Χαίρετε και από εμένα.
Το θέμα, αν κρίνω από το πρώτο μήνυμα (αλλά όχι και από τον τίτλο), αφορά την ύπαρξη και τη μορφή της Cafe. Περί της ύπαρξής της απάντησε ο Γιάννης ο Νανόπουλος: θα συνεχίσει να υπάρχει. Περί της μορφής της απάντησε ο Νίκος ο Κρυωνάς: οι νέοι κανονισμοί αφορούν κυρίως τη θωράκιση του τόπου αυτού απέναντι σε τρίτους (ιδίως αυτούς με δικολατρικές τάσεις). Για την ερμηνεία των κανονισμών ανά περίπτωση, pm στην διαχειριστική ομάδα της κατηγορίας.
Ενώ τα παραπάνω αφορούν, εν μέρει τουλάχιστον, την Cafe, δυστυχώς τα υπόλοιπα είναι εκτός θέματος και ανήκουν σε άλλη κατηγορία. Μακάρι να τα έβλεπα στις προτάσεις και μάλιστα διατυπωμένα ως τέτοιες. Εν πάσει περιπτώσει, στο βαθμό που σας ενδιαφέρει, καταλαβαίνω τις ανησυχίες που εκφράζουν κάποια μέλη εδώ: και εγώ θα ήθελα κάποια πράγματα να ξεκαθαρίσουν σύντομα. Δυστυχώς, η περιπλοκότητα των διαδικασιών αφενός και το γεγονός ότι το club δεν είναι η κύρια απασχόληση των διαχειριστών αφετέρου, έχει οδηγήσει σε καθυστερήσεις. Πιστέψτε με, κανείς δεν τις επιθυμεί, ειδικά αυτοί που είναι εκτεθειμένοι απέναντι στο νόμο και σε ανθρώπους, όπως αυτοί που μας βοηθούν με τις διαφημιστικές τους καταχωρήσεις.
Περί κριτικής και αυτοκριτικής, η ταπεινή μου άποψη είναι ότι όταν οι τόνοι ανεβαίνουν, πολλοί είναι αυτοί που παρασύρονται. Μακάρι οι διαχειριστές από τη μεριά τους να ήταν τέλειοι και να αντιδρούσαν νηφάλια, ακόμα και σε προσωπικές κατηγορίες και συλλήβδην χαρακτηρισμούς (γιατί σε τέτοιο επίπεδο φτάσαμε). Αλλά θα δείτε σε πολλές τοποθετήσεις και επίσημες ανακοινώσεις να ζητάμε κατανόηση για λάθη, παραλείψεις και σε στιγμές φαινομενική μεροληψία.
Μόνο μια ιδέα έχει ο καθένας για τα βάσανα και τις ιδιαιτερότητες του άλλου.
Κατά περίεργο τρόπο, αυτό το τηρούμε πάντα, εκτός ίσως από όταν βρισκόμαστε πίσω από το τιμόνι. Ας αποδείξουμε ότι το πληκτρολόγιο δεν είναι τιμόνι. Σκεφτείτε μόνο ότι πριν λίγο καιρό 100 από εμάς τρώγαμε, πίναμε και γλεντούσαμε παρέα.
