Mερικοι δισκοι κλασικης μουσικης για μενα τον ασχετο...

άλλαξαν την ιστορία της ποπ - ροκ και στο διάστημα 66 - 69 έκαναν τα πάντα και μοίραζαν άπειρα templates για τους επόμενους...
 
Η σειρά ΤΗΕ ORIGINALS της DG είναι "λεφτά στην τράπεζα" για αρχή Πέτρο.
Και σε οικονομική τιμή.
Και γώ, παρομοίως άσχετος είμαι, αλλά τελικά και οι δικοί μου φόβοι αποδείχτηκαν αδικαιολόγητοι σε σχέση με την κλασική. Ότι έχω πάρει μέχρι στιγμής -όχι πολλά - απο τη συγκεκριμένη σειρά μου άρεσε πολύ. Και ήταν μεγάλη η έκπληξή μου, πίστεψέ με, που με συνεπήρε με τη μία, καθότι είχα πάντα ενα "ακαδημαϊκό" σεβασμό στην κλασική, αλλά περαν τούτου ουδέν :nounder:

Δυό πρόχειρες προτάσεις μου απο τη σκοπιά του πρωτάρη , που βάζω στοίχημα οτι θα σου αρέσουν και σένα, είναι οι παρακάτω


241fa2c008a0ddaadc2b6010.L.jpg


51KPNEK149L._SS500_.jpg
 
Παίρνω το θάρρος και την πρωτοβουλία , αν και δεν γνωρίζω τα γούστα σου όπως κάποιοι άλλοι φίλοι από τους οποίους μόνο, πιθανόν να ήθελες τη γνώμη, να καταθέσω κι εγώ τις προτάσεις μου.
Θα πρότεινα λοιπόν να ξεκινήσεις με έργα γνωστά πολυακουσμένα τα οποία θα σου είναι οικεία άρα και πιο εύληπτα.
Μια λύση για αρχική προσέγγιση είναι οι συλλογές ή τα Cd τύπου Essential Mozart ή This is Mozart κλπ από τα οποία παίρνεις μιά άποψη για τη μουσική του συνθέτη και μετά προχωράς σε συγκεκριμένες αγορές.
Παρακάτω προτείνω ενδεικτικά κάποια έργα όχι μόνο συμφωνικά αλλά και σολο πιάνο (αν και απ'ότι κατάλαβα θέλεις μόνο ορχηστρικά) για κάποιον που θα ήθελε να μπει στο χώρο της κλασσικής.
Οι συνθέτες τυχαία όπως μου έρχονταν στο μυαλό (ίσως να μου έχει ξεφύγει κάτι):

Beethoven: Συμφωνίες 3,5,6,8,9 , εισαγωγές Egmont, Fidelio.
Tchaikovsky : Μουσική από τα μπαλλέτα(Nutcracker - Καρυοθραύστης, Sleeping Beauty - Ωραία Κοιμωμένη, Swan Lake-Λίμνη των Κύκνων) και το αξιολάτρευτο 1ο Κοντσέρτο για πιάνο
Rossini :Εισαγωγές από όπερες του (Γουλλιέλμος Τέλλος, Κουρέας της Σεβίλλης, Gazza Ladra - Κλέφτρα κίσσα, Μια Ιταλίδα στο Αλγέρι, Σεμίραμις),
Αποσπάσματα από όπερες του Verdi
Mozart :Εισαγωγή από Τους γάμους του Φίγκαρο,Μικρή Νυχτερινή μουσική - Σερενάτα 13 KV 525, κάποια Divertimenti (πχ KV 334), Συμφωνίες 25,39,40. Κοντσέρτο για πιάνο 21.
Brahms :Ουγγρικοί Χοροί.
Wagner :εισαγωγές από όπερες Tannhauser,Fliegende Hollander - Ιπτάμενος Ολλανδός.
Dvorak : Συμφωνία 9 (Του Νέου Κόσμου), Σερενάτα για ορχήστρα εγχόρδων op 22, Σλαβικοί Χοροί
Bruckner: οποιοδήποτε scherzo από τις συμφωνίες του
Richard Strauss : Τάδε έφη Ζαρατούστρα, Δον Χουάν
Johann Strauss : βαλς όπως Γαλάζιος Δούναβης
Grieg : Κοντσέρτο για πιάνο, 2 σουίτες Peer Gynt
Stravinsky : Rite of Spring - Ιεροτελεστία της Άνοιξης
Orff : Carmina Burana
Bach :Εισαγωγές, Βρανδεμβούργια κοντσέρτα
Vivaldi : Τέσσερις Εποχές
Ravel : Bolero, Ο τάφος του Couperin (σόλο πιάνο ή ενορχηστρωμένο)
Mussorgsky : Εικόνες από μια έκθεση (σόλο πιάνο ή ενορχηστρωμένο), Νύχτα στο Φαλακρό βουνό
Chopin : Νυχτερινά,Σπουδές, Πρελούδια, Μπαλλάντες, Βαρκαρόλλα
Satie : Gymnopedies, Gnossienes
Liszt : Ουγγρικές Ραψωδίες,
Rachmaninov :Ραψωδία σε ένα θέμα του Paganini, Moment Musicaux,
 
