Διάσημος ή απαραίτητης επίσκεψης, σίγουρα όχι, περίεργος όμως, ναι.
Η πιο "κουφή" αίθουσα κινηματογράφου που έχω δει, ήταν στο Bielefeld της Γερμανίας. Εκεί, στο κέντρο της πόλης υπήρχε ένας κινηματογράφος (μπορεί να υπάρχει ακόμα, δεν ξέρω, έχω χρόνια να πάω) που ονομαζόταν Scala. Είχε δύο κεντρικές αίθουσες, στο στυλ του ΑΤΤΙΚΟΝ και άλλες δύο, ιδιαίτερες.
Η μία, ήταν διαρρυθμισμένη σαν μπαρ, με τραπεζάκια, όπου έπινες το ποτό σου με την παρέα σου και έβλεπες ταινία.
Η δεύτερη, που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εμάς τους "βλαμμένους"

ήταν στο υπόγειο. Ήταν μία μικρή αίθουσα όπου έπαιζαν επαναλήψεις, ταινίες δηλαδή 6-12 μήνες μετά την αρχική προβολή. Το ενδιαφέρον είναι, πως δεν έπαιζαν από φιλμ και η αίθουσα ήταν οπίσθιας προβολής. Πίσω από την οθόνη, υπήρχαν τέσσερις stacked 9ιντσοι βιντεοπροβολείς (διαβάζεις hvoul; ), οι οποίοι τροφοδοτούνταν από αναλογικό ΒΕΤΑ με τετραπλασιαστή.
Και όλα αυτά, το 1990...