Έχω σκεφτεί πολλές φορές το παρελθόν και πραγματικά, δεν θα άλλαζα κάποια απόφαση μου.Πιθανόν να "κυνηγούσα" περισσότερο το σχέδιο/μακέτα ώς επάγγελμα(+ευχαρίστηση) και όχι μόνο ερασιτεχνικά. Εσείς????
ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!!!
- Thread starter ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
- Start date
Νικόλ
AVClub Addicted Member
Nice thread....
Εγώ θα άλλαζα την απόφαση που πήρα πριν 6 χρόνια να μην ασχοληθώ επαγγελματικά με το τέννις καθώς επίσης και σε προσωπικό επίπεδο κάποιες αποφάσεις σε μια σχέση που είχα πριν 2 χρόνια. Κατά τ' άλλα δεν έχω μετανιώσει για κάποια άλλη απόφαση μου.
Εγώ θα άλλαζα την απόφαση που πήρα πριν 6 χρόνια να μην ασχοληθώ επαγγελματικά με το τέννις καθώς επίσης και σε προσωπικό επίπεδο κάποιες αποφάσεις σε μια σχέση που είχα πριν 2 χρόνια. Κατά τ' άλλα δεν έχω μετανιώσει για κάποια άλλη απόφαση μου.
Νικόλ said:Nice thread....
Εγώ θα άλλαζα την απόφαση που πήρα πριν 6 χρόνια να μην ασχοληθώ επαγγελματικά με το τέννις καθώς επίσης και σε προσωπικό επίπεδο κάποιες αποφάσεις σε μια σχέση που είχα πριν 2 χρόνια. Κατά τ' άλλα δεν έχω μετανιώσει για κάποια άλλη απόφαση μου.
Είμαστε πάντα ελεύθεροι να αλλάξουμε γνώμη και να διαλέξουμε άλλο μέλλον και άλλο παρελθόν...
Νικόλ
AVClub Addicted Member
Το μέλλον εύκολα το αλλάζουμε, αλλά το παρελθόν δυστυχώς ό,τι γράφει δεν ξεγράφει...ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ said:Είμαστε πάντα ελεύθεροι να αλλάξουμε γνώμη και να διαλέξουμε άλλο μέλλον και άλλο παρελθόν...
Φίλοι μου δεν έχει νόημα να λέμε αν ειχα κάνει αυτό θα ήταν καλύτερα τα πράγματα ή χειρότερα.
Εγώ πχ. στα 19 μου αποφάσισα να σταματήσω τις σπουδές μου στο σαξόφωνο και να διαβάσω για τις πανελήνιες. Στα 28 αφου τέλειωσα με σπουδές στα πολυτεχνεία και την θυτεία μου στα ελληνικά στρατά είπα δεν με ενδιαφέρει να τσακώνομαι με μαστόρους στην οικοδομή ούτε να εκμεταλεύομαι τον κάθε ένα που θέλει να φτιάξει ένα κεραμύδι να χωθεί από κάτω και με την πρώτη ευκαιρια έκανα στροφή για 2 φορά στην καριέρα μου, ασχολήθηκα με τα logistics και τώρα είμαι σύμβολος επιχειρήσεων στο SAP.
Τώρα τι να λέμε, αν είχα συνεχίσει τις σπουδές στην μουσική πως θα ήμουν σήμερα? θα μπορούσα να ήμουν στην Νέα Υόρκη σε κάποια jazz μπάντα ή να παίζω στην Ερμού όταν κλείνουν τα καταστήματα.
Μην βασανίζεστε τσάμπα και μην κοιτάτε πίσω.
Ότι έγινε, εγινε. Τώρα τι κάνουμε.