Διονύση πολύ ωραίες προτάσεις γιά αρχή.:grinning-smiley-043
Καλό θάταν να μήν χαθεί τό ποστάκι σου γιατί είναι πολύ χρήσιμο για κάθε ενδιαφερόμενο.
Υ.Γ
Πώς φαίνεται όμως ότι συμπαθείς τον Schubert:flipout::flipout:


Λοιπόν να προστεθεί η 8η συμφωνία(ημιτελής)τού Schubert,τό κουιντέτο για πιάνο και έγχορδα D667(Η Πέστροφα) και το κουαρτέτο εγχόρδων D810(Ο θάνατος και η κόρη)
 
Re: Απάντηση: Mερικοι δισκοι κλασικης μουσικης για μενα τον ασχετο...

Διονύση πολύ ωραίες προτάσεις γιά αρχή.:grinning-smiley-043
Καλό θάταν να μήν χαθεί τό ποστάκι σου γιατί είναι πολύ χρήσιμο για κάθε ενδιαφερόμενο.
Υ.Γ
Πώς φαίνεται όμως ότι συμπαθείς τον Schubert:flipout::flipout:


Λοιπόν να προστεθεί η 8η συμφωνία(ημιτελής)τού Schubert,τό κουιντέτο για πιάνο και έγχορδα D667(Η Πέστροφα) και το κουαρτέτο εγχόρδων D810(Ο θάνατος και η κόρη)

Σπύρο ευχαριστώ!
Όσο για τον Schubert μπορεί να μην πολυσυμπαθώ τη μουσική του αλλά ένα από τα πιο αγαπημένα μου έργα (γενικά από το κλασσικό ρεπερτόριο ) είναι η Ημιτελής του η οποία όντως μου ξέφυγε από τη λίστα.:blush:
Κάποια μέρα που ήμουν στο Μετρόπολις στο τμήμα της κλασσικής, άρχισε να ακούγεται ένα κομμάτι που μου ήταν πάρα πολύ οικείο , μου άρεσε πάρα πολύ αλλά εκείνη τη στιγμή έπαθα black out και δεν μπορούσα με τίποτα να το αναγνωρίσω. Μόνο κατά προσέγγιση μπορούσα να το τοποθετήσω χρονικά κάπου στον 19 αιώνα αλλά πέραν τούτου ουδέν. Τέλος πάντων έπιασα μια γωνία και το απήλαυσα μέχρι το τέλος του και μόνο όταν πήγα στο σπίτι μετά από ώρα μου ήρθε σαν φλας ότι ήταν η Ημιτελής του Schubert. Παιχνίδια του εγκεφάλου!!

Όσο για κουαρτέτα και κουιντέτα (όπως και τρίο για πιάνο) εγώ θα απέφευγα να τα συστήσω σε αρχάριο αν και το 4ο μέρος Finale,Appassionato του 1ου Τρίο για πιάνο του Debussy είναι πολύ αγαπημένο.
Από φίλους (άσχετους με την κλασσική) έχω διαπιστώσει ότι ''κλωτσάνε'' περισσότερο σε μικρά σχήματα και σε σόλο πιάνο (σε μικρότερο βαθμό) παρά σε μεγάλες ορχήστρες. Ίσως είναι και οι προκαταλήψεις που έχει και ο καθένας.
Πχ τους λες για μουσική δωματίου και δημιουργούν συνειρμούς υπέργηρων αποστεωμένων Κυριών(θηλυκό) του Κολωνακίου απολαμβάνουσες τέϊον και αναμένουσες τον Μεγάλο Θεριστή με υπόκρουση του Χ κουαρτέτου του Ψ συνθέτη του 19 αιώνα (μα πώς μπορείς και ακούς τόσο παλιά μουσική ρε Διονύση!)
:rolleyes:
 
Εάν το θέμα δεν περιορίζεται στη συμφωνική μόνο μουσική, μήπως ξεχνούμε τις σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν?
 
Απάντηση: Re: Mερικοι δισκοι κλασικης μουσικης για μενα τον ασχετο...

