Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι»δικασταί
για 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετά
από 50!!!!!!!!!
Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη,
τρεμάμενη φωνή:
Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασε
και δεν ντράπηκε να μας καταδικάσει
σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή
που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν
γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δεν
μπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρω
ακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη
εκείνο το δικαστήριο. Σαφής στόχος
αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική και
παραδειγματική τιμωρία μας επειδή
συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που
μεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οι
δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός ο
παπάρας (και συγχωρήστε το μένος
παρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από
πολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν απʼ τα
σύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά
τους, και μέσα από μία αστεία και
υποτιμητική για την υποτιθέμενη
«δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησε
δυόμιση
ώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείο
ναι πλειοψηφήσει (!!!!!!!!! και όχι
ομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησης
μας. Η αξιότιμη πρόεδρος, θεωρούσε
ότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες,
πρόταση χωρίς καμία δικονομική λογική.
Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, που
δεν ήταν φοιτητής και άρα ανήκε σε πιο
ευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχε
αυτή τη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότητας
του φοιτητή που χαρακτήριζε τους
υπόλοιπους. Γιʼ αυτό και παρόλο που τον
έπιασαν
μαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρα
σωματικής βλάβης σε συγκεκριμένο
αστυνομικό. ".