Είμαστε ακόμα όλοι εδώ;
Ας κάνουμε ένα προσκλητήριο...
Ποιοί από εμάς έχουν φύγει εξωτερικό μακριά από την Ελληνική παράνοια;
Σε ποια χώρα έχετε πάει;
Πώς βρήκατε δουλειά εκεί; Μέσω agency, μέσω sites όπως τα monster.com, jobserve.com, jobsite.co.uk, μέσω γνωστού, μέσω της Αυστραλιανής πρεσβείας, με άλλο τρόπο;
Σε ποιόν τομέα της βιομηχανίας;
Με συμβόλαιο ή μόνιμη θέση;
Πώς κάνατε συνεντεύξεις; Μέσω skype, μέσω τηλεφώνου, πήγατε εκεί για συνεντευξη από κοντά;
Πώς βρήκατε σπίτι;
Οι οικογενειάρχες, πήγατε μόνοι σας ή πήρατε και γυναίκα και παιδιά μαζί;
Από την εταιρεία μου (Πληροφορική) τουλάχιστον καμιά δεκαριά άτομα έχουν φύγει για άλλες πολιτείες, πολλοί με τους τρόπους που αναφέρω παραπάνω.
Όσο περνάει ο καιρός στρεσσάρομαι όλο και παραπάνω και θυμάμαι τα γραφήματα από τα νοσοκομεία της Αργεντινής (τα έδειχνε ο Εξάντας) με το κατακόρυφο peak στα καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Δεν έχω καμία όρεξη να γίνω μια τέτοια στατιστική.
Μπορεί λοιπόν από μια τέτοια παράθεση εμπειριών, να βγει κάτι χρήσιμο, να πάρουμε μια πρώτη ιδέα, όσοι από εμάς το σκεφτόμαστε, μπας και ξεκουνηθούμε, και κάνουμε κάτι για τη βελτίωση της ζωής μας και το πιο σημαντικό, της ζωής των παιδιών μας.
Δεν γράφω συχνά, πόσω δε κατεβατά, αλλά μ' έχει πιάσει ένα σφίξιμο γιατρέ μου, σαν κάποιος να με
lank:
Ας κάνουμε ένα προσκλητήριο...
Ποιοί από εμάς έχουν φύγει εξωτερικό μακριά από την Ελληνική παράνοια;
Σε ποια χώρα έχετε πάει;
Πώς βρήκατε δουλειά εκεί; Μέσω agency, μέσω sites όπως τα monster.com, jobserve.com, jobsite.co.uk, μέσω γνωστού, μέσω της Αυστραλιανής πρεσβείας, με άλλο τρόπο;
Σε ποιόν τομέα της βιομηχανίας;
Με συμβόλαιο ή μόνιμη θέση;
Πώς κάνατε συνεντεύξεις; Μέσω skype, μέσω τηλεφώνου, πήγατε εκεί για συνεντευξη από κοντά;
Πώς βρήκατε σπίτι;
Οι οικογενειάρχες, πήγατε μόνοι σας ή πήρατε και γυναίκα και παιδιά μαζί;
Από την εταιρεία μου (Πληροφορική) τουλάχιστον καμιά δεκαριά άτομα έχουν φύγει για άλλες πολιτείες, πολλοί με τους τρόπους που αναφέρω παραπάνω.
Όσο περνάει ο καιρός στρεσσάρομαι όλο και παραπάνω και θυμάμαι τα γραφήματα από τα νοσοκομεία της Αργεντινής (τα έδειχνε ο Εξάντας) με το κατακόρυφο peak στα καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Δεν έχω καμία όρεξη να γίνω μια τέτοια στατιστική.
Μπορεί λοιπόν από μια τέτοια παράθεση εμπειριών, να βγει κάτι χρήσιμο, να πάρουμε μια πρώτη ιδέα, όσοι από εμάς το σκεφτόμαστε, μπας και ξεκουνηθούμε, και κάνουμε κάτι για τη βελτίωση της ζωής μας και το πιο σημαντικό, της ζωής των παιδιών μας.
Δεν γράφω συχνά, πόσω δε κατεβατά, αλλά μ' έχει πιάσει ένα σφίξιμο γιατρέ μου, σαν κάποιος να με
lank:
