Καλύτερη Κωμωδία??

Απάντηση: Re: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

__Δείπνω Ηληθίων = ΚΟΡΥΦΗ. Χαχα, είναι απο θεατρικό (γαλλικό). Πολύ καιρό τώρα σκέφτομαι πως αν είχα τα χρήματα (ή αν ήμουν παραγωγός), θα το είχα ανεβάσει στο θέατρο!

__ΑΜΑΝ! μόλις μου ήρθε ιδέα! Leptooooon, σου έχω πρωταγωνιστικό ρόλο

Βασίλη, υπάρχουν άνθρωποι που και μόνο τη φάτσα τους να δεις, ξεραίνεσαι στα γέλια. Εγώ δεν είμαι από αυτούς (νομίζω τουλάχιστον :antlers: ), οπότε θα πρέπει να μου βγει ο πάτος! Αλλά challenge accepted, όποτε θες! ;)

Επί του θέματος, το τελευταίο που είδα και γέλασα ήταν το Thank you for smoking. Επίσης, δεν αναφέρθηκαν τα:
Gazon Maudit - Για Όλα Φταίει Το Γκαζόν (που θυμάμαι ότι έχει πολλούς εχθρούς εδώ μέσα),
Fierce Creatures - Άγρια Πλάσματα (όχι τόσο καλό όσο η Wanda, αλλά με το ίδιο κάστ)
Hollywood Ending (πραγματικά καταπληκτικό τέλος!)
Groundhog's Day - H Μέρα της Μαρμότας (με τον φοβερό Bill Murray)
As good as it gets - Καλύτερα Δε Γίνεται (ομοίως Jack Nicholson)
The whole nine yards - Ο Μαφιόζος Της Διπλανής Πόρτας (Matthew Perry, o σύγχρονος Donald Duck!)
Analyze this - Ανάλυσέ το (There's your f*#$ing pillow!)

Τέλος, +1 και στο ψιλο-άγνωστο Shawn of the Dead (και δείτε οπωσδήποτε τo Funky Pete στα extras του DVD!)
 
Re: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Δείπνο ηλιθίων
Η μέρα της μαρμότας
Life of Brian
The quest for the holy grail
Something about marry
Spaceballs
See no evil, here no evil
Coming to America
Cinderfella
Blazing Saddles
The mask
Dumb and dumber
Dr Strangelove
Θου-βου Φαλακρός πράκτωρ
 
Last edited:
Re: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Lepton +1...

@Bill Pap: Το είχε ανεβάσει ο Σπυρόπουλος και το είχε χαλάσει απίστευτα... Νομίζω ότι η κινηματογραφική Γαλλική έκδοση του Θεατρικού με τον Jacques Villeret στη θέση του Pignion είναι αξεπέραστη... Αλλά άμα είναι ο Lepton.... μπορούμε να το ξανασκεφτούμε...
 
Re: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Καταθέτω κάποια ατάκτως όπως τα θυμάμαι:
-A fish called Wanda (από τα κορυφαία)
-Top Secret (Άκρως τρελλό και απόρρητο)
-Airplane (Τρελλή απίθανη πτήση) πιο πολύ το 1ο
-Trading Places (Πολυθρόνα για δύο)
-Το νόημα της ζωής Monty Python (θυμάμαι όταν το είχα πρωτοδεί στα 80´s σε θερινό , είχα πάει και τις δύο επόμενες μέρες σερί)
-Το πάρτυ (Peter Sellers)
-Της Κακομοίρας (το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να σταθεί και σαν ραδιοφωνικό έργο, μόνο να το ακούς)
- αρκετές από τις μικρού μηκους με τον Mr. Bean (το διαγώνισμα, η λειτουργία στην εκκλησία, φευγοντας για τη δουλειά το πρωΐ που ντύνεται κλπ στο αυτοκίνητο)

και λόγω των παιδιών μου ξαναβλέπω και θυμάμαι
-πολλά από τα cartoon του Ροζ Πάνθηρα (μπροστά από την εποχή τους)
-κάποια από τα Tom & Jerry (όπως το αριστουργηματικό με τον Tom πιανίστα να παίζει Ουγγρική Ραψωδία του Liszt και τον Jerry να τον ενοχλεί)
-κάποια με τον Bugs Bunny (όπως αυτά στην όπερα με τον Elmer υπό τους ήχους του Κουρέα της Σεβίλλης και των Βαλκυριών ή το άλλο που κάνει τον μαέστρο που διευθύνει - και εξαντλεί- τον τενόρο)
 
Απάντηση: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

PIERRE RICHARD !!! Μετά τον Πήτερ Σέλλερς φυσικά. Δυστυχώς δεν θυμάμαι τίτλους

Κάτι τρέχει με την Μαίρη. (Είχε και μουσική-τραγούδια του Τζόναθαν Ρίτσμαν)
 
Απάντηση: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

ήταν κωμωδία ; Α!

