Λοιπόν ανυπόμονοι, το σετ πλέον είναι:
Πλατώ: project xperiance II
Κεφαλή: Grado reference gold
Ενισχυτής: Luxman L-505s gold edition:twoguns:
Μαγνητόφωνο 1: AKAI GX-620:worshippy:
Μαγνητόφωνο 2: Pioneer RT-1020L Quad:firstprize:
Ηχεία: Kef Carlton II (δεν τ'αλλάζω με τίποτα):behead:
Στον πάγκο:
Κασσετόφωνο Denon DRR-680
Tuner: TU-450
CDP: Harman Kardon HD-970
Ενισχητής 2: Nikko IA-400
Τό ''the world is a ghetto'' των WAR ήταν ο πρώτος δίσκος πού άκουσα.
Τόν λατρεύω και τον ξέρω πολύ καλά, έχει και πολύ καλή ηχογράφηση.
ΑΑΑΑΑΑ!!!!. Έτσι έκανα, όταν το πρώτο βαθύ χαμηλό μαζί με τα κρουστά,
ήρθε κατα πάνω μου.!!! Νά πώ εδώ, γιά την παροιμειώδη αναισθησία των
Kef, που ξελιγώνουν τους περισσότερους κοινούς ενισχητές.
Ο Luxman τα χτύπησε κάτω!, τα congas πέρασαν μέσα απ' το στομάχι μου
και το σαξόφωνο με σορώπιασε.!!!.Σαν τεστ έβαλα και το ''take five''
του Dave Brubeck, έκλεισα τα μάτια και μου τά 'φερε όλα μπροστά μου,
νομίζοντας οτι είμαι στο club. Απίστευτα πράγματα, αλλά έπρεπε να φύγω.
Αργά το βράδυ, ξεκινάει το AKAI τη ''Μικρή νυχτερινή μουσική'' του Motzart,
κάθομαι, σηκώνομαι, βάζω ένα metaxa 5ρι (το παλιό που το κρατάω γιά
ειδικές περιπτώσεις) πίνω μιά γουλιά και εύχομαι στον εαυτό μου ΠΑΝΤΑ
ΤΕΤΟΙΑ.! 650 Ευρώ κάνει ένα κινητό.!!!!!:Banane0:
Μια και εδώ σας κόβω του ...vintage, να το ρωτήσω εδώ και ας είναι λιγάκι off-topic.
Λέω να πάρω έναν από τους παλιούς δέκτες, ο Revox B760 τι λέει?
Βασικώς μου αρέσει ως εξωτερικό, και βλέπω πού και πού να βγαίνει στο ebay.
Ένας που παρακολουθούσα έκλεισε στα 211... καλά είναι δλδ ως τιμή, εάν υποτεθεί ότι είναι εντάξει σε λειτουργία?
Εμεί τα έχουμε ήδη πεί
![]()
Καλή διασκέδαση λοιπόν, ώρες να έχεις τώρα να ακούς μουσικούλες!...
Υ.Γ.
Κάποια στιγμή όταν θα τελειώσω με το σύστημα (τώρα τα σκάω για καλώδια και θέλω και ένα πλυντηριάκι δίσκων) θα χτυπήσω μια κασετοφωνιά έτσι για το φετίχ και τιμητικά αφου με αφτές τις ρημάδες ανατράφηκα!..
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή με ξένισε αυτό που άκουσα στο σύστημά μου (spendor sp2/3, με πηγή το nad c 521bee ή το buffalo dac es9008 με pc-foobar) συγκριτικά με τον πρηγούμενο λαμπάτο (prologue 1 - 2 x 35watt).Κάπου μ’άρεσε, κάπου αλλού όχι.Διαφορετικό όμως σίγουρα.
Σιγά-σιγά και όσο τον συνήθιζα,άρχισε να μου φαίνεται ότι ημουσική έβγαινε από ένα πιο ήσυχο background,τα όργανα ακούγονταν ξεκάθαρα μεταξύ τους και γενικά το πράγμα κυλούσε πιο ομαλά,φυσικά απ’ότι πριν.
Αυτό που τώρα μου αρέσει είναι ότι δεν βάζει τις φωνές σε πρώτο πλάνο σε σχέση με τη μουσική και ότι το όλο άκουσμα έχει μια ισορροπία (σε αντίθεση με πριν) και μια καθαρότητα χωρίς υπερβολές και - ίσως- φουσκώματα.(βέβαια η αλήθεια είναι ότι μια ψευδαίσθηση γλυκάδας στην κιθάρα στο Albatross των FleetwoodMac μου λείπει- σε σχέση με πριν).
Ακόμα, σε κομμάτια των Bau (Rufino Almeida), terry callier η κιθάρα μου ακούστηκε πιο κιθάρα από τις προηγούμενες φορές, σε δίσκους «γρήγορους» (marquee moon,raw power) το άκουσμα είχε περοσσότερη συνοχή και τις μικρές ώρες το brighten the corners των pavement και οι κορε υδρο, xaxakes, nostalgia77 ακούστηκαν πιο άνετα από κάθε άλλη φορά (η αλήθεια είναι ότι βοηθούν και τα tone controls σ’αυτό).
Η μεγάλη έκπληξη όμως ήταν όταν άκουσα τα “στην Αμερική”, “φορτίνο Σαμάνο” και “ασπρομόντε” του θ.παπακωνσταντίνου όπου –θ’ακουστεί κοινότυπο- είτε άκουγα λεπτομέρειες που δεν είχα ακούσει, είτε άκουγα το ίδιο κομμάτι διαφορετικά παιγμένο!
Να μη σας κουράζω, έχω σχεδόν μηδαμινή εμπειρία από ενισχυτικά και δεν υποστηρίζω ότι ο luxman είναι ελβετικός σουγιάς.Απλά σε σχέση με πριν είναι πιο ουδέτερος,είναι ισχυρότερος και αν θα ήθελα κάτι να προσθέσω πάνω του αυτό θα ήταν μία δόση ζεστασιάς.
καλημέρα.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.