Στα μέσα του περασμένου Αιώνα και κυρίως στο εξωτερικό, αποκαταστάθηκε μια μεγάλη αδικία. Η λογοτεχνία του φανταστικού, από αποπαίδι της φιλολογίας, πήρε επίσημα την έδρα που της άξιζε, ως ένα πανάξιο είδος που απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες και υψηλού επιπέδου συγγραφικό ταλέντο. Στη συνέχεια χωρίστηκε σε τρείς βασικές υποκατηγορίες:
α) Λογοτεχνία του Φανταστικού (όπου ασχολείται με γενικά θέματα, κυρίως ηρωικής φαντασίας και μαγείας, στο μέλλον ή στο παρελθόν.
β) Λογοτεχνία Τρόμου (όπου με κάθε τρόπο και κάθε ύφος, προσπαθεί να κεντρίσει τον υποσυνείδητο φόβο των αναγνωστών)
γ) Λογοτεχνία Επιστημονικής Φαντασίας (όπου το μέλλον, το διάστημα, οι εξωγήινοι πολιτισμοί και οι τεχνολογικές εξελίξεις, είναι τα κυριότερα θέματα που την απασχολούν)
Φυσικά και τα τρία αυτά είδη, βρήκαν διέξοδο πρός τον κινηματογράφο και αντιστρόφως με φανατικούς θαυμαστές όπου γης.
Τα πιό πολλά από τα πρώτα έργα τρόμου, σήμερα χαρακτηρίζονται "καλτ", γιατί ο τρόπος γραφής και η θεματολογία, χρησιμοποιούσε τα ζόμπι και το πολύ αίμα, για να τρομάξει τους άπειρους ως τότε αναγνώστες και ίσως τα κατάφερε μέχρις ενός σημείου. Αλλά μέσα από τα πρωτόλεια αυτά γραπτά, εμφανίστηκαν και κάποια αριστουργήματα που καθόρισαν την πορεία της λογοτεχνίας του τρόμου, με κυριότερα τα: Δράκουλας (Μπραμ Στόκερ) και Φρανκενστάϊν (Μαίρη Σέλλεϋ) τον 19ο Αιώνα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, με πολλά και καλά βιβλία τρόμου να πλουτίζουν την ιδιαίτερη αυτή κατηγορία, αλλά η πραγματική επανάσταση έγινε στις αρχές του τελευταίου τρίτου του 20ο Αιώνα, όπου και εμφανίστηκαν οι κατά τεκμήριο καλύτεροι συγγραφείς τρόμου. Θα αναφέρω μερικούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δέν υπάρχουν κι άλλοι το ίδιο ή περισσότερο καλοί συγγραφείς, απλώς τυχαίνει να τους έχω διαβάσει και να έχω προσωπική άποψη. Από την άλλη ξεκινάει από εσάς μια συζήτηση ή μια γνωριμία αν θέλετε, με βιβλία και συγγραφείς που πιθανώς δεν γνωρίζαμε.
Στήβεν Κίνγκ (το αυτό, νυχτερίτες, το παιχνίδι του Τζέραλντ, Κάρυ κ.α)
Τζακ Κέτσαμ (το κορίτσι της διπλανής πόρτας, ξεγραμμένοι, το κρυφτό κ.α)
Ρίτσαρντ Μάθεσον (το στοίχειωμα, ζωντανός θρύλος)
Κλάϊβ Μπάρκερ (τα βιβλία του αίματος, τα ευαγγέλια της κολάσεως, υφαντόκοσμος)
Γκράχαμ Μάστερτον (Μανιτού, έκσταση θανάτου, αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται)
Έντγκαρ Άλλαν Ποε (το βαρέλι του Αμοντιλιάδο, μαρτυριάρα καρδιά, ο μαύρος γάτος κ.α)
Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ (το έρπον χάος, η σκοτεινή αδελφότητα, τα βουνά της τρέλας κ.α)
Άρθουρ Μάχεν (η νουβέλα της μαυρης σφραγίδας, τρόμος)
Άιρα Λέβιν (το μωρό της Ρόζμαρυ, ένα φιλί πρίν πεθάνεις)
Ρουθ Ρέντελ (σαν δαίμονας μπροστά μου, η κούκλα που σκοτώνει)
Νηλ Γαίημαν (οι γιοί της αράχνης, το βιβλίο του νεκροταφείου)
Τζοϋς Κάρολ Όουτς (ζόμπι)
Γράχαμ Τζόϋς (η νεράϊδα των δοντιών, indigo)