Οι Κοέν έχουν ιδιότυπο χιούμορ. Ή σ' αρέσουν ή απλώς τους προσπερνάς.
Αλλά δεν μας είπες τελικά με ποια κωμωδία γέλασες τα τελευταία χρόνια
 
Απάντηση: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Οι Κοέν έχουν ιδιότυπο χιούμορ. Ή σ' αρέσουν ή απλώς τους προσπερνάς.
Αλλά δεν μας είπες τελικά με ποια κωμωδία γέλασες τα τελευταία χρόνια

Eλα που δεν γέλασα τα τελευταία χρόνια . Από την Γουάντα έχω να γελάσω , όπως φαίνεται και από τις ταινίες που ανέφερα πιό πάνω . Βέβαια δεν πάω κινηματογράφο όπως παλιά , αλλά βλέπω ταινίες σπίτι . Μπορεί να μου έχει ξεφύγει κάποια . Η απορία μου πάντως για τον Μεγάλο Λεμπόφσκι ήταν ειλικρινής -bye-
 
Απάντηση: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Άλο γελάω, χασκογελάω, χαζογελάω (American Pie), και άλλο ξεκαρδίζομαι, μου κόβεται η ανάσα, θέλω να ζητήσω βοήθεια, αλλά από τα γέλια δεν μπορώ.
Νόμιζα ότι δεν μου τυχαίνει ποια κάτι τέτοιο, λόγο ηλικίας. Ότι και καλά σοβάρεψα και δεν είμαι στην κατάσταση που πέφτουν ξεροί από γέλια.
Αυτά μέχρι πέρσι, που έβαλα στο DVD το «ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ». Τότε κατάλαβα ότι εμείς το ίδιο αρμενίζουμε. Ο γιαλός δυστυχώς στραβώνει.
 
Re: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Ο Λεμπόφσκι είναι από τις λίγες ταινίες που έχω στο σπίτι και τον έχω δεί άπειρες φορές. Δεν είναι ακριβώς κωμωδία αλλά κάθε φορά με κάνει και σκάω στα γέλια. Είναι γεμάτος από αστεία για πολύ συγκεκριμένο κοινό. Οπως αυτό που του κλέβουν το αμάξι κι όταν έρχονται οι μπάτσοι και ρωτάνε αν είχε μέσα τίποτα πολύτιμο αυτός απαντάει "μόνο κάτι κασέτες των Creedence".
 
Απάντηση: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Να σας πω την αλήθεια , ούτε καν θυμάμαι το περιεχόμενο της ταινίας ( Λεμπόφσκυ ) πλέον . Το μόνο που θυμάμαι είναι το συναίσθημα της βαρεμάρας βλέποντας ένα "αριστούργημα" .
Δυστυχώς οι αδερφοί Κοέν και οι ταινίες τους είναι ανάμεσα σε αυτούς ( και αυτές ) που με έκαναν να παψω να πηγαίνω στις σκοτεινές αίθουσες . Η φοβερή δηλαδή αναντιστοχία μεταξύ αυτών που διάβαζα πριν πάω στο σινεμά και μεταξύ αυτών που έβλεπα τελικά στο πανί . Μπορεί να έπαψα να ενδιαφέρομαι βέβαια , αλλά αυτή είναι η άποψη μου πλέον .
 
Re: Απάντηση: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Να σας πω την αλήθεια , ούτε καν θυμάμαι το περιεχόμενο της ταινίας ( Λεμπόφσκυ ) πλέον . Το μόνο που θυμάμαι είναι το συναίσθημα της βαρεμάρας βλέποντας ένα "αριστούργημα" .
Δυστυχώς οι αδερφοί Κοέν και οι ταινίες τους είναι ανάμεσα σε αυτούς ( και αυτές ) που με έκαναν να παψω να πηγαίνω στις σκοτεινές αίθουσες . Η φοβερή δηλαδή αναντιστοχία μεταξύ αυτών που διάβαζα πριν πάω στο σινεμά και μεταξύ αυτών που έβλεπα τελικά στο πανί . Μπορεί να έπαψα να ενδιαφέρομαι βέβαια , αλλά αυτή είναι η άποψη μου πλέον .


Eγώ πάλι δεν τη θεωρώ αριστούργημα και τα αριστουργήματα γενικώς με κάνουν καχύποπτο. Θεωρώ πως είναι μιά ταινία φτιαγμένη από τύπους που έχουν τα ίδια γούστα με μένα -μάρτυς μου το soundtrack: έχει Beefheart!- και γελάμε με τα ίδια πράγματα.

δεν θυμάμαι να την επαίνεσε κανείς την ταινία όταν παιζόταν - αυτός άλλωστε θα ήταν ένας λόγος για να μήν πάω: μόνο το Μπακογιαννόπουλο έπαιρνα σοβαρά υπ όψη. Και τώρα πια, αφότου σταμάτησε να γράφει αυτός, κανέναν.
 
Re: oi ΚΩΜΩΔΙΕΣ

Από παλιές κωμωδίες έχουν ήδη ειπωθεί αυτές που μ' αρέσουν πολύ. Από πιο πρόσφατες θα ξεχώριζα:

Hitch
Intolerable Cruelty
Rush Hour (το πρώτο)

Αλλά και πάλι καμία σύγκριση με τις παλιότερες... Η διαφορά είναι ότι με τις καλές γελάς και όταν τις ξαναβλέπεις (ok όχι σε διάστημα 1 μέρας) με τις μέτριες μόνο όταν τις πρωτοβλέπεις (και με τις κακές ποτέ χεχε!).