Λευκωσία... η παλιά διχοτομημένη πόλη μια φθινοπωρινή νύχτα!!!

Μα ζει κόσμος σε αυτά τα σπίτια; ναι ζει...
Μα δεν είναι πολύ λίγες οι ενδείξεις της ανθρώπινης παρουσίας; ναι είναι λίγες, αφύσικα λίγες...
Μήπως κοίταξα να αφαιρέσω το ανθρώπινο στοιχείο από τα κάδρα μου; όχι!

Άρα - και με την προυπόθεση ότι δεν σας λέω ψέμματα- όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι το τραύμα της εισβολής είναι ακόμα ανοιχτό. Ότι οι άνθρωποι που ζουν δίπλα στην πράσινη γραμμή κλείνονται στα σπίτια τους, στο θεωρούμενο κάστρο τους και τη νύχτα δεν έχουν καμιά κοινωνική ζωή. Επίσης ότι και η όποια νυχτερινή ζωή είναι χαμηλών τόνων - τουλάχιστον ακόμη σήμερα- και απευθύνεται και καταναλώνεται στους νέους που δεν ζούν μόνιμα στην περιοχή. Εννιά δέκα το βράδυ μια πολύ γλυκιά νύχτα δεν υπήρχε κανένα μαγαζάκι ανοιχτό, καμιά παρείτσα στο δρόμο.

Ο κόσμος που κατοικεί εδώ, τόσο αυτοί που κατοικούν εδώ και πολλά χρόνια, όσο κι αυτοί πουε κμεταλλεύτηκαν τις παροχές και μετοίκησαν ζουν εντός, κάτι που δεν συνηθίζεται στη Μεσόγειο...
 
Oι φωτογραφίες είναι εξαιρετικές.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι έγχρωμες θα απόδιδαν καλύτερα τη μονοτονία, την έλλειψη χρώματος, τον υποφωτισμό, την ατμόσφαιρα της περιοχής...
Όσο και αν φαίνεται παράξενο, το ασπρόμαυρο πιο πολύ της "φτιασιδώνει", παρά αποδίδει την παρακμή.
 
Οι δυο τελευταίες φωτογραφίες είναι δίπλα ακριβώς στη μεγάλη καμπύλη της πράσινης γραμμής. Με πλάτη την πράσινη γραμμή κι όχι μέτωπο.

 
Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί γιατί δεν τράβηξα καθόλου τις σκοπιές (που είνι όλες χαμηλά ένα με το πάτωμα) ή έστω τα βαρέλια που κλείνουν τις διόδους, τους δρόμους...

Για δυο λόγους: Ο πρώτος είνααι ότι απαγορεύεται και δεν ήθελα να το ρισκάρω. Έχω ρισκάρει πολλές φορές στη ζωή μου και θα συνεχίσω να ρισκάρω, αλλά το να συλληφθείς για τέτοιο λόγο, πλέον σε βγάζει στην εφεδρεία από το Δημόσιο.
Ο δεύτερος λόγος ότι οι συγκεκριμένες γωνιές ΔΕΝ φωτίζονται, είναι σε σκοτάδι πίσσα. Άρα την ώρα που κυκλοφορούσαμε ήταν εξαιρετικά δύσκολη η φωτογράφηση. Γι αυτό.

Κυρίως ότι δεν ήταν αυτό το ενδιαφέρον μου. Αντίθετα ήθελα να τραβήξω τη ζωή των ανθρώπων τη νύχτα δίπλα στη γραμμή, κι όχι την ίδια τη γραμμή.

Μετά από μερικές ώρες επιστρέψαμε σε πιο βατά μέρη. Αλέξανδρε σε ευχαριστώ..

 
η ίδια εικόνα που είδα όταν επισκέφτηκα την πόλη το 1996.
Δεν έχει αλλάξει τίποτα.
Περνάς και νομίζεις ότι είναι ακατοίκητη. Ιδίως βράδυ.
Και εγώ θα ήθελα χρώμα. Το όποιο χρώμα ήταν αυτό.
 
Πολύ δυσκολο εγχείρημα Βλάση αν καταλαβαίνω καλά τι προσπάθησες να παρουσίασεις.
Τις φωτογραφίες θα τις ξαναδώ το βράδυ από το σπίτι καθώς η οθόνη της δουλειάς δεν προσφέρεται
 
Last edited:
Τι μου έβγαλαν οι φωτογραφίες σου Βλάση... Η προσέγγισή σου, χωρίς "κραχτές" εικόνες με φυλάκια και άλλα "εντυπωσιακά", μου αρέσει. Θα προτιμούσα να έχουν χρώμα, γιατί κατά την άποψη μου το ΑΜ φτιασιδώνει καταστάσεις (επαναλαμβάνω τελείως προσωπική στάση). Το τραγικό είναι ότι εκεί ο "οχτρός" χτύπησε άγρια με όπλα, αλλά δυστυχώς πολλές γειτονιές της Αθήνας (φαντάζομαι και άλλων πόλεων) έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να θυμίζουν μια από τα ίδια. Τα μέσα του πολέμου άλλαξαν - αλλά χάσαμε...
 
Καλη δουλεια Βλαση αλλα και εγω θα τις ηθελα εγχρωμες...
Εχει και συνεχεια?
 
Όντως και σε έγχρωμες όπως παρατήρησε κάποιος παραπάνω θα ήταν σχεδόν μονοχρωματικές, ίσως τις προτιμούσα καλύτερα. Ως ασπρόμαυρες θα τις ήθελα λιγάκι πειραγμένες σε κόντραστ, πιο "δραματικές". Πολύ ωραία δουλειά πάντως!
 
Re: Απάντηση: Λευκωσία... η παλιά διχοτομημένη πόλη μια φθινοπωρινή νύχτα!!!

Όχι δεν έχει άλλο... 24 φωτογραφίες είναι αρκετές τουλάχιστον για μένα. Για το κοντράστ τί να πω. Μιλούμε για iso 2500-3200 όπυ εξ ορισμού είναι χαμηλό το κοντράστ. Μετά μην ξεχνούμε ότι είναι φθινόπωρο κι όσο να' ναι τη συννεφιά του την έχει.

Ωραία μια και υπάρχει συναίνεση στο έγχρωμο θα τις ανεβάσω και στο έγχρωμο. Εκεί όμως θα δείτε ότι αλλού το φως είναι εξαιρετικά κίτρινο (και δεν είναι λάθος του white balance) κι αλλού είναι το άσπρο της εργασίας!
 
Το Α/Μ είναι εξ ορισμού για ρεπορτάζ, οπότε συμφωνώ με την επιλογή του.
Αναδεικνύει τις υφές, παίζει με τις σκιές, αποτυπώνει αυτό που θέλει να πεί ο φωτογράφος.

Τι θα ήθελα;

Κόκκο..!!

Ναι κόκκο, να γίνει πιό δραματικό..και κοντράστ για περισσότερο film look .



Υ.Γ. Οι λάμπες νατρίου των δρόμων απλά δεν κάνουν για χρώμα.
 
Δεν το κανει συχνα τελευταια ο Βλασσης, να ανεβαζει φωτογραφιες, αλλα οταν το κανει... εχουμε Θεμα... :grinning-smiley-043
 
ΒΛΑΣΙΔΗΣ said:
Click to expand...

Αυτή η φωτογραφία καθώς και οι φωτογραφίες των δύο προηγούμενων ποστ μου θύμισαν παλιά λαρισαίικα σπίτια, από αυτά που γκρεμίζονται σωρηδόν για να δώσουν τη θέση τους σε πολυκατοικίες, και από τα οποία ελάχιστα έχουν απομείνει πλέον. Πολύ θα ήθελα να τις δω και σε χρώμα, αν και δηλώνω παντελώς άσχετος περί τα φωτογραφικά. Βλάση, συγχαρητήρια.
 
ΒΛΑΣΙΔΗΣ said:
καθώς προχωρούμε στα στενά η ζωή δείχνει περισσότερο κανονική και λιγότερο επιτηδευμένη. Κανονικές γειτονιές, ίσως όχι σαν αυτές που ζούμε τώρα, αλλά όπως συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και σήεμρα σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας.

Click to expand...

A nice one ;)
 
Πολύ ωραίο οδοιπορικό, συμφωνώ με την επιλογή του ΑΜ. Το θεωρώ πιο κατάλληλο για αυτό που θές να πεις με τις φωτό σου.

Συμφωνώ με sent για το κοντράστ, λίγο παραπάνω θα ήταν καλύτερα,
και με τον Μπίλυ για τον κόκκο.

Άντε, περιμένουμε και τις έγχρωμες:ernaehrung004:
 
Top Bottom