Κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής στο διαδίκτυο

Skakinen

Skakinen

AVClub Fanatic
22 November 2006
10,365
Αθήνα
Θα ήθελα τη βοήθεια των μελών της κλασσικής πτέρυγας του μουσικού forum στο εξής:

Πόσο αξιόπιστοι είναι κατά τη γνώμη σας, γενικά οι διαδικτυακοί τόποι με κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής και πιο συγκεκριμένα οι παρακάτω;


gramophone
classicstoday
classicalcdreview
classical.net

Ασφαλώς δεν μπορεί να παραγνωρίσει κάποιος τη μικρή ή μεγαλύτερη διαπλοκή που μπορεί να υπάρχει με τις εταιρίες (μιλάμε για εμπόριο άλλωστε) αλλά ένα minimum αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας πρέπει να υπάρχει.
Αν έχετε να συστήσετε και κάποιους άλλους είμαι πρόθυμος να ακούσω.

Ευχαριστώ
:smile:
 
Re: κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής στο διαδίκτυο

Kριτικές στην δισκογραφία της κλασικής σπάνια εμπιστεύομαι(για να μην πώ ποτέ...). Αυτό έχει τα καλά και τ' άσχημά του(ίσως μπορούμε να το συζητήσουμε, αν κι εχει θιχτεί ήδη το θέμα της κριτικής), αλλά περισσότερο με ενδιαφέρουν οι απόψεις φίλων ή γνωστών για τις ερμηνείες, παρά οι κριτικές. Άλλωστε οι κριτικοί "έθαψαν" ερμηνευτές όπως ο Gould, ενώ ο κόσμος τον αγάπησε.

ΓΙα να κλείσω το offtopic(σορρυ, δεν αντεχα... :) ), κοιτάζω συχνά το Classicstoday για να δω την ποιότητα της ηχογράφησης όταν με ενδιαφέρει, καθώς και για καινούριες κυκλοφορίες, καινούριους ερμηνευτές κλπ., καθώς και το http://www.sa-cd.net, αν πρόκειται να πάρω κάποιο SACD.

Αυτά... Οι συγχωριανοί της κατηγορίας θα σε κατατοπίσουν όταν επιστρέψουν απο την έκθεση. Μπορεί να παίξει και καμια κόντρα για την κριτική δίσκων...* :grinning-smiley-043

*: ...αστειεύομαι :)
 
Last edited:
Re: κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής στο διαδίκτυο

Από τις κόντρες τις περισσότερες φορές βγαίνουν (και) χρήσιμα συμπεράσματα.
Γενικά οι κόντρες είναι καλό να υπάρχουν για να ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά.
Αρκεί βέβαια να τηρείται το πρωτόκολλο ευγένειας.
:smile:
 
Απάντηση: κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής στο διαδίκτυο

Θεωρώ σχετικά πιό αξιόπιστο τό gramophone.
Απ´εκεί και πέρα τά τελευταία χρόνια δέν ασχολούμαι μέ τίς κριτικές..
Αγοράζω κάθε 3-4 χρόνια τον οδηγό τού gramophone,αλλά πολύ συχνά οι κριτικές του μέ βρίσκουν ριζικά αντίθετο(π.χ oι ύμνοι στον Rattle γιά κάθε συμφωνία τού Mahler).
Tά τελευταία χρόνια εμπιστεύομαι πιό πολύ τούς φίλους μου και τά αυτιά μου..
Εχω αλλάξει γνώμη ή ´ρίχνω´μιά δεύτερη ματιά κυρίως σέ υποδείξεις τών φίλων μου και ομολογώ ότι έχουν συχνά(πάνω από 50/100)δίκιο..
 
Απάντηση: κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής στο διαδίκτυο

Έχω καταλήξει να διαβάζω τις -περιορισμένες πλέον, λόγω έλλειψης χρόνου - κριτικές, σα να ακούω ένα συνομιλητή. Τους δίνω προσοχή αν είναι συνεκτικές και επαρκώς τεκμηριωμένες, τις προσπερνώ αλλιώς. Δεν καθορίζουν όμως μονοσήμαντα τις αγορές μου. Το περισσότερο που περιμένω είναι αξιοπρόσεκτα σχόλια αισθητικής, ή υποσημειώσεις για το έργο και το συνθέτη, παρά κάτι για την ερμηνεία αυτή καθ' αυτή.

Το Gramophone έχει την μεγαλύτερη ιστορία και prestige από τις υπόλοιπες που αναφέρθηκαν. Έχει όμως εμμονές και κολλήματα που είναι εύκολα αναγνωρίσιμα. Όσοι έχουν τη δυνατότητα, μπορούν να ισοσταθμίσουν την 'πόλωση' με δόσεις από το γαλλικό Diapason. Ενδιαφέρον είναι επίσης και ο American Record Guide, που συχνά - πυκνά, δε διστάζει να τα 'χώνει'. Από τις υπόλοιπες έχω επισκεφθεί το classics today, όπου έχω πετύχει μερικές ενδιαφέρουσες κριτικές.
 
Απάντηση: κριτική δίσκων κλασσικής μουσικής στο διαδίκτυο

Πάντα διάβαζα και συνεχίζω να διαβάζω κριτικές και κείμενα για τη μουσική.
Ηταν ένα είδος Αισθηματικής Αγωγής για μένα και, σε πολλούς απ αυτούς που τα έγραψαν, οφείλω τα μέγιστα. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που με τα κείμενά τους τράβηξαν την προσοχή μου σε κάτι που υπό κανονικές συνθήκες θα αγνοούσα ή θα προσπερνούσα χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Αλλες φορές πάλι, έδιναν διαστάσεις που δεν είχα διανοηθεί, σε πράγματα φαινομενικά απλά: τους διάβαζα και μετά, ως δια μαγείας, άκουγα τον δίσκο με καινούργια αυτιά.
Φυσικά και διαφωνώ κατά καιρούς, φυσικά και έχω λουστεί ολόκληρα φορτία με ...πατάτες: είναι μέρος του παιχνιδιού και το αποδέχομαι αδιαμαρτύρητα: τίποτα δεν με ενδιαφέρει όσο η μουσική έτσι κι αλλιώς, οι συζητήσεις και η ανταλλαγή απόψεων με άλλους είναι πολύ κεφαλαιώδους σημασίας για μένα και πάντα μέσα στις άμεσες προτεραιότητές μου.
Τρέφω μεγάλη συμπάθεια για όλους αυτούς τους πειραγμένους που, με ελάχιστη έως μηδαμινή αμοιβή, κάθονται και χτυπιούνται μπροστά από μιά λευκή σελίδα, στέλνοντας γράμματα στο άγνωστο, προσπαθώντας να περιγράψουν σε άλλους αυτό που δεν περιγράφεται και να κοινωνήσουν το ...ακοινώνητο.
Διαβάζω κυρίως έντυπα: το γαλλικό Diapason κατά καιρούς γράφει Διαμάντια.
Ο Guardian πιο παληά, επίσης. Από το BBC Music έχουν περάσει κατά καιρούς καταπληκτικοί γραφιάδες.
Aλλα έντυπα μικρά, περιθωριακά, πάνω σε μουσικές με πολύ μικρό κοινό, μακριά απ τα φώτα της δημοσιότητας.
Η αγορά δίσκων είναι για μένα ένα σπορ συναρπαστικό και ριψοκίνδυνο που έχει αρκετούς ...κινδύνους. Δεν θα το ήθελα με οποιαδήποτε άλλη μορφή, το προτιμώ έτσι όπως είναι, χωρίς σιγουριά και έτοιμες συνταγές, με τύπους που γράφουν για μοναξιές στο πέλαγος, αυτά που έχουν απομείνει και είναι δικά μας, μικρές νησίδες επικοινωνίας όπου θα ανακαλύψεις το Φώς ή θα την πατήσεις μεγαλοπρεπώς.
 
Top Bottom