Εγώ πχ. στα 19 μου αποφάσισα να σταματήσω τις σπουδές μου στο σαξόφωνο και να διαβάσω για τις πανελήνιες. Στα 28 αφου τέλειωσα με σπουδές στα πολυτεχνεία και την θυτεία μου στα ελληνικά στρατά είπα δεν με ενδιαφέρει να τσακώνομαι με μαστόρους στην οικοδομή ούτε να εκμεταλεύομαι τον κάθε ένα που θέλει να φτιάξει ένα κεραμύδι να χωθεί από κάτω και με την πρώτη ευκαιρια έκανα στροφή για 2 φορά στην καριέρα μου, ασχολήθηκα με τα logistics και τώρα είμαι σύμβολος επιχειρήσεων στο SAP.
Τώρα τι να λέμε, αν είχα συνεχίσει τις σπουδές στην μουσική πως θα ήμουν σήμερα? θα μπορούσα να ήμουν στην Νέα Υόρκη σε κάποια jazz μπάντα ή να παίζω στην Ερμού όταν κλείνουν τα καταστήματα.
Μην βασανίζεστε τσάμπα και μην κοιτάτε πίσω.
Ότι έγινε, εγινε. Τώρα τι κάνουμε.
Κατα καιρούς στην ζωη μου εχω πάρει κάποιες αποφάσεις που οχι μόνο την άλλαξαν αλλά κόντεψαν να με καταστρέψουν...
Δυστυχώς δεν είναι ο κατάλληλος χώρος να αναφερθώ στις αποφάσεις μου αυτές...
Ουσιστικά και για να μην πολυλογώ όμως έπαιζα με την ζωη κι εκείνη μαζί μου...
Το μόνο δεδομένο και σίγουρο είναι οτι σε καμία περίπτωση δεν μετανοίωνω για οτι έκανα στην ζωη μου...
Δυστυχώς μετανοιώνω και χτυπαώ ακόμα το κεφάλι μου στον τοίχο για κάποια πράγματα που δεν έκανα..
Δυστυχώς δεν είναι ο κατάλληλος χώρος να αναφερθώ στις αποφάσεις μου αυτές...
Ουσιστικά και για να μην πολυλογώ όμως έπαιζα με την ζωη κι εκείνη μαζί μου...
Το μόνο δεδομένο και σίγουρο είναι οτι σε καμία περίπτωση δεν μετανοίωνω για οτι έκανα στην ζωη μου...
Δυστυχώς μετανοιώνω και χτυπαώ ακόμα το κεφάλι μου στον τοίχο για κάποια πράγματα που δεν έκανα..
θα έλεγα ότι η απόφαση που άλλαξε τη ζωή μου ήταν να πάρω τη μεταγραφή για Αθήνα όταν πέρασα Θεσ/κη αντί να μείνω εκεί.
Η σχολή της Θεσ/κης μου άρεσε πιο πολύ (Διεθνή και Ευρωπαικά Οικονομικά και Πολιτικά), ήταν πιο εύκολη και πιστεύω ότι θα ήμουν λίγο αλλιώτικη αν ζούσα μόνη μου. Αντ'αυτού, πήρα μεταγραφή για να είμαι κοντά στους δικούς μου (για οικογενειακούς λόγους), σπούδασα οικονομικά (που με παθιάζουν λιγότερο και όπου χρώσταγα πολλά μαθήματα) και έφαγα τους δικούς μου στη μάπα όλα αυτά τα χρόνια...
Πάντα αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τώρα αν είχα πάει εκεί.
Επίσης, αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου αν ο μπαμπάς μου είχε μείνει Λουξεμβούργο όταν ήμουν 4 ετών, ή έστω αν μετά το λύκειο είχα πάει να σπουδάσω έξω. Τώρα στα 25, θα είχα τελειώσει προ πολλού σπουδές και θα δούλευα... Θα είχα γνωρίσει και κανέναν ωραίο γκομενάκι
και θα περνάγαμε ζωή και κότα!
Η σχολή της Θεσ/κης μου άρεσε πιο πολύ (Διεθνή και Ευρωπαικά Οικονομικά και Πολιτικά), ήταν πιο εύκολη και πιστεύω ότι θα ήμουν λίγο αλλιώτικη αν ζούσα μόνη μου. Αντ'αυτού, πήρα μεταγραφή για να είμαι κοντά στους δικούς μου (για οικογενειακούς λόγους), σπούδασα οικονομικά (που με παθιάζουν λιγότερο και όπου χρώσταγα πολλά μαθήματα) και έφαγα τους δικούς μου στη μάπα όλα αυτά τα χρόνια...
