Για όσους έχουν αμφιβολίες για τη "συνέχεια" ως έθνους, ας διαβάσουν τι έλεγε ο Δημοσθένης πολλά χρόνια πριν για τους έχοντες την εξουσία. Δεν άλλαξαν και πολλά. Ίσως πρέπει να καθιερώσουμε τον τρόπο που νομοθετούσαν οι Λοκροί.
Το κείμενο είναι από το "ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΙΜΟΚΡΑΤΟΥΣ ΔΗΜ 24.139–143"
(πηγή:
http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=84)
Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος – Επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006. Στο Ανθολόγιο Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Θέλω, κύριοι δικαστές, να σας εκθέσω με λεπτομέρειες με ποιον τρόπο νομοθετούν στους Λοκρούς· δεν θα γίνετε χειρότεροι, βέβαια, αν έχετε ακούσει κάποιο παράδειγμα, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί και μια πόλη που κυβερνάται με καλούς νόμους. Γιατί εκεί έχουν τέτοια πεποίθηση ότι πρέπει να χρησιμοποιούν τους νόμους που ισχύουν από παλιά και να περιφρουρούν την προγονική κληρονομιά και να μην νομοθετούν για να ικανοποιήσουν ούτε όσους επιθυμούν να κάνουν κακό ούτε όσους επιθυμούν να ξεφύγουν για το κακό που έκαναν, ώστε, αν κανείς θέλει να θεσπίσει έναν καινούργιο νόμο, νομοθετεί βάζοντας τον λαιμό του στη θηλιά, και αν φανεί ότι ο νόμος είναι καλός και χρήσιμος, ο νομοθέτης συνεχίζει να ζει και μπορεί να φύγει, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, η θηλιά σφίγγει και αυτός πεθαίνει. Και ενώ, βέβαια, δεν τολμούν να θεσπίσουν καινούργιους, εφαρμόζουν όμως όσους ισχύουν από παλιά με ακρίβεια. Και εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κύριοι δικαστές, αναφέρεται ότι έχει θεσπιστεί μόνο ένας καινούργιος νόμος σε αυτούς. Επειδή υπάρχει εκεί νόμος που προβλέπει, αν βγάλει κάποιος το μάτι κάποιου άλλου, να προσφέρει το δικό του μάτι ως ανταπόδοση, χωρίς να υφίσταται καμιά χρηματική αποζημίωση, αναφέρεται ότι μεταξύ δύο αντιπάλων ο ένας απείλησε τον άλλο που ήταν μονόφθαλμος ότι θα του βγάλει αυτό το ένα μάτι. Αφού διατυπώθηκε αυτή η απειλή ο μονόφθαλμος θορυβημένος και θεωρώντας ότι η ζωή του δεν θα ήταν βιώσιμη αν το πάθαινε αυτό, αναφέρεται ότι τόλμησε να εισηγηθεί νόμο, αν κανείς βγάλει το μάτι ενός μονόφθαλμου, να προσφέρει και τους δύο ως ανταπόδοση, για να μοιράζονται και οι δύο εξίσου τη δυστυχία. Αναφέρεται, επίσης, ότι αυτός είναι ο μόνος νόμος που θέσπισαν οι Λοκροί εδώ και πάνω από διακόσια χρόνια.
Σε μας, όμως, αγορεύουν δημόσια για τα κοινά, κύριοι δικαστές, κατά πρώτον λίγο απέχουν από το να νομοθετούν σχεδόν κάθε μήνα προς όφελός τους, και κατά δεύτερον, όταν έχουν την εξουσία, οι ίδιοι οδηγούν τους απλούς πολίτες στη φυλακή, αλλά δεν θεωρούν ότι πρέπει να ισχύει και για αυτούς το ίδιο δίκαιο· τέλος, ενώ οι ίδιοι καταργούν τους νόμους του Σόλωνα που έχουν δοκιμαστεί από παλιά και τους θέσπισαν οι πρόγονοί μας, θεωρούν ότι πρέπει να εφαρμόζουμε τους δικούς τους, τους οποίους έχουν θεσπίσει για να βλάψουν την πόλη. Αν, λοιπόν, δεν τους τιμωρήσετε, γρήγορα ο λαός θα υποδουλωθεί σε αυτά τα άγρια ζώα. Να είστε βέβαιοι, κύριοι δικαστές, ότι αν θυμώσετε πολύ μαζί τους, θα περιορίσουν την κακεντρέχειά τους, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με πολλούς κακεντρεχείς και προσβλητικούς προς εσάς με πρόσχημα ότι επιδιώκουν την τιμή.