Θελω να γραψω πολλα αλλα θα γεμισω σποιλερ το κειμενο.
Αλλωστε για τη συγκεκριμενη ταινια θα τα λεμε για καιρο γιατι προβλεπω να γινει σφαγη εδω μεσα (ορεξη να χουμε μονο),καθως ειναι τοσο αιρετικη που ειτε θα τη λατρεψετε,ειτε θα τη μισησετε.
Μιλαμε για τον πιο αιρετικο Μποντ που εχει γυριστει ποτε.Eγω το λατρεψα.Απο τους πιο ψυχεδελικους υπεροχους τιτλους που εχουμε δει ποτε,και που "δενουν" φοβερα με το τραγουδι,εως το ρετρο κλεισιμο του ματιου στο τελος,η ταινια ειναι ενα οργιο συμβολισμων,λεπτομερειων,αποδομησης (αλλα και αναδομησης) και "βρεττανικοτητας".Ενας υμνος στην χρησιμοτητα της παραδοσης ως λογικης ματιας στην πραγματικοτητα,εναντια στον παραλογο φετιχισμο του,χωρις ορια,"μοντερνισμου" (ειτε προκειται για ηθικη,ειτε για μεθοδολογια).Και η ταινια δεν φειδεται καθολου,το αντιθετο μαλιστα,συναισθηματων.
Ο Λετονος σαλεπιτζης,ο Μπετατζης του Μπερμινχαμ,ο Πολωνος Στηβ Μακουιν με ποδια σαν παρενθεσεις και κουρεμα στο ΙΚΑ (αυτο το τελευταιο το εγραψε ο Ζουμπουλακης και μου αρεσε) μπορει να μην σας γεμιζει το ματι,αλλα προκειται,για τον καλυτερο Μποντ imho.
H φωτογραφια δινει ρεστα,η ατμοσφαιρα ειναι καταπληκτικη,οι διαλογοι ειναι απο τους πιο μεστους και κοφτερους που εχω δει σε ταινια του 007 και το αγγιγμα του Μεντεζ ειναι παντου.Αν και σιχαινομαι τη λεξη τολμω να πω οτι ειναι ο πιο "σινεφιλικος" Μποντ που εχει γυριστει.Μια κατηγορια μονος του.Που ειτε θα θες να τον ξεχασεις,ειτε,στη δικια μου περιπτωση,δεν θα κουραζεσαι να τον βλεπεις.Οπως μου συνεβη και στο Casino Royale (το καλυτερο Μποντ για μενα).
Ο Μεντεζ παντως πρεπει να δωσε μαχη με το στουντιο γι'αυτη την ταινια.Αλλα καταφερνει να κανει οτι εκανε ο Κριστοφερ Νολαν στο Μπατμαν.Θα θελα να τον ξαναδω,οπωσδηποτε σε ταινια του 007.Αν οχι φερτε μας τον Φιντσερ.Μετα το μπουρλοτο που εβαλε ο Μεντεζ ολα ειναι ανοιχτα.
Σπουδαια ταινια.
Υ.Γ.Στις 3 τελευταιες ταινιες οι παραγωγοι και οι σεναριογραφοι συνειδητοποιησαν,επιτελους,οτι καθονταν σε ενα ηθοποιο-θησαυρο.Αυτη ειναι η Τζουντι Ντεντς,που εφτιαξε τον καλυτερο Μ που ειδαμε ποτε.Και το εκμεταλευτηκαν πολυ σοφα δινοντας της πολυ περισσοτερο κινηματογραφικο χρονο,τονιζοντας τη σχεση της με τον Μποντ,χαριζοντας μας απολαυστικες στιγμες(φταει και η φοβερη χημεια που εχει με τον Κραιγκ).Το μονο που μου τη σπαει ειναι οτι οι προκατοχοι στις ταινιες του Μπροσναν δεν ειχαν παρει μυρωδια για το θησαυρο που υπηρχε κατω απο τα ματια τους.Θα ειχαμε "χορτασει" λιγο περισσοτερο την παρουσια της.