Εάν το θέμα δεν περιορίζεται στη συμφωνική μόνο μουσική, μήπως ξεχνούμε τις σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν?

Oχι μονο συμφωνικη! Θα παρω και καποια σολο πιανο και καποια με 3-4 οργανα!
 
ένας άλλος τρόπος προσέγγισης είναι η πλάγια οδός μέσω soundtracks ,
έτσι ξεκίνησα και εγώ πριν 25 χρόνια ακολουθώντας τα αχνάρια του
μοναδικού Stanley (τσέκαρε τα Βarry Lindon , Eyes wide shut , clockwork
orange (έστω και υπο την κα ! carlos)
 
Μικρή συμβουλή προς όλους τους φίλους που θέλουν να ασχοληθούν με την κλασσική: μην ψάχνεστε μόνο με τους δίσκους. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και πηγαίνετε σε μια συναυλία με συμφωνική ορχήστρα ή κάποιο σύνολο μουσικής δωματίου. Γίνονται εξαιρετικές συναυλίες κάθε χρόνο στα Μέγαρα Αθηνών και Θεσ/νίκης, στα ξένα ινστιτούτα (Γκαίτε κ.λ.π) στην Αγγλικανική εκκλησία και σε άλλους χώρους. Θα ανοίξει ένας καινούργιος κόσμος για σας....
 
ένας άλλος τρόπος προσέγγισης είναι η πλάγια οδός μέσω soundtracks ,
έτσι ξεκίνησα και εγώ πριν 25 χρόνια ακολουθώντας τα αχνάρια του
μοναδικού Stanley (τσέκαρε τα Βarry Lindon , Eyes wide shut , clockwork
orange (έστω και υπο την κα ! carlos)

το κυριώτερο δεν είπες: 2001
 
Last edited:
ένας άλλος τρόπος προσέγγισης είναι η πλάγια οδός μέσω soundtracks ,έτσι ξεκίνησα και εγώ πριν 25 χρόνια ακολουθώντας τα αχνάρια του
μοναδικού Stanley (τσέκαρε τα Βarry Lindon , Eyes wide shut , clockwork
orange (έστω και υπο την κα ! carlos)

Μια μικρή ένσταση στην προσέγγιση αυτή:

με αυτό τον τρόπο το μουσικό έργο υπάρχει κίνδυνος να συνδυαστεί-ταυτιστεί με την ταινία και την θεματολογία της με αποτέλεσμα να αδικηθεί (το μουσικό έργο).
Με άλλα λόγια μιλάμε για ένα άτυπο βίντεοκλιπ.
Ποτέ δεν μπόρεσα να συμβιβαστώ με την οπτικοποίηση της μουσικής.
Η μουσική για να λειτουργήσει χωρίς περιορισμούς πρέπει να ακούγεται και όχι να βλέπεται. Αφού περάσει από τα αισθητήρια (αυτιά) και έρθει μέσα μας τότε ο καθένας της δίνει τη μορφή που θέλει είτε αφηρημένη είτε συγκεκριμένη.(τοπία , καταστάσεις, συναισθήματα, σχήματα και οτιδήποτε άλλο).
Π.χ. αν κάποιος πρωτοακούσει τον Καλπασμό των Βαλκυριών του Wagner τον συνδυάζει και τον οπτικοποιεί συνδυαστικά με τα ελικόπτερα στο Αποκάλυψη τώρα.
Άλλο παράδειγμα , κάποιο απόσπασμα από τον Trovatore νομίζω το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί σε διαφήμηση σάλτσας για μακαρόνια!!!
 
Δεν νομίζεις ότι από την τηλεοπτική διαφήμηση έως τα κλασικά αριστουργήματα του Stanley υπάρχει μια κάποια απόσταση ? ;)
 
σε εκείνη την ηλικία αλλά και σήμερα, πάντα αναζητώ το πρωτοτυπο είτε ήταν το clockwork orange είτε τα Carmina Burana (από τον Ray τα έμαθα), αλλά και αντίστοιχα από τον Carlos έμαθα τον Szabo, τον Bobo, τον Peter Green, τον Miles, τον Jobim.
 
Δεν νομίζεις ότι από την τηλεοπτική διαφήμηση έως τα κλασικά αριστουργήματα του Stanley υπάρχει μια κάποια απόσταση ? ;)

Η απόσταση είναι τεράστια , το κοινό στοιχείο όμως είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις η μουσική συνόδευσε κάτι για το οποίο δεν είχε συντεθεί.
Ούτε ο Wagner ούτε ο Verdi συνέθεσαν τα συγκεκριμένα έργα για να γίνουν μουσική υπόκρουση ταινίας ή διαφήμισης.