Αυτή την εβδομάδα μπορώ να πω ότι μου συνέβη κάτι εντελώς απρόσμενο. Τόσο η εξέλιξη του όσο και η αίσθηση που μου άφησε...
Το βράδυ της Δευτέρας στο Rodeo ήταν προγραμματισμένο να παίξουν οι Big Business(αυτή η μπάντα για την οποία χαλάει ο Τζιμης τον κόσμο τόσο καιρό...) και κάποιοι Melvins. Μέχρι την τελευταία στιγμή είχα κανονίσει να πάω με παρέα στο live αλλά τελικά λόγω απροόπτου πήγα μόνος μου. Μόλις μπήκα στο club(πρώτη φορά πήγαινα), διαπίστωσα ότι ήταν επιεικώς απαράδεκτο. Ένα υπόγειο με ταβάνια που σχεδόν τα άγγιζα, χωρητικότητας 150 ατόμων με αισιόδοξες προβλέψεις ήταν το μέρος που θα γινόταν η συναυλία. Πραγματικό αίσχος. Σκέφτηκα όμως ότι αφου είναι για τους Big Business χαλάλι...
Μετά από κανα μισάωρο αναμονής, βγήκε μία μετριότατη support μπάντα, οι Porn. Έπαιξαν δύο τραγούδια και μετά κουρασμένοι αποχώρησαν να αναρτήσουν περισσότερα στο MySpace τους γιατί το κλίμα δε τους σήκωνε. Κι ενω περίμενα να βγουν οι Big Business, ξαφνικά ακούω κάτι κραυγές και βλέπω επι σκηνής κάτι άγνωστους τύπους. Τότε μαθαίνω ότι αυτοί ήταν οι Melvins και από σπόντα ακούω ότι οι Big Business δε θα έπαιζαν σαν Big Business αλλά θα έπαιζαν μαζί με τους Melvins. Όντας πολύ κουρασμένος μπορώ να πω ότι εκείνη τη στιγμή ψιλοεκνευρίστηκα. Γι άλλο live είχα πάει εκεί και άλλο θα βλεπα.
Τα πρώτα είκοσι λεπτά ήμουν έτοιμος να την κάνω γι άλλες περιπέτειες:οι τύποι θύμιζαν έντονα Black Sabbath αλλά τα τραγούδια τους ακουγόντουσαν πολύ άτεχνα ''δεμένα'' και τα riffs τους απέπνεαν μία τρελή, ανατριχιαστική αύρα. Νόμιζες ότι ακούς απλά riffs κι όχι συνθέσεις.
Μετά τα πρώτα αυτά λεπτά, σκάνε μύτη οι Big Business και πλεον οι Melvins παίζουν με δύο μπάσα και δύο ντράμς. Η ατμόσφαιρα είχε αρχίσει να ηλεκτρίζεται για τα καλά. Ο ρυθμός γινότανε όλο και πιο ξέφρενος, το ίδιο και οι fans που είχαν γεμίσει το μέρος...
''Thank you very much, we ll be right back'' λέει τότε ο τραγουδιστής των Melvins. Όντως μετά από κανένα τέταρτο επέστρεψαν δριμύτεροι για να παίξουν δύο - τρία τραγουδάκια και μετά να μας πούνε ότι χαρήκανε πολύ που μας είδανε. Τα φώτα ανάβουν και πριν προλάβω να σκεφτώ ότι έχει τελειώσει η συναυλία, ακούω έναν Marshall να ''ξερνάει'' έναν ήχο που δε τον είχα ξανακούσει ποτέ άλοτε. Παγώνω. ''This is arguably the best song ever written'' μουρμουρίζει ο τύπος με το αφανέ μαλλί και άρχίζει να παίζει. Κοιτάει με νόημα τους Business και ανοίγουν μαζί, για να ''προσγειωθούν'' οι υπόλοιποι λίγες στιγμές ύστερα. Και πάνω εκεί ξεσπάει πανικός. Ανοίγουν κύκλοι και αρχίζει το crowd surfing, συνοδευόμενα από έξαλλο headbanging και ενθουσιώδη ουρλιαχτά. Για την επόμενη μία ώρα, οι Melvins έπαιζαν τα πιο γρήγορα και πιο ξεσηκωτικά τραγούδια τους. Οι Big Business συνόδευαν εκκοφαντικά δίνοντας γιγαντιαίες διαστάσεις στο live. Δυστυχώς όμως για μένα ήταν πολύ αργά για να τους προσέξω...
Σίγουρα οι τύποι έπαιξαν εξαιρετικά αλλά οι Melvins με μαγνήτισαν. Με ταξίδεψαν από την απόλυτη βαρεμάρα στην έκσταση μέσα σε λίγα λεπτά. Ο ήχος τους είχε κάτι το μοναδικό. Όχι από άποψη εφε, ούτε από άποψη τεχνοτροπίας, ούτε τίποτα απ όλα αυτά. Όλη η μαγεία είναι στο ύφος της μουσικής που παίζουν. Καταλάβαινεις ότι οι τύποι δεν είναι απλά ανισόρροποι ή τίποτα τσογλάνια που το παίζουν ροκάδες αλλά original τρελοί. Και αυτό το μαρτυρούν τα πάντα πάνω τους. Τόσο ο τρόπος που ενώνουν τα riffs τους όσο και η αποκρουστική εξωτερική εμφάνιση τους.Μπορώ να πω ότι είναι απ τα πιο άγρια ακούσματα που έχω ακούσει στο χώρο του rock. Και αυτό γιατί δεν είναι άγριοι ηχητικά, αλλά υπόνομα. Πίσω από τις νότες νιώθεις ότι κρύβεται κάτι το οποίο δε θες να το δεις για κανένα λόγο. Είναι όντως μία απ τις μεγαλύτερες stoner rock μπάντες.
Η εποχή που άκουγα ''καφρίλες'' έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Εκτός αν πλέον υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος για να εξαιρέσω κάποια μπάντα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν σ αυτές τις εξαιρέσεις ανήκουν και οι Big Business πάνως οι Melvins θα μ απασχολήσουν αρκετά στο εγγύς μέλλον. Άξιοι!
Τελικά κατέληξα ν' απορρώ πώς το μέρος τα κατάφερε να μείνει όρθιο μετά απ το πέρασμα των δύο αυτών γκρουπ. Γι άλλη μπάντα πήγα και άλλη είδα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μ άρεσαν περισσότερο οι Melvins. Ήταν περίεργο γιατί μπορεί αν ερχόντουσαν υπο διαφορετικές συνθήκες να μην πήγαινα, αλλά μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα με την ψυχή μου. Τα αυτιά μου την επόμενη μέρα βούιζαν υπο τη διαρκή υπόκρουση του ''Houdini'', αλλά αν μπορούσα να πάω ξανα δε θα ετίθετο θέμα επιλογής.
P.S.:Τζίμη και σία, πραγματική απώλεια...
Το βράδυ της Δευτέρας στο Rodeo ήταν προγραμματισμένο να παίξουν οι Big Business(αυτή η μπάντα για την οποία χαλάει ο Τζιμης τον κόσμο τόσο καιρό...) και κάποιοι Melvins. Μέχρι την τελευταία στιγμή είχα κανονίσει να πάω με παρέα στο live αλλά τελικά λόγω απροόπτου πήγα μόνος μου. Μόλις μπήκα στο club(πρώτη φορά πήγαινα), διαπίστωσα ότι ήταν επιεικώς απαράδεκτο. Ένα υπόγειο με ταβάνια που σχεδόν τα άγγιζα, χωρητικότητας 150 ατόμων με αισιόδοξες προβλέψεις ήταν το μέρος που θα γινόταν η συναυλία. Πραγματικό αίσχος. Σκέφτηκα όμως ότι αφου είναι για τους Big Business χαλάλι...
Μετά από κανα μισάωρο αναμονής, βγήκε μία μετριότατη support μπάντα, οι Porn. Έπαιξαν δύο τραγούδια και μετά κουρασμένοι αποχώρησαν να αναρτήσουν περισσότερα στο MySpace τους γιατί το κλίμα δε τους σήκωνε. Κι ενω περίμενα να βγουν οι Big Business, ξαφνικά ακούω κάτι κραυγές και βλέπω επι σκηνής κάτι άγνωστους τύπους. Τότε μαθαίνω ότι αυτοί ήταν οι Melvins και από σπόντα ακούω ότι οι Big Business δε θα έπαιζαν σαν Big Business αλλά θα έπαιζαν μαζί με τους Melvins. Όντας πολύ κουρασμένος μπορώ να πω ότι εκείνη τη στιγμή ψιλοεκνευρίστηκα. Γι άλλο live είχα πάει εκεί και άλλο θα βλεπα.
Τα πρώτα είκοσι λεπτά ήμουν έτοιμος να την κάνω γι άλλες περιπέτειες:οι τύποι θύμιζαν έντονα Black Sabbath αλλά τα τραγούδια τους ακουγόντουσαν πολύ άτεχνα ''δεμένα'' και τα riffs τους απέπνεαν μία τρελή, ανατριχιαστική αύρα. Νόμιζες ότι ακούς απλά riffs κι όχι συνθέσεις.
Μετά τα πρώτα αυτά λεπτά, σκάνε μύτη οι Big Business και πλεον οι Melvins παίζουν με δύο μπάσα και δύο ντράμς. Η ατμόσφαιρα είχε αρχίσει να ηλεκτρίζεται για τα καλά. Ο ρυθμός γινότανε όλο και πιο ξέφρενος, το ίδιο και οι fans που είχαν γεμίσει το μέρος...
''Thank you very much, we ll be right back'' λέει τότε ο τραγουδιστής των Melvins. Όντως μετά από κανένα τέταρτο επέστρεψαν δριμύτεροι για να παίξουν δύο - τρία τραγουδάκια και μετά να μας πούνε ότι χαρήκανε πολύ που μας είδανε. Τα φώτα ανάβουν και πριν προλάβω να σκεφτώ ότι έχει τελειώσει η συναυλία, ακούω έναν Marshall να ''ξερνάει'' έναν ήχο που δε τον είχα ξανακούσει ποτέ άλοτε. Παγώνω. ''This is arguably the best song ever written'' μουρμουρίζει ο τύπος με το αφανέ μαλλί και άρχίζει να παίζει. Κοιτάει με νόημα τους Business και ανοίγουν μαζί, για να ''προσγειωθούν'' οι υπόλοιποι λίγες στιγμές ύστερα. Και πάνω εκεί ξεσπάει πανικός. Ανοίγουν κύκλοι και αρχίζει το crowd surfing, συνοδευόμενα από έξαλλο headbanging και ενθουσιώδη ουρλιαχτά. Για την επόμενη μία ώρα, οι Melvins έπαιζαν τα πιο γρήγορα και πιο ξεσηκωτικά τραγούδια τους. Οι Big Business συνόδευαν εκκοφαντικά δίνοντας γιγαντιαίες διαστάσεις στο live. Δυστυχώς όμως για μένα ήταν πολύ αργά για να τους προσέξω...
Σίγουρα οι τύποι έπαιξαν εξαιρετικά αλλά οι Melvins με μαγνήτισαν. Με ταξίδεψαν από την απόλυτη βαρεμάρα στην έκσταση μέσα σε λίγα λεπτά. Ο ήχος τους είχε κάτι το μοναδικό. Όχι από άποψη εφε, ούτε από άποψη τεχνοτροπίας, ούτε τίποτα απ όλα αυτά. Όλη η μαγεία είναι στο ύφος της μουσικής που παίζουν. Καταλάβαινεις ότι οι τύποι δεν είναι απλά ανισόρροποι ή τίποτα τσογλάνια που το παίζουν ροκάδες αλλά original τρελοί. Και αυτό το μαρτυρούν τα πάντα πάνω τους. Τόσο ο τρόπος που ενώνουν τα riffs τους όσο και η αποκρουστική εξωτερική εμφάνιση τους.Μπορώ να πω ότι είναι απ τα πιο άγρια ακούσματα που έχω ακούσει στο χώρο του rock. Και αυτό γιατί δεν είναι άγριοι ηχητικά, αλλά υπόνομα. Πίσω από τις νότες νιώθεις ότι κρύβεται κάτι το οποίο δε θες να το δεις για κανένα λόγο. Είναι όντως μία απ τις μεγαλύτερες stoner rock μπάντες.
Η εποχή που άκουγα ''καφρίλες'' έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Εκτός αν πλέον υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος για να εξαιρέσω κάποια μπάντα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν σ αυτές τις εξαιρέσεις ανήκουν και οι Big Business πάνως οι Melvins θα μ απασχολήσουν αρκετά στο εγγύς μέλλον. Άξιοι!
Τελικά κατέληξα ν' απορρώ πώς το μέρος τα κατάφερε να μείνει όρθιο μετά απ το πέρασμα των δύο αυτών γκρουπ. Γι άλλη μπάντα πήγα και άλλη είδα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μ άρεσαν περισσότερο οι Melvins. Ήταν περίεργο γιατί μπορεί αν ερχόντουσαν υπο διαφορετικές συνθήκες να μην πήγαινα, αλλά μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα με την ψυχή μου. Τα αυτιά μου την επόμενη μέρα βούιζαν υπο τη διαρκή υπόκρουση του ''Houdini'', αλλά αν μπορούσα να πάω ξανα δε θα ετίθετο θέμα επιλογής.
P.S.:Τζίμη και σία, πραγματική απώλεια...
Last edited by a moderator:
