Κώστας Νταλούκας Παιδίατρος (το ανεβάζω γιατί συμφωνώ μαζί του και ας μην είναι Οικονομολόγος)
Όσο ο χρόνος θα περνάει και δεν θα υπάρξει αποτελεσματική θεραπεία, που κατά την άποψή μου δεν θα υπάρξει, η οικονομική ύφεση θα ξεπεράσει σαν πρόβλημα αυτό της ίδιας της ίωσης, ακόμα και των θανάτων, με αποτέλεσμα ο κόσμος να σταματήσει να συμμορφώνεται σε οποιοδήποτε μέτρο. Σε ένα τέτοιο σενάριο υπάρχει η πιθανότητα να αποδεχθούμε τον θάνατο προς χάριν της οικονομικής επιβίωσης του μεγαλύτερου ποσοστού αυτών που θα επιβιώσουν από την πανδημία.
Σε ένα άλλο σενάριο, η σταδιακή χαλάρωση των μέτρων τους επόμενους 2 μήνες, όταν δηλαδή φτάσουμε σε μεγάλη μείωση των κρουσμάτων με εφαρμογή μέτρων ανίχνευσης των ασυμπτωματικών φορέων να μπορέσει να μας δώσει την δυνατότητα κάποια από τα επαγγέλματα και τις επιχειρήσεις να αρχίσουν να λειτουργούν πάντα όμως με μέτρα προφύλαξης και παρακολούθησης του ρυθμού διασποράς, κρουσμάτων και θανάτων. Το δεύτερο αυτό σενάριο προϋποθέτει την ύπαρξη αξιόπιστου και φτηνού τεστ ελέγχου κυρίως των ασυμπτωματικών ατόμων. Το μεγάλο ερώτημα είναι θα το έχουμε άραγε αυτό το τεστ τους επόμενους 2 μήνες;
Σε ένα τρίτο σενάριο έστω ότι έχουμε 3 μήνες μετά μηδενικά κρούσματα και για ασφάλεια μένουμε με εφαρμογή των μέτρων 15 ημέρες ακόμα για να εξασφαλίσουμε τον μηδενισμό της διασποράς. Για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε το επίπεδο αυτό θα πρέπει να κλείσουμε τα σύνορά μας και όποιος έρχεται να μπαίνει σε αυστηρό περιορισμό για 15ημέρες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με ένα από τα χειρότερα προβλήματα που έχουμε ποτέ αντιμετωπίσει σαν ανθρωπότητα μετά τον 2ο παγκόσμια πόλεμο.
Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν κοπεί χρήμα από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα για να μοιραστεί στον κόσμο κρατώντας με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα σε αδράνεια για όσο χρειαστεί για να βρεθεί θεραπεία, εμβόλιο ή τεστ, θα καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία.
Το ερώτημα είναι θα το δουν έγκαιρα για να το κάνουν; ή θα αφήσουν τις μικρότερες οικονομίες ν πεθάνουν γι να σώσουν τις δικές τους; Πιστεύω οι επόμενοι 2 μήνες να μας δείξουν.
Όσο ο χρόνος θα περνάει και δεν θα υπάρξει αποτελεσματική θεραπεία, που κατά την άποψή μου δεν θα υπάρξει, η οικονομική ύφεση θα ξεπεράσει σαν πρόβλημα αυτό της ίδιας της ίωσης, ακόμα και των θανάτων, με αποτέλεσμα ο κόσμος να σταματήσει να συμμορφώνεται σε οποιοδήποτε μέτρο. Σε ένα τέτοιο σενάριο υπάρχει η πιθανότητα να αποδεχθούμε τον θάνατο προς χάριν της οικονομικής επιβίωσης του μεγαλύτερου ποσοστού αυτών που θα επιβιώσουν από την πανδημία.
Σε ένα άλλο σενάριο, η σταδιακή χαλάρωση των μέτρων τους επόμενους 2 μήνες, όταν δηλαδή φτάσουμε σε μεγάλη μείωση των κρουσμάτων με εφαρμογή μέτρων ανίχνευσης των ασυμπτωματικών φορέων να μπορέσει να μας δώσει την δυνατότητα κάποια από τα επαγγέλματα και τις επιχειρήσεις να αρχίσουν να λειτουργούν πάντα όμως με μέτρα προφύλαξης και παρακολούθησης του ρυθμού διασποράς, κρουσμάτων και θανάτων. Το δεύτερο αυτό σενάριο προϋποθέτει την ύπαρξη αξιόπιστου και φτηνού τεστ ελέγχου κυρίως των ασυμπτωματικών ατόμων. Το μεγάλο ερώτημα είναι θα το έχουμε άραγε αυτό το τεστ τους επόμενους 2 μήνες;
Σε ένα τρίτο σενάριο έστω ότι έχουμε 3 μήνες μετά μηδενικά κρούσματα και για ασφάλεια μένουμε με εφαρμογή των μέτρων 15 ημέρες ακόμα για να εξασφαλίσουμε τον μηδενισμό της διασποράς. Για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε το επίπεδο αυτό θα πρέπει να κλείσουμε τα σύνορά μας και όποιος έρχεται να μπαίνει σε αυστηρό περιορισμό για 15ημέρες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με ένα από τα χειρότερα προβλήματα που έχουμε ποτέ αντιμετωπίσει σαν ανθρωπότητα μετά τον 2ο παγκόσμια πόλεμο.
Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν κοπεί χρήμα από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα για να μοιραστεί στον κόσμο κρατώντας με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα σε αδράνεια για όσο χρειαστεί για να βρεθεί θεραπεία, εμβόλιο ή τεστ, θα καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία.
Το ερώτημα είναι θα το δουν έγκαιρα για να το κάνουν; ή θα αφήσουν τις μικρότερες οικονομίες ν πεθάνουν γι να σώσουν τις δικές τους; Πιστεύω οι επόμενοι 2 μήνες να μας δείξουν.