Πάντα αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τώρα αν είχα πάει εκεί.
Επίσης, αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου αν ο μπαμπάς μου είχε μείνει Λουξεμβούργο όταν ήμουν 4 ετών, ή έστω αν μετά το λύκειο είχα πάει να σπουδάσω έξω. Τώρα στα 25, θα είχα τελειώσει προ πολλού σπουδές και θα δούλευα... Θα είχα γνωρίσει και κανέναν ωραίο γκομενάκι
και θα περνάγαμε ζωή και κότα!
Last edited:
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τ.
Μέλος Σωματείου
Browser said:
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την άποψη σου.Τελικά μας μένουν οι εμπειρίες, που πρέπει να τις συμβουλευόμαστε κάθε φορά, για να είμαστε πιο προσεκτικοί.
Κακαλιός Στέργιος
Supreme Member
1)Δε θα έμπλεκα με εκείνη τη Νίκη που μου έφαγε τη ζωή.
2)Δε θα έκανα σταθερές σχέσεις από τα 16 μου.
3)Εκείνο το βράδυ που είχα τρακάρει θα έμενα στο σπίτι να σερφάρω.
4)Θα διάβαζα περισσότερο στο σχολείο έτσι ώστε να περνούσα σε κάποιο
πανεπιστήμιο έτσι ώστε να μπω στο δημόσιο (καλά, λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα).
5)Το 1992 όταν πρότεινα στο θείο μου να ανοίξουμε ένα ιντερνετ καφέ στη Θεσσαλονίκη, θα έπρεπε να επιμένω περισσότερο!
6)Πριν από 6 χρόνια δεν έπρεπε να αφήσω την ιδέα να ανοίξω ένα videoclub στο Λαγκαδά. Τώρα έχει 5.
Αυτά τα ολίγα.
Βασικά δε μετανοιώνω και πολύ για όλα αυτά.
Αλλά θα με πειράξει το να μη μπορέσω από αυτές τις εμπειρίες να καθοδηγήσω σωστά τα παιδιά μου (αν και όταν κάνω).
2)Δε θα έκανα σταθερές σχέσεις από τα 16 μου.
3)Εκείνο το βράδυ που είχα τρακάρει θα έμενα στο σπίτι να σερφάρω.
4)Θα διάβαζα περισσότερο στο σχολείο έτσι ώστε να περνούσα σε κάποιο
πανεπιστήμιο έτσι ώστε να μπω στο δημόσιο (καλά, λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα).
5)Το 1992 όταν πρότεινα στο θείο μου να ανοίξουμε ένα ιντερνετ καφέ στη Θεσσαλονίκη, θα έπρεπε να επιμένω περισσότερο!
6)Πριν από 6 χρόνια δεν έπρεπε να αφήσω την ιδέα να ανοίξω ένα videoclub στο Λαγκαδά. Τώρα έχει 5.
Αυτά τα ολίγα.
Βασικά δε μετανοιώνω και πολύ για όλα αυτά.
Αλλά θα με πειράξει το να μη μπορέσω από αυτές τις εμπειρίες να καθοδηγήσω σωστά τα παιδιά μου (αν και όταν κάνω).
Νομίζω οτι όσο το σκέφτομαι τόσο δυσκολότερο γίνεται να αποφασίσω....Θα μπορούσα για παράδειγμα να είχα κάτσει στο Λονδίνο παραπάνω απο ένα χρόνο και να πιάσω δουλειά, αλλά τότε μόλις τελείωσα το μεταπτυχιακό έφυγα για πίσω.Θα μπορούσα όταν πόνεσα για πρώτη φορά στο χέρι μου, να μειώσω την ένταση των προπονήσεων, και όχι να φθάσω στο σημείο να χειρουργηθώ και να φάω δύο χρόνια απο τη ζωή μου σε φυσιοθεραπείες και γυμναστήρια.Θα μπορούσα να μην είμαι με την ίδια κοπέλα 6 χρόνια τώρα 
.........Πολλά θα μπορούσα γενικότερα αλλά δεν θα ήμουν αυτός που είμαι τώρα, και επειδή είμαι ευχαριστημένος με τον ευατό μου δεν θα άλλαζα τίποτα και ας πόναγα δύο χρόνια κάθε μέρα, και ας μου λείπει το Λονδίνο,και ας γυρίζει το μάτι μου αν βλέπω κανένα καλό γκομενάκι (όπως λέει και η Έλενα).Αυτό που νοσταλγώ είναι το μέλλον και όχι το παρελθόν.........
Νικόλας
.........Πολλά θα μπορούσα γενικότερα αλλά δεν θα ήμουν αυτός που είμαι τώρα, και επειδή είμαι ευχαριστημένος με τον ευατό μου δεν θα άλλαζα τίποτα και ας πόναγα δύο χρόνια κάθε μέρα, και ας μου λείπει το Λονδίνο,και ας γυρίζει το μάτι μου αν βλέπω κανένα καλό γκομενάκι (όπως λέει και η Έλενα).Αυτό που νοσταλγώ είναι το μέλλον και όχι το παρελθόν.........Νικόλας
ΜΗΤΣ
Supreme Member
Eγώ δεν έχω μετανοιώσει για τίποτα μέχρι στιγμής. Δέχομαι και τα σωστά αλλά και τα λάθη μου γιατί από όλα αυτά μαθαίνουμε. Ίσως στο λύκειο και το γυμνάσιο να ήθελα να είχα κάπως άλλη νοοτροπία πάντως.
ΜΗΤΣ
Supreme Member
1) Επρεπε να ειχα παει USA πριν 18 χρονια (οταν με παρακάλαγε ο θείος μου) . Σπουδες & (καλή) δουλεια εξασφαλισμένα
2) Να ειχα μερικα γραμμ. φαιας ουσιας παραπάνω κατα την διετια 1988-89
3) Να ειχα πιέσει περισσότερο τον βλάκα τον Δ****α (φιλος) να παρουμε το Franchise πολύ γνωστης αλυσίδας σε κυκλαδιτικο νησί.
2) Να ειχα μερικα γραμμ. φαιας ουσιας παραπάνω κατα την διετια 1988-89
3) Να ειχα πιέσει περισσότερο τον βλάκα τον Δ****α (φιλος) να παρουμε το Franchise πολύ γνωστης αλυσίδας σε κυκλαδιτικο νησί.
"Για οτι εχω κανει δε με τα νοιωνω, δε μετανοιωνω...." Κ.Τουρνας
"There's no point crying over spilled milk" λενε (πολυ σωστα) οι ξενοι!
(Βαζοντας στην ακρη το "Στερνη μου γνωση, να σ'ειχα πρωτα" βεβαιως, βεβαιως!!) Με βαση τις εμπειριες και τα μυαλα που ειχα, τα ιδια θα εκανα παλι!
"There's no point crying over spilled milk" λενε (πολυ σωστα) οι ξενοι!
(Βαζοντας στην ακρη το "Στερνη μου γνωση, να σ'ειχα πρωτα" βεβαιως, βεβαιως!!) Με βαση τις εμπειριες και τα μυαλα που ειχα, τα ιδια θα εκανα παλι!
Σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής μου αποφάσισα να εγκαταλείψω τη Νομική, όπου ήδη είχα φοιτήσει 2 χρόνια, να ξαναδώσω εισαγωγικές εξετάσεις και να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, να ασχοληθώ με τη Φιλολογία. Δεν το μετάνοιωσα ποτέ για την επιλογή μου - απεναντίας λατρεύω αυτή την επιστήμη, όπως και τη διδασκαλία. Θα ήθελα όμως να κέρδιζα περισσότερα, για να "χτυπάω" τα καλύτερα προβόλια!