Μπορεί και μάλιστα με απόλυτη ασφάλεια εάν είναι ειδικός.
Βύσματα υπάρχουν διαφόρων τύπων που θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις.
Μετατροπή καλωδίου ρεύματος
- Thread starter nikpapa
- Start date
Μπορεί και μάλιστα με απόλυτη ασφάλεια εάν είναι ειδικός.
Βύσματα υπάρχουν διαφόρων τύπων που θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις.
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Καλημέρα. Πριν μπεις στα έξοδα (εκτός κι αν έχεις απεριόριστο βαλάντιο, οπότε πάσο...), για δες εδώ.
Μια απλή, φτηνή και αξιόπιστη λύση με αποτελέσματα 99.99% ίδια με τα πανάκριβα καλώδια που πουλάνε οι διάφοροι "επιτήδειοι" κατασκευαστές για να θησαυρίζουν.
Στο μόνο μέρος της ανωτέρω κατασκευής που βγάζω το καπέλο μου και είναι και το ακριβό, είναι το βύσμα IEC της Furutech, που δέχεται στους εσωτερικούς πόλους του καλώδιο μεγάλης διατομής (2.5 mm2 ή ακόμα και 4 mm2), χωρίς κόπο. Τα υπόλοιπα τα βρίσκεις και στο εμπόριο.
IMHO, of course.
-
Μια απλή, φτηνή και αξιόπιστη λύση με αποτελέσματα 99.99% ίδια με τα πανάκριβα καλώδια που πουλάνε οι διάφοροι "επιτήδειοι" κατασκευαστές για να θησαυρίζουν.
Στο μόνο μέρος της ανωτέρω κατασκευής που βγάζω το καπέλο μου και είναι και το ακριβό, είναι το βύσμα IEC της Furutech, που δέχεται στους εσωτερικούς πόλους του καλώδιο μεγάλης διατομής (2.5 mm2 ή ακόμα και 4 mm2), χωρίς κόπο. Τα υπόλοιπα τα βρίσκεις και στο εμπόριο.
IMHO, of course.
-
Δεν ξέρω για την τοπική αγορά, αλλά στο ebay βρίσκεις άνετα IEC που δέχονται μεγάλες διατομές.. και σε λογικές τιμές.
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
ΔημήτρηςΤοπ.
AVClub Addicted Member
- 11 March 2007
- 1,666
παναγιωτη δεν ειναι καλυτερο απο ενα εργοστασιακο των 150 ευρο.
αλλα την δουλεια του την κανει σιγουρα καλυτερα απο το απλο μαυρο
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Τί εννοείς "εργοστασιακό"? Κάποιο επώνυμο after market προϊόν, μήπως;
Ρωτάω γιατί τα "εργοστασιακά" που συνοδεύουν τις συσκευές (το 99.999% αυτών), είναι κοινά καλώδια 3x1mm2 ή στην καλύτερη περίπτωση 3x1.5mm2. Άντε να κάτσει κανένα, αμερικάνικης προέλευσης, με διατομή AWG 12, που δεν είναι βέβαια 2.5mm2, αλλά την πλησιάζει (στην πραγματικότητα αυτό που είναι πιο κοντά στο ευρωπαϊκό 2.5mm2 είναι το AWG 10, αλλά σπάνια έχω δει συσκευή με τέτοιο καλώδιο). Και μιλάμε πάντα για κοινά καλώδια.
(Για πληροφορίες σχετικά με τις αντιστοιχίες των διατομών του αμερικάνικου American Wire Gauge, εδώ).
Αν βέβαια μιλάς για επώνυμα εργοστασιακά καλώδια τρίτων κατασκευαστών, ίσως κάποια των 150 ή των 300 ή και των 1000 ευρώ να ξεπερνούν την ανωτέρω ιδιοκατασκευή, αλλά μιλάμε για το 1/5 έως το 1/30 του κόστους και για διαφορά στην απόδοση που αμφιβάλλω αν είναι παραπάνω από 0.01% (κι αυτό με ερωτηματικό).
Πάντοτε κατά την πολύ ταπεινή μου γνώμη, φυσικά.
-
AUDIOLYTIC
AVClub Fanatic
- 13 August 2010
- 10,403
Re: Απάντηση: Μετατροπή καλωδίου ρεύματος
Παναγιωτη,
AWG 12 = 3.35 sq mm
AWG 10 = 5.50 sq mm
AWG 13 = 2.50 sq mm (Το ευρωπαικο που λες)
AWG 14 = 2.00 sq mm
Ενας KRELL KSA250 που ειχα καποτε,ηλθε με 14 awg Belden.Τα συνηθισμενα που ερχονται με τα μηχανηματα ειναι συνηθως 0.75 sq mm(18 awg) κι αν τυχει κανενα 1.0 sq mm(17 awg)
Οσο πιο μικρο ειναι το AWG νουμερο , τοσο πιο μεγαλη διατομη εχει το καλωδιο σε sq mm.
