- 19 September 2007
- 619
Έτσι ονομάζεται –κατά την προσωπική μου γνώμη- το πείραμα για τη νέα εποχή της δισκογραφίας σήμερα.
Η δισκογραφία «κλαίει» -και καλά κάνει, αφού δε βάζει μυαλό- με τις πωλήσεις cdνα έχουν πτώση 20% με 25% κάθε χρόνο.
Από την άλλη, οι συναυλίες παρουσιάζουν αύξηση του τζίρου, σταθερά ανοδική πορεία (εδώ να σημειώσουμε ότι τα εισιτήρια κάθε χρόνο είναι λιγότερα, υπάρχει κέρδος από την αύξηση στην τιμή τους…)
Έχοντας, ως οδηγό αυτά τα στατιστικά, η εταιρεία Live Nation, ίσως η μεγαλύτερη εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών, σκέφτηκε την «εξαγορά» δικαιωμάτων για τα επόμενα 10-12 χρόνια, μεγάλων ονομάτων όπως Madonna, U 2, JayZ, Shakira, R. Stones (για τα δύο τελευταία ονόματα, δεν είμαι –ακόμα- σίγουρος).
Ότι συναυλία, μπλουζάκι, dvd, ποτήρι, πιάτο κλπ κυκλοφορήσει με τη φυσιογνωμία τους, το όνομά τους, η παραμικρή αναφορά σε αυτούς, θα φέρνει χρήματα στην εταιρεία.
Ο 42χρονος Καναδός, Ραπίντο, που ανέλαβε την ηγεσία της εταιρείας το 2005, εμφανίζεται ο πιο επιθετικός CEOτης δισκογραφίας, βλέποντας ένα μέλλον όπου οι δίσκοι θα έχουν τελειώσει αλλά η συναυλίες θα πουλάνε…
Τα ερωτήματα που μου δημιουργούνται είναι τρία:
Α) Ένα μπλουζάκι με τη φωτογραφία του JayZ, μία κούπα καφέ με τη φυσιογνωμία της Madonna, δείχνει να είναι καλύτερη επένδυση από ένα νέο τους άλμπουμ?
Β) Γιατί να υπάρχουν ιδέες για νέα άλμπουμ, όταν τα διάσημα γκρουπ θα περιοδεύουν από χώρα σε χώρα, άρα που χρόνος για έμπνευση? Ανακύκλωση των παλαιών… σουξέ?...
Γ) Γιατί οι εταιρείες να επενδύσουν σε νέα ονόματα, που δε θα φέρουν άμεσα έσοδα από τις συναυλίες τους? Υπολογίζουν, όσο και αν «κατηγορούν», τόσο πολύ τα σημεία που μοιράζουν μουσική στους χρήστες του διαδικτύου?...
Η δισκογραφία «κλαίει» -και καλά κάνει, αφού δε βάζει μυαλό- με τις πωλήσεις cdνα έχουν πτώση 20% με 25% κάθε χρόνο.
Από την άλλη, οι συναυλίες παρουσιάζουν αύξηση του τζίρου, σταθερά ανοδική πορεία (εδώ να σημειώσουμε ότι τα εισιτήρια κάθε χρόνο είναι λιγότερα, υπάρχει κέρδος από την αύξηση στην τιμή τους…)
Έχοντας, ως οδηγό αυτά τα στατιστικά, η εταιρεία Live Nation, ίσως η μεγαλύτερη εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών, σκέφτηκε την «εξαγορά» δικαιωμάτων για τα επόμενα 10-12 χρόνια, μεγάλων ονομάτων όπως Madonna, U 2, JayZ, Shakira, R. Stones (για τα δύο τελευταία ονόματα, δεν είμαι –ακόμα- σίγουρος).
Ότι συναυλία, μπλουζάκι, dvd, ποτήρι, πιάτο κλπ κυκλοφορήσει με τη φυσιογνωμία τους, το όνομά τους, η παραμικρή αναφορά σε αυτούς, θα φέρνει χρήματα στην εταιρεία.
Ο 42χρονος Καναδός, Ραπίντο, που ανέλαβε την ηγεσία της εταιρείας το 2005, εμφανίζεται ο πιο επιθετικός CEOτης δισκογραφίας, βλέποντας ένα μέλλον όπου οι δίσκοι θα έχουν τελειώσει αλλά η συναυλίες θα πουλάνε…
Τα ερωτήματα που μου δημιουργούνται είναι τρία:
Α) Ένα μπλουζάκι με τη φωτογραφία του JayZ, μία κούπα καφέ με τη φυσιογνωμία της Madonna, δείχνει να είναι καλύτερη επένδυση από ένα νέο τους άλμπουμ?
Β) Γιατί να υπάρχουν ιδέες για νέα άλμπουμ, όταν τα διάσημα γκρουπ θα περιοδεύουν από χώρα σε χώρα, άρα που χρόνος για έμπνευση? Ανακύκλωση των παλαιών… σουξέ?...
Γ) Γιατί οι εταιρείες να επενδύσουν σε νέα ονόματα, που δε θα φέρουν άμεσα έσοδα από τις συναυλίες τους? Υπολογίζουν, όσο και αν «κατηγορούν», τόσο πολύ τα σημεία που μοιράζουν μουσική στους χρήστες του διαδικτύου?...
