Κατ αρχάς, μετρήσεις χωρίς να αναφέρονται οι πλήρης συνθήκες (κύκλωμα που χρησιμοποιήθηκε, όργανα, τι είδους σήματα) είναι εξ ορισμού ύποπτες, ούτε στο νηπιαγωγείο δεν γίνονται αυτά.
Αφού λοιπόν δεν τηρούνται οι στοιχειώδες κανόνες αντικειμενικότητας, θα προσπαθήσω να κάνω λίγο το .. μάγο:
Η πρώτη γραφική παράσταση μοιάζει πολύ, μα πάρα πολύ με τη συμπεριφορά ενός τροφοδοτικού κατά την εκκίνηση (πόσο χρόνο δηλαδή θέλει για να φτάσει στην ονομαστική του τάση).
Από πάνω προς τα κάτω: Όλο και μικρότερη ωμική αντίσταση (οι υπόλοιπες παράμετροι του καλωδίου είναι αμελητέες αν μιλάμε για 50 ΗΖ) σε σειρά με το τροφοδοτικό (με την προϋπόθεση ότι η χωρητικότητα των πυκνωτών και το φορτίο παραμένει ίδιο).
Για να έχει τη διαφορά που δείχνει στο χρόνο ανόδου, προφανώς πρόκειται για τροφοδοτικό εξαιρετικά μικρής συνολικής αντίστασης, έτσι που μερικές δεκάδες μιλιώμ στο καλώδιο τροφοδοσίας (που μπαίνει σε σειρά) να κάνουν τη διαφορά που βλέπουμε.
Η επιθανότητα αυτή ενισχύεται και από τρομαχτικά ψηλά ρεύματα.
Το πιθανότερο συμπέρασμα: Στην επόμενη ηλεκτροκόλλησή σας προτιμήστε το καλώδιο της συγκεκριμένης εταιρίας.
Έχει καλύτερη απόκριση στα "μεταβατικά", με αποτέλεσμα να τελειώσετε πιο γρήγορα τη δουλειά σας, αφού μερικά μικροσεκόντ σε κάθε πάτημα αθροίζονται σε σημαντικό κέρδος όταν έχεις να κάνεις μερικές χιλιάδες "πονταρισιές" (π.χ. λαμαρίνες
σε τάνκερ- δεν ξέρω βέβαια αν κολλάνε εκεί).
Εναλλακτικά, μπορείτε να πετύχετε την ίδια συμπεριφορά, απλώς αλλάζοντας το στοκ καλώδιο με ένα 3-4 φορές χοντρύτερο (π.χ από 1χιλ. σε 4).