Παναγιωτη,
AWG 12 = 3.35 sq mm
AWG 10 = 5.50 sq mm
AWG 13 = 2.50 sq mm (Το ευρωπαικο που λες)
AWG 14 = 2.00 sq mm
Ενας KRELL KSA250 που ειχα καποτε,ηλθε με 14 awg Belden.Τα συνηθισμενα που ερχονται με τα μηχανηματα ειναι συνηθως 0.75 sq mm(18 awg) κι αν τυχει κανενα 1.0 sq mm(17 awg)
Οσο πιο μικρο ειναι το AWG νουμερο , τοσο πιο μεγαλη διατομη εχει το καλωδιο σε sq mm.
Last edited:
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Λάθος. Απολογούμαι ταπεινά...
Sorry, λάθος μου. Έπρεπε στη θέση των AWG 12 και AWG 10 να βάλω άλλα νούμερα. Το σωστό θα ήταν να πω: AWG 13 και AWG 14.
Καμιά φορά, εν τη ρύμη του λόγου, σου ξεφεύγουν κάποια πράγματα και πληκτρολογείς λάθος (στον πίνακα που παρέθεσα, με μια γρήγορη ματιά κάποιος εύκολα μπορέι να μπερδευτεί - αν δεν προσέξει - και να αναφερθεί στη διάμετρο αντί για τη διατομή - έτσι την πάτησα κι εγώ). Ναι, ασφαλώς το γνωρίζω ότι όσο κατεβαίνουν τα νούμερα, ανεβαίνει η διατομή.
Η ουσία δεν αλλάζει, όμως, σε σχέση με αυτά που είπα. Δηλαδή, σπάνια θα δεις συσκευή με συνοδό καλώδιο πάνω από 1.5mm2 (αν είναι ευρωπαϊκής ή ιαπωνικής προέλευσης) ή πάνω από AWG 14 αν είναι αμερικάνικης προέλευσης.
-
Sorry, λάθος μου. Έπρεπε στη θέση των AWG 12 και AWG 10 να βάλω άλλα νούμερα. Το σωστό θα ήταν να πω: AWG 13 και AWG 14.
Καμιά φορά, εν τη ρύμη του λόγου, σου ξεφεύγουν κάποια πράγματα και πληκτρολογείς λάθος (στον πίνακα που παρέθεσα, με μια γρήγορη ματιά κάποιος εύκολα μπορέι να μπερδευτεί - αν δεν προσέξει - και να αναφερθεί στη διάμετρο αντί για τη διατομή - έτσι την πάτησα κι εγώ). Ναι, ασφαλώς το γνωρίζω ότι όσο κατεβαίνουν τα νούμερα, ανεβαίνει η διατομή.
Η ουσία δεν αλλάζει, όμως, σε σχέση με αυτά που είπα. Δηλαδή, σπάνια θα δεις συσκευή με συνοδό καλώδιο πάνω από 1.5mm2 (αν είναι ευρωπαϊκής ή ιαπωνικής προέλευσης) ή πάνω από AWG 14 αν είναι αμερικάνικης προέλευσης.
-
Στα καλώδια ρεύματος ποιό είναι το κριτήριο για να επιλέξει κανείς μεταξύ ασημοκόλλησης ή βιδώματος? Επίσης θέλω να ρωτήσω ξανά: τα amperes του καλωδίου έχουν να κάνουν με τη διατομή ή με τους connectors?
Αν θέλετε να μιλήσουμε συγκεκριμένα για καλωδια, ας πούμε για shunyata ή για nordost.
Αν θέλετε να μιλήσουμε συγκεκριμένα για καλωδια, ας πούμε για shunyata ή για nordost.
AUDIOLYTIC
AVClub Fanatic
- 13 August 2010
- 10,403
Το βιδωμα ειναι θεωρητικα καλυτερο αλλα ισως με τον καιρο να οξειδωθει το γυμνο καλωδιο.Βιδωμα και λιγη σιλικονη ειναι κατι που προτιμω.Τα αμπερ εχουν να κανουν με την διατομη του καλωδιου
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Συνδέσεις και ρεύμα
Η ηλεκτρική σύνδεση δύο αγωγών ρεύματος ή ενός αγωγού και ενός ακροδέκτη έχει ένα σκοπό: να μεταφέρει απρόσκοπτα το ρεύμα, που διαρρέει τον πρώτο αγωγό, στον δεύτερο.
Σε όλα τα καλώδια ρεύματος, ανεξάρτητα αν αυτά προορίζονται για συσκευές AV, για πλυντήριο ρούχων ή πιάτων, για ηλεκτρική κουζίνα, για ηλεκτροκινητήρα ή ακόμα και για ηλεκτρογεννήτρια το κριτήριο για τη μεταφορά ηλεκτρικής ισχύος στις συνδέσεις είναι ένα και μοναδικό: Η επίτευξη όσο το δυνατόν καλύτερης και σταθερότερης σύνδεσης, τέτοιας που θα μεταφέρει το μέγιστο ρεύμα που μπορεί να διέλθει μέσα από τους αγωγούς χωρίς αυτή να αποτελεί τροχοπέδη.
Ότα συνδέονται δύο χάλκινοι αγωγοί (γιατί για τέτοιους μιλάμε), το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να τους κολλάγαμε με χαλκοκόλληση ή έστω με μπρουτζοκόλληση (με χρήση οξυγόνου-ασετυλίνης). Αυτό όμως για τα καλώδια είναι ανέφικτο γιατί η υψηλή θερμοκρασία θα έλιωνε τη μόνωση. Εφαρμόζεται σε μεγάλες εγκαταστάσεις, εκεί που οι αγωγοί είναι χάλκινες μπάρες (γυμνές) και στα σημεία της σύνδεσης δεν απαιτείται μελλοντική αποσύνδεση (π.χ. σε ορισμένα σημεία ηλεκτρικών πινάκων μεγάλης ισχύος στη ναυτιλία και στη βιομηχανία).
Η επόμενη σε αξία σύνδεση είναι η λεγόμενη ΨΥΧΡΗ σύνδεση, αυτή που προσδένει με σταθερή σύσφιξη το καθαρό ξεγυμνωμένο μέρος του χαλκού στις άκρες των δύο αγωγών (καλωδίων). Τέτοια, που να εκμεταλλεύεται τη μέγιστη δυνατή γυμνή επιφάνεια ΚΑΙ των δύο στοιχείων της σύνδεσης (αγωγών ή αγωγού και ακροδέκτη), ώστε η ροή των ηλεκτρονίων από τον ένα στον άλλο να γίνεται με τη μικρότερη δυνατή αντίσταση.
Μια τέτοια σύνδεση όμως προϋποθέτει:
1) Μη καταστροφή των κλώνων των αγωγών (ή του αγωγού). Στην περίπτωσή μας, αφού μιλάμε για καλώδιο, πρέπει να θεωρήσουμε ότι αυτό είναι πολύκλωνο και μάλιστα - στις περισσότερες περιπτώσεις - με πολύ λεπτούς κλώνους. Επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις, η σύσφιξη γίνεται συνήθως με ένα ψιλό βιδάκι, είναι σημειακή, δηλαδή πολύ μικρής επιφάνειας, και έχει ως αποτέλεσμα στις μισές τουλάχιστον περιπτώσεις να κόβονται οι περισσότεροι κλώνοι του καλωδίου, με αποτέλεσμα να μειώνεται η συνολική διατομή στο σημείο της σύνδεσης και να αυξάνεται η αντίσταση. Για να αποφευχθεί, λοιπόν, η καταστροφή των κλώνων θα πρέπει ή η σύσφιξη να επιτελείται σε μεγάλη επιφάνεια (π.χ. πλατύ βιδάκι) ή να είναι οριακή ώστε να μην καταστραφούν οι κλώνοι, πράγμα που εμπεριέχει τον κίνδυνο της ατελούς σύσφιξης, ή να χρησιμοποιείται ειδικός χάλκινος ακροδέκτης τύπου μανδύα, ο οποίος εφαρμόζεται με ειδικό εργαλείο στην άκρη του απογυμνωμένου καλωδίου και ο οποίος κατόπιν μπορεί να δεχθεί χωρίς πρόβλημα το απαιτούμενο δυνατό σφίξιμο από το βιδάκι της σύνδεσης.
2) Καλή επαφή μεταξύ αγωγού και ακροδέκτη (στο φις ή στο βύσμα ισχύος). Αυτό παραπέμπει στα παραπάνω, στα οποία είπαμε ότι ο κανόνας είναι η χρήση μιας μικρής βίδας, που καλείται να κάνει δυο δουλειές, σχεδόν αντίθετες μεταξύ τους: Η πρώτη δουλειά είναι να σφίξει καλά ΚΑΙ σταθερά το καλώδιο πάνω στον ακροδέκτη και η δεύτερη να του προσφέρει τη μέγιστη δυνατή επιφανειακή επαφή, πράγμα που αντίκειται στο πρώτο, λόγω του μικρού της μεγέθους.
Εδώ έρχεται να βοηθήσει η κόλληση με το καλάϊ. Να εξηγήσουμε κάτι εδώ. Πολύς κόσμος ακούει τη λέξη "ασημοκόλληση" και πιστεύει ότι πρόκειται για κόλληση με υλικό το ασήμι.
Παρένθεση: πράγματι ο άργυρος (το ασήμι) είναι το περισσότερο αγώγιμο μέταλλο με σχετική αγωγιμότητα 105, ενώ ο χαλκός είναι το αμέσως επόμενο με σχετική αγωγιμότητα 100. Ακολουθούν ο χρυσός με 71, το αλουμίνο με 62, εκ των κραμμάτων ο μπρούτζος με 38 και ο ορείχαλκος με 25, ο ψευδάργυρος με 30, το νικέλιο με 25 κι αυτό, ο καθαρός σίδηρος με 17, ο λευκόχρυσος (πλατίνα) με 16, ο κοινός χάλυβας και ο κασσίτερος με 15, ο μόλυβδος (μολύβι) με 8 και ο υδράργυρος με 2. Ο καθαρός άνθρακας παρουσιάζει μια αξιόλογη ιδιαιτερότητα και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες κατατάσσεται κι αυτός στα αγώγιμα υλικά. Τα νούμερα που αναφέρω είναι ενδεικτικά και περίπου, διότι οι διάφορες πηγές τα παρουσιάζουν ελαφρά διαφοροποιημένα, αλλά η ουσία δεν αλλάζει σχετικά με την κατάταξη.
Κλείνει η παρένθεση.
Ξαναρχόμαστε στην πιο πάνω παράγραφο, σχετικά με την ασημοκόλληση. Αυτό που κυκλοφορεί λοιπόν στο εμπόριο για ηλεκτρονικές εφαρμογές, με χρήση του ηλεκτρικού κολλητηριού, δεν είναι ασήμι, ούτε καν κάποιο κράμα με αρκούντως υψηλή περιεκτικότητα σε ασήμι. Θα ήταν ευχής έργον να υπήρχε τέτοια κόλληση, αλλά δυστυχώς οι φυσικές ιδιότητες του ασημιού δεν του επιτρέπουν να χρησιμοποιείται σε κολλήσεις με το γνωστό μας κολλητήρι. Λιώνει στους 962 Β. Κελσίου περίπου, κι όπως καταλαβαίνετε αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με κολλητήρι, θέλει φλόγα οξυγόνου. Αυτό ή μάλλον αυτά που κυκλοφορούν είναι κολλήσεις με μικρή περιεκτικότητα σε ασήμι, συνήθως 2 έως 4% και τα υπόλοιπα υλικά είναι κασσίτερος και ψευδάργυρος. Σε σχέση με την κοινή κασσιτεροκόλληση (κράμα κασσίτερου και ψευδάργυρου μόνο) δίνει καλύτερα και πιο ομοιόμορφα αποτελέσματα και προσφέρει ελαφρά καλύτερες ιδιότητες αγωγιμότητας.
Πότε επιλέγουμε, λοιπόν την κόλληση (αποφεύγω τη λέξη ασημοκόλληση, διότι ακόμα και η κοινή κασσιτεροκόλληση μπορεί να προσφέρει σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα της λεγόμενης "ασημοκόλλησης"); Την επιλέγουμε όταν η ΨΥΧΡΗ σύνδεση, αυτή με τα βιδάκια που λέγαμε πιο πάνω, ενέχει τους κινδύνους που περιγράψαμε, δηλαδή να μην είμαστε σίγουροι αν το βιδάκι σφίγγει καλά, αν θεωρήσουμε ότι θα καταστραφεί η άκρη του καλωδίου και οι κλώνοι του, κλπ. κλπ.
Μια καλή λύση, όπου και όταν μπορεί να εφαρμοστεί είναι ένα μεικτός τρόπος, που κάνει χρήση και των δύο μεθόδων. Δηλαδή, θα μπορούσαμε να σφίξουμε καλά, χωρίς να την καταστρέψουμε, την άκρη του καλωδίου και μετά να κολλήσουμε την ένωση με μια καλή κόλληση. Αυτό βέβαια μας απαγορεύει στο μέλλον να μπορούμε να ξαναλύσουμε και να αποσυνδέσουμε το καλώδιο από τον ακροδέκτη, αλλά είναι ένας καλός τρόπος ασφαλούς και αξιόπιστης σύνδεσης, εφ' όσον η αποσύνδεση δεν είναι στα σχέδιά μας.
