uniqlo for the release of its new line of masks. During the first ten weeks of flu season this autumn, Japan saw just 148 cases of common influenza, or less than 1% of the five-year average for the same period (17,000).

Better yet, although the population of Japan is disproportionally elderly, and therefore potentially more vulnerable to covid-19, it is also very healthy. Only 4.2% of Japanese adults are obese, a condition known to make the disease more lethal. That is the lowest rate in the OECD and a tenth of America’s. Japan also has a good health-care system, with universal coverage and lots of well-equipped hospitals. It even had lots of already trained contact-tracers, part of an established public-health network dating back to the 1930s.

These advantages clearly have their limits. The virus has spread rapidly in recent weeks, reaching record highs in terms both of daily cases and daily deaths. The government has had to dispatch medical personnel from the Self-Defence Forces to shore up hospitals in the worst-hit spots. But at the same time it has discouraged caution with a scheme that subsidises domestic tourism and meals out, in an effort to help the economy. Although this seems to have contributed to covid-19’s recent spread, the government has only curbed it rather than scrapping it. And cold weather is now pushing people into 3C spaces, as it has been across the northern hemisphere. But in Japan, at least, the recent growth in the number of cases has started from a dramatically lower base. ■
 
  • Like
Reactions: Cicadelic Ranger
Στην αρχη της πανδημιας ειχαν γινει καποιες μελετες για τον χρονο επιβιωσης του ιου πανω σε διαφορετικες επιφανειες/υλικα. Τα αποτελεσματα θυμαμαι οτι ηταν αρκετα τρομακτικα (σε καποιες περιπτωσεις ηταν μερες), αλλα ηταν η αρχη οταν δεν ξεραμε πολλα πραγματα. Στην πορεια, η επιστημονικη κοινοτητα κατεληξε οτι ο κυριος τροπος μολυνσης ηταν τα droplets. Επομενως, θα ελεγα οτι αν δεν χρησιμοποιησεις τις κολλες αυτες ως περιτυλιγμα φαγητου ή αν δεν σνιφαρεις κοκα :D απο πανω τους, νομιζω εισαι αρκετα ασφαλης, ακολουθωντας το βασικα μετρα προστασιας που ανεφερα.

Το πιο ενδιαφερον και ταυτοχρονα ευκολα προσβασιμο απο το ευρυ κοινο αρθρο που εχω διαβασει τους τελευταιους μηνες ειναι το 3C epiphany του economist.

Στο κανω copy paste

WHEN THE Diamond Princess, a cruise ship suffering from an outbreak of covid-19, arrived in Japan in February, it seemed like a stroke of bad luck. A small floating petri dish threatened to turn the Japanese archipelago into a big one. In retrospect, however, the early exposure taught the authorities lessons that have helped make Japan’s epidemic the mildest among the world’s big economies, despite a recent surge in infections. In total 2,487 people have died of the coronavirus in Japan, just over half the number in China and fewer people than on a single day in America several times over the past week. Japan has suffered just 18 deaths per million people, a higher rate than in China, but by far the lowest in the G7, a club of big, industrialised democracies. (Germany comes in second, at 239.) Most strikingly, Japan has achieved this success without strict lockdowns or mass testing—the main weapons in the battle against covid-19 elsewhere.

“From the beginning we did not aim at containment,” says Oshitani Hitoshi, a virologist who sits on an expert panel advising the government. That would require identifying all possible cases, which is not feasible in a country of Japan’s size when the majority of infections produce mild or no symptoms, argues Mr Oshitani: “Even if you test everyone once per week, you’ll still miss some.” Japan performs the fewest tests in the G7: an average of 270 a day for every million people, compared with 4,000 or so in America and Britain (see chart).

Instead, the government tried to apply the lessons of the Diamond Princess. After trained quarantine officers and nurses were infected aboard the ship, despite following protocols for viruses that spread through droplets, Mr Oshitani’s team concluded that the virus spread through the air. As early as March, Japanese officials began warning citizens to avoid the san-mitsu or “3Cs”: closed spaces, crowded places and close-contact settings. The phrase was blasted across traditional and social media. Surveys conducted in the spring found that a big majority were avoiding 3C settings. The publishing house Jiyukokuminsha recently declared it “buzzword of the year” for 2020.

The Diamond Princess also inspired an early focus on clusters. The government set up a cluster-busting taskforce in March.
These insights allowed the authorities to make granular distinctions about risks, opting for targeted restrictions rather than swinging between the extremes of strict lockdowns and free-for-all openings. Nishimura Yasutoshi, the minister overseeing the government’s response to covid-19, carries a device that monitors carbon dioxide to measure the quality of ventilation during his meetings. (The room where he and your correspondent meet registers 506 parts per million, safely below the threshold of 1000 ppm that indicates poor air flow. The interview takes place across a large table, behind plastic shields and with face masks on.)
Researchers deployed Fugaku, the world’s fastest supercomputer, to model different situations. Crowded subways pose little risk, if windows are open and passengers wear masks, Mr Nishimura insists. Sitting diagonally, rather than directly across from each other can reduce the risk of infection by 75%. Movie theatres are safe, “even if viewers are eating popcorn and hot dogs”, Mr Nishimura says. While most cinemas in the West are closed, “Demon Slayer”, a new animeflick, has been playing to full houses in Japan, becoming the country’s second-highest grossing film ever. In addition to the 3Cs, the Japanese government warns of five more specific dangers: dinner parties with booze; drinking and eating in groups of more than four; talking without masks at close quarters; living in dormitories and other small shared spaces; and using changing or break rooms.
Of course, these insights would have been for naught if ordinary people had ignored them. But Japanese heeded the government’s advice to stay home and to quarantine if showing any symptoms of the coronavirus, even though these admonitions carried no legal force. “Sometimes we are criticised for being an overly homogeneous society, but I think it played a positive role this time,” Mr Nishimura says. And already spick-and-span Japan became even more punctilious about hygiene. While Americans argued over whether face coverings were an assault on personal freedom, Japanese lined up outside Uniqlo for the release of its new line of masks. During the first ten weeks of flu season this autumn, Japan saw just 148 cases of common influenza, or less than 1% of the five-year average for the same period (17,000).

Better yet, although the population of Japan is disproportionally elderly, and therefore potentially more vulnerable to covid-19, it is also very healthy. Only 4.2% of Japanese adults are obese, a condition known to make the disease more lethal. That is the lowest rate in the OECD and a tenth of America’s. Japan also has a good health-care system, with universal coverage and lots of well-equipped hospitals. It even had lots of already trained contact-tracers, part of an established public-health network dating back to the 1930s.

These advantages clearly have their limits. The virus has spread rapidly in recent weeks, reaching record highs in terms both of daily cases and daily deaths. The government has had to dispatch medical personnel from the Self-Defence Forces to shore up hospitals in the worst-hit spots. But at the same time it has discouraged caution with a scheme that subsidises domestic tourism and meals out, in an effort to help the economy. Although this seems to have contributed to covid-19’s recent spread, the government has only curbed it rather than scrapping it. And cold weather is now pushing people into 3C spaces, as it has been across the northern hemisphere. But in Japan, at least, the recent growth in the number of cases has started from a dramatically lower base. ■

Eυχαριστω Avpap... Ουφφφφφ εχει πεσει πανικος. Θα πaρω (οπως πaντa) τις προφυλαξεις μου; και ολα θα συνεχισουν κανονικα.
 
Ο κ. Θωμαΐδης ανέφερε, σχετικά με τα λύματα στην Αττική, πως «τα αποτελέσματα της προηγούμενης εβδομάδας έδειξαν μια μείωση 27%, η οποία όμως θα πρέπει να συνεχιστεί και αυτή την εβδομάδα». Ωστόσο, είναι ακόμα πρόωρο να συζητάμε για το Πάσχα.

Ο καθηγητής εξήγησε πως χρειάζεται να αναλυθούν τα δείγματα και την ερχόμενη Δευτέρα για να παρατηρηθεί αν αυτή η μείωση θα είναι επιτέλους τάση. «Πρέπει να δούμε μια τάση ύφεσης για να μπορέσουμε να αισιοδοξούμε.»

Τόνισε, δε, πως στο τέλος αυτή της εβδομάδας θα γνωρίζουμε πώς πήγε η εβδομάδα και αν υπάρχει τάση μείωσης. Παραμένει, παρόλα αυτά, υψηλό το φορτίο στην Αττική.

Ο καθηγητής υποστήριξες πως θα χρειαστούμε όλο τον Απρίλιο για να «κατέβει» το κύμα.

Μέχρι τέλος του μηνός, όμως, η εικόνα θα έχει ξεκαθαρίσει αρκετά, προσέθεσε ο κ. Σκουτέλης.
 


Για όσους έχουν κάνει το αντιγριπικό


Έρευνα:
Το αντιγριπικό βοήθησε και στον κορονοϊό
Μαύρου Όλγα
26/03/2021

Φέτος η παρουσία της γρίπης είναι σχεδόν μηδενική στην Ελλάδα και πολλοί άνθρωποι (κυρίως άνω των 55) λένε “άδικα το κάναμε το εμβόλιο, χαράμι πήγε”, καθώς η γρίπη δεν εξαπλώθηκε λόγω των μέτρων που ελήφθησαν για τον κορονοϊό –διαφορετικά σκοτώνει 150-200 άτομα το χρόνο. Ομως νεότερη έρευνα από τις ΗΠΑ δείχνει ότι όσοι εμβολιάσθηκαν φέτος ίσως, προστατεύθηκαν και από τον κορονοϊό με άγνωστο μηχανισμό.

Οι εμβολιασθέντες που κόλλησαν τον κορονοϊό φαίνεται πως είχαν 50% περισσότερες πιθανότητες να μη χρειασθούν νοσηλεία και 40% πιθανότητες να μη χρειασθούν διασωλήνωση. Οι ειδικοί διερευνούν τώρα με ποιο ανοσολογικό μηχανισμό μπορεί να προστάτευσε τα εμβολιασμένα άτομα το αντιγριπικο εμβόλιο, χωρίς όμως να μπορούν να αποκλείσουν και άλλα ενδεχόμενα.

Για παράδειγμα, οι εμβολιασμένοι ανήκουν κατά κανόνα σε ευπαθείς ομάδες με υποκείμενα νοσήματα και κατά συνέπεια προσέχουν περισσότερο, οπότε ίσως τα πήγαν καλύτερα επειδή δεν εκτέθηκαν σε βαρύ ιικό φορτίο ή πήγαν πιο γρήγορα στο γιατρό όταν διαπίστωσαν ότι είναι φορείς.Όσοι είχαν εμβολιασθεί κατά της γρίπης, πάντως, όταν μολύνθηκαν από κορονοϊό, εμφάνισαν λιγότερες επιπλοκές εξαιτίας του, κι ας ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν συστήνουν λοιπόν ότι «ακόμη και τώρα, παρότι η φετινή περίοδος γρίπης βρίσκεται προς το τέλος της και ο κίνδυνος μόλυνσης από τον ιό της γρίπης είναι μικρός, θα ήταν καλό τα άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί για τη γρίπη να σπεύσουν να λάβουν το αντιγριπικό εμβόλιο». Οι ειδικοί από το προαναφερόμενο πανεπιστήμιο εξέτασαν συγκεκριμένα την πορεία 27.000 ασθενών που διαγνώσθηκαν θετικοί στον κορονοϊό μεταξύ του Μαρτίου και του Ιουλίου του 2020.

Έρευνα
Από τα σχεδόν 13.000 άτομα που είχαν λάβει το εμβόλιο της γρίπης, το 4% διαγνώσθηκε τελικά με COVID-19. Από τα 14.000 άτομα που δεν είχαν λάβει το εμβόλιο της γρίπης, διαγνώσθηκε θετικό το 5%. Οι ερευνητές έψαξαν να δουν αν επέδρασε η ηλικία, τα υποκείμενα νοσήματα, το κάπνισμα, το πάχος και άλλοι παράγοντες για αυτή τη διαφορά του 1%. Ομως διαπίστωσαν ότι δεν έπαιξε ρόλο τίποτα από αυτά.

Εν συνεχεία διερεύνησαν αν όσοι εμβολιασμένοι (για γρίπη) διαγνώσθηκαν με κορονοϊό είχαν την ίδια πορεία στην ασθένεια με τους μη εμβολιασμένους. Δεν είχαν. Οι εμβολιασμένοι χρειάσθηκαν νοσηλεία σε πολύ μικρότερο ποσοστό από τους μη εμβολιασμένους συνασθενείς τους και διασωληνώθηκαν επίσης σε μικρότερο ποσοστό. Επίσης όταν χρειάσθηκαν νοσηλεία, έμειναν στο νοσοκομείο κατά 70% λιγότερες ημέρες. Ομως όσοι εμβολιασθέντες τελικά χρειάσθηκαν διασωλήνωση απεβίωσαν στο ίδιο ποσοστό με τους μη εμβολιασθέντες.


Συνημμένη η έρευνα στην πρωτότυπη δημοσίευση.
 

Attachments

  • Like
Reactions: ecodrifter
Η Ελλάδα έχει εμβολιάσει ήδη μερικώς το 11% του ενήλικου πληθυσμού της. Από αυτούς οι μισοί είναι πλήρως εμβολιασμένοι.
Η συζήτηση πρέπει να γίνει σχετικά με τις ηλικίες που εμβολιάζονται. Εμβολιάζεις μεν τα άτομα με ας πούμε τάση προς τον ιό (μεγαλύτερες ηλικίες, με προυπάρχωντα νοσήματα) αλλά δεν εμβολιάζεις αυτούς που κυριώς τον μεταφέρουν (νεότερους) λόγω κινητικότητας.
Άρα θα πρέπει να δούμε ας πούμε πότε θα φτάσει στο 30-40% ο πλήρης εμβολιασμός στους νεότερους.
 
Οι πιο ηλικωμενοι εχει αποδειχθει οτι πεθαινουν πιο ευκολα.

Αυτος ειναι ο παραγοντας που εκανε παγκοσμιως ολα τα εθνη να εμβολιαζουν τον πληθυσμο απο τους γηραιοτερους στους νεωτερους.

Επιπλεον ακομα δεν εχει αποδειχθει οτι οσοι ειναι εμβολιασμενοι μεταδιδουν λιγοτερο τον ιο οταν νοσουν ακομα και οντας ασυμπτωματικοι.
 
Το γνωρίζω, δεν διαφωνώ στην προτεραιότητα. Επισημαίνω όμως το ότι λόγω κινητηκότητας μεταδίδουν περισσότερο τον ιό, οι νεότεροι. Άρα με τον εμβολιασμό θα πεθάνουν λιγότεροι, αν δεχθούμε πως οι μεγαλύτεροι λόγω μειωμένης κινητικότητας έχουν την δυνατότητα, την ικανότητα και το κουράγιο να αποκλειστούν περισσότερο.
 
.

Επιπλεον ακομα δεν εχει αποδειχθει οτι οσοι ειναι εμβολιασμενοι μεταδιδουν λιγοτερο τον ιο οταν νοσουν ακομα και οντας ασυμπτωματικοι.
Νομίζω ότι αυτό είναι θέμα χρόνου να αποδειχθεί. Υπάρχουν πια ισχυρές ενδείξεις ότι οι εμβολιασμένοι αν νοσησουν, νοσούν λιγότερο και μεταδίδουν λιγοτερο. Και είναι λογικό. Αν φτερνίζεσαι μεταδίδεις πολύ περισσότερο σε σχέση με με αυτόν που έχει μικρότερο φορτίο και δεν φτερνίζεται.
 
  • Like
Reactions: avpap

Κοροναϊός στη Μαλεσίνα: 15 οι νεκροί​


Ο Δήμος Λοκρών πληρώνει βαρύ φόρο σε αυτή την πανδημία με συνολικά 24 απώλειες εκ των οποίων οι 22 είναι μέσα στο Μάρτιο​

Ανεβαίνει συνεχώς η μακάβρια λίστα του θανάτου από κοροναϊό στη Φθιώτιδα και στη Λοκρίδα, καθώς το πρωί του Σαββάτου έγινε γνωστός ο θάνατος μίας 80χρονης από τη Μαλεσίνα.
Η άτυχη γυναίκα βρισκόταν και σε αιμοκάθαρση και ο κοροναϊός της δημιούργησε μεγαλύτερα προβλήματα κόβοντας το νήμα της ζωής της. Επρόκειτο για το 15ο θύμα της covid-19 στη Μαλεσίνα, μια περιοχή που χτυπήθηκε με σφοδρότητα σε αυτό το 3ο κύμα.
Ωστόσο στο σύνολο του ο Δήμος Λοκρών πληρώνει βαρύ φόρο σε αυτή την πανδημία με συνολικά 24 απώλειες εκ των οποίων οι 22 είναι μέσα στο Μάρτιο! Για πολλούς, ο γάμος της 21ης Φεβρουαρίου με τους 30 καλεσμένους μέσα στην εκκλησία και τους 200 απ’ έξω χωρίς μέτρα προστασίας, ήταν εκείνος που έφερε την έκρηξη κρουσμάτων αλλά και το σκληρό lockdown στη Μαλεσίνα.
«Δεν μπορεί ρε παιδιά 21 να ήταν ο γάμος και 23 να είχαμε 70 κρούσματα» σημειώνει στο Live News ο πατέρας της νύφης, προσθέτοντας ότι «30 άτομα ήταν μέσα και 20-30 άτομα απ’ έξω και επειδή έκανε κρύο έφυγαν», ενώ τόνισε πως δεν έγινε ούτε γλέντι, ούτε είχαν τυπωθεί προσκλήσεις.
Ένας γάμος στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου αλλά και η χαλαρότητα των κατοίκων της περιοχής που μαζεύονταν σε σπίτια και καφενεία προκάλεσε την τεράστια διασπορά. Πλέον σε κάθε σπίτι κι ένας νοσεί.
«Υπήρχε μια χαλάρωση. Υπήρχαν πολλοί αρνητές δεν φορούσαν μάσκα. Τα μαγαζιά που έκλειναν τις κουρτίνες και έβλεπαν τη μπάλα. Κρυφά κρυφά» τονίζουν κάτοικοι της περιοχής.
Πηγή: newsit.gr
 

Στοιχεία ΕΟΔΥ Σάββατο 27/3/2021​

Στοιχεία Ημέρας (σε σχέση με χθες)
  • PCR: 19.538 (+13.627), Rapid: 38.620 (+32.989). Σύνολο: 58.158 (+46.616)
  • Κρούσματα: 3.133 (+1.637). Tα 9 εισαγόμενα.
  • Κρούσματα/(PCR+Rapid): 5,39% (-7,57%)
  • Διασωληνωμένοι: 728 (+21)
  • Θάνατοι: 72 (+19)
Test and Cases.png

Κινούμενοι Μέσοι Όροι 7 ημερών (σε σχέση με ΚΜΟ 7 ημερών Σαββάτου 20/3/2021)
  • PCR: 14.348 (-299), Rapid: 24.936 (+1.845). Σύνολο 39.284 (+1.546)
  • Κρούσματα: 2.441 (+134)
  • Κρούσματα/(PCR+Rapid): 6,21% (+0,1%)
  • Διασωληνωμένοι: 699 (+81)
  • Θάνατοι: 58 (+3)
Positivity Rate.png
 

Πανδημία γρίπης: Τι συνέβη όταν ο κόσμος κουράστηκε από τα μέτρα περιορισμού το 1918


Φανταστείτε ότι οι ΗΠΑ αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν μια θανατηφόρα πανδημία. Η κυβέρνηση θεσπίζει μια σειρά μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης, απαγορεύσεων, lockdown και την υποχερωτική χρήση μάσκας σε μια προσπάθεια να σταματήσει το κύμα θανάτων.



Οι πολίτες ανταποκρίνονται με ευρεία συμμόρφωση αναμειγμένη όμως με κάτι περισσότερο από γκρίνια, δυσφορία, ακόμη και απόλυτη περιφρόνηση. Καθώς οι μέρες μετατρέπονται σε εβδομάδες και οι εβδομάδες μετατρέπονται σε μήνες, η τήρηση των μέτρων σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο γίνεται δυσκολότερη.

Πανδημία γρίπης: Τι συνέβη όταν ο κόσμος κουράστηκε από τα μέτρα περιορισμού το 1918


Η 39η στρατιωτική μονάδα των ΗΠΑ στο Σιάτλ. Φορούσαν μάσκες για την πρόληψη της γρίπης, Δεκέμβριος 1918.



Οι ιδιοκτήτες θεάτρων και χώρων διασκέδασης παραπονούνται για τις οικονομικές τους απώλειες. Οι κληρικοί κλείνουν τις εκκλησίες, ενώ τα γραφεία και τα εργοστάσια επιτρέπεται να παραμείνουν ανοιχτά.

Οι αρμόδιοι διαφωνούν μεταξύ τους εάν τα παιδιά είναι ασφαλέστερα στα σχολεία ή στο σπίτι.





Πολλοί πολίτες αρνούνται να φορέσουν μάσκες, ενώ βρίσκονται σε δημόσιο χώρο. Κάποιοι παραπονούνται ότι είναι άβολες, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να παραβιάζει τις ελευθερίες τους.

Πανδημία γρίπης: Τι συνέβη όταν ο κόσμος κουράστηκε από τα μέτρα περιορισμού το 1918



Στρατιώτες κάνουν γαργάρες με αλατόνερο ως πρόληψη της ισπανικής γρίπης, 24 Σεπτεμβρίου 1918, New Jersey



Όσο οικεία κι αν μας ακούγονται όλα αυτά εν έτει 2021, στην πραγματικότητα αυτή είναι η περιγραφή όσων διαδραματίστηκαν στις ΗΠΑ κατά τη θανατηφόρα πανδημία του 1918. Ο Jonathan Este, γράφοντας στο theconversation, εξηγεί: "Στην έρευνά μου ως ιστορικός της ιατρικής, έχω δει ξανά και ξανά τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η τρέχουσα πανδημία καθρεπτίζει ό,τι βίωσαν οι πρόγονοί μας πριν από έναν αιώνα.

Πανδημία γρίπης: Τι συνέβη όταν ο κόσμος κουράστηκε από τα μέτρα περιορισμού το 1918



Πτέρυγα σε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της ισπανικής γρίπης, στην Ουάσιγκτον, 1918-19. Η πανδημία σκότωσε περίπου 25.000.000 άτομα σε όλο τον κόσμο.



Καθώς η πανδημία COVID-19 μπαίνει στο δεύτερο έτος της, πολλοί άνθρωποι θέλουν να μάθουν πότε η ζωή θα επιστρέψει στο πώς ήταν πριν από τον κορονοϊό. Η ιστορία, φυσικά, δεν είναι ένα ακριβές πρότυπο για το τι ισχύει το μέλλον. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντέδρασαν και διαχειρίστηκαν την προηγούμενη πανδημία θα μπορούσαν να δώσουν το στίγμα για το πώς θα είναι η μετα-πανδημική ζωή αυτή τη φορά".

Άρρωστοι και κουρασμένοι, έτοιμοι για το τέλος της πανδημίας​

Όπως και η COVID-19, η πανδημία της γρίπης του 1918 χτύπησε σκληρά και γρήγορα, από μια χούφτα κρουσμάτων σε μερικές πόλεις οδήγησε τελικά σε ένα ξέσπασμα σε εθνικό επίπεδο στις ΗΠΑ μέσα σε μερικές εβδομάδες. Πολλές κοινότητες προχώρησαν σε συνεχόμενα lockdown σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τον έλεγχο της νόσου.

Πανδημία γρίπης: Τι συνέβη όταν ο κόσμος κουράστηκε από τα μέτρα περιορισμού το 1918


Ασθενής με ισπανική γρίπη σε νοσοκομείο του Αμερικανικού Στρατού. Μάσκες και θάλαμοι χρησιμοποιήθηκαν ώστε η αναπνοή του ενός ασθενή να μην κατευθύνεται προς τον άλλο, 19 Νοεμβρίου 1918.



Αν και οι οδηγίες κοινωνικής αποστασιοποίησης λειτουργούσαν για τη μείωση των κρουσμάτων και των θανάτων, όπως και σήμερα, αποδείχθηκαν συχνά δύσκολο να τηρηθούν. Μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου τότε, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την έναρξη των ισχυρών μέτρων, η πανδημία φάνηκε να τελειώνει καθώς ο αριθμός των νέων μολύνσεων μειώθηκε.

Οι άνθρωποι ανυπομονούσαν να επιστρέψουν στην κανονική τους ζωή. Οι επιχειρήσεις πίεζαν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να τους επιτραπεί να ανοίξουν ξανά. Πιστεύοντας ότι η πανδημία είχε τελειώσει, οι αρχές άρχισαν να ακυρώνουν τα διατάγματα για τη δημόσια υγεία. Η χώρα γύρισε σελίδα προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την οικονομική καταστροφή που είχε προκληθεί από τη γρίπη.

Για τους φίλους, τις οικογένειες και τους συναδέλφους των εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών που είχαν πεθάνει, η μετα-πανδημική ζωή ήταν γεμάτη θλίψη και πόνο.

Σε μια εποχή που δεν υπήρχε ουσιαστικά κρατικό δίχτυ ασφαλείας, φιλανθρωπικές οργανώσεις ξεκίνησαν να παρέχουν πόρους σε οικογένειες που είχαν πληγεί, ή αναλάμβαναν να μεγαλώσουν τα αμέτρητα παιδιά που έμειναν ορφανά από την ασθένεια.

Λαμβάνοντας τις ενδείξεις από τους αρμόδιους που - κάπως πρόωρα - κήρυξαν το τέλος της πανδημίας, οι Αμερικανοί έσπευσαν να επιστρέψουν στις προ-πανδημικές ρουτίνες τους. Συγκεντρώνονταν σε κινηματογραφικές αίθουσες, συσσωρεύονταν σε καταστήματα. Αθλητικές εκδηλώσεις, θρησκευτικές τελετές, και οικογενειακές συγκεντρώσεις, έδειχναν ότι οι περισσότεροι ήταν πρόθυμοι να επιστρέψουν στην παλιά τους ζωή.

Αξιωματούχοι είχαν, ωστόσο, προειδοποιήσει ότι πιθανά κρούσματα και θάνατοι θα συνεχιστούν για τους επόμενους μήνες. Το βάρος της δημόσιας υγείας, βέβαια, δεν στηριζόταν πλέον στην πολιτική αλλά στην ατομική ευθύνη.

Προβλέψιμα, η πανδημία επεκτάθηκε σε ένα τρίτο θανατηφόρο κύμα που διήρκεσε ως την άνοιξη του 1919, με ένα τέταρτο κύμα να χτυπά το χειμώνα του 1920. Μερικοί αξιωματούχοι κατηγόρησαν γι αυτό τους "απρόσεκτους" Αμερικανούς. Άλλοι υποβάθμισαν τα νέα κρούσματα ή έστρεψαν την προσοχή τους σε πιο "ήπια" θέματα δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένων άλλων ασθενειών, επιθεωρήσεων εστιατορίων και αποχέτευσης.

Είναι δύσκολο να τηρήσεις τα μέτρα​

Οι άνθρωποι εκείνης της περιόδου μπορεί να συγχωρεθούν για το ότι δεν κατάφεραν να τηρήσουν τα μέτρα περισσότερο. Πρώτον, ήταν όλοι σε διάθεση να γιορτάσουν το πρόσφατο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ένα γεγονός που ίσως σήμαινε κάτι περισσότερο για την ζωή των Αμερικανών συγκριτικά με την πανδημία.

Πανδημία γρίπης: Τι συνέβη όταν ο κόσμος κουράστηκε από τα μέτρα περιορισμού το 1918


Γιατροί φορούσαν μάσκες για να αποφύγουν τη γρίπη σε στρατιωτικό νοσοκομείο, 19 Νοεμβρίου 1918



Δεύτερον, ο θάνατος από ασθένειες ήταν ένα πολύ μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής ζωής στις αρχές του 20ού αιώνα και μάστιγες όπως η διφθερίτιδα, η ιλαρά, η φυματίωση, ο τυφοειδής, ο κοκκύτης, η οστρακιά και η πνευμονία σκότωναν δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς κάθε χρόνο. Επιπλέον, ούτε η αιτία ή η επιδημιολογία της γρίπης ήταν επαρκώς κατανοητή τότε.

Τέλος, δεν υπήρχαν αποτελεσματικά εμβόλια για να σώσουν τον κόσμο από τις επιπτώσεις της νόσου. Στην πραγματικότητα, ο ιός της γρίπης δεν θα ανακαλυφθεί για άλλα 15 χρόνια και ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο δεν ήταν διαθέσιμο για τον γενικό πληθυσμό πριν το 1945. Δεδομένων των περιορισμένων πληροφοριών που είχαν και των εργαλείων που είχαν στη διάθεσή τους, οι Αμερικανοί υπέμειναν περιορισμούς για χάρη της δημόσιας υγείας. Το περισσότερο που θα μπορούσαν.

Έναν αιώνα αργότερα, και ένα χρόνο μετά την πανδημία COVID-19, είναι κατανοητό ότι οι άνθρωποι και σήμερα είναι ανυπόμονοι να επιστρέψουν στην παλιά τους ζωή. Το τέλος αυτής της πανδημίας αναπόφευκτα θα έρθει, όπως συμβαίνει με κάθε προηγούμενη που έχει βιώσει η ανθρωπότητα.

Αν έχουμε κάτι να μάθουμε από την ιστορία της πανδημίας της γρίπης του 1918, καθώς και από την εμπειρία μας μέχρι στιγμής με την COVID-19, είναι ότι η πρόωρη επιστροφή στην προ-πανδημική ζωή κινδυνεύει να έχει περισσότερα κρούσματα και περισσότερους θανάτους.

Και οι άνθρωποι σήμερα έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με αυτά ενός αιώνα πριν. Έχουμε πολύ καλύτερη κατανόηση της ιολογίας και της επιδημιολογίας. Γνωρίζουμε ότι η κοινωνική αποστασιοποίηση και οι μάσκες λειτουργούν και μάλιστα σώζουν ζωές. Κυρίως όμως έχουμε πολλαπλά ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια που αναπτύσσονται, με τον ρυθμό των εμβολιασμών να αυξάνεται εξίσου εβδομαδιαίως.

Μπορεί κανείς να αποφύγει να κολλήσει κορονοϊό, αφού υπάρχουν όλοι οι ευνοϊκοί παράγοντες καταπολέμησης του.Το να χαλαρώσουν σε μεγάλο βαθμό τα περιοριστικά μέτρα θα μπορούσε να σημαίνει τη διαφορά μεταξύ μιας νέας έξαρσης της νόσου και ενός ταχύτερου τερματισμού της πανδημίας. Η COVID-19 είναι πολύ πιο μεταδοτική από τη γρίπη και πολλές ανησυχητικές παραλλαγές SARS-CoV-2 εξαπλώνονται ήδη σε όλο τον κόσμο. Το θανατηφόρο τρίτο κύμα της γρίπης το 1919 δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν οι άνθρωποι χαλαρώνουν πρόωρα τις άμυνές τους.
 
Απαράδεκτη η κατάσταση με τα εμβόλια.
Στα αστικά κέντρα έχουν έλλειψη και αναγκάζουν τους ηλικιωμένους να πρέπει να πάνε 50 και 70 χιλιόμετρα μακριά σε εμβολιαστικά κέντρα υγείας σε χωριουδάκια και οικισμούς στα βουνά.
Ψάχνω εμβόλιο για τους γονείς μου στην πόλη μου εδώ και 1 μήνα. Και βρίσκω εμβόλιο στο τελευταίο ορεινό χωριό του άλλου νομού στα κατσάβραχα με τους Σουλιώτες.
Οργάνωση μηδέν.
 
Δεν είναι απαραίτητο ότι δεν έχει εμβόλια στην πόλη, απλά ότι είναι πολλά τα ραντεβού ενώ στο χωριό δεν είναι. Για τους γονείς μου περίμενα, η πεθερά μου όμως αποφάσισε να κάνει το ταξίδι στο χωριό να τελειώνει νωρίτερα.
 
Ας δούμε πως διαμορφώνονται οι τάσεις των μεγεθών, γιά τα οποία έγινε αναφορά την προηγούμενη Τρίτη, μετά την σημερινή ανακοίνωση του ΕΟΔΥ (27/03):
Πάμε αρχικά στούς διασωληνωμένους

Tubed_27.3.21τ.jpg
Η τάση δείχνει μιά δειλή μεν, φανερή δε καμπή. Η "καμπύλη" αρχίζει να στρέφει τα κοίλα προς τα κάτω. Τούς 800 σε ΜΕΘ δύσκολα θα προσεγγίσουμε, φυσικά με την τρέχουσα κατάσταση περιορισμών ή πολύ προσεκτικές κινήσεις στο θέμα αυτό.

Σειρά έχουν οι θετικότητες των τεστ

Pos_27.3.21τ.jpg
Και εδώ είναι εμφανής η παρουσία σημείου καμπής. Η λεία καμπύλη, που αντιπροσωπεύει την καλύτερη δυνατή προσέγγιση της πορείας της θετικότητας με πολυωνιμική προσέγγιση δίνει ελπίδες ότι μπορεί να κορυφώσει γύρω στο επόμενο ΣΚ. Οι εξάρσεις τύπου "θορύβου" αντιπροσωπεύουν μέρες όπου τα τέστ μόλις ξεπερνούν τα 10``12.000 (όπως στα ΣΚ και στην προχθεσινή αργία), όπου συσσωρεύονται γιά τεστ εκείνοι που έχουν βάσιμες υποψίες ότι νοσούν.

Ας δούμε και τούς θανάτους εντός ή εκτός ΜΕΘ (συνολικά)

Deaths_27.3.21τ.jpg
Εδώ τα πράγματα είναι πιό αισιόδοξα και υπάρχει πιθανότητα - μικρή ίσως, αλλά υπάρχει - να έχουμε πιάσει την κορυφή σε επίπεδο λείας καμπύλης. Θεωρώ σίγουρο ότι μέρες σαν το τέλος του περασμένου Νοέμβρη με κάτι πάνω από 100 νεκρούς δεν θα ζήσουμε. Είναι βέβαιο ότι ο εμβολιασμός των μεγαλυτέρων ηλικιών έχει μεγάλη συμβολή σε αυτό.
Να διευκρινίσω ότι η χρονική αρχή των διαγραμμάτων πήγε στη 1η Νοε 2020 (228) και μέρα 400 είναι η 23η Απρ 2021, ενώ σήμερα είμαστε στη μέρα 374.
 
"Εκτεθειμένος εμφανίζεται ο Υπουργός Υγείας κος Κικίλιας, μετά τις αποκαλυπτικές δηλώσεις του καθηγητή , Παθολογίας-Ανοσολογίας ΕΚΠΑ, και μέλους της επιτροπής φαρμακοεπαγρύπνισης, κου Παναγιώτη Βλαχογιαννόπουλου, σχετικά με περιστατικό ασθενούς που υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό του σκέλους, λόγω θρόμβωσης.
Η ασθενής τις προηγούμενες ημέρες είχε υποστεί εμβολιασμό, με το εμβόλιο της Astra Zeneca και ενώ το περιστατικό σύμφωνα με την επιτροπή φαρμακοεπαγρύπνισης του ΕΟΦ, είχε αξιολογηθεί ότι είχε πιθανή (possible) σχέση με το εμβόλιο, «ο Υπουργός Υγείας την άλλη μέρα στις ειδήσεις ανέφερε ότι “εμείς δεν έχουμε παρατηρήσει θρομβώσεις. Ένα περιστατικό συζητήθηκε από τους γιατρούς και τελικά αποκλείστηκε η συσχέτιση”. Τελικά μας λαμβάνει κανείς υπ όψιν ή όχι;» αναρωτιέται στην επιστολή του ο καθ. Κος Βλαχογιαννόπουλος, προς τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής, διαβάζοντας την αυτούσια στον 98.4
Ας σημειωθεί ότι ο κος Βλαχογιαννόπουλος είναι υπέρμαχος των εμβολιασμών και μάλιστα στη συνέντευξή του, μίλησε εκτενέστατα υπέρ των εμβολιασμών τονίζοντας, ότι είναι απαραίτητο να συνεχίσουν οι εμβολιασμοί.
Παράλληλα όμως τόνισε, ότι θα πρέπει να βελτιωθεί το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνισης και να ενθαρρυνθούν οι γιατροί σχετικά με την συστηματική παρακολούθηση των εμβολιαζόμενων και την λεπτομερειακή καταγραφή των συμπτωμάτων που τυχόν παρουσιάζουν, δεδομένου ότι πρόκειται για νέο εμβόλιο, που χρησιμοποιείται πρώτη φορά σε τόσο μεγάλη (μαζική έκταση) στον πληθυσμό.
Στο σημείο αυτό απεκάλυψε επίσης ότι η ίδια η εταιρεία έχει στείλει επιστολή, η οποία έχει καθυστερήσει να κοινοποιηθεί στους επαγγελματίες υγείας επιφορτισμένους με τους εμβολιασμούς. Ο ίδιος αρνήθηκε ωστόσο, να αποκαλύψει το περιεχόμενο της επιστολής, επικαλούμενος νομικά κωλύματα. Όταν όμως του γνωστοποιήσαμε τις πρόσφατες οδηγίες Υπηρεσιών Υγείας του Καναδά, που αναπροσαρμόσθηκαν μετά από αντίστοιχη προφανώς επιστολή της Astra Zeneca προς τους επαγγελματίες υγείας και το γενικό πληθυσμό δεν δήλωσε ότι πρόκειται για διαφορετικό περιεχόμενο.
Παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία από το κείμενο των εν λόγω οδηγιών στον Καναδά : 1ον : Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή όσον αφορά την εμφάνιση σημείων και συμπτωμάτων θρομβοεμβολικών επεισοδίων ή θρομβοπενίας».
2ον : Οι ασθενείς θα πρέπει να αναζητήσουν άμεση ιατρική βοήθεια εάν το αναπτύξουν τα ακόλουθα συμπτώματα:δύσπνοια, πόνο στο στήθος, πρήξιμο στα πόδια ή κοιλιακό άλγος μετά τη χορήγηση του εμβολίου AstraZenecaΟι ασθενείς θα πρέπει επίσης να αναζητήσουν άμεση ιατρική φροντίδα εάν παρουσιάσουν τα ακόλουθα: ξαφνική εμφάνισησοβαρών ή επίμονων πονοκεφάλων που επιδεινώνουν ή θολώνουν την όραση αρκετές ημέρες μετά τον εμβολιασμό ή εάνεμφανίσουν μώλωπες ή μικρές κυκλικές ερυθρότητες. (Σε τοποθεσία διαφορετική από το σημείο της ένεσης) και πουεμφανίζονται λίγες ή περισσότερες μέρες μετά τον εμβολιασμό». "Αν και αυτές οι περιπτώσεις είναι σπάνιες, τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή σχετικά με την εμφάνιση ορισμένων κλινικών σημείων και συμπτωμάτων που απαιτούν άμεση ιατρική βοήθεια".
Η μη κοινοποίηση της επιστολής αποτελεί μείζον πρόβλημα, δεδομένου ότι τόσον οι επαγγελματίες υγείας, όσον και οι εμβολιαζόμενοι έχουν πλήρη άγνοια των δεδομένων και είναι εκτεθειμένοι σε παραπληροφόρηση, η οποία πέρα από τους κινδύνους που ενέχει για την υγεία τους, είναι δυνατόν να καταφέρει ένα σοβαρό πλήγμα και να διαταράξει την ομαλή πορεία του εμβολιαστικού προγράμματος, λόγω της σύγχυσης που προκαλεί εκ των πραγμάτων.
Δυστυχώς, όπως επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, από τις δηλώσεις του κ. Βλαχογιαννόπουλου, εμφανίζονται από τους αρμόδιους θεσμικά φορείς, τεράστια κενά στη διαχείριση της πανδημίας. Αυτή τη φορά όμως δεν είναι απλώς εκτεθειμένοι, είναι υπόλογοι απέναντι στον πληθυσμό, που παραμένει εκτεθειμένος στο νέο επιδημικό κύμα, χωρίς μέτρα Δημόσιας Υγείας, χωρίς ανάχωμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, με τα δημόσια νοσοκομεία να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν πλέον την κατάσταση.Οφείλουν άμεσα μια ειλικρινή και πειστική απάντηση, στο όνομα της διαφάνειας , όπως εξήγησε ο καθηγητής Ανοσολογίας. "

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Φάρμακο επαγρύπνηση πρέπει να υπάρχει. Από εκεί και πέρα όμως ο ΕΜΑ έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα για το εμβόλιο της AZ.
Τέλος, θα ήταν φοβερά αστείο, αν δεν μας επηρέαζε όλους, αυτό το μακελειό που έχει γίνει με τα εμβόλια.
Πρώτα, έβριζαν τα mRNA εμβόλια γιατί θα «αλλάξουν το dna μας». Τώρα αποφεύγουν το Astra γιατί θα πάθουν θρόμβο εμβολή (και επειδή που να τρέχουμε βρε αδερφέ μέσα Ιουνίου να κάνουμε τη 2η δοση).

Εγώ λέω να πάρουν σουπερμαντολινη
 
Status
Not open for further replies.