Βρε, ρώτα καυτευθείαν να σου πω.
Καταρχάς φροντίζω κατα την λήψη της φωτογραφίας να αφήνω χώρο πάνω και κάτω για να μπορέσω να κροπάρω άνετα μετά. Προφανώς μιλάμε για landscape mode δλδ η φωτογραφία με την μεγάλη πλευρά, κάτω.
Στην ουσία μετά κροπάρεις μακρόστενα εκεί που θες και προσθέτεις μετά με το canvas size στο height μερικά pixels.
Πιο συγκεκριμένα αυτό που κάνω εγω. Στο crop tool έχω βάλει να διατηρεί το aspect ratio 2.35:1 που είναι ένα απο τα κινηματογραφικά ratio. Άλλα παρόμοια είναι το 1.89:1, αλλα και με ένα απλό 2:1 είσαι εντάξει. Μετά βλέπω στο image size πόσα pixel πρέπει να συμπληρώσω ώστε οι συνολικές διαστάσεις να επανέλθουν στο 16:9 aspect ratio και τα προσθέτω στο canvas size / height.
Αυτό απο μόνο του όμως δεν δίνει κινηματογραφική αίσθηση.
Το θέμα απο μόνο του πρέπει να προδιαθετει γιααυτό. Πχ οι άνθρωπο δεν πρέπει να κοιτάνε τον φακό ή να φαίνεται οτι έχουν πάρει πόζα, αλλα οτι συνεχίζουν κανονικά μια δραστηριότητα καρέ της οποίας είναι η λήψη.
Μετά θελει και στα χρώματα/κοντραστ δουλειά. Οι ταινίες συνήθως έχουν πολύ χαμηλότερο κόντραστ απο αυτό που δίνουμε στις φωτογραφίες μας. Υπάρχουν πολλοι σκοτεινοί τόνοι που φαίνονται καθαρά. Και τα χρώματα δεν είναι κορεσμένα.
Επίσης γίνεται εκτεταμένη χρήση χρωματικών φίλτρων ανάλογα με το ύφος και το συναίσθημα που θέλει να περάσει. Μπλέ για πιο ψυχρά, πορτοκαλί γιαζεστά, πράσινο/κίτρινο για ενοχλητικά/άρρωστα κ.ο.κ.