Ένας επίσης καλός τρόπος μεικτής σύνδεσης είναι να "γαλβανίσουμε" το απογυμνωμένο άκρο του καλωδίου με "ασημοκόλληση", ώστε να το καταστήσουμε συμπαγές (σαν ένα μονόκλωνο καλώδιο) και μετά να σφίξουμε τη βίδα του ακροδέκτη όσο δυνατά μας παίρνει, χωρίς να έχουμε το φόβο της καταστροφής των κλώνων του. Αν με ρωτήσετε, αυτή τη συγκεκριμένη μέθοδο την εφαρμόζω σχεδόν παντού, σε όλες τις συνδέσεις ισχύος. Με έναν όρο, όμως: το λεγόμενο "γαλβάνισμα", δηλαδή η εφαρμογή "ασημοκόλλησης" στην άκρη του απογυμνωμένου καλωδίου, γίνεται με πολύ φειδώ, ίσα-ίσα που πέφτει λίγη κόλληση πάνω στον άκρη, τόση ώστε να σταθεροποιήσει μεν τους κλώνους μεταξύ τους, αλλά να μην τους σκεπάσει τελείως. Έτσι, στη σύσφιξη της βίδας του ακροδέκτη, ουσιαστικά συμπιέζεται το καλάϊ και η βίδα μαζί με την εσωτερική επιφάνεια της τρύπας του ακροδέκτη έρχονται σε απ' ευθείας επαφή με πολλούς από τους χάλκινους κλώνους, αποκαθιστώντας έτσι την επαφή χαλκού με χαλκό.
Σε ότι αφορά στο δεύτερο ερώτημά σου, η διατομή του καλωδίου καθορίζει τα αμπέρ που θα δεχτεί το φις (ή η πρίζα ή το βύσμα ισχύος IEC). Ανάλογα με το καλώδιο κανονίζουμε και το είδος και μέγεθος του φις ή της πρίζας ή του βύσματος IEC.
-
Η ηλεκτρική σύνδεση δύο αγωγών ρεύματος ή ενός αγωγού και ενός ακροδέκτη έχει ένα σκοπό: να μεταφέρει απρόσκοπτα το ρεύμα, που διαρρέει τον πρώτο αγωγό, στον δεύτερο.
Σε όλα τα καλώδια ρεύματος, ανεξάρτητα αν αυτά προορίζονται για συσκευές AV, για πλυντήριο ρούχων ή πιάτων, για ηλεκτρική κουζίνα, για ηλεκτροκινητήρα ή ακόμα και για ηλεκτρογεννήτρια το κριτήριο για τη μεταφορά ηλεκτρικής ισχύος στις συνδέσεις είναι ένα και μοναδικό: Η επίτευξη όσο το δυνατόν καλύτερης και σταθερότερης σύνδεσης, τέτοιας που θα μεταφέρει το μέγιστο ρεύμα που μπορεί να διέλθει μέσα από τους αγωγούς χωρίς αυτή να αποτελεί τροχοπέδη.
Ότα συνδέονται δύο χάλκινοι αγωγοί (γιατί για τέτοιους μιλάμε), το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να τους κολλάγαμε με χαλκοκόλληση ή έστω με μπρουτζοκόλληση (με χρήση οξυγόνου-ασετυλίνης). Αυτό όμως για τα καλώδια είναι ανέφικτο γιατί η υψηλή θερμοκρασία θα έλιωνε τη μόνωση. Εφαρμόζεται σε μεγάλες εγκαταστάσεις, εκεί που οι αγωγοί είναι χάλκινες μπάρες (γυμνές) και στα σημεία της σύνδεσης δεν απαιτείται μελλοντική αποσύνδεση (π.χ. σε ορισμένα σημεία ηλεκτρικών πινάκων μεγάλης ισχύος στη ναυτιλία και στη βιομηχανία).
Η επόμενη σε αξία σύνδεση είναι η λεγόμενη ΨΥΧΡΗ σύνδεση, αυτή που προσδένει με σταθερή σύσφιξη το καθαρό ξεγυμνωμένο μέρος του χαλκού στις άκρες των δύο αγωγών (καλωδίων). Τέτοια, που να εκμεταλλεύεται τη μέγιστη δυνατή γυμνή επιφάνεια ΚΑΙ των δύο στοιχείων της σύνδεσης (αγωγών ή αγωγού και ακροδέκτη), ώστε η ροή των ηλεκτρονίων από τον ένα στον άλλο να γίνεται με τη μικρότερη δυνατή αντίσταση.
Μια τέτοια σύνδεση όμως προϋποθέτει:
1) Μη καταστροφή των κλώνων των αγωγών (ή του αγωγού). Στην περίπτωσή μας, αφού μιλάμε για καλώδιο, πρέπει να θεωρήσουμε ότι αυτό είναι πολύκλωνο και μάλιστα - στις περισσότερες περιπτώσεις - με πολύ λεπτούς κλώνους. Επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις, η σύσφιξη γίνεται συνήθως με ένα ψιλό βιδάκι, είναι σημειακή, δηλαδή πολύ μικρής επιφάνειας, και έχει ως αποτέλεσμα στις μισές τουλάχιστον περιπτώσεις να κόβονται οι περισσότεροι κλώνοι του καλωδίου, με αποτέλεσμα να μειώνεται η συνολική διατομή στο σημείο της σύνδεσης και να αυξάνεται η αντίσταση. Για να αποφευχθεί, λοιπόν, η καταστροφή των κλώνων θα πρέπει ή η σύσφιξη να επιτελείται σε μεγάλη επιφάνεια (π.χ. πλατύ βιδάκι) ή να είναι οριακή ώστε να μην καταστραφούν οι κλώνοι, πράγμα που εμπεριέχει τον κίνδυνο της ατελούς σύσφιξης, ή να χρησιμοποιείται ειδικός χάλκινος ακροδέκτης τύπου μανδύα, ο οποίος εφαρμόζεται με ειδικό εργαλείο στην άκρη του απογυμνωμένου καλωδίου και ο οποίος κατόπιν μπορεί να δεχθεί χωρίς πρόβλημα το απαιτούμενο δυνατό σφίξιμο από το βιδάκι της σύνδεσης.
2) Καλή επαφή μεταξύ αγωγού και ακροδέκτη (στο φις ή στο βύσμα ισχύος). Αυτό παραπέμπει στα παραπάνω, στα οποία είπαμε ότι ο κανόνας είναι η χρήση μιας μικρής βίδας, που καλείται να κάνει δυο δουλειές, σχεδόν αντίθετες μεταξύ τους: Η πρώτη δουλειά είναι να σφίξει καλά ΚΑΙ σταθερά το καλώδιο πάνω στον ακροδέκτη και η δεύτερη να του προσφέρει τη μέγιστη δυνατή επιφανειακή επαφή, πράγμα που αντίκειται στο πρώτο, λόγω του μικρού της μεγέθους.
Εδώ έρχεται να βοηθήσει η κόλληση με το καλάϊ. Να εξηγήσουμε κάτι εδώ. Πολύς κόσμος ακούει τη λέξη "ασημοκόλληση" και πιστεύει ότι πρόκειται για κόλληση με υλικό το ασήμι.
Παρένθεση: πράγματι ο άργυρος (το ασήμι) είναι το περισσότερο αγώγιμο μέταλλο με σχετική αγωγιμότητα 105, ενώ ο χαλκός είναι το αμέσως επόμενο με σχετική αγωγιμότητα 100. Ακολουθούν ο χρυσός με 71, το αλουμίνο με 62, εκ των κραμμάτων ο μπρούτζος με 38 και ο ορείχαλκος με 25, ο ψευδάργυρος με 30, το νικέλιο με 25 κι αυτό, ο καθαρός σίδηρος με 17, ο λευκόχρυσος (πλατίνα) με 16, ο κοινός χάλυβας και ο κασσίτερος με 15, ο μόλυβδος (μολύβι) με 8 και ο υδράργυρος με 2. Ο καθαρός άνθρακας παρουσιάζει μια αξιόλογη ιδιαιτερότητα και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες κατατάσσεται κι αυτός στα αγώγιμα υλικά. Τα νούμερα που αναφέρω είναι ενδεικτικά και περίπου, διότι οι διάφορες πηγές τα παρουσιάζουν ελαφρά διαφοροποιημένα, αλλά η ουσία δεν αλλάζει σχετικά με την κατάταξη.
Κλείνει η παρένθεση.
Ξαναρχόμαστε στην πιο πάνω παράγραφο, σχετικά με την ασημοκόλληση. Αυτό που κυκλοφορεί λοιπόν στο εμπόριο για ηλεκτρονικές εφαρμογές, με χρήση του ηλεκτρικού κολλητηριού, δεν είναι ασήμι, ούτε καν κάποιο κράμα με αρκούντως υψηλή περιεκτικότητα σε ασήμι. Θα ήταν ευχής έργον να υπήρχε τέτοια κόλληση, αλλά δυστυχώς οι φυσικές ιδιότητες του ασημιού δεν του επιτρέπουν να χρησιμοποιείται σε κολλήσεις με το γνωστό μας κολλητήρι. Λιώνει στους 962 Β. Κελσίου περίπου, κι όπως καταλαβαίνετε αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με κολλητήρι, θέλει φλόγα οξυγόνου. Αυτό ή μάλλον αυτά που κυκλοφορούν είναι κολλήσεις με μικρή περιεκτικότητα σε ασήμι, συνήθως 2 έως 4% και τα υπόλοιπα υλικά είναι κασσίτερος και ψευδάργυρος. Σε σχέση με την κοινή κασσιτεροκόλληση (κράμα κασσίτερου και ψευδάργυρου μόνο) δίνει καλύτερα και πιο ομοιόμορφα αποτελέσματα και προσφέρει ελαφρά καλύτερες ιδιότητες αγωγιμότητας.
Πότε επιλέγουμε, λοιπόν την κόλληση (αποφεύγω τη λέξη ασημοκόλληση, διότι ακόμα και η κοινή κασσιτεροκόλληση μπορεί να προσφέρει σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα της λεγόμενης "ασημοκόλλησης"); Την επιλέγουμε όταν η ΨΥΧΡΗ σύνδεση, αυτή με τα βιδάκια που λέγαμε πιο πάνω, ενέχει τους κινδύνους που περιγράψαμε, δηλαδή να μην είμαστε σίγουροι αν το βιδάκι σφίγγει καλά, αν θεωρήσουμε ότι θα καταστραφεί η άκρη του καλωδίου και οι κλώνοι του, κλπ. κλπ.
Μια καλή λύση, όπου και όταν μπορεί να εφαρμοστεί είναι ένα μεικτός τρόπος, που κάνει χρήση και των δύο μεθόδων. Δηλαδή, θα μπορούσαμε να σφίξουμε καλά, χωρίς να την καταστρέψουμε, την άκρη του καλωδίου και μετά να κολλήσουμε την ένωση με μια καλή κόλληση. Αυτό βέβαια μας απαγορεύει στο μέλλον να μπορούμε να ξαναλύσουμε και να αποσυνδέσουμε το καλώδιο από τον ακροδέκτη, αλλά είναι ένας καλός τρόπος ασφαλούς και αξιόπιστης σύνδεσης, εφ' όσον η αποσύνδεση δεν είναι στα σχέδιά μας.
Ένας επίσης καλός τρόπος μεικτής σύνδεσης είναι να "γαλβανίσουμε" το απογυμνωμένο άκρο του καλωδίου με "ασημοκόλληση", ώστε να το καταστήσουμε συμπαγές (σαν ένα μονόκλωνο καλώδιο) και μετά να σφίξουμε τη βίδα του ακροδέκτη όσο δυνατά μας παίρνει, χωρίς να έχουμε το φόβο της καταστροφής των κλώνων του. Αν με ρωτήσετε, αυτή τη συγκεκριμένη μέθοδο την εφαρμόζω σχεδόν παντού, σε όλες τις συνδέσεις ισχύος. Με έναν όρο, όμως: το λεγόμενο "γαλβάνισμα", δηλαδή η εφαρμογή "ασημοκόλλησης" στην άκρη του απογυμνωμένου καλωδίου, γίνεται με πολύ φειδώ, ίσα-ίσα που πέφτει λίγη κόλληση πάνω στον άκρη, τόση ώστε να σταθεροποιήσει μεν τους κλώνους μεταξύ τους, αλλά να μην τους σκεπάσει τελείως. Έτσι, στη σύσφιξη της βίδας του ακροδέκτη, ουσιαστικά συμπιέζεται το καλάϊ και η βίδα μαζί με την εσωτερική επιφάνεια της τρύπας του ακροδέκτη έρχονται σε απ' ευθείας επαφή με πολλούς από τους χάλκινους κλώνους, αποκαθιστώντας έτσι την επαφή χαλκού με χαλκό.
Σε ότι αφορά στο δεύτερο ερώτημά σου, η διατομή του καλωδίου καθορίζει τα αμπέρ που θα δεχτεί το φις (ή η πρίζα ή το βύσμα ισχύος IEC). Ανάλογα με το καλώδιο κανονίζουμε και το είδος και μέγεθος του φις ή της πρίζας ή του βύσματος IEC.
-
Last edited:
ΔημήτρηςΤοπ.
AVClub Addicted Member
- 11 March 2007
- 1,666
ευχαριστουμε παναγιωτη
και ναι, ποιο πανω , εργοστασιακο καλωδιο λεω ενα αφτερ μαρκετ και οχι το μαυρο απλο
και ναι, ποιο πανω , εργοστασιακο καλωδιο λεω ενα αφτερ μαρκετ και οχι το μαυρο απλο
AUDIOLYTIC
AVClub Fanatic
- 13 August 2010
- 10,403
Re: Συνδέσεις και ρεύμα
ΑΨΟΓΟΣ :SFGSFGSF:
Να πουμε εδω εφ'οσον μιλαμε για βυσματα κλπ οτι ενα απο τα χαρακτηριστικα στην σχεδιαση ακριβων βυσματων-κυριως ρευματος-ειναι ο τροπος με τον οποιο σφιγγουν το γυμνο καλωδιο,με δυο αρκετα χοντρα ελασματα τα οποια πατουν το καλωδιο μεταξυ τους χωρις αυτο να ερχεται σε επαφη με βιδα.Τετοια βυσματα εχουν οι oyaide,furutech κλπ καθως επισης αρκετες κινεζικες απομιμησεις πολυ καλης ποιοτητας και χαμηλης τιμης,που ειναι πολυ καλυτερες απο οτι δηποτε φτηνο υπαρχει στην αγορα.
ΑΨΟΓΟΣ :SFGSFGSF:
Να πουμε εδω εφ'οσον μιλαμε για βυσματα κλπ οτι ενα απο τα χαρακτηριστικα στην σχεδιαση ακριβων βυσματων-κυριως ρευματος-ειναι ο τροπος με τον οποιο σφιγγουν το γυμνο καλωδιο,με δυο αρκετα χοντρα ελασματα τα οποια πατουν το καλωδιο μεταξυ τους χωρις αυτο να ερχεται σε επαφη με βιδα.Τετοια βυσματα εχουν οι oyaide,furutech κλπ καθως επισης αρκετες κινεζικες απομιμησεις πολυ καλης ποιοτητας και χαμηλης τιμης,που ειναι πολυ καλυτερες απο οτι δηποτε φτηνο υπαρχει στην αγορα.
Θα ήθελα να μάθω
το καλώδιο που θέλει να αγοράσει ο φίλος σε τι τιμή
και βέβαια μάρκα και τύπο μιάς και είναι ακριβό
το καλώδιο που θέλει να αγοράσει ο φίλος σε τι τιμή
και βέβαια μάρκα και τύπο μιάς και είναι ακριβό
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Παναγιώτη Μελά για την κατατοπιστικότατη απάντηση, ένα μικρό μάθημα στην πραγματικότητα. Πιστεύω οτι πολλοί αναγνώστες αυτού του thread, κι εγώ φυσικά, αποκομίσαμε κάτι χρήσιμο και χρηστικό. Ευχαριστώ ξανά.
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Απάντηση: Re: Συνδέσεις και ρεύμα
Σωστός!
Αυτό τον τρόπο σύσφιξης τον βρίσκεις και στις πρίζες ποιότητας.
Μόνο που στα φις (Σούκο, τριπολικά κλπ.) ακόμα και στα ποιοτικά, το βιδάκι είναι σχεδόν πάντα ο κανόνας, ενώ σε κάποια μπορείς να βρεις βιδάκι με ροδέλες, αλλά κι εκεί είναι δύσκολη η τοποθέτηση του γυμνού καλωδίου, που αν είναι πολύκλωνο, εύκολα μπορεί να σπάσουν οι κλώνοι του στο σφίξιμο. Οπότε το "γαλβάνισμα" της άκρης είναι εκ των ουκ άνευ.
-
Σωστός!
Αυτό τον τρόπο σύσφιξης τον βρίσκεις και στις πρίζες ποιότητας.
Μόνο που στα φις (Σούκο, τριπολικά κλπ.) ακόμα και στα ποιοτικά, το βιδάκι είναι σχεδόν πάντα ο κανόνας, ενώ σε κάποια μπορείς να βρεις βιδάκι με ροδέλες, αλλά κι εκεί είναι δύσκολη η τοποθέτηση του γυμνού καλωδίου, που αν είναι πολύκλωνο, εύκολα μπορεί να σπάσουν οι κλώνοι του στο σφίξιμο. Οπότε το "γαλβάνισμα" της άκρης είναι εκ των ουκ άνευ.
-
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Απάντηση: Λάθος. Απολογούμαι ταπεινά...
Ο λόγος που έκανα QUOTE στο παραπάνω μήνυμά μου δεν έχει σχέση με το περιεχόμενό του αλλά με τον αριθμό του.
Εκ των υστέρων ανακαλύπτω ότι αυτό ήταν το 1000στό μου μήνυμα στο avclub. Είμαι ευχαριστημένος που το χιλιοστό πρώτο μου μήνυμα το αποκαλέσατε "Μάθημα".
Άντε να τα 10.000-λιάσουμε.
Καλημέρα.
-
Ο λόγος που έκανα QUOTE στο παραπάνω μήνυμά μου δεν έχει σχέση με το περιεχόμενό του αλλά με τον αριθμό του.
Εκ των υστέρων ανακαλύπτω ότι αυτό ήταν το 1000στό μου μήνυμα στο avclub. Είμαι ευχαριστημένος που το χιλιοστό πρώτο μου μήνυμα το αποκαλέσατε "Μάθημα".
Άντε να τα 10.000-λιάσουμε.
Καλημέρα.
-
Re: Απάντηση: Λάθος. Απολογούμαι ταπεινά...
Να είσαι καλά Παναγιώτη, να τα 10χιλιάσεις!
Να είσαι καλά Παναγιώτη, να τα 10χιλιάσεις!
AUDIOLYTIC
AVClub Fanatic
- 13 August 2010
- 10,403
Re: Απάντηση: Λάθος. Απολογούμαι ταπεινά...
Happy anniversary
:SFGSFGSF::SFGSFGSF::ernaehrung004:
Happy anniversary
:SFGSFGSF::SFGSFGSF::ernaehrung004:
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Απάντηση: Re: Απάντηση: Λάθος. Απολογούμαι ταπεινά...
Ευχαριστώ.
(Μόνο μη μου πεις Happy Birthday γιατί θα μας πάρουνε χαμπάρι και θα ακούσω κράξιμο)
:grandpa:
-
Happy anniversary
Ευχαριστώ.
(Μόνο μη μου πεις Happy Birthday γιατί θα μας πάρουνε χαμπάρι και θα ακούσω κράξιμο)
:grandpa